[ archief ] Dr. Frank

[Robjee]

Met het meten van alleen de bloedsuikerspiegel en geen rekening houden met het respiratoir quotiënt, wordt naar mijn idee een belangrijk facet in het onderzoek niet meegenomen c.q. overgeslagen. Het niet meenemen of de persoon überhaupt in staat is tot vet en/of glycogeenverbranding is daarmee een gemiste kans, omdat hier een belangrijke oorzaak ligt.

De RQ had inderdaad meegenomen kunnen worden. Maar zo zijn er meerdere punten die meegenomen hadden kunnen worden (genetische predispositie, hormoonstatus (o.a. schildklierhormoon, leptine, ghreline), eetgedrag, stressniveau). Onderzoek naar voedingssamenstelling en overgewicht is erg complex en breed. Daarvoor dienen er duidelijke afkappunten en praktische en financiële mogelijkheden aanwezig te zijn met als duidelijk doel; het beantwoorden van de onderzoeksvraag:

"The objective was to examine whether it is sustained elevated protein or lowered carbohydrate during weight maintenance after energy restriction that is effective in reduction of body weight."

Het zou interessant zijn om de auteur deze vragen te stellen: [email protected]. Zijn promotor heeft in het verleden in ieder geval onderzoek hiernaar verricht:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10918463
http://www.ajcn.org/cgi/reprint/57/5/759S

De uitkomst van het RQ is voor een belangrijk deel bepalend voor het voedingsadvies of medicijngebruik.

Waarin zou volgens jou het voedingsadvies moeten verschillen tussen:
RQ= 0,8
RQ= 0,85
RQ= 0,9

[rstpt]

@ Robjee

Ik heb aangegeven dat ik niets aan het onderzoek af wil doen. De vraag is inderdaad in hoeverre een onderzoek beperkt moet/kan blijven, dan wel er vervolgonderzoeken dienen te komen op basis van de resultaten of ook andere inzichten en aannames die er zijn. Dit kan het RQ zijn, en ook zoals jij noemt: genetische predispositie (voor zover dat bestaat we krijgen steeds meer diabeten, maar is een andere discussie), hormoonstatus, eetgedrag, voedselintolerantie, voedselallergie, stressniveau (adrenaline/cortisol = hormonen). Momenteel verschijnen er boeken die inderdaad op deze punten, voornamelijk de hormoonstatus ingaan, bij mensen met overgewicht. De wetenschappelijke status van die boeken ken ik niet, terwijl het zeer interessant is om deze wel aan onderzoek te onderwerpen.

Je vroeg mij waarin het voedingsadvies zou moeten verschillen bij een RQ= 0,8 RQ= 0,85 en RQ= 0,9. Vooropgesteld dat deze vrij dicht bij elkaar liggen is het belangrijk te weten wat deze waarden zeggen.

Bij een RQ= 0,8 vindt er alleen vetverbranding plaats. Indien na de test een glas suikerwater wordt gedronken en er na hertest wederom blijkt dat RQ = 0,8 dan is het mogelijk dat hier sprake is van insulineresistentie van de cellen of dat er te weinig insuline wordt aangemaakt. Mijn advies is dan dit verder te laten onderzoeken, ik ben geen arts. Wel weet ik dat sporten de insulineresistentie kan verbeteren. Indien blijk dat de RQ> 0,8 dan is daar geen sprake van en worden er te weinig koolhydraten gegeten.

Bij een RQ=0,85 zit men in een optimale verhouding tussen vet en glycogeenverbranding. Bij een RQ= 0,9 worden voornamelijk suikers verbrand. Afhankelijk van de gewichtstoename, eigenlijk de toename van het vetpercentage (dat anders is dan de BMI) zal een beperking worden aangeraden van de koolhydrateninname en/of de scheiding van koolhydraten met vetten tijdens de maaltijden.

Deze lage percentages van de RQ kom ik helaas weinig tegen. Metingen zitten helaas vaak ver daarboven en kenmerken zich met diabetesgerelateerde klachten met het risico op erger.

Bij dr. Frank gaat het voornamelijk om het verliezen van overgewicht. Indien, ondanks een RQ van o,85 het niet lukt op af te vallen zal naar de calorie-iname verder kunnen worden gekeken dit kan eveneens met de ademanalyse http://www.figurwell.nl . (Deze kan ook een berekening maken van de inname van de hoeveelheid koolhydraten en vetten). Belangrijk is om wel te meten voordat er andere constateringen worden gedaan. Wanneer ook de zuurstofopname goed is en de caloriebehoefte goed is afgestemd en er toch sprake blijft van overgewicht dan dient ook naar de hormoonhuishouding, stresslevel te worden gekeken en niet andersom. Weet (aanname) dat verschuivingen in de hormoonspiegel het RQ kan beïnvloeden en andersom.

Om gezondheidsoverwegingen pleit ik er voor om mensen in elk geval de mogelijkheid van de RQ-test aan te bieden, eigenlijk altijd daar waar sprake is van een diabetesgerelateerde klacht. Dit is een belangrijke pijler in de gezondheidszorg t.a.v. het voorkomen van allerlei vet- en suikergerelateerde klachten.

[Robjee]

Momenteel verschijnen er boeken die inderdaad op deze punten, voornamelijk de hormoonstatus ingaan, bij mensen met overgewicht. De wetenschappelijke status van die boeken ken ik niet, terwijl het zeer interessant is om deze wel aan onderzoek te onderwerpen.

