[ archief ] kinderalimentatie

[Tellie]

Heeft iemand hier op het forum wel eens van sarcasme gehoord?
Wat ik dus in mijn vorige reactie duidelijk probeerde te maken is dat het van beide kanten heel zwart-wit te bekijken is.

De mannen lopen nu zielig te doen dat de vrouwen geld willen zien na de scheiding en de vrouwen lopen zielig te doen dat ze voor die tijd van de mannen thuis moesten blijven voor het huishouden.

Ik denk dat een ieder is moet gaan beseffen dat de enige slachtoffers de kinderen zijn.
Maar dat schijnt opeens niet balngrijk te zijn.
Op een enkele uitzondering na dan.

[Gast]

Nee Tellie,

In jouw vorige reactie heb je alleen maar feiten naar voren gebracht waarin je nogal sarcastisch uithaalt naar mannen.
Het hele betoog is zeer negatief naar mannen toe en stelt hier en daar dat de man de vrouw onderdrukt.

Wanneer je daarop aangesproken wordt door meerdere forummers, blijkt alles sarcastisch bedoeld te zijn.
Jammer genoeg kan ik nergens in jouw reactie enige vorm van sarcasme bespeuren. Je bent bekend met het gebruik van de emoticons, gebruik ze dan ook als je op die toer gaat.

Bij een echtscheiding worden kinderen meestal toegewezen aan de moeder. Dit is vaak omdat kinderen een sterkere band met moeder zouden hebben, de verzorgsituatie, enz, maar ook omdat dit van "vroeger uit" altijd zo is geweest (zie elders in dit forum).

Voor wat betreft het eeuwige gezegde "de kinderen zijn de dupe van dit alles":
Inderdaad, als iedereen die dat nu roept, dan ook eens handelt om dit te voorkomen, zijn een groot aantal problemen opgelost.

Als mensen een realtie hebben gehad en uit die relatie kinderen zijn geboren, wijzigt naar een scheiding alleen datgene dat hen verbind als partner, echter NIET als ouder.
Maar zolang 2 mensen elkaar niet als ouder respecteren, zal de verzorgende ouder de boel op alle fronten lopen te verzieken.

Vaak wordt daarbij aangehaald dat dit "in het belang van het kind" is.
Nou mooi niet. Zelfs de Raad voor de Kinderbescherming handelt niet altijd in het belang van het kind, al wordt dat altijd wel zo benoemd. Vaak gaat men liever voor de 'samenwerking met' de verzorgende ouder (ouder belast met het gezag), dan mogelijke tegenwerking van de verzorgende ouder. (uitzonderingen daar gelaten).

Ook de Raad staat vaak met de rug tegen de muur als de verzorgende ouder (vaak moeder) op alle fronten tegenwerkt. Ook al zijn er gerechtelijke uitspraken voor bijv. omgangsrecht. Vaak is dat jammer genoeg nog steeds omgangsONrecht.

Daaruit is ook een organisatie onstaan van vaders die hun kinderen niet meer (mogen) zien. Puur omdat moeder dat tegenwerkt als ex-partner.
Tot op heden heb ik nog geen organisatoe ontdekt van moeders met dezelfde doelstelling als bovengenoemde vaders. Waar zou dat nou aan liggen?

Uit bovengenoemde aandachtspunten zou je dus ook kunnen concluderen dat het juist de moeders zijn die wél het hardste roepen dat de kinderen de dupe zijn, maar daar zelf het grootste aandeel in hebben.
(maar nu brand ik mijn vingers geloof ik )

[wombat]

