
Over het algemeen, de goede verkopers daargelaten, lees ik steeds hetzelfde.
Volgens de keukenverkopers is het "not done"om te shoppen, en met een gemaakte offerte naar een collega, of nog erger een Duitse collega..... te gaan.
En waarom niet???
Men kan hier niet tegen, en heeft het gevoel verloren te hebben.
Hedentendage is er internet en forums enz enz.
De klanten nemen grote hoeveelheden info tot zich, en terecht.
Het is geen broodje, zo'n keuken. 20000,- of 30000,- euro is zomaar uitgegeven.
Hallo mag de klant dat even zelf bepalen. Is hij niet Koning bij u?
Als u, als verkopende partij, overtuigd bent dat u een goede scherpe offerte heeft gedaan wat vreest u dan????
Misschien een gebrek aan zelfvertrouwen, en dan de klanten de schuld geven en inspelen op het gemoed.
De hele keukenbranch is behoorlijk ziek en ondoorzichtig, en door dat ondoorzichtige schimmige gedoe met afschermen van allerlei zaken en opwerpen van mistgordijnen roept de verkoper wantrouwen, en onsympathie over zich heen.
Logisch dat een klant dan verder kijkt of hij goed zit of niet. Een klant wil die zekerheid voelen, en gaat daarna opzoek.
In nl is het vaak hetzelfde liedje. Je moet als klant vaak erg blij en dankbaar zijn dat je ergens binnen mag en kan kopen.(laten de goede zich niet aangesproken voelen aub).
Als je om wat voor reden niet koopt en weggaat, is de verkopende partij vaak gepikeerd, onvriendelijk tegen het intimiderende af.
Schandelijke gedragingen die klantonvriendelijk zijn. De klanten hebben het bij die partijen goed aangevoeld. Die geven hun geld liever uit bij een goed en o.k bedrijf.
Laten we wel wezen.
Als het allemaal o.k is, niets mis, maar als er gemanipleerd wordt of i.d zou ik mij 6 keer achter het oor krabben.
Dat zegt niets over de kalnt, maar alles over de verkoper.
Mijn advies zou zijn om juist een pauze in te lassen en verder te kijken.
Dan zie je wat de verkoper doet en hoe hij reageerd, want die nonverbale zaken zijn vaak belangrijker als koper te ervaren dan de gekochte waren!!!!