Er is veel fundamenteel onderzoek over de rol van hormonen bij het ontstaan van overgewicht. Er zijn ook een aantal hormonen bekend die een belangrijke rol daarbij spelen. Het probleem is echter dat het moeilijk is om hierop in te grijpen waardoor het geschikt is voor de behandeling van overgewicht.
Overgewicht zelf veroorzaakt ook een verandering in de hormoonstatus. Moet men dan ingrijpen op de hormonen om overgewicht te behandelen? Of is het beter om overgewicht te behandelen waardoor de hormoonstatus verbeterd?

Bij een RQ= 0,8 vindt er alleen vetverbranding plaats.

Je bedoeld waarschijnlijk bij een RQ van 0,7. Bij een RQ van 0,8 bestaat 66% van de verbranding uit vetten.

Indien na de test een glas suikerwater wordt gedronken en er na hertest wederom blijkt dat RQ = 0,8 dan is het mogelijk dat hier sprake is van insulineresistentie van de cellen of dat er te weinig insuline wordt aangemaakt. Mijn advies is dan dit verder te laten onderzoeken, ik ben geen arts.

Is dat zo? In hoeverre kan men aan de hand van de RQ testen of er mogelijk sprake is van insulineresistentie?
Een verandering in RQ (wanneer deze hoger wordt) correleert wel met het ontstaan van overgewicht.

Bij een RQ=0,85 zit men in een optimale verhouding tussen vet en glycogeenverbranding. Bij een RQ= 0,9 worden voornamelijk suikers verbrand. Afhankelijk van de gewichtstoename, eigenlijk de toename van het vetpercentage (dat anders is dan de BMI) zal een beperking worden aangeraden van de koolhydrateninname en/of de scheiding van koolhydraten met vetten tijdens de maaltijden.

Even wat natte vingerwerk:
Zoals eerder beschreven correleert een stijgende RQ met overgewicht. Volgens jouw bovenstaande redenering is een koolhydraatbeperkte voeding een geschikte manier om a te vallen?

(Deze kan ook een berekening maken van de inname van de hoeveelheid koolhydraten en vetten).

Je bedoeld de hoeveelheid die daadwerkelijk verbrand wordt? Het lijkt mij lastig om ook de inname te berekenen.

[rstpt]

@ Robjee

Wanneer bij een lage RQ (dus 7) er geen glucose meer wordt verbrand en dus alleen sprake is van vetverbranding kan er bij voorbeeld sprake zijn van insulineresistentie van de cellen. Door de testpersoon suikerwater te laten drinken is dit te testen. Indien na een hertest dezelfde waarde (RQ= 7) wordt gemeten, kan sprake zijn van insulineresistentie of een tekort aan insuline. Immers. wanneer de waarde omhooggaat, kan er van worden uitgegaan dat de insuline haar werking doet. Een urinetest kan vervolgens als aanvulling eventueel uitwijzen of de urine suikers bevat. Met een hormoonwaardetest kan de insulinecapaciteit worden gemeten. Ook door insuline toe te dienen, kan na een herttest worden bepaald of het RQ zal stijgen of gelijk blijft. Indien de uitslag gelijk blijft mag worden aangenomen dat er sprake is van resistentie.

Een koolhydraatbeperkte voeding kan niet alleen helpen om het gewicht te verminderen, maar kan diabetesgerelateerde klachten preventief voorkomen, reeds voordat de suikerwaarden van het bloed en de urine te hoog worden. Dit is de boodschap die ik vooral wil meegeven.
Toch zal ook gelet moeten worden op de calorie-inname versus –verbruik. Echter, ook hier zitten mitsen en maren aan, zo zijn er verschillende personen getest die ondanks een hoge calorieverbranding niet afvallen bij een caloriearmer dieet. Eveneens zijn personen getest, waarbij sprake is van een extreem lage calorieverbranding, die toch op gewicht blijven. Naar mijn idee heeft dit onder meer met de hormoonhuishouding te maken en het gebruik van medicijnen die de snelheid van de stofwisseling beïnvloeden.
Ook de zuurstofopnamecapaciteit om überhaupt tot verbranding te kunnen komen is een belangrijk element om gewichtsverlies mogelijk te maken, resp. om tot vetverbranding te komen.

Het programma van Figurwell beschikt, naast de meting, over een database waarin afhankelijk van de lichaamssamenstelling een berekening kan worden gemaakt van de individuele calorie-opname voor zowel vetten als koolhydraten. Uitgangspunten hierbij zijn: dat de kwaliteit van de spiermassa overeind blijft, dat overgewicht wordt voorkomen, en dat ketonen het lichaam te zwaar gaan belasten, wat uiteindelijk tot andere problemen kan leiden.

Kortom, naar mijn idee is het in 1e instantie belangrijk dat men preventief aan de gezondheid kan werken. Voorkomen is ook hier beter dan genezen. Dit kan heel goed door de ademtest in te zetten, waarbij het RQ c.s. wordt bepaald in combinatie met een adequate coaching in breedste zin. Hiermee bedoel ik de leefstijl, waaronder voeding, beweging, ontspanning. Hiermee vind ik dat ook overgewicht voorkomen zou moeten worden, alvorens in te grijpen op hormonaal niveau. Nogmaals een te hoge BMI (tot 30) hoeft niet per definitie tot specifieke diabetesgerelateerde klachten te leiden dit kan ook met een relatief ‘normaal’ of zelfs te laag gewicht.

