Radar

alfatrion schreef:

Renske99 schreef:Denk eerder dat het om het aantal uren gaat dat er mee gewassen is, en ja hoelang een apparaat dan meegaat dat hangt af van hoeveel je het gebruikt, niet om het aantal jaren dat het apparaat mee zou moeten gaan.

Dat is ook zo, alleen houden niet alle apparaten dat bij.

Dat begrijp ik, maar meestal wordt er gezegt dat ze bv 1500 wasbeurten meegaan, dan is het maar net hoevaak was jij, dan kun jezelf ongeveer uitrekenen hoelang de machine bij jou meegaat.

plumber schreef:

BBCS schreef:Als een fabrikant opgeeft dat bij twee uur kijken per dag een tv vijf jaar mee zal gaan en de koper gaat vier uur per dag tv kijken, dan is de verwachte levensduur geen vijf jaar, maar tweeënhalf jaar. Maar dan nog gaan mensen die vijf jaar claimen. Dat kan dus niet.

BBCS je moet en zal gelijk hebben he.Wie heeft zijn TV twee uur per dag aan?
Niemand dus.Nogmaals het is geen garantie is nou toch wel duidelijk.
Man neem je verlies gewoon eens als een kerel

Mijn verlies nemen?
Ook een manier om je mening te geven. Puh.

We hebben het over garantie: een periode waarin de fabrikant/winkelier bepaalde gebreken uitsluiten en tegen welke condities.

Een voorbeeld:

Gemiddeld gaan harde schijven 6 tot 10 jaar mee. Veel van jullie zeggen dan dat die harde schijf dan minimaal 6 tot 10 jaar probleemloos mee moet gaan.
Het punt is juist: kan de winkelier en fabrikant de keiharde garantie geven dat die harde schijf binnen 6 jaar niet kapot zal gaan? Het antwoord is nee. Daarom geven de fabrikant en winkelier geen keiharde garantie welke de diverse organisaties willen dat de fabrikant en winkelier die zouden moeten geven.

Punt 2:
Veel verwachtingen zijn gebaseerd op uitspraken van bepaalde organisaties, welke niet overeenstemmen met de uitspraken van de fabrikanten en winkelieren.

Punt 3:
Veel verwachtingen omtrent wasmachines bijvoorbeeld, zijn gebaseerd op machines van 15 à 20 jaar geleden.

Punt 4:
De diverse organisaties gooien alle merken op één hoop en bepalen dan een gemiddelde. Echter is dat niet het punt: wat is de gemiddelde levensduur.

Het punt is juist: wat zijn de wensen en eisen welke de koper voor de koop aan de verkopende partij heeft medegedeeld, wat is er in de koopovereenkomst vastgelegd en wat zijn de uitspraken van de fabrikant en winkelier omtrent het product.
Al die zaken worden wel vergeten.

Punt 5:
Bij de levensduren welke jullie het over hebben is niet de gebruiksintensiteit, gebruiksfrequentie, onderhoud en normale slijtage meegenomen. Een auto heeft ook onderhoud nodig en is ook onderhevig aan normale slijtage.

Op tweakers.net is bv te vinden dat een gemiddelde LCD TV een dikke 50000 tot 60000 branduren meegaat voordat het allemaal minder word en de lampen minder lichtopbrengst geven. Totale onzin dus en alleen maar weer bedoeld als afleiding van BBCS.

Die branduren is alleen dat na het verstrijken van die tijd de lichtopbrengst met 50% is afgenomen, niet dat men garandeert dat het scherm na die tijd het nog perfect doet en niet kapot zal gaan. Dan gaat het nog over het paneel zelf en niet over het gehele apparaat.

Het wordt hoog tijd dat fabrikanten en detaillisten consumenten eens goed gaan waarschuwen dat de spullen die ze maken of verkopen een stuk sneller kapot gaan dan men de consument doet geloven. En dat je aanspraak op garantie dan ook helemaal kan shaken.

