Radar

Dit gaat te ver? Dat is nog zachtjes uitgedrukt. Dit gaat veel te ver! Heel ver gaan die manager en dat figuur van personeelszaken over de schreef. Wie denken zij wel dat zij zijn?

Stel dat hun een ongelukje overkomt, als u begrijpt wat ik bedoel, komen ze dan ook zwaar lijdend onder hun letsel fluitend op hun werk omdat "de baas dit zo graag wil"? Laat ik u iets vertellen. Dit soort flapdrollen zijn de eersten die afhaken als hun een kleinigheid overkomt.

Maar, er is dacht ik geschreven over een wat groter bedrijf. Die manager en dat figuur van personeelszaken zullen waarschijnlijk onderdeel uitmaken van het zgn. midden-management. Proberen een wit voetje te halen bij het top-management. Dat zij, sukkels als het zijn, precies het tegenovergestelde bereiken als hun bedoeling is, daar hebben ze zelf geen erg in. Dat top-management moet maar eens te weten komen wat dat addergebroed onder hen werkelijk uithaalt. Dan zou het wel eens kunnen dat die manager en dat personeelszaken figuur er eerder uitvliegen als onze TS.

Oei, wat kan ik me boos maken om zo veel onrecht tegenover werknemers die, soms een periode in hun leven, wat zwakker in hun schoenen staan. In mijn opinie hebben dit soort werkgevers niet eens het recht om te bestaan.

Dit gaat inderdaad veel te ver. Zoek deskundige hulp, bv bij de vakbond of het juridisch loket. Of u ook bij een hogere manager aan de bel moet trekken weet ik niet zeker. Sommige bedrijven (ook grotere) nemen graag een loopje met het recht. Misschien heeft uw manager de opdracht gekregen om het ziekteverzuim koste wat kost te verlagen. Hoe dan ook, zoek deskundige hulp om u bij te staan tegenover deze "middeleeuwse" werkgever.

BreejKC schreef:...

Voor u lucht het op en geeft het u een beter gevoel, maar TS heeft niets aan uw tirade.
Nog afgezien van het feit dat enige terughoudend gepast zou zijn omdat u de exacte gang van zaken niet kent.
Ik vind het wel goed dat u uw eerder gegeven advies om de werkgever met naam en toenaam hier aan de schandpaal te naderen niet herhaalt.
Dát moet ze zeker niet doen.
Luister naar de advocaat. Dat is het beste.

televiesie schreef:perstoneelzaken beschuldigde mijn man hij had meteen de volgende dag de bedrijfsarts moeten bellen

Vreemd, je man is nog geeneens bij het bedrijf in dienst. Uw man is dus slechts een begeleider bij het gesprek tussen werkgever en jou.

Ziek is ziek, mijn beste ttlocke. Daar zal een werkgever het mee moeten doen totdat een bedrijfs- of ARBO-arts het tegendeel aantoont. De exacte gang van zaken heeft daar niets mee te maken.

Lees de eerdere posts van TS nog eens door. Daar is aangegeven dat TS in deze omstandigheden niet kan en mag werken. Een eigenwijs stuk werkgever die het medisch beter denkt te weten heeft simpelweg zijn mond te houden. Ondanks dat een keuringsarts al heeft aangegeven dat TS niet kan/mag werken in deze situatie, probeert die schoft van een werkgever het nog eens om de zieke TS extra onder druk te zetten.

Een tirade, ja, zo'n werkgever verdient niet beter. Vergis u niet de verhouding van dit soort werkgevers met werknemers is die van een gewapende vrede. Als die tegenpartij het echt te gek maakt, wat hier is gebeurt, dan mogen die wapens, figuurlijk, ook wel eens getrokken worden?

Of TS hier iets aan heeft? Laat TS zijn eigen oordeel vellen. Maar zeker is dat hier op het forum nog mensen zijn die in in deze situatie voor 100% met haar begaan zijn.

BreejKC schreef:Ziek is ziek, mijn beste ttlocke. Daar zal een werkgever het mee moeten doen totdat een bedrijfs- of ARBO-arts het tegendeel aantoont. ....
Maar zeker is dat hier op het forum nog mensen zijn die in in deze situatie voor 100% met haar begaan zijn.