Zolang de suikerwaarden in het bloed structureel te hoog blijven en ook de RQ-test geen positieve uitslag laat zien, kan dat op termijn leiden tot achteruitgang en ziekte van het lichaam. Vooral de kleinste haarvaten worden aangetast, ook die van de hormoonklieren! Herstel, verbetering of behoud van de functie is dan nog mogelijk, wanneer op tijd wordt ingegrepen. Beperking van de koolhydraatopname en een aangepast beweegplan zal daarbij helpen, dit in combinatie met eventuele voedingssupplementen (orthomoleculair en/of kruiden).
Indien de functie van één van de hormoonproducerende klieren helemaal uitvalt (opnieuw, o.a. als gevolg van een structureel te hoge suikerwaarde en waardoor de totale hormoonhuishouding verstoord kan raken), zal met medicijnen (b.v. insuline) ingegrepen moeten worden.

Dus vooraleerst testen. In Duitsland werken steeds meer diëtistes en apothekers met deze RQ-test. Patiënten krijgen deze test via de ‘Krankenkasse’ vergoed. De preventieve gezondheidzorg is daar van oudsher veel meer geaccepteerd. Lijkt mij ook hier in ons Nederland een goede zaak.

[rstpt]

@ Robjee

Wanneer bij een lage RQ (dus 7) er geen glucose meer wordt verbrand en dus alleen sprake is van vetverbranding kan er bij voorbeeld sprake zijn van insulineresistentie van de cellen. Door de testpersoon suikerwater te laten drinken is dit te testen. Indien na een hertest dezelfde waarde (RQ= 7) wordt gemeten, kan sprake zijn van insulineresistentie of een tekort aan insuline. Immers. wanneer de waarde omhooggaat, kan er van worden uitgegaan dat de insuline haar werking doet. Een urinetest kan vervolgens als aanvulling eventueel uitwijzen of de urine suikers bevat. Met een hormoonwaardetest kan de insulinecapaciteit worden gemeten. Ook door insuline toe te dienen, kan na een herttest worden bepaald of het RQ zal stijgen of gelijk blijft. Indien de uitslag gelijk blijft mag worden aangenomen dat er sprake is van resistentie.

Een koolhydraatbeperkte voeding kan niet alleen helpen om het gewicht te verminderen, maar kan diabetesgerelateerde klachten preventief voorkomen, reeds voordat de suikerwaarden van het bloed en de urine te hoog worden. Dit is de boodschap die ik vooral wil meegeven.
Toch zal ook gelet moeten worden op de calorie-inname versus –verbruik. Echter, ook hier zitten mitsen en maren aan, zo zijn er verschillende personen getest die ondanks een hoge calorieverbranding niet afvallen bij een caloriearmer dieet. Eveneens zijn personen getest, waarbij sprake is van een extreem lage calorieverbranding, die toch op gewicht blijven. Naar mijn idee heeft dit onder meer met de hormoonhuishouding te maken en het gebruik van medicijnen die de snelheid van de stofwisseling beïnvloeden.
Ook de zuurstofopnamecapaciteit om überhaupt tot verbranding te kunnen komen is een belangrijk element om gewichtsverlies mogelijk te maken, resp. om tot vetverbranding te komen.

Het programma van Figurwell beschikt, naast de meting, over een database waarin afhankelijk van de lichaamssamenstelling een berekening kan worden gemaakt van de individuele calorie-opname voor zowel vetten als koolhydraten. Uitgangspunten hierbij zijn: dat de kwaliteit van de spiermassa overeind blijft, dat overgewicht wordt voorkomen, en dat ketonen het lichaam te zwaar gaan belasten, wat uiteindelijk tot andere problemen kan leiden.

Kortom, naar mijn idee is het in 1e instantie belangrijk dat men preventief aan de gezondheid kan werken. Voorkomen is ook hier beter dan genezen. Dit kan heel goed door de ademtest in te zetten, waarbij het RQ c.s. wordt bepaald in combinatie met een adequate coaching in breedste zin. Hiermee bedoel ik de leefstijl, waaronder voeding, beweging, ontspanning. Hiermee vind ik dat ook overgewicht voorkomen zou moeten worden, alvorens in te grijpen op hormonaal niveau. Nogmaals een te hoge BMI (tot 30) hoeft niet per definitie tot specifieke diabetesgerelateerde klachten te leiden dit kan ook met een relatief ‘normaal’ of zelfs te laag gewicht.

Zolang de suikerwaarden in het bloed structureel te hoog blijven en ook de RQ-test geen positieve uitslag laat zien, kan dat op termijn leiden tot achteruitgang en ziekte van het lichaam. Vooral de kleinste haarvaten worden aangetast, ook die van de hormoonklieren! Herstel, verbetering of behoud van de functie is dan nog mogelijk, wanneer op tijd wordt ingegrepen. Beperking van de koolhydraatopname en een aangepast beweegplan zal daarbij helpen, dit in combinatie met eventuele voedingssupplementen (orthomoleculair en/of kruiden).
Indien de functie van één van de hormoonproducerende klieren helemaal uitvalt (opnieuw, o.a. als gevolg van een structureel te hoge suikerwaarde en waardoor de totale hormoonhuishouding verstoord kan raken), zal met medicijnen (b.v. insuline) ingegrepen moeten worden.