Een mooi voorbeeld is de Pharox led-lamp. Een ergerlijk marketingproduct waarin zelfs in Pauw & Witteman reclame werd gemaakt. De lamp zou 25.000 uren mee gaan. Oftewel 25 jaar.

De praktijk is, dat dit product binnen 2 jaar stuk gaat. Probeer dan maar niet na die 2 jaar een nieuwe te krijgen.

http://forum.www.trosradar.nl/viewtopic ... 7&start=20

Ook in no time stuk tijdens de duurtest. Getest door Stiftung Warentest, wiens reputatie boven elke twijfel is verheven.

"„Anfangs hohe Lichtausbeute und sehr stromsparend. Doch nach kurzer Zeit begannen die getesteten Lampen zu flackern und beide versagten völlig.“

http://www.testberichte.de/p/lemnis-lig ... richt.html

Oftewel: geen 25.000 branduren maar 25. Dat is een factor duizend verschil.

Consumenten worden met opzet misleid over levensduur. Als ze dan vervolgens aanspraak op garantie denken te kunnen maken, komen ze van een koude kermis thuis.

Het wordt hoog tijd dat fabrikanten en detaillisten consumenten eens goed gaan waarschuwen dat de spullen die ze maken of verkopen een stuk sneller kapot gaan dan men de consument doet geloven.

Wie is men?
De fabrikant en detaillist, of de consumentenorganisaties?

Laat ik dit erover zeggen:

Als de fabrikanten en detaillisten aangeven 2 jaar garantie, waarna de goede werking niet meer gegarandeerd kan worden en de consumentenorganisaties geven 10 jaar aan, waar ga jij dan vanuit? Van die 2 jaar of 10 jaar?
Volgens de wetgeving dient van de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers worden uitgegaan en het belangrijkste is wat men op grond van de koopovereenkomst mag verwachten.

Als de verkopende partij en zijn voorverkopers 2 jaar opgegeven wordt en voor de rest niets, mag alleen van die 2 jaar worden uitgegaan.
Einde discussie, that's it!

Als de verkopende partij en zijn voorverkopers 2 jaar opgegeven wordt en daarnaast doet men bepaalde uitspraken welke langer is dan die 2 jaar, dan dient die langere periode aangehouden te worden, immers zijn alle uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers bindend.

Als Miele bijvoorbeeld twee jaar garantie geeft en in de media aangeeft dat die bepaalde machine zonder problemen 10 jaar mee zal gaan, dient voor die bepaalde machine ook 10 jaar worden uitgegaan.

BBCS schreef:Als een fabrikant opgeeft dat bij twee uur kijken per dag een tv vijf jaar mee zal gaan en de koper gaat vier uur per dag tv kijken, dan is de verwachte levensduur geen vijf jaar, maar tweeënhalf jaar. Maar dan nog gaan mensen die vijf jaar claimen. Dat kan dus niet.

Je haalt dit zelf aan en als je dan onderuit gehaald word omdat je verhaaltje niet klopt gooi je het ineens op een hele andere toer, stop toch eens daarmee kerel.

BBCS schreef..Die branduren is alleen dat na het verstrijken van die tijd de lichtopbrengst met 50% is afgenomen, niet dat men garandeert dat het scherm na die tijd het nog perfect doet en niet kapot zal gaan. Dan gaat het nog over het paneel zelf en niet over het gehele apparaat.

BBCS schreef:Gemiddeld gaan harde schijven 6 tot 10 jaar mee. Veel van jullie zeggen dan dat die harde schijf dan minimaal 6 tot 10 jaar probleemloos mee moet gaan. Het punt is juist: kan de winkelier en fabrikant de keiharde garantie geven dat die harde schijf binnen 6 jaar niet kapot zal gaan? Het antwoord is nee.

Dat kan de verkoper ook niet binnen de eerste zes maanden. Harde schrijven hebben zelfs in die periode een verhoogde kans dat ze stuk gaan. Dit alles is geen reden om de wettelijke garantie op nul te zetten.