U reageert alsof ik de werkgever van TS verdedigde. Ik heb me daar helemaal niet over uitgelaten.
Ik probeerde slechts misplaatste stemmingmakerij tegen te gaan en de schadelijke gevolgen van met bijbedoelingen gegeven slechte adviezen te beperken. Het lijkt net alsof niet leest, wat ik schrijf.
Fijn dat dit topic u in staat stelt te laten zien dat u '100 % begaan bent' met een ander. Ook daar heeft TS niets aan.
U bent vast een beter mens dan ik ben, hoewel het beroerdste advies voor TS van u afkomstig was: 'noem uw werkgever hier en nagel 'm aan de schandpaal'. Ziet u dan niet hoe nadelig het opvolgen van een dergelijk advies voor TS zou kunnen uitpakken?

TS moet proberen rustig te blijven en zich professioneel te laten bijstaan. Dat kan door de inmiddels ingeschakelde advocaat. Die stap is gezet. Dat biedt de beste kans op een uitweg of een oplossing. Ik hoop dat ze die weg vindt. Laat je niet gek maken, televiesie.

Juist bij dit soort werkgevers moet je voorzichtig zijn met openbaar maken of je mag thuis blijven als werkloos.

Werkeloos worden als je (langdurig) ziek bent is, gelukkig, in dit land onmogelijk gemaakt. Die werkgever mag het proberen, maar een goede advocaat en rechter maken dan gehakt van zo'n werkgever. Die eigenlijk ook weinig beter verdient. Goede dossiervorming is vanaf dit moment zeer belangrijk. Probeert die werkgever dat na herstel van TS dan geeft zo'n dossier haarfijn aan hoe deze werkgever handelt en wat de achtergronden van zo'n ontslagaanvraag zijn. Een UWV en/of rechter prikke daar natuurlijk dwars doorheen.

Of het bekend maken met naam en toenaam een goede zaak voor TS is, wil ik dan nog wel in het midden laten. Het kan natuurlijk weinig kwaad als dat stuk werkgever hier niet meeleest, maar inderdaad, het tegendeel kan het geval zijn. Maar ergens heb ik geschreven dat een hint naar die werkgever ook zou kunnen.

Mocht die werkgever hier wel meelezen, dan hoop ik voor TS dat hij gaat inzien dat hij een heel verkeerde weg bewandelt. Als werkgever zo doorgaat, gaat hem dat heel veel geld kosten, en een herstelde werkneemster levert dat dan zeker niet op. Maar, mijnheer of mevrouw de werkgever, het beste is dat u zich eerst eens langdurig in een heel donker hoekje gaat schamen. Want wat er nu gebeurt kan echt niet door de beugel, en daar bent u voor een belangrijk deel de oorzaak van.

televiesie schreef:nee ik ben niet verschenen want ik mocht mijn man niet meenemen [en ik kon op dat moment en nu nog steeds niet voor mezelf opkomen[ ik sla dicht]
maar je hoort eerst een waarschuwingsbrief te dit was een gewone brief wij willen met u praten [ik was toen zwaar overspannen] dus kon niet alleen komen daarom zijn we weer naar onze huisarts gegaan en heeft in mijn medisch dossier geschreven dat man mee moet . ook dit soort praktijken staan in het dossier die ik gekregen heb ik hoop volgende week een afspraak te maken bij de bedrijfsarts dan kan hij lezen wat er in deze bedrijf allemaal gebeurt.de advocaat wacht even de twee de brief af waarschijnlijk word ik geheel afgekeurd . [onder de mom van kan niet met werkgever door een deur] en ik ga geen andere werkplek aannemen het belijd heeft ervoor gezorgd dat ik 4 x zwaar overspannen ben geworden en voor mij het leven niet meer leuk was.mijn man heeft mij hier doorheen gesleept maar hij zelf werd ook overspannen dit kon de bedrijfsarts duidelijk zien hij adviseerde dat mijn man contact opnam met zijn eigen bedrijfsarts. hij heeft een paar weken halve dagen gewerkt om voor mij te zorgen.