Dus vooraleerst testen. In Duitsland werken steeds meer diëtistes, apothekers en sportcentra met deze RQ-test. Patiënten krijgen deze test via de ‘Krankenkasse’ vergoed. De preventieve gezondheidzorg is daar van oudsher veel meer geaccepteerd. Lijkt mij ook hier in ons Nederland een goede zaak.

[Robjee]

Wanneer bij een lage RQ (dus 7) er geen glucose meer wordt verbrand en dus alleen sprake is van vetverbranding kan er bij voorbeeld sprake zijn van insulineresistentie van de cellen.

Door de testpersoon suikerwater te laten drinken is dit te testen. Indien na een hertest dezelfde waarde (RQ= 7) wordt gemeten, kan sprake zijn van insulineresistentie of een tekort aan insuline. Immers. wanneer de waarde omhooggaat, kan er van worden uitgegaan dat de insuline haar werking doet.

Er is altijd sprake van een combinatie van voedingsstoffen die verbrand worden waardoor in de praktijk een RQ van 0,7 niet gehaald zal worden.
Inmiddels is duidelijk wat de RQ voor informatie weergeeft. De verhouding aan voedingsstoffen die verbrand worden is voornamelijk afhankelijk van de lichamelijke activiteit. In volledige rust overheerst de vetverbranding waardoor de RQ over het algemeen laag zal zijn. Zodra de intensiteit van de lichamelijke activiteit zal stijgen neemt de verbranding van koolhydraten toe met als resultaat een stijgende RQ.
Wanneer het lichaam in rust een suikeroplossing krijgt blijft vet de meest efficiente voedingsstof om gebruikt te worden voor de verbranding. Waarom zou suiker ineens de koolhydraatverbranding stimuleren? De afgifte van insuline, als respons op de stijgende glucosespiegel in het bloed, zal deze verlagen door de glycogeenvoorraden te vullen en/of als vetmassa op te slaan. Dit alles resulteert in een gelijkblijvende RQ, terwijl ook insuline keurig zijn werk doet. Er is immers geen behoefte om over te gaan op koolhydraatverbranding.

Ook door insuline toe te dienen, kan na een herttest worden bepaald of het RQ zal stijgen of gelijk blijft. Indien de uitslag gelijk blijft mag worden aangenomen dat er sprake is van resistentie.

Onnodig toedienen van insuline kan levensgevaarlijk zijn en dient volgens mij alleen te gebeuren wanneer er sprake is van een hoge glucosespiegel en de diagnose diabetes mellitus.

Een koolhydraatbeperkte voeding kan niet alleen helpen om het gewicht te verminderen, maar kan diabetesgerelateerde klachten preventief voorkomen, reeds voordat de suikerwaarden van het bloed en de urine te hoog worden. Dit is de boodschap die ik vooral wil meegeven.

Die mening heb ik ook. Zowel preventief als curatief laat een koolhydraatbeperkte voeding gunstige resultaten zien.

Het programma van Figurwell beschikt, naast de meting, over een database waarin afhankelijk van de lichaamssamenstelling een berekening kan worden gemaakt van de individuele calorie-opname voor zowel vetten als koolhydraten. Uitgangspunten hierbij zijn: dat de kwaliteit van de spiermassa overeind blijft, dat overgewicht wordt voorkomen, en dat ketonen het lichaam te zwaar gaan belasten, wat uiteindelijk tot andere problemen kan leiden.

Over de methode van Figurewell ben ik niet direct te spreken. Van magneetveld- en detoxtherapie ben ik geen voorstander, maar dat is een andere discussie.
De implentatie van het RQ bij overgewicht vind ik nochtans ook twijfelachtig. Zijn er referentiewaarden, of is er onderzoek die de behandeling op basis van RQ-gegevens onderbouwd (naast je eigen praktijkwaarnemingen)?

Zolang de suikerwaarden in het bloed structureel te hoog blijven en ook de RQ-test geen positieve uitslag laat zien, kan dat op termijn leiden tot achteruitgang en ziekte van het lichaam.

De meerwaarde van de uitkomst uit de ademanalyse is mij onduidelijk. Bij structureel te hoge glucosewaarden dient dit behandeld te worden, ongeacht het RQ. Eerst met een aangepaste voeding en levensstijl. Lukt dit niet of onvoldoende zijn orale medicijnen een mogelijke oplossing. De laatste stap, wanneer het lichaam geen insuline meer kan aanmaken, is het toedienen van insuline aangewezen.

[rstpt]

@ Robjee

Nog even vooraf. Figurwell wil dat mensen een gezondere leefstijl nastreven. Onder andere door de bepaling van de verbranding tussen vetten en koolhydraten. De RQ-test is een door wetenschappers ontwikkelde test en voor Figurwell door sportwetenschappers toegankelijk gemaakt voor diëtisten, therapeuten, trainers, sportcentra en anderen die daar belangstelling voor hebben. In dit kader hanteren wij dit systeem c.q. deze methode. Gebruikers zijn over het algemeen geen wetenschappers, maar kunnen wel goede resultaten boeken. Eerder heb ik aangegeven dat ondanks de wetenschappelijke vooruitgang er nog steeds geen grip is op overgewicht. Ook diabetesgerelateerde klachten nemen schrikbarend toe.