BBCS schreef:Veel verwachtingen zijn gebaseerd op uitspraken van bepaalde organisaties, welke niet overeenstemmen met de uitspraken van de fabrikanten en winkelieren.

Die uitspraken zijn gebaseerd op zaken die onderdeel uit maken van de koop overeenkomst. In iedere discussie negeer jij die onderdelen.

trebelski schreef:

BBCS schreef:Als een fabrikant opgeeft dat bij twee uur kijken per dag een tv vijf jaar mee zal gaan en de koper gaat vier uur per dag tv kijken, dan is de verwachte levensduur geen vijf jaar, maar tweeënhalf jaar. Maar dan nog gaan mensen die vijf jaar claimen. Dat kan dus niet.

Je haalt dit zelf aan en als je dan onderuit gehaald word omdat je verhaaltje niet klopt gooi je het ineens op een hele andere toer, stop toch eens daarmee kerel.

BBCS schreef..Die branduren is alleen dat na het verstrijken van die tijd de lichtopbrengst met 50% is afgenomen, niet dat men garandeert dat het scherm na die tijd het nog perfect doet en niet kapot zal gaan. Dan gaat het nog over het paneel zelf en niet over het gehele apparaat.

Wat klopt er niet?

Als men van een tv aangeeft dat die een levensduur heeft van bijvoorbeeld 60.000 uur, geeft men niet aan dat de gehele tv probleemloos 60.000 uur mee zal gaan, maar dat na 60.000 uur de lichtopbrengst van het paneel met 50% is afgenomen. Daarnaast geeft men heel vaak een bepaalde garantieperiode op. Bijvoorbeeld 2 jaar.

Als een fabrikant opgeeft dat bij twee uur kijken per dag een tv vijf jaar mee zal gaan en de koper gaat vier uur per dag tv kijken, dan is de verwachte levensduur geen vijf jaar, maar tweeënhalf jaar. Maar dan nog gaan mensen die vijf jaar claimen. Dat kan dus niet.

Ik wil hiermee alleen aangeven als een fabrikant bepaalde draaiuren opgeeft (bijvoorbeeld gedurende 5 jaar 2 uur per dag) en het product wordt langer gebruikt (bijvoorbeeld 4 uur per dag) kan niet van die 5 jaar worden uitgegaan, maar dan bedraagt die periode 2,5 jaar. Het gaat namelijk om de draaiuren en niet om een x jaar.
Het probleem vaak is dat men de huidige producten gaat vergelijken met producten van 20 jaar geleden. Toen ging inderdaad een tv 20 jaar mee, nu is dat 5 tot 7 jaar.

alfatrion schreef:

BBCS schreef:Gemiddeld gaan harde schijven 6 tot 10 jaar mee. Veel van jullie zeggen dan dat die harde schijf dan minimaal 6 tot 10 jaar probleemloos mee moet gaan. Het punt is juist: kan de winkelier en fabrikant de keiharde garantie geven dat die harde schijf binnen 6 jaar niet kapot zal gaan? Het antwoord is nee.

Dat kan de verkoper ook niet binnen de eerste zes maanden. Harde schrijven hebben zelfs in die periode een verhoogde kans dat ze stuk gaan. Dit alles is geen reden om de wettelijke garantie op nul te zetten.

Niemand kan garanderen dat die harde schijf niet kapot zal gaan.
Dus daarom kan niet gezegd worden dat als een harde schijf binnen 6 jaar buiten de schuld om van de koper kapot gaat, de koper recht heeft op kosteloze reparatie of vervanging.

alfatrion schreef:

BBCS schreef:Veel verwachtingen zijn gebaseerd op uitspraken van bepaalde organisaties, welke niet overeenstemmen met de uitspraken van de fabrikanten en winkelieren.

Die uitspraken zijn gebaseerd op zaken die onderdeel uit maken van de koop overeenkomst. In iedere discussie negeer jij die onderdelen.