Dat vind ik dus ook. Alimentatie staat buiten het zien van de kinderen om. Zo oordeelt der rechter. Als de man en vrouw problemen hebben en de vrouw laat de kinderen niet naar de man gaan voor bezoek dan vind ik dat knap egoistisch ten opzichte van de kinderen. Het blijft toch de vader waar de kinderen graag naar toe willen vaak.
Man en vrouw zouden onderling moeten vechten om die alimentatie, maar ik vind dat er nooit geweigerd mag worden om de vader niet meer te zien.
Mijn man heeft heeft 2 kinderen uit vorig huwelijk. Hij heeft altijd zijn kinderen mogen blijven zien ondanks de problemen die beide ex-partners hadden. We zijn nu jaren verder en het werpt zijn vruchten af. Kinderen weten nu dat ze hier terecht kunnen maar ook bij mama en och dat papa en mamasoms woorden hebben interessert ze al niet meer. Ze weten dat het niks met hun te maken heeft. De kinderen weghouden breekt de moeder ooit op. Als de kinderen groot zijn gaan zetoch vragen of willen ze weten waaromhun vader ze niet opzocht. Ik ken gevallen waarbij de kindeen zich laten tegen de moeder keerde, omdat ze nooit de keuze hebben gehad om hun vader wel of niet te zien.
Nu beseffen die moeders dat nog niet maar er komt echt ooit een dag..............

[Gast]

Geplaatst op 06 May 2004 09:26 door Tellie


--------------------------------------------------------------------------------

Heeft iemand hier op het forum wel eens van sarcasme gehoord?
Wat ik dus in mijn vorige reactie duidelijk probeerde te maken is dat het van beide kanten heel zwart-wit te bekijken is.

De mannen lopen nu zielig te doen

Sorry Tellie, maar al jouw reacties vind ik nogal anti-man.
In je laatste bericht ga je al heel snel weer hiertoe over. Citaat: "De mannen lopen nu zielig te doen....".

Niks geen sarcasme, gewoon anti-man. En waarschijnlijk hoor jij ook tot die figuren die kost wat kost de man de grond wil inboren, maar wel eerst financieel kaal plukken. En dat onder de dekmantel "sarcasme".

[Gast]

Ik denk dat een ieder is moet gaan beseffen dat de enige slachtoffers de kinderen zijn.
Maar dat schijnt opeens niet balngrijk te zijn.

De misère van ouders na een echtscheiding gaat niet alleen ten koste van de kinderen.
Ook opa's, oma's en andere familieleden zijn vaak de dupe van de willekeur van een moeder die meent de kinderen ook dáár weg te moeten houden.
Het lijkt ineens alsof deze kant van de familie een besmettelijke ziekte heeft.

Ook opa's en oma's (en andere familieleden) hebben omgangsrecht!

[Gast]

een vraagje voor de vader die ineens met zijn kind kwam te zitten,

hoe heb je dat met schooltijden en vakanties opgelost??
een moeder kan vaak wel wat regelen met het werk maar een vader die thuis moet zijn omdat zijn kindje uit school komt daar kijkt men nogal eens van op

ik ben absoluut geen manwijf dat zich zeer onafhankelijk op wil stellen hoor, maar ik kan heel slecht tegen vrouwen die zich zo eng afhankelijk opstellen tegenover een man.
zo eng, zo zielig.. brrrrr
over mijn dead body dat ik mijn ex zou laten merken dat ik het niet zonder hem red..
en euh...
in principe heb ik ze toch maar voor 1 ding(etje) nodig

groeten
Jannie

[Gast]

Jannie
met jou wil ik wel een beschuitje eten
een vrouw naar mijn hart,
mijn vrouw moet een eigen wil hebben en haar eigen mening kunnen uiten
en jannie, lieverd, ik draag nooit overhemden
en je mag ook gewoon blijven werken van mij
hoeft niet, ik heb een kantoor aan huis en verdien genoeg voor ons beide.

dolle jan

[Gast]

in principe heb ik ze toch maar voor 1 ding(etje) nodig

Wat kost dat (achteraf)??

[Gast]

ligt eraan wat je gebruikt!
zonder harnas kom je dr bij mij niet in

[Gast]

en verder doe ik aan zelfverdediging

[Gast]

zelf watte???

Jannie

[spuit11]

en verder doe ik aan zelfverdediging

Ook allang gescheiden zeker??????????