Je geeft aan dat je over de methode van Figurwell niet direct te spreken bent zonder daar inhoudelijk op in te gaan. Blijkbaar heb je jezelf hierop georiënteerd, over nagedacht of contact opgenomen. Mijn vragen zijn dan; op welke wijze, wat zijn je feitelijke bezwaren of beter nog, wat zou hierin verbeterd kunnen worden, specifiek als het gaat om het Respiratoir Quotiënt?

Een andere vraag die ik heb is, aangezien volgens jouw stelling mensen in volle rust voornamelijk vet verbranden er toch mensen zijn die helemaal niet in de vetverbranding komen? Dit blijkt uit de RQ-meting en de weegschaal , waarbij ook het vet% wordt gemeten. Ook de suiker in de urine geeft ‘normale’ waarden aan. De mensen vallen gewoon niet af. In de praktijk komen we deze mensen wel tegen. Ook hebben wij mensen gemeten met een aanvankelijk een hoge RQ-waarde, die na voedingsadvies juist wel een lager RQ scoorden en daadwerkelijk in de vetverbranding kwamen.
Hoe kun jij dat vanuit jouw achtergrondkennis c.q praktijkervaring t.a.v. de metingen die je (misschien?) doet en in het licht van jouw stelling verklaren? En wat is je bezwaar tegen deze uitkomsten dan?

Kun jij mij ook in het licht van deze stelling verklaren, dat wanneer iemand het magneetveld heeft gebruikt er sprake is van een verbeterde c.q. hogere stofwisseling, zoals uit de RQ-meting blijkt? Eveneens geldt mijn vraag voor het detox-programma, waarbij mensen gewicht verliezen, maar waar eigenlijk heel iets anders een rol speelt?

Jammer dat de meerwaarde van de uitkomst uit de ademanalyse nog onduidelijk voor je is. Ik heb je vragen zo goed mogelijk proberen te beantwoorden en de voordelen in mijn bijdragen aangegeven. Het voert te ver om deze te herhalen. Wellicht dat je aan kunt geven wat niet duidelijk is en mogelijk hebben we daar een antwoord op.

[Robjee]

Nog even vooraf. Figurwell wil dat mensen een gezondere leefstijl nastreven. Onder andere door de bepaling van de verbranding tussen vetten en koolhydraten. De RQ-test is een door wetenschappers ontwikkelde test en voor Figurwell door sportwetenschappers toegankelijk gemaakt voor diëtisten, therapeuten, trainers, sportcentra en anderen die daar belangstelling voor hebben. In dit kader hanteren wij dit systeem c.q. deze methode.

Er spelen hier twee aspecten die niet noodzakelijkerwijs samen hoeven te gaan:
1) De RQ als zijnde een maat voor het weergeven van de verhouding van de verschillende voedingsstoffen bij de verbranding. Dit is inderdaad door wetenschappers ontdekt en doorontwikkeld.
2) De implentatie van de resultaten uit een RQ-test in een voedingsadvies.

Op het eerste punt heb ik geen kritiek. Voor verschillende onderwerpen is de RQ een bruikbare maat.
Bij het tweede punt worden er naar mijn idee aannamen gemaakt waardoor blijkt dat een bepaalde voedingsinterventie via invloed uit te oefenen op het RQ bruikbaar is om overgewicht kan behandelen.

Je geeft aan dat je over de methode van Figurwell niet direct te spreken bent zonder daar inhoudelijk op in te gaan. Blijkbaar heb je jezelf hierop georiënteerd, over nagedacht of contact opgenomen. Mijn vragen zijn dan; op welke wijze, wat zijn je feitelijke bezwaren of beter nog, wat zou hierin verbeterd kunnen worden, specifiek als het gaat om het Respiratoir Quotiënt?

Wanneer je daar een topic over opent zal ik daar verder reageren. Aangezien het off-topic is ben ik daar verder niet op ingegaan.

Een andere vraag die ik heb is, aangezien volgens jouw stelling mensen in volle rust voornamelijk vet verbranden er toch mensen zijn die helemaal niet in de vetverbranding komen?

Heb je gegevens, behalve je eigen praktijkwaarnemingen, dat mensen in rust een RQ hebben die hoger is dan 1,0 is? Dit wil namelijk zeggen dat er meer CO2 wordt geproduceerd dan dat er zuurstof wordt opgenomen. Gevolg hiervan zal zijn een verhoogde ademhaling om de CO2 via de uitademingslucht kwijt te raken.

Ook hebben wij mensen gemeten met een aanvankelijk een hoge RQ-waarde, die na voedingsadvies juist wel een lager RQ scoorden en daadwerkelijk in de vetverbranding kwamen. Hoe kun jij dat vanuit jouw achtergrondkennis c.q praktijkervaring t.a.v. de metingen die je (misschien?) doet en in het licht van jouw stelling verklaren

Je vraagt aan mij nu een verklaring van een redenering waar ik zelf mijn twijfels bij heb. Een verklaring kan ik daarom ook niet geven.