De huisarts bepaalt niet wie u mee mag of moet nemen. Dat bepaalt u zelf in overleg met de werkgever, maar als u er niet uitkomt heeft u geen verplichting op te komen draven. U kunt zoals meerdere mensen hier schrijven het beste de bedrijfsarts en arbo arts inschakelen, niet de huisarts. Tevens een jurist. Die zou een brief kunnen sturen dat werkgever de situatie erger maakt door zijn handelen en als hij daar niet mee stopt de gevolgen voor zijn rekening zijn (eventueel schadeclaim indienen)

Deze werkgever is ook ziek!

Ja, dat blijkt uit alle reacties, en of deze nog voldoende personeel kan vinden in de aantrekkende arbeidsmarkt en als er ergens een plek vrij komt zal de Topic starter gelijk solliciteren.
Ik verwacht dat er binnen dit bedrijf meer gebeurde met diverse collega's en jammer dat op deze lompe manier een bedrijf failliet kan gaan.

Zolang je de firma + plaatsnaam en ook nog het werk geheim houd en alleen de regels hier laat zien, even printen wat Uw Jurist schreef....
en ook je werkgever mag zich afvragen of hij goed bezig is.
Vooral nu de arbeidsmarkt weer aantrekt moet je personeel te vriend houden en niet chantage doen met zieke mensen.
Voor twijfel of ze werkelijk ziek zijn waar hij voor moet betalen moet hij de gebruikelijke weg volgen en niet deze manier.
De Arbo dienst of bedrijfsarts kan beoordelen of je werkelijk ziek bent, en bij niet aangetoond is snipperdagen of verplichte terug keer mogelijk.
Zelfs ontslag bij onterecht ziek melden is mogelijk maar daar lijkt me hier geen sprake van.

Het is vaak de onwetendheid en onkunde van de werknemer die de werkgever gebruikt om deze onder druk te zetten. Zoals ik hier al eerder schreef, heeft mijn werkgever dit in 2016 met mij geprobeerd. Echter wat bij mijn huidige werkgever niet bekend was, dat ik jarenlang kaderlid bij de bond ben geweest.
Omdat ik voor het eerste gesprek al goed voorbereid en geharnast op een rustige professionele manier het gesprek in ging ( met bijstand van bond en advocaat) en meneer van PZ gelijk al op 3 procedure fouten kon wijzen, heb ik gewonnen zonder tussen komst van een rechter.
Was dit wel voor het gerecht gekomen, had ik ook makkelijk gewonnen maar was ik werkeloos geweest i.v.m verstoorde arbeidsverhoudingen.
Dus mijn advies praat alleen met uw werkgever met een professional aanwezig die niet emotioneel betrokken is.

snuffel1 schreef:Off topic, de werkgever komt ook op voor zijn belangen en draait als er geen werknemersverzekering bij ziekte is afgesloten zelf voor de kosten op. Omdat de werkgever niet op de stoel van een arts mag gaan zitten schakelt de werkgever een ARBO dienst in die de werkgever adviseert over het te volgen traject. Deze werkgever heeft voor de harde lijn gekozen en wil zijn medewerkers ook eens op gesprek hebben om de voortgang te bespreken.
Ik ga de werkgever zeker niet verdedigen want de werkgever had toen Ts aangaf gepest te worden eerder in dienen te grijpen.

Een werkgever heeft zelfs de plicht om een werknemer voor een gesprek uit te nodigen om een traject op te starten voor re-integratie . Zoals je al noemt en ik ook al heb aangegeven, neem iemand mee als je de gesprekken niet alleen aan kan die niet emotioneel betrokken is.

Mijn directeur wil weten of ik echt ziek ben. Of ik mij wil melden bij de manager en personeelszaken .[Ik heb een psychose gehad en wilde dood] Maar volgens de privacywet hoef ik dit niet te vertellen .mijn huisarts weet het al. Ik ben ziek geworden door pesten op het werk toen ik dit kenbaar maakte pakte ze mij pesten en dreigen. Inmiddels ben ik overspannen en heb van mijn bedrijfsarts gehoord voorlopig niet werken of re-integreren tot hij het uitgezocht heeft.

Snuffel 1 neemt het wel erg makkelijk op voor de werkgever. Waarschijnlijk over de openingspost heen gelezen? De zaken worden wat verdraaid weergegeven.

Uit bovenstaande Quote blijkt overduidelijk dat TS a) bij de huisarts is geweest en b) van de bedrijfsarts heeft gehoord voorlopig niet te werken of te re-integreren tot hij het uitgezocht heeft.

