zozozo schreef:In het algemeen gesteld zou ik pleiten voor een hele andere manier van wetenschappelijk onderzoek binnen de oncologie.
Alleen binnen de oncologie of oon binnen de gehele geneeskunde?
zozozo schreef:Naar mijn mening zou uiteindelijk alleen onafhankelijk door overheden of door onafhankelijke instanties gefinancierd wetenschappelijk onderzoek leidend moeten zijn in de richtlijnen voor het behandelen van kanker.
De vraag is of dit netto verbeteringen geeft. In ieder geval zal het aantal (grote) onderzoeken dat gedaan wordt afnemen. Er zal immers minder geld beschikbaar zijn. En richtlijnen baseren hun adviezen vaak op resultaten uit grote onderzoeken. Een gevolg zou kunnen zijn dat de kennis en inzichten daardoor afnemen en richtlijnen minder duidelijke adviezen bevatten.
Het lijkt mij nuttiger om de uitvoering en het publiceren van door de industrie gefinancierd onderzoek in goede banen te leiden.
Je doet nu voorkomen alsof door de industrie gesponsord onderzoek geen voordelen biedt en per definitie onbetrouwbaar is. Dat is niet zo. Hoe zou de medische wetenschap ervoor staan wanneer we de kennis die we nu hebben uit door de industrie gesponsord onderzoek niet hadden?
De industrie heeft geld en kennis dat benut kan worden.
zozozo schreef:Maar of deze studie het geld waard is vraag ik me af: van de totaal 366 deelnemende patiënten was het verschil in overleving na 1 jaar tussen beide groepen 12%. Na 5 jaar was het verschil 13%. Blijkbaar was voor alle patiënten de aanpak nou niet bepaald succesvol want overlijden binnen 1 jaar van een in principe genezend stadium van kanker is niet echt een bewijs van een genezende behandeling lijkt mij. Van beide groepen, nogmaals van patiënten met operabele slokdarmkanker dus in potentie genezend was na 5 jaar respectievelijk nog 34% en 47% in leven. Dus voor ca. 5 mensen meer in leven na 5 jaar is al die moeite gedaan.
Wie zegt er dat de patiënten in een genezend stadium verkeerden? Het blijft moeilijk om een tumor in de buurt van de slokdarm volledig operatief te verwijderen. Er liggen veel vitale lichaamsdelen omheen die niet beschadigd mogen worden. Dit zorgt ervoor dat er tumorcellen achter kunnen blijven. Chemotherapie en bestraling voor de operatie verkleint deze kans.
With new diagnoses in more than 480,000 patients annually, esophageal cancer is the eighth most common cancer worldwide. It is a highly lethal disease, causing more than 400,000 deaths per year. The incidence of esophageal adenocarcinoma is rapidly rising, whereas that of squamous-cell carcinoma remains unchanged.3 Despite adequate preoperative staging, 25% of patients treated with primary surgery have microscopically positive resection margins (R1), and the 5-year survival rate rarely exceeds 40%.
Het onderzoek beschrijft geen behandeling waarmee alle patiënten genezen kunnen worden. Het laat een verbetering van een behandeling zien waardoor de vijfjaars-overleving stijgt van 40 naar 53%.
De moeite is niet alleen gedaan voor de deelnemers aan het onderzoek. De toepassing van deze behandeling in de praktijk heeft de potentie om wereldwijd veel patiënten, familieleden en vrienden te helpen.
zozozo schreef:Jou vraag of het geld anders besteed had kunnen worden denk ik dus ja: stop dat in preventie
En was dat geld dan ook efficiënter gebruikt?