Onzin.
Men zegt dat bij normaal gebruik een product een x jaar probleemloos mee moet gaan. Dat zeggen die organisaties, niet de fabrikanten en detaillisten.
De uitspraken van die organisaties maken geen deel uit van de koopovereenkomst.
Simpel.

Zoals ik eerder aangaf:
De fabrikanten en detaillisten geven bij een harde schijf 1 tot 3 jaar garantie en niet de keiharde garantie dat die harde schijf niet kapot zal kunnen gaan.
De consumentenorganisaties geven aan dat een harde schijf gedurende de 5 tot 6 jaar probleemloos mee behoort te gaan en dat de harde schijf gedurende die tijd niet behoort te crashen.
Volgens de wetgeving zijn de uitspraken van de fabrikant en detaillist bindend en doen de uitspraken van die consumentenorganisaties er niet toe.

Als die organisaties maar lang en vaak genoeg roepen dat een harde schijf minimaal 5 jaar probleemloos mee moet gaan en dat de koper geen defecten hoeft te verwachten, misleiden zij de kopers en verstrekken zij totaal verkeerde informatie. Diverse mensen hier zeggen vaak wat men redelijkerwijs van een product mag en kan verwachten. Welke men baseert op uitspraken van die organisaties. Dus is men hier van mening, dat dan de koper van die 5 jaar uit dient te gaan. Echter is die verwachting totaal overtrokken en beïnvloed door die organisaties heeft men een veel te hoge verwachting omtrent een product. Die verwachting is niet op grond van de koopovereenkomst, uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers, waardoor de koper zich door de detaillist en fabrikant misleid voelt.

Of het verstandig is of niet, hangt af van het soort product en of de extra kosten van die garantie uitbreiding opwegen tegen eventuele reparatiekosten.

BBCS,

Je valt in herhaling. Door een standpunt vaker te herhalen krijg je niet meer gelijk noch dat je hiermee beter uitlegt. Mijn argumenten blijven dezelfde.

Als het zo zou zijn dat een koper geen recht zou hebben op kosteloos herstel of vervanging enkel en alleen omdat er een kans bestaat dat het product binnen een bepaalde termijn kapot gaat, dan zouden consumenten zelfs hierop geen recht hebben zelfs indien het product in de eerste zes maanden defect zou raken. Ondanks deze kans wordt er toch garantie gegeven. Kennelijk kan dat dus wel. Daarnaast laat de praktijk in de rechtspraak zien dat de koper recht kan hebben op kosteloos herstel en/of vervanging.

Het klopt dat uitspraken van derden geen deel uit maken van de koopovereenkomst. Dit betekent echter niet dat deze uitspraken niet relevant zijn. Je negeert dat de koper van een product mag verwachten dat deze de kwaliteit en prestaties bied als producten van het zelfde soort. Deze derde partijen doen daar onderzoek naar en de uitkomsten daarvan zijn relevant.

Tot slot... Garantie en levensduur zijn twee verschillende grootheden. De levensverwachting van een product is constant, waar de garantietermijn nog wel een wil verschillen afhankelijk van hoeveel geld de koper daarvoor overheeft. Met een garantie geeft de verkoper dus niet aan wat de levensverwachting van een product zal zijn. Het is dan ook onterecht om deze aan elkaar gelijk te stellen.

Het klopt dat uitspraken van derden geen deel uit maken van de koopovereenkomst. Dit betekent echter niet dat deze uitspraken niet relevant zijn. Je negeert dat de koper van een product mag verwachten dat deze de kwaliteit en prestaties bied als producten van het zelfde soort. Deze derde partijen doen daar onderzoek naar en de uitkomsten daarvan zijn relevant.

Dat is niet zo, omdat je van de goedkoopste accuboormachine van de Gamma niet dezelfde prestaties, kwaliteit en duurzaamheid mag en kunt verwachten als van de duurste Makita of DeWalt. Geldt ook voor dat je van een Bauknecht niet hetzelfde kunt en mag verwachten als van een Miele. Daar zit in de praktijk enorme verschillen in.

