Dat was misschien in de 18e eeuw bij "Meneer den doctor" maar de tegenwoordige patient is toch een stuk mondiger, tenmiste , dat hoop ik dan toch.
er wordt nog steeds een groot waarheidsgehalte aan een diagnose van een behandelend arts gesteld hoor, dit is echt niet veranderd.
wat wel veranderd is dat tegenwoordig alles op te zoeken is op internet en je vaak diverse dingen zou kunnen mankeren volgens diverse fora's, alleen in het "echt" er vaak helemaal niets ernstigs aan de hand is. De mensen gaan zelf hun eigen diagnose stellen mbv internet..
Dan gaat de "patiënt' naar de huisarts omdat de symptomen die men heeft deze ziekte wel moeten zijn, het staat immers op internet.
Toen ik opgroeide was de emancipatie een "hot topic" (op zich niets mis mee).
Het resultaat was echter dat zowel man als vrouw ging werken en het inkomen steeg.
Daardoor kon/ging men ook (veel) meer betalen voor woningen.
Dat de kinderen ook nog opgevoed moesten worden was men blijkbaar vergeten?
Het bestraffen van kinderen werd in die tijd ook ineens een groot probleem.
Een opvoedkundige tik kon absoluut niet meer!
Je moest met je kind "praten".
Mede doordat de opvoeding van de kinderen werd afgeschoven op kinderdagverblijven e.d. zijn ouders zich steeds minder met de ontwikkeling van hun kinderen gaan bezig houden.
Alleen als er gestraft werd kwamen pappa of mamma weer in beeld, want straffen mag niet?
Dan maar naar de huisarts want het kind is "lastig" of "druk".
Die zal ook niet meer zeggen dat je je kind op moet voeden.
Dus ADHD, pilletje, probleem opgelost, iedereen blij!
Zonder enige moeite worden kinderen volgepropt met medicatie die niet noodzakelijk is!
Het gedrag moet veranderen!
En daar is meestal geen medicatie voor nodig.
Zonder enige moeite worden kinderen volgepropt met medicatie die niet noodzakelijk is!
Het gedrag moet veranderen!
En daar is meestal geen medicatie voor nodig.
acjzr1 schreef:Zonder enige moeite worden kinderen volgepropt met medicatie die niet noodzakelijk is!
Het gedrag moet veranderen!
En daar is meestal geen medicatie voor nodig.
Maar soms is daar wel medicatie voor nodig omdat gedrag alleen veranderen niet genoeg is.
Soms is er daadwerkelijk een tekort van een stof in de hersenen die bepaald gedrag veroorzaken.
acjzr1 schreef:Zonder enige moeite worden kinderen volgepropt met medicatie die niet noodzakelijk is!
Het gedrag moet veranderen!
En daar is meestal geen medicatie voor nodig.
Maar soms is daar wel medicatie voor nodig omdat gedrag alleen veranderen niet genoeg is. Soms is er daadwerkelijk een tekort van een stof in de hersenen die bepaald gedrag veroorzaken.
acjzr1 schreef:Toen ik opgroeide was de emancipatie een "hot topic" (op zich niets mis mee).
Het resultaat was echter dat zowel man als vrouw ging werken en het inkomen steeg.
Daardoor kon/ging men ook (veel) meer betalen voor woningen.
Dat de kinderen ook nog opgevoed moesten worden was men blijkbaar vergeten?
Het bestraffen van kinderen werd in die tijd ook ineens een groot probleem.
Een opvoedkundige tik kon absoluut niet meer!
Je moest met je kind "praten".
Mede doordat de opvoeding van de kinderen werd afgeschoven op kinderdagverblijven e.d. zijn ouders zich steeds minder met de ontwikkeling van hun kinderen gaan bezig houden.
Alleen als er gestraft werd kwamen pappa of mamma weer in beeld, want straffen mag niet?
Dan maar naar de huisarts want het kind is "lastig" of "druk".
Die zal ook niet meer zeggen dat je je kind op moet voeden.
Dus ADHD, pilletje, probleem opgelost, iedereen blij!
Zonder enige moeite worden kinderen volgepropt met medicatie die niet noodzakelijk is!
Het gedrag moet veranderen!
En daar is meestal geen medicatie voor nodig.
Ritalin en aanverwante medicatie kan zeker wel een rol spelen in een behandelplan. Echter, terughoudendheid is zeker een goed iets, en meer aandacht voor het daadwerkelijk opvoeden ook, maar om nu meteen dit soort medicijnen af te serveren, is een ruk naar het andere uiterste, wat ultimo ook verliezers oplevert.
acjzr1 schreef:Zonder enige moeite worden kinderen volgepropt met medicatie die niet noodzakelijk is!
Het gedrag moet veranderen!
En daar is meestal geen medicatie voor nodig.
Maar soms is daar wel medicatie voor nodig omdat gedrag alleen veranderen niet genoeg is. Soms is er daadwerkelijk een tekort van een stof in de hersenen die bepaald gedrag veroorzaken.
Vergeet voor het lezen niet eerst een alu-hoedje op te zetten. De overheid zal uw gedachten kunnen lezen en willen voorkomen dat u de waarheid achterhaalt.