[Gast]

nee, nog niet zo lang
ik heb 2 kindjes van 3 en 1,5 jaar
aangezien ik de mannen wil besparen dat er voor nog een kindje betaald zal moeten worden mag ik toch wel ''iets'' gebruiken
en in deze tijd mag de man dat zelf ook doen toch?

[spuit11]

en in deze tijd mag de man dat zelf ook doen toch?

Nou snap ik 'mm, ja en de overheid mag deze voortplantingsvorm eigenlijk wel eens gaan subsidiëren, bespaart weer in al die kosten die gemaakt worden betreffende de centenvechterij tussen alle partijen.
Één voordeel bij deze zelfverdiging is, dat er dan wel veel langs de vrouw heen gaat en zich hierover dan ook geen zorgen meer behoeft te maken!!

nog wel getrouwd???

[Gast]

Sind de uitvinding van op zwakstroom werkende handgereedschappen, komen wij als mannen zeker niet direct meer in aanmerking voor de het predikaat "ideale partner".

Zoals ook de factoren vermoeidheid, hoofdpijn, een rotdag, werken schoolvacantie's, rode getallen op de bankrekening e.d., is het voortbestaan van de mensheid niet meer iets als vanzelf sprekend.

We moeten terug naar het begin, eet een appeltje, daar waar alles mee begon.

[Gast]

jannie

[Gast]

een vraagje voor de vader die ineens met zijn kind kwam te zitten,

hoe heb je dat met schooltijden en vakanties opgelost??
een moeder kan vaak wel wat regelen met het werk maar een vader die thuis moet zijn omdat zijn kindje uit school komt daar kijkt

Blijkbaar is het onderwerp niet interessant genoeg, gezien de laatste reacties.

Bovenstaande reactie (quote) van Jannie geeft dus duidelijk aan wat ik al eerder in mijn reacties heb proberen uit te leggen, nl. dat het nog steeds niet algemeen maatschappelijk geaccepteerd is dat een man OOK voor z'n kind(eren) kan zorgen.

[Gast]

beste gast

ik heb goede vrienden gehad die hadden 1 kindje van 5 jaar
en van de 1 op de andere dag dumpte de vriendin het kind bij zijn oma en ging er vandoor
en dus stond onze vriend ineens met een kind van 5 jaar en zijn werk
de huisarts heeft hem een poosje overspannen verklaard zodat hij een goede oplossing kon zoeken
gezien zijn werk als bouwvakker werd dat dus een oppas
in de bouw zijn ze niet zo happig op een collega die snel naar huis moet om zijn zoon op te halen.
toen het kind groter werd werd hij van hot naar her gebracht, puur omdat zijn vader gewoon niets geregeld kon krijgen op het werk.
en op latere leeftijd werd het een zogenaamd sleutelkind
vaders ging om 6 uur weg en kwam om 5 uur thuis
zoon lief ging om 8 uur naar school en zat om half 4 thuis.
het is allemaal wel goed gegaan en gekomen hoor,
maar hij zat toch ineens omhoog
voor een vrouw word altijd vanalles geregeld en die kan meestal op het werk ook wel iets rommelen.
maar onze vriend heeft echt geluk gehad dat zijn huisarts hem lang overspannen heeft verklaard
hierdoor heeft hij eerst op zijn gemak alles kunnen regelen.
wand terwijl zijn vrouw bij een nieuwe vriend zat (niet officieel) kon hij dus ook nog eens voor haar gaan betalen.
moeders werd trouwens uit de ouderlijke macht gezet, zegt al genoeg natuurlijk
zodoende weet ik een heel klein beetje hoe moeilijk het is als een man ineens met een kind of kinderen komt te zitten
het word denk ik nog steeds niet geacepteerd


jannie

[Gast]

Beste Jannie,

Bedankt voor je reactie. Ben blij dat je mijn reactie niet negatief opvatte als zijnde op jouw pers. gericht.
Het verhaal geeft dus duidelijk aan wat ik al eerder vermeldde.

Een goede kennis (vrienden zijn schaars) van me heeft zelf al bijna 10 jaar lang te maken met, wat ik noem, een "terreur-moeder" en slecht meewerkende instanties.
Deze man heeft en krijgt vaak gelijk (niet altijd), maar praktisch gezien loopt hij dus tegen dichte deuren aan.