Dat de werkgever vervolgens een beetje, nou ja een beetje, ongeduldig en eigenwijs is, kan en mag TS niet verweten worden. Werkgever heeft in deze situatie simpelweg zijn mond te houden tegenover werknemer. Als werkgever echt wil weten of TS ziek is en al dan niet al kan re-integreren dan dient hij, volgens de regelen der kunst, met de bedrijfsarts contact op te nemen. Met niemand anders. Nee, dat zijn niet alleen regelen der kunst, het is zelfs in de wet (Poortwachter) zo voorgeschreven. De zaken liggen dus heel simpel. TS moet zich aan de wet houden, maar de werkgever ook. Punt uit!

Dat TS, in haar onschuld en onder druk van die werkgever, toch bij werkgever op bezoek is geweest, is TS niet te verwijten. Maar dat zij zich in deze situatie gesteund wilde zien door iemand die haar bijstaat is haar goed recht. Dat dit haar echtgenoot is geweest doet daar niets aan af. Het is niet de werkgever die ervoor heeft gezorgd dat TS niet op dat eerste gesprek aanwezig kon zijn, want die weigerde in eerste instantie dat iemand TS bijstond. Ook dit is TS dus niet te verwijten.

TS raad ik aan vanaf dit moment helemaal niet meer op gesprek te gaan bij werkgever, ook niet gesteund door een goedbedoelend familielid. Ga alleen nog in gesprek met deze werkgever als uw bedrijfsarts u daar toestemming voor geeft, wat in uw situatie, vermoed ik, voorlopig nog niet zal gebeuren. Neem in zo'n gesprek geen goedbedoelend familielid of goede kennis mee, maar iemand die juridisch in dit soort zaken goed onderlegd is. Hierbij denk ik dus aan de advocaat die u in de arm genomen heeft of een juridisch medewerker van de vakbond o.i.d.

Beste Snuffel. Nergens schrijf ik dat u het opneemt voor de werkgever. Maar het feit dat we een eenzijdig verhaal , uit emotie, hier horen doet niet ter zake.

Eerder schreef ik: "ziek is ziek". Volgens de wet (Poortwachter) houdt het contact door de werkgever over die ziekte, in eerste instantie, met werknemer op. Wil werkgever iets over de ziekte of over het verloop daarvan weten, dan dient hij contact met de bedrijs- of ARBO-arts op te nemen. Niet met de zieke werknemer, juist om te voorkomen dat de zieke werknemer zich onder druk gezet voelt. Juist met klachten als depressie of burn-out kan zo'n contact met de werknemer door de werkgever heel verkeerd uitvallen.
Hooguit mag de werknemer, uit sociale belangstelling of serieuze betrokkenheid eens netjes informeren hoe het met zijn werknemer gaat, maar hij dient daarbij de grootste voorzichtigheid te betrachten. De goede bedoelingen van de werkgever kan hij ook tonen door de zieke werknemer een bloemetje of fruitbakje o.i.d. toe te sturen. Dat komt heel anders over als een werknemer onder druk te zetten.

Het moment dat weer over beginnen met werk of re-integratie van werknemer gesproken kan worden, wordt bepaald door de bedrijfs- of ARBO-arts. Maar de betrokken werknemer is dan wel op de hoogte daarvan gesteld en kan zich dan op de juiste wijze voorbereiden op het gesprek met zijn werkgever.

Een werkgever heeft zelfs de plicht om een werknemer voor een gesprek uit te nodigen om een traject op te starten voor re-integratie .

@sake1987. Nee, de werkgever heeft die plicht niet. Althans niet op voorhand. Zolang de zieke werknemer nog bij de bedrijfs- of ARBO-arts loopt en die arts heeft nog niet aangegeven dat een re-integratietraject kan worden ingezet, mag die werkgever de zieke werknemer hier niet over benaderen. Niet de werkgever bepaalt hoe ziek een werknemer is, of al dan niet een re-integratietraject kan opstarten. Op voorhand contact opnemen van een werkgever met een zieke werknemer, met als doel de werknemer te zien verschijnen voor een re-integratie traject, kan als drukmiddel ervaren worden. Juist om dat te voorkomen heeft die bedrijfs- of ARBO-arts zo'n belangrijke rol toebedeeld gekregen.