Kun jij mij ook in het licht van deze stelling verklaren, dat wanneer iemand het magneetveld heeft gebruikt er sprake is van een verbeterde c.q. hogere stofwisseling, zoals uit de RQ-meting blijkt? Eveneens geldt mijn vraag voor het detox-programma, waarbij mensen gewicht verliezen, maar waar eigenlijk heel iets anders een rol speelt?

In een ander topic wil ik daar graag op reageren.

Wellicht dat je aan kunt geven wat niet duidelijk is en mogelijk hebben we daar een antwoord op.

Een belangrijk punt dat ik mis zijn resultaten uit onderzoeken. Dan bedoel ik onder andere als diagnostisch middel en bruikbaarheid om een voedingsinterventie mee te beoordelen.
Je put nu voornamelijk op eigen praktijkwarnemingen terwijl onderbouwingen daarbuiten afwezig blijven. Zijn deze niet aanwezig?

[rstpt]

@ Robjee

Figurwell beoogt vooral preventief aan gezondheid en gewichtsbeheersing te werken, maar we komen ook mensen tegen die in het ‘reguliere’ medische circuit jammer genoeg geen resultaat behalen. Helaas is het zo, dat diabetici type 2 insuline door wetenschappers voorgeschreven krijgen en zwaarder kunnen worden, omdat hun opslagvoorraden glycogeen al overvol zitten. Er is dus wel iets te zeggen over oorzaak en gevolg van overgewicht, kip versus het ei.

Het zou een goede zaak zijn om ook de resultaten van de andere instituten er bij te betrekken. Echter, Figurwell is geen wetenschappelijke instelling en de werkwijze bij de verschillende instituten kan dus anders zijn. Wel heb ik de vraag voorgelegd naar welke onderzoeken ik kan verwijzen inzake de relatie tussen voeding en indirecte caloriemeting. Overigens is deze meting (zoals je aangaf door wetenschappers ontdekt en ontwikkeld) gebaseerd op de verbranding van voedingstoffen koolhydraten, eiwitten, vetten). Voedingstoffen zijn derhalve natuurlijk van invloed op de meting, aangezien zij de verbrandingsvoorwaarden leveren.

De uitleg die eerder is gegeven, is een logische gevolgtrekking van de theorie die onder de materie van de indirecte caloriemeting ligt. Onze eigen praktijkwaarnemingen (de Calori-fit wordt als diagnostisch instrument ingezet) bevestigen deze theorie en dat is onze praktijkwetenschap.
Nogmaals, helemaal niets doen levert niets op en ondanks de wetenschappelijke vooruitgang stijgt de gemiddelde BMI-waarde en klachten die aan diabetes zijn gekoppeld!
Juist omdat in het programma van Figurwell een berekeningsmodule zit van de optimale vet- en koolhydraatopname kan gestuurd worden op de inname van de hoeveelheid voeding. We doen dat vooral in combinatie met een beweegadvies en een coachingprogramma .

Indien je geïnteresseerd bent naar het wetenschappelijk verband tussen de indirecte caloriemeting en voeding, bewegen en gezondheid, dan zou je dat kunnen ‘googlen’ (Engels en Duits). Wellicht dat je verwijzingen zult aantreffen naar enige vorm van onderbouwing wetenschappelijk onderzoek. Ik heb deze vraag bij de ontwikkelaars van het systeem neergelegd.
Naar ik begrijp baseer je je mening op eerder verschenen wetenschappelijke publicaties en heb je zelf geen ervaring met het meten middels deze methode in relatie tot de voedselopname. Dan zou ik zeggen, verdiep je daarin en start je eigen (wetenschappelijk) onderzoek en bevestig of ontkracht de bevindingen. Mooi zou zijn om Dr. Frank (hier is het allemaal in dit forum om begonnen) te benaderen en zijn patiënten aan onderzoek te onderwerpen, ook zo voor de cliënten van Sonja Bakker en andere artsen of diëtisten. Machtig interessant. Wij willen graag een bijdrage leveren.

Citaat: "Heb je gegevens, behalve je eigen praktijkwaarnemingen, dat mensen in rust een RQ hebben die hoger is dan 1,0 is? Dit wil namelijk zeggen dat er meer CO2 wordt geproduceerd dan dat er zuurstof wordt opgenomen. Gevolg hiervan zal zijn een verhoogde ademhaling om de CO2 via de uitademingslucht kwijt te raken"
Het meetsysteem houdt in het programma er terdege rekening mee, dat de ademsnelheid binnen vastgestelde marges plaatsvindt. Wanneer de adem versneld is kan dat betrekking hebben op verschillende oorzaken als leeftijd, kooldioxide in het bloed, longfunctie, verkeerde manier van ademhalen, verzuring. Hier wordt bij de interpretatie van basisstofwisseling in rus rekening mee gehouden

[Robjee]

Helaas is het zo, dat diabetici type 2 insuline door wetenschappers voorgeschreven krijgen en zwaarder kunnen worden, omdat hun opslagvoorraden glycogeen al overvol zitten.

Wanneer mensen insuline voorgeschreven krijgen is de eigen aanmaak van insuline drastisch verminderd of gestopt. Hierdoor hoopt de hoeveelheid glucose zich op in het bloed. Bij een bepaalde concentratie glucose in het bloed (10 mmol/l) kunnen de nieren de glucose niet meer terug resorberen waardoor een aanzienlijke hoeveelheid glucose (lees calorieën) via de urine verloren kunnen gaat.
Bij het starten van het toedienen van insuline gaan er minder calorieën op deze manier verloren. Het is daardoor aanvaardbaar en begrijpelijk dat deze mensen in het begin wat gewicht aankomen.

