Mag een niet-orgaandonor wel een donororgaan?

[tttlocke]

Bij een grote crash zal er hals over kop, na raadpleging en dankzij een goede match inderdaad soms direct geopereerd moeten worden.
De enige bron die ik heb zijn 2 OK verpleegkundigen die al jaren op de OK werken, hoog gekwalificeerd zijn en ik hen expliciet hierover bevraagd heb.
Zij werken beiden in een Academisch Ziekenhuis.

En wat heeft u de twee verpleegkundigen gevraagd en wat zeiden zij dan?
Dat het zo zou kunnen werken in de praktijk? Dat ze het wel eens gehoord of zelf meegemaakt hadden? Of dat het aan de orde van de dag is wellicht?
Zelfs als zo'n transplantatie potentieel levensreddend zou kunnen zijn en aan alle 'matchvoorwaarden' en afspraken rond transplantaties wordt voldaan, kan ik me er nog weinig bij voorstellen. Om welke organen zou het dan gaan? Mijn beeld was altijd dat de ontvanger in relatief goede conditie zou moeten zijn om zo'n zware transplantatie aan te kunnen en een goede kans te hebben op herstel daarna. Dat kan ik slecht rijmen met een soort van noodtransplantatie op iemand die uren na een zwaar ongeval 'in de kreukels' ligt en waarschijnlijk nog wel meer verwondingen en andere medische problemen heeft dan dat ene falende orgaan.

[moederslink]

tttlocke, niet iedereen ligt in de kreukels na een crash.
Een zeer zwaar gewonde kan uiteraard naar alle waarschijnlijkheid zo.n transplantatie niet overleven.
Dus iemand waarbij bijvoorbeeld een " vitaal " orgaan getransplanteerd moet worden zal niet op sterven na dood moeten zijn .

Ik heb hen gevraagd of zij dit hebben meegemaakt. Het antwoord was ja.
Dit hebben zij meegemaakt na een ongeluk waarbij meerdere gewonden en zwaar gewonden en stervenden betrokken waren.

Jij wilt graag discussiëren en dat snap ik en dat is je goed recht , maar ik wil het hier graag bij laten.
Normaal ga ik niet eens zo ver door omdat ik dat onderlinge gedoe vaak niks vind en het van de oorspronkelijke topicvraag gaat afwijken.

[tttlocke]

Van gedachten wisselen of discussiëren, niks mis mee.
Het gaat mij om de inhoud. Niet om de discussie an sich.
De geschetste situatie lijkt mij extreem uitzonderlijk, misschien om 'once in a lifetime' mee te maken voor een betrokken professional.
Maar zelfs dan zal men gebonden zijn aan afspraken over hoe om te gaan met beschikbaar komen van donororganen, lijkt mij.

Dit valt nog steeds onder 'on topic' denk ik.

[tttlocke]

Ik kan nog wel iets bedenken, waardoor de onwaarschijnlijkheid dat een overleden slachtoffer orgaandonor kan worden voor een 'spoedtransplantatie' op een nog levend slachtoffer van hetzelfde ongeval iets minder onwaarschijnlijk wordt. De kans dat de twee slachtoffers familie/bloedverwanten van elkaar zijn bij één ongeval is natuurlijk aanzienlijk groter dan dat twee willekeurig gekozen personen bloedverwanten van elkaar zijn, Dat heeft wellicht waarde als het gaat om 'geschikte match', voor bijvoorbeeld een donornier. Dus: 'slachtoffers van hetzelfde ongeval/ramp' -----> grotere kans op matches.

[moederslink]

goed gedacht

[Lowieze]

(...)
Moederslink, de arts hoeft ook geen keuze te maken. Dat wordt voor hem gedaan. Met alle gevolgen van dien.
(...)

Eerder in dit topic had ik al aangegeven dat een arts in een acute situatie, bij een zwaar ongeval bv , wel degelijk, mits er een match is , gelijk zal moeten beslissen en misschien wél keuzes moeten maken....

Als ik de procedure lees van orgaantransplantaties, lijkt me wat u zegt volkomen uitgesloten.
https://www.transplantatiestichting.nl/ ... aandonatie

[davedave]

Probleem is ook hoe je het wettelijk moet regelen (geen donor, geen orgaan) als het gaat over minderjarige kinderen . Wat te doen als de ouders beslissen dat het kind geen donor is, maar wel een orgaan nodig heeft?

Ik ben trouwens wel donor, mijn vriendin niet. Iedereen die er een nodig heeft mag het van mij hebben.