Als zo'n re-integratie eenmaal is gestart dan zijn de verplichtingen van de werkgever nog niet over. Het moet ook daadwerkelijk een re-integratietraject zijn en niet een verkapt middel op de werknemer weer zo snel mogelijk voor zijn normale werk inzetbaar te krijgen. Merkt een werknemer dat hiervan sprake is, dan gaat hij terug naar zijn bedrijfs- of ARBO-arts die dan vervolgens kan ingrijpen.

Vergis u niet een werkgever die een re-integratie traject niet goed of niet goed genoeg uitvoert kan zelf behoorlijk in de problemen komen. De werkelijk zieke werknemer is hierdoor dus goed beschermd tegen werkgevers die het beter denken te weten als de wet het voorschrijft.

Je moet jezelf afvragen of je hier nog wel wil blijven werken. Een exit hoeft niet erg te zijn, ALS je maar een zachte landing maakt. Dat je werkgever een dergelijke brief aan jou schrijft (of je echt ziek bent), maakt je zaak alleen maar sterker dus daar moet jij je niet door laten afschrikken. Dit zou wel eens goed voor jou kunnen uitpakken!

De werkgever kan, als hij zijn plichten verzaakt, door het UWV een loonsanctie opgelegd krijgen. Dan wordt het voor hem een langdurige en kostbare zaak. Hij kan zich maar beter aan de regels houden; beter voor de werknemer, beter voor de werkgever.

Ik mag als zieke werknemer de genezing niet belemmeren door dingen te doen waardoor ik langer ziek ben!

Dat geld ook voor werkgever die niet overspannen persoon mag lastig vallen waardoor deze juist langer ziek zal blijven!
Ga eens naar UWV met het gekregen bewijs als je brief kreeg...

En als ze bellen, elke Smartphone heeft opname knop en dat mag in dit soort gevallen gebruikt worden!

volgens mij begrijpen sommige het verhaal nog niet ik ben gepest,geintimideerd en bedreigd [ik kijk het nog 2 maanden met je aan en je moet weg .ik heb pesten,en intimideren bij mijn collega,s gezien .dit kan ik niet verwerken ik praatte 7 dagen per week uren per dag over deze problemen op de werkvloer thuis.mijn man heeft toen een mailtje naar hogerhand.met de mededeling dat het niet goed gaat met mij .dat ik dingen zie als pesten en intimideren.met de mededeling mijn vrouw is overspannen er hoeft niet veel te gebeuren of het word erger .ik ben die week meerdere keren gepest door deze leidinggevende en op de laatste heeft zij gedreigd met ontslag.dit werd in de avond zo erg dat ik niet meer wilde leven.opmerking u had moeten komen kon niet omdat ik praatte over de dood [psychose het leven heeft geen zin meer]daarna zwaar overspannen ik wilde in de gevangenis dan laten ze mij wel met rust. dus man belde manager mag ik mee nee zij de manager man antwoordde dan kunnen we helaas niet komen.de huisarts heeft op mijn medisch dossier dat mijn man mee moet ook bij de dreigbrief mocht man niet mee .toen mijn man antwoordde dat hij mee moest mocht hij mee om het verhaal kort te maken .man werd geschoffeerd en ik werd geïntimideerd om weer te komen personeelszaken en manager spelen doktertje maar in de avond kreeg ik weer een terugval .dus voor mijn man kan en mag ik niet meer werken voor deze werkgever .maar wist u dat de bedrijf van de arboarts niet hoeft uit te voeren? het is maar advies het zou toepasselijk zijn als zij als ik tenminste opknap ik ben nog steeds niet goed in mijn hoofd en bang en onzeker om een plek te krijgen buiten deze bedrijf. wist u dat pesten zwaarder gestraft word dan slaan het kan blijvend gevolgen hebben. ik hoop gauw iets te lezen van de bedrijfsarts

Denk dat u en uw man het zichzelf extra moeilijk maken. Zoals al eerder geadviseerd laat de communicatie over aan een professionele partij die u bijstaat.
Uw man is emotioneel betrokken en als hij zich laat schofferen door uw werkgever is hij echt niet de persoon die u bij dit geschil moet bijstaan. Dit lijdt alleen maar tot escalaties. Laat hij u bij uw ziekte bijstaan.