Kinderen wonen bij moeder. Kinderen willen omgang met vader, maar daar staat moeder niet achter of dwarsboomt dat telkenmale als vader op de stoep staat.
Diverse malen heeft er dan ook een interventie plaatsgevonden van de Raad voor de Kinderbescherming en uiteindelijk is er 'n raadsonderzoek gekomen en is het de Raad zelf geweest die een "onder toezichtstelling" heeft aangevraagd bij de rechter.
Hoofdmotivtaie hiervoor was de loyaliteitscrisis waarin de kinderen terecht waren gekomen.
De Raad vond dat de kinderen zich vrij moesten voelen in de omgang met zowel moeder als vader.

De kinderen zijn inmiddels onder toezicht gesteld (gerechtelijke uitspraak), hebben een voogd, maar.....moeder heeft het ouderlijk gezag en werkt op alle manieren tegen.
Weigert gesprekken waarbij vader aanwezig is, ziet vader niet als volwaardig gesprekspartner, heeft duidelijk aangegeven dat ze niet kan ontkennen dat vader de biologische ouder is, maar heeft en wil verder niet geconfronteerd worden met "die persoon" en heeft als zodanig ook niets met hem te maken.

Moeder wil ten koste van alles voorkomen dat kinderen contact hebben met vader en komt er ook voor uit. Zo worden ook de kinderen "gehersenspoeld". Kinderen geven zelf aan dat moeder het nooit over vader heeft, maar telkens vader benoemt als die L*L en die Klootz*k.
En als de kinderen contact hebben met vader, vertelt moeder doodleuk dat vader de kinderen probeert te lokken met allerlei verwennerijen.
Zelfs een lekker ijsje eten of een bezoekje aan een bekende hamburgerketen wordt door moeder gezien als omkoperij.

En wat doet de gezinsvoogdij? Bijzonder weinig! Kinderen zijn wel onder toezicht gesteld, maar kinderen wonen bij moeder en moeder heeft ouderlijk gezag,
dus heeft het laatste woord! Kinderen wonen uiteindelijk bij moeder en moeten daar ook rust kunnen vinden.
Wel proberen ze in de omgang te bemiddelen. Dat gaat 1 of 2 keer goed, en dan begint het hele ge-emmer weer.

En nu komen we bij het stukje van vorige reactie. Vader heeft overwogen om middels een advokaat de rechter voor te leggen om hem te belasten met het ouderlijk gezag.
En nu komt het: zowel de advokaat als de gezinsvoogdij-instelling hebben negatief geadviseerd (niet in belang van de kinderen, brengt grote onrust bij kinderen). Vader zou dan ook mogelijk in problemen komen met z'n werk. (hij moest o.a. aantonen hoe hij e.e.a. zou regelen cq geregeld had)
Vader heeft uiteindelijk, in belang van de kinderen, afgezien van verdere stappen.

Dat is je reinste kul. Als je getrouwd bent hoef je toch ook niet te bewijzen of je een goede vader bent alvorens aan kinderen te mogen beginnen of iets geregeld hebt kunnen krijgen met je werk in combinatie schooltijden, vakanties e.d.?
En al ben je een slechte vader: het mag heeeel lang fout gaan alvorens een instantie ingrijpt. Maar een gescheiden vader.....tja, dat is blijkbaar oppassen geblazen

Ik stop er nu maar mee, want ik maak me daar zo kwaad over.
Enerzijds heeft iedereen de mond vol van discriminatie op grond van geslacht, maar anderzijds worden bij een echtscheiding mannen duidelijk achter gesteld.
Ik hoop van ganser harte dat ooit op een dag de instanties, ook justitie, dit eens gaat beseffen, maar veel belangrijker, er ook naar gaan handelen.

[Gast]

Inderdaad, de meeste vrouwen vinden discriminatie en seksisme helemaal niet erg, zolang het maar in hun voordeel is!