Typisch verhaal : men wil stinkend rijk worden door kids vol te proppen met verslavende middelen.
jerwarm schreef:
ik heb er meerdere; vroeger in mijn late jeugd is ooit "vastgesteld" dat ik ADHD had door een arts en daarvoor een prescriptie ritalin nodig zou hebben om normaal te kunnen functioneren in de maatschappij. Ik heb dat toen ook gebruikt een geruime tijd.
ik kreeg er bij-effecten van, gordelroos, ik werd chemisch een heel ander mens.
het is te vergelijken met een percentage wakker zijn [in mijn geval]
normaal staat men bij wijze van spreke op 80% wakker zijn/bewust zijn
met ritalin gebruik 4 x daags is dat ineens 110% en ben je superalert en je van alles bewust, niets ontgaat je.
ik werd er hyperdruk van, voelde mij totaal anders tijdens gebruik, [niet echt lekker mezelf] en kreeg er ook lichamelijke bijwerkingen door.>> gordelroos,
zelfs een keer dat ik in de stad liep en ineens mijn lip vreselijk opzwol, als een gek!!
De arts van mijn dochter legde de werking van ritalin als volgt uit: als je daadwerkelijk ADHD hebt, dan werkt ritalin prikkel dempend. Zo niet, dan heeft het hetzelfde effect als veel te veel koffie drinken, je wordt dan hyperactief. Gezien jouw reactie op ritalin heb je dus duidelijk géén ADHD.
Mijn dochter werd er dan niet hyperactief van, maar bleek eveneens geen ADHD te hebben, ook al was dat vastgesteld door de psycholoog van het Sophia Kinderziekenhuis, want een aantal jaar later bleek zij heel veel epileptische activiteit te hebben (zonder toevallen), en toen zij daarvoor medicatie kreeg is zij een enorme sprong vooruit gegaan in haar ontwikkeling. Gelukkig slikte zij toen al een aantal jaar geen ritalin meer.
sjohie schreef:
Ritalin en aanverwante medicatie kan zeker wel een rol spelen in een behandelplan. Echter, terughoudendheid is zeker een goed iets, en meer aandacht voor het daadwerkelijk opvoeden ook, maar om nu meteen dit soort medicijnen af te serveren, is een ruk naar het andere uiterste, wat ultimo ook verliezers oplevert.
Ik geef ook aan dat er meestal geen medicatie nodig is. Soms wel dus.
En waar er nu veel te snel naar de diagnose ADHD wordt gegrepen is dat in het verleden misschien wel te weinig geweest.
de vraag met ritalin is, of dit een geneesmiddel is en of de kinderen die het krijgen voorgeschrevn ziek zijn.
gezien het grote aantal kinderen dat het voorgeschreven krijgt, lijkt het geen ziekte te zijn, of het is een zeer besmettelijke.
waarschijnlijk krijgen de kinderen het middel dus voorgeschreven, voor in dit tijdsgewricht en deze samenleving ongewenst sociaal gedrag.
de vraag is dus of het ethisch verantwoord is om kinderen middelen voor te schrijven, omdat de samenleving hun gedrag ongewenst vindt.
als de samenleving vindt dat dit kan, zou het gevolg dan direct moeten zijn dat ook middelen worden voorgeschreven voor alle andere vormen van ongewenst gedrag binnen de samenleving.
alle meisjes to 16 jaar verplicht aan de pil bijvoorbeeld om kinderzwangerschappen te voorkomen.
aggressieve jongeren verplicht aan kalmerende middelen.
en zo kan ik er nog wel meer bedenken.
jerwarm schreef:
ik heb er meerdere; vroeger in mijn late jeugd is ooit "vastgesteld" dat ik ADHD had door een arts en daarvoor een prescriptie ritalin nodig zou hebben om normaal te kunnen functioneren in de maatschappij. Ik heb dat toen ook gebruikt een geruime tijd.
ik kreeg er bij-effecten van, gordelroos, ik werd chemisch een heel ander mens.
het is te vergelijken met een percentage wakker zijn [in mijn geval]
normaal staat men bij wijze van spreke op 80% wakker zijn/bewust zijn
met ritalin gebruik 4 x daags is dat ineens 110% en ben je superalert en je van alles bewust, niets ontgaat je.
ik werd er hyperdruk van, voelde mij totaal anders tijdens gebruik, [niet echt lekker mezelf] en kreeg er ook lichamelijke bijwerkingen door.>> gordelroos,
zelfs een keer dat ik in de stad liep en ineens mijn lip vreselijk opzwol, als een gek!!
De arts van mijn dochter legde de werking van ritalin als volgt uit: als je daadwerkelijk ADHD hebt, dan werkt ritalin prikkel dempend. Zo niet, dan heeft het hetzelfde effect als veel te veel koffie drinken, je wordt dan hyperactief. Gezien jouw reactie op ritalin heb je dus duidelijk géén ADHD.
Mijn dochter werd er dan niet hyperactief van, maar bleek eveneens geen ADHD te hebben, ook al was dat vastgesteld door de psycholoog van het Sophia Kinderziekenhuis, want een aantal jaar later bleek zij heel veel epileptische activiteit te hebben (zonder toevallen), en toen zij daarvoor medicatie kreeg is zij een enorme sprong vooruit gegaan in haar ontwikkeling. Gelukkig slikte zij toen al een aantal jaar geen ritalin meer.
er is ook een andere variant van, deze zonder de H van Hyperactief.
namelijk, ADD. Deze heb ik ook niet.
dat ik geen ADHD had is later nog bevestigd door een andere arts toen dit verhaal naar voren kwam.
mooi stukje leesvoer van mensen die het daadwerkelijk wel hebben; http://www.addonline.nl/add/verhalen.html
