Radar

Onze dochter woont in een studentenwoning (zgn. containerwoning) van woonstichting De Key in Amsterdam.
Sinds januari is haar directe buurvrouw een meisje van 27 jaar, dat dag en nacht voor ontzettend veel lawaaioverlast zorgt. Met name 's avonds en 's nachts is het niet uit te houden. De buurvrouw in kwestie zegt van zichzelf (op de momenten dat ze aanspreekbaar is) dat ze een psychiatrische stoornis heeft en dat ze haar medicijnen niet neemt. Op de momenten dat ze niet aanspreekbaar is, is ze intimiderend of bedreigend en is onze dochter bang voor haar. De overlast bestaat uit het keihard draaien van muziek (ze wil dat niet met koptelefoon doen) en het 'rappen' van zelfgemaakte teksten. Eén en ander op zeer hoog volume. Onze dochter is in contact met de huismeester van de Key, met de wijkagent en met een meldpunt. Iedereen heeft begrip en zegt dat zij een logboek moet aanleggen. Uitzetten uit de woning is een langdurige juridische procedure.
Maar onze dochter krijgt nauwelijks slaap en kan zo niet leven.
Andere bewoners ervaren ook erg veel overlast, maar omdat de huur eind dit jaar afloopt en de woningen worden afgebroken, is er weinig animo meldingen te doen bij De Key. Onze dochter woont pal naast haar en heeft het meeste last. De 'inrichting' van het appartement van de buurvrouw bestaat enkel uit een matras, zodat het geluid (denke we ) weerkaatst en extra hard klinkt.

De politie is in al die maanden twee keer geweest, maar helaas net op een moment dat het even stil was.
Wat kan onze dochter / wat kunnen wij doen?

Het enige wat u kunt doen is een dossier (laten) opbouwen.
Consequent zijn in de meldingen en alles noteren, trek ook bij de verhuurder aan de bel.
Vraag om vervangende woonruimte op grond van de overlast.
Succes.

Toch blijven bellen met de politie eens zijn ze wel op tijd bij het lawaai.
Laat je dochter toch proberen om mede huurders te laten klagen dan staat zij sterker.
Succes.

Uzelf kunt helemaal niets, anders dan uw dochter bijstaan. Verder moet uw dochter het heft in eigen handen nemen, ze is verantwoordelijk voor haar eigen leven.

Als de huur eind van het jaar afloopt zal je dochter uiteindelijk toch iets anders moeten zien te vinden. Waarom steek je niet alle energie in het vinden van andere woonruimte? Dan is ze er ook van af.

Als deze jonge verwarde vrouw wel aanspreekbaar is , op zeker moment , kan uw dochter haar vragen onder wiens begeleiding / behandeling zij staat. Uw dochter kan dan misschien in contact komen met deze hulpverlener(s) en deze noodsituatie en de overlast .snachts extra aankaarten. Het lijkt mij toe dat deze vrouw dringend hulp nodig heeft en zeker haar medicatie moet slikken . In het uiterste geval zal zij wel opgenomen moeten worden met een IBS (in bewaring stelling ) of een RM ( rechterlijke machtiging ).
Een ingrijpende en traumatische ervaring.
Triest!

Uw dochter kan verder niet zoveel doen, behalve om advies vragen bij de GGZ , dossier opbouwen en zelf sowieso op zoek gaan naar andere woonruimte in overleg met de verhuurder.

Ik denk dat er in ieder geval ook aan uw dochter gedacht moet worden. Als ze daadwerkelijk niet slaapt, dan kan ze misschien zelf iets doen om het geluid buiten te houden. En in de tussentijd dat lange traject ingaan.

Je dochter daar snel weghalen, voor er iets meer gebeurd dan geluidsoverlast, zou ik zeggen.

Krijgt uw dochter andere woonruimte na deze afbraak? Ik heb zelf jaren gewoond met ernstige overlast naast mii van psychiatrisch patiënten met harddrugsverslaving. Woningen van woningcorporatie De Alliantie.

Geloof me: wat je ook doet, het is zinloos. Je gaat er emotioneel aan kapot. Instanties doen niets of kunnen niets. Mensen die gek zijn hebben vrij baan. In de GGZ wordt bezuinigd. Deze mensen moeten daarom op eigen benen staan. Niemand grijpt in. Het huurrecht is van dien aard dat het vrijwel onmogelijk is om iemand zijn huis uit te zetten. Daar gaat de rechter over, niet de verhuurder. En de verhuurder heeft er geen belang bij om gekkies te verplaatsen. Die laat u lekker een overlastdossier aanleggen maar zal er niets mee doen. En u kunt ze niet dwingen er wél iets mee te doen.

U heeft geen poot om op te staan. Helaas.

Ter aanvulling van het nare(maar helaas ware) relaas van Bob,
Er gebeurt helemaal niets, dossiervorming moet jarenlang gebeuren en je moet steeds de politie erbij halen,
en die komt na een tijdje ook niet meer,
verhuurders zeggen te zorgen voor woongenot maar je kunt het allemaal zelf uitzoeken.
Als het al precair wordt voor de overlastveroorzaker, belooft deze beterschap en ben je weer minstens een jaar verder.
Ik spreek uit ervaring,
Uw dochter gaat er toch weg binnen een jaar, mijn advies is dan ook er geen energie meer in te steken.

Klopt, ik heb gedoe met een vrouw verderop. Volgens de politie heeft ze een 'gekleurd beeld van de realiteit'. Een diplomatieke manier om te zeggen dat ze knettergek is. Maar zolang 'mevrouw' geen gevaar voor zichzelf of de omgeving is, kan men er niks aan doen.

Het enige wat er op zit is zelf verhuizen, al is dat tegenwoordig ook niet zo eenvoudig. Urgentie aanvragen zal in dit soort zaken waarschijnlijk ook niet lukken.

Zorg voor een plan B: inschrijving bij Woningnet. Kost bijna niks. Over tien jaar moet je ook ergens wonen en je weet nooit waar het goed voor is. Zelfs als je een huis wil kopen.

Klopt, om die reden, voor de zekerheid dus, heb ik me indertijd al ingeschreven. Niet dat het opschiet; de gemiddelde plek is momenteel 25-30, en dan gaat het veelal om 55+ woningen. Voor eengezinswoningen kom ik de rest van mijn leven niet meer in aanmerking, dat is doorgaans plek 180-240, bij een inschrijfduur van 9 jaar. Daar reageer ik niet eens meer op.

Ik sta, hoewel wonende in koophuis, ook nog steeds ingeschreven,
Al 13 jr. nu,
Hopelijk nooit nodig die inschrijving.