De uitspraken van derden zijn gebaseerd op meningen zoals zij vinden hoelang dat zo'n product probleemloos mee dient te gaan. Niet relevant dus.

Tot slot... Garantie en levensduur zijn twee verschillende grootheden. De levensverwachting van een product is constant, waar de garantietermijn nog wel een wil verschillen afhankelijk van hoeveel geld de koper daarvoor overheeft. Met een garantie geeft de verkoper dus niet aan wat de levensverwachting van een product zal zijn. Het is dan ook onterecht om deze aan elkaar gelijk te stellen.

De levensverwachting verschilt per merk en per type. Dat is niet op één grote hoop te gooien, wat diverse organisaties juist wel doen.
Ik begrijp wel de reden dat zij dat doen: voor de consument gemakkelijker en overzichtelijker te maken wat men van een product kan verwachten. Alleen kan dat in de praktijk niet. In theorie mooi bedacht, alleen in de praktijk niet uitvoerbaar.
En je hebt het over de levensverwachting. Neem nu een wasmachine. Ga je uit van cijfers van 20 jaar terug of neem je de hedendaagse cijfers? Om maar iets op te noemen.

Als het zo zou zijn dat een koper geen recht zou hebben op kosteloos herstel of vervanging enkel en alleen omdat er een kans bestaat dat het product binnen een bepaalde termijn kapot gaat, dan zouden consumenten zelfs hierop geen recht hebben zelfs indien het product in de eerste zes maanden defect zou raken.

Correct. Bij zakelijke koop is dat al gelijk vanaf dag één. Bij consumentenkoop gaat de wetgever er vanuit dat het product tijdens de koop niet in orde was als het product binnen zes maanden na aankoop een gebrek vertoont, mits dat de aard van het product en de aard van het gebrek daarin niet tegen verzet.

Ondanks deze kans wordt er toch garantie gegeven. Kennelijk kan dat dus wel.

Kan, hoeft niet. Het is aan de verkopende partij om zelf te bepalen of hij garantie geeft en tegen welke condities.

Daarnaast laat de praktijk in de rechtspraak zien dat de koper recht kan hebben op kosteloos herstel en/of vervanging.

Waarbij de rechter kijkt naar wat de koper voor de koop aan de verkopende partij heeft medegedeeld, wat in de koopovereenkomst is overeengekomen en naar de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers op wat voor manier dan ook.

Kan, hoeft niet. Het is aan de verkopende partij om zelf te bepalen of hij garantie geeft en tegen welke condities.

dan is het aan de kopende partij om lekker bij een ander te kopen die het wel geeft.

gelukkig is er keus genoeg.

ciske schreef:

Kan, hoeft niet. Het is aan de verkopende partij om zelf te bepalen of hij garantie geeft en tegen welke condities.

dan is het aan de kopende partij om lekker bij een ander te kopen die het wel geeft.

gelukkig is er keus genoeg.

Oh, maar dat ontken ik ook helemaal niet.

Trouwens, een bepaald merk dat met lange garantieperiodes smijt wilt niet automatisch zeggen dat het merk ook beter is. Zo zijn er merken die wel een langere garantieperiode hebben, maar lang niet zo betrouwbaar zijn. Die gaan vaker kapot dan producten van een ander merk met een kortere garantieperiode.

Maar we zijn nu wel op een punt belandt, dat jij zelfs toegeeft dat er dus slechte en goeie produkten zijn

dat klopt niet dat heeft BBCS ondanks zijn gedram nooit gezegd.

BBCS zit fout met dat gezeur over garantie maar Alfa net zo goed die denkt dat je eeuwig durende garantie krijgt .

seconds-out schreef: Zo zijn er ook bedrijven met een korte garantiemethodes en slechte produkten.

seconds-out schreef: Daarom is dus een garantieverlenging altijd een sigaar uit eigen doos, elk produkt moet voldoen aan een bepaalde economische levensduur.