Overigens is deze meting (zoals je aangaf door wetenschappers ontdekt en ontwikkeld) gebaseerd op de verbranding van voedingstoffen koolhydraten, eiwitten, vetten). Voedingstoffen zijn derhalve natuurlijk van invloed op de meting, aangezien zij de verbrandingsvoorwaarden leveren.

Het is duidelijk dat de RQ-test waarden aangeeft over de verhouding van de voedingsstoffen die verbrand worden. Maar de vervolgstap, op welke wijze de RQ bruikbaar is bij het geven van voedingsadvies, is volgens mij nog niet goed onderbouwd.

Nogmaals, helemaal niets doen levert niets op en ondanks de wetenschappelijke vooruitgang stijgt de gemiddelde BMI-waarde en klachten die aan diabetes zijn gekoppeld!

Dat ben ik met je eens. Maar wanneer er claims worden gedaan over het verbeteren van de gezondheid verwacht ik dat dit onderbouwd kan worden.

Juist omdat in het programma van Figurwell een berekeningsmodule zit van de optimale vet- en koolhydraatopname kan gestuurd worden op de inname van de hoeveelheid voeding.

Daar ben ik dan erg benieuwd naar. Dat de verbranding van voedingsvoedingsstoffen gemeten kan worden begrijp ik, maar dat deze gegevens vertaald kunnen worden naar een optimale vet- en koolhydraatopname (bedoel je hier de inname?) lijkt mij onjuist.

Naar ik begrijp baseer je je mening op eerder verschenen wetenschappelijke publicaties en heb je zelf geen ervaring met het meten middels deze methode in relatie tot de voedselopname. Dan zou ik zeggen, verdiep je daarin en start je eigen (wetenschappelijk) onderzoek en bevestig of ontkracht de bevindingen.

Is het nu de bedoeling dat een ander de claim moet onderzoeken op juistheid? Volgens mij is dat de omgekeerde wereld.

Het meetsysteem houdt in het programma er terdege rekening mee, dat de ademsnelheid binnen vastgestelde marges plaatsvindt. Wanneer de adem versneld is kan dat betrekking hebben op verschillende oorzaken als leeftijd, kooldioxide in het bloed, longfunctie, verkeerde manier van ademhalen, verzuring. Hier wordt bij de interpretatie van basisstofwisseling in rus rekening mee gehouden

Dat is geen antwoord op mijn vraag.

Ben benieuwd naar de reactie van waar je de vraag naar onderzoeken hebt neergelegd!

[tjhx]

Wat ik niet begrijp dat in veel koolhydraat-arme producten zoals bijv. de eiwitrepen van o.a. het Atkins dieet zoveel calorieen zitten.
Wie kan dit uitleggen?

[pbarendse]

Geen idee wat de preciese samenstelling van de repen is, maar ik kan me zomaar indenken dat er veel eiwitten of vetten in zitten. Vooral vetten kennen een relatief hoge energiedichtheid (veel calorieën per gewichtseenheid).

[Robjee]

Wat ik niet begrijp dat in veel koolhydraat-arme producten zoals bijv. de eiwitrepen van o.a. het Atkins dieet zoveel calorieen zitten.
Wie kan dit uitleggen?

Wat vind je veel calorieën en waarmee vergelijk je dat dan?
Kun je een voorbeeld noemen van een low-carb product en een vergelijkbaar niet low-carb product waaruit blijkt dat low-carb producten meer calorieën bevatten?

Wanneer je kijkt naar de ingrediëntendeclaratie kun je achterhalen waar de calorieën vandaan komen. Eiwitten en koolhydraten leveren 4 kcal per gram en vet levert 9 kcal per gram. De Advantage repen van Atkins bevatten per 100 gram:
Energie 365 kcal
Eiwit 31 gram
Vetten 17 gram
Koolhydraten 30 gram

Om te vergelijken met een mars per 100 gram:
Energie 455 kcal
Eiwit 4 gram
Vetten 18 gram
Koolhydraten 70 gram

Daarbij zijn niet alle low carb producten bedoeld om weinig calorieën te leveren. De repen van Atkins zijn bedoeld als een voedzame reep. Het moet dan ook zo gezien worden denk ik.
http://nl.atkins.com/products/advantage ... nut-crunch
De calorieën zijn te vergelijken met een ruime boterham met 30+ kaas.
Wanneer je kijkt naar de maaltijdshakes van Atkins (omdat je het merk aanhaalt) kan ik niet de conclusie trekken dat deze veel calorieën bevaten (165 kcal per portie).

[juffie_84]

Hallo allemaal,

Ik hoor ook steeds meer berichten over het Dr. Frank dieet.
Nu wil ik ook 15 kilo afvallen alleen ik zit met 2 problemen: Ik heb een allergie voor toegevoegde suikers (ik mag alleen zoetstoffen en natuurlijke suikers)
Dus ik moet al ontzettend veel dingen laten staan!
Het tweede probleem is dat ik fibromyalgie heb, dus de extra beweging die ik zou moeten krijgen word ook lastig...
Is dit dan wel een dieet voor mij?
Ik hoop dat iemand hier antwoord op heeft voor mij.

[Willy.T]

Hallo allemaal,

Ik hoor ook steeds meer berichten over het Dr. Frank dieet.
Nu wil ik ook 15 kilo afvallen alleen ik zit met 2 problemen: Ik heb een allergie voor toegevoegde suikers (ik mag alleen zoetstoffen en natuurlijke suikers)
Dus ik moet al ontzettend veel dingen laten staan!
Het tweede probleem is dat ik fibromyalgie heb, dus de extra beweging die ik zou moeten krijgen word ook lastig...
Is dit dan wel een dieet voor mij?
Ik hoop dat iemand hier antwoord op heeft voor mij.

Beste juffie_84

Mijn vrouw heeft ook fibromyalgie en is met onderstaand dieet 12 kilo afgevallen.
Zie link. Ik heb af en toe meegedaan en ben daardoor ook wat kilo's kwijt geraakt. Is goed te doen en er komt geen suiker aan te pas. Mag maar 1 dag per week, maar mijn vrouw raakte dan ongeveer 1 kilo kwijt (zegt ze) op die dag.

P.S.
Wij gebruiken yoghurt met een hard gekookt ei ’s ochtend en ’s middags.

Als je een ei eet hebt je minder snel trek in iets anders.



http://www.dietenlijst.nl/dieten/eiwit_dieetdag/

[Robjee]

Ik heb een allergie voor toegevoegde suikers (ik mag alleen zoetstoffen en natuurlijke suikers)

Dit snap ik niet helemaal. De suikers die aan voedingsmiddelen worden toegevoegd zijn in dezelfde vorm ook terug te vinden in natuurlijke voedingsmiddelen. Door wie is deze diagnose gesteld en op welke manier?

Is dit dan wel een dieet voor mij?

Ja hoor, ik zie niet in waarom het niet geschikt zou zijn. Juist bij het dr. Frank dieet worden toegevoegde suikers gemeden.

[juffie_84]

mijn excuses voor de late reactie.

De diagnose is vastgesteld door een homeopatisch arts in Lelystad.
Dit is nu een aantal jaren geleden en het gaat nu goed. Ik werd namelijk ontzettend moe! Ben door de gehele medische molen geweest en naar vrijwel alles is gekeken (Pfeiffer e.d.) Toen kwam ik op advies van iemand (die de klachten herkende) bij deze arts terecht. Ik bleek een allergische reactie te hebben op:
- Suiker
- schimmels

De suiker zit vrijwel overal in! In het begin was het verschrikkelijk maar je leert er mee om gaan. De fout die het meest word gemaakt (als mensen proberen rekening te houden met mijn eten) is dat zij kijken naar het voedingslabel (waar vetten, suikers e.d. opstaat)
Waar ik naar moet kijken is het kopje 'ingrediënten'
Let er voor de grap maar eens op in hoeveel producten het zit. Een paar voorbeelden: vleeswaren (voorverpakt), groenten in pot (zoals wortelen, rode bieten enz), sauzen, chips (behalve naturel en cheese-union) en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Sinds ik deze producten niet meer gebruik gaat het goed. :-)

In het begin viel ik enorm veel kilo's af! Alleen na een aantal jaren ben ik weer kilo's aangekomen. Ik denk dat dit komt omdat je gaat wennen aan producten en ik wel zoetstoffen binnen krijg. Ook heb ik veel vervangers gevonden.

Ik ga zeker nog even kijken naar die link. Bedankt voor de tip!

[juffie_84]

Met natuurlijke suiker bedoel ik trouwens suiker wat in bijvoorbeeld fruit zit.

[Robjee]

De diagnose is vastgesteld door een homeopatisch arts in Lelystad.

Op welke manier is deze diagnose gesteld?
De toegevoegde suikers zijn namelijk ook gewoon in fruit te vinden (glucose en fructose). Bovendien heeft een allergie bijna altijd betrekking op een deel van een eiwit (epitoop).
Over de diagnose heb ik daarom mijn twijfels. Dat wil niet zeggen dat het onverstandig is om minder toegevoegde suikers te eten. Maar dit overdrijven kan het leven onnodig moeilijk maken.

[juffie_84]

Het lijkt mij dat in een appel een mens niet apart nog suiker toevoegt...Of in een banaan. Het gaat om deze suiker; die een mens er nog apart in doet om een product langer goed te houden.
Blijkbaar helpt het, want heb nu genoeg energie. Dus waarom zou ik het niet laten staan. Heb wel weer eens suiker geprobeerd, maar ik werd weer ontzettend moe.
Het is door middel van mijn voedingslijn vastgesteld. Ik weet niet precies meer. Ze ging met een apparaatje op mijn vinger en dan ging er een wijzertje heen en weer en als het eerst bleef hangen en daarna normaal terug liep, was er geen allergie. Bleef het hangen was het er wel.

Er zijn meer mensen die dit hebben hoor. Het heeft ook een naam maar ik weet niet meer wat dit is. Er zijn zelfs mensen die geen zoetstoffen mogen hebben. Die hebben het nog veel moeilijker. U bent denk ik huisarts?
Mijn eigen huisarts had ook veel twijfels aan de homeopatisch arts (homeopathie in het algemeen) maar als bij mij helpt is het toch goed.