De wetgeving spreekt daar helemaal niet over. Het zijn voornamelijk de consumentenorganisaties die dat roeptoeteren.

seconds-out schreef:Maar we zijn nu wel op een punt belandt, dat jij zelfs toegeeft dat er dus slechte en goeie produkten zijn.

Ik heb volgens mij niet anders beweerd hoor.

seconds-out schreef: Waarom doe jij dan altijd zo moeilijk over garanties?

Simpel: de garantie wordt door de verkopende partij zelf bepaald en tegen welke condities, en niet dat de verkopende partij garantie moet geven welke gelijk is aan de economische levensduur. Ook is niet bepaald dat de verkopende partij minimaal twee jaar garantie dient te verstrekken.

De reden dat ik moeilijk doe, heeft te maken met de degene die de regels verkeerd uitleggen. Met de term "wettelijke garantie" wordt niet bedoelt de periode waarin de verkopende partij verplicht is garantie te verstrekken, maar "wettelijke garantie" wilt zeggen dat het product niet volgens de koopovereenkomst geleverd is of niet de eigenschappen bezit welke de koper op grond van de koopovereenkomst had mogen verwachten. Wordt ook wel de conformiteitsbeginsel genoemd. Conformiteit- volgens de koopovereenkomst. De zaak beantwoord aan de overeenkomst. Zo staat het letterlijk in de wetboeken.

Citaat:
Het wordt hoog tijd dat fabrikanten en detaillisten consumenten eens goed gaan waarschuwen dat de spullen die ze maken of verkopen een stuk sneller kapot gaan dan men de consument doet geloven.

Wie is men?
De fabrikant en detaillist, of de consumentenorganisaties?

Wat denk je nou zelf joh? Kun je niet lezen? Je negeert gewoon wat ik schrijf en haalt vervolgens je stokpaardje van stal. Dat is wat je hier voortdurend doet: alles negeren wat niet in je straatje past.

BBCS schreef:

Het klopt dat uitspraken van derden geen deel uit maken van de koopovereenkomst. Dit betekent echter niet dat deze uitspraken niet relevant zijn. Je negeert dat de koper van een product mag verwachten dat deze de kwaliteit en prestaties bied als producten van het zelfde soort. Deze derde partijen doen daar onderzoek naar en de uitkomsten daarvan zijn relevant.

Dat is niet zo

Op mij komt dit over als "het bevalt mij niet, dus daarom is het niet zo." Het staat in de Europese richtlijn en de wetgever heeft aangeven dat art. 7:17 lid 2 BW dit als resultaat heeft.

BBCS schreef:De uitspraken van derden zijn gebaseerd op meningen zoals zij vinden hoelang dat zo'n product probleemloos mee dient te gaan. Niet relevant dus.

Hoe weet je dat zo zeker? Hebben die derde dan geen toegang tot dezelfde markt als ons consumenten? Waarom is het een mening wanneer zo'n organisatie dezelfde testen loslaat op die producten als fabrikanten, terwijl wanneer fabrikanten dat doen het opeens een feit is?

BBCS schreef:

Tot slot... Garantie en levensduur zijn twee verschillende grootheden. De levensverwachting van een product is constant, waar de garantietermijn nog wel een wil verschillen afhankelijk van hoeveel geld de koper daarvoor overheeft. Met een garantie geeft de verkoper dus niet aan wat de levensverwachting van een product zal zijn. Het is dan ook onterecht om deze aan elkaar gelijk te stellen.

De levensverwachting verschilt per merk en per type. Dat is niet op één grote hoop te gooien, wat diverse organisaties juist wel doen.
Ik begrijp wel de reden dat zij dat doen: voor de consument gemakkelijker en overzichtelijker te maken wat men van een product kan verwachten. Alleen kan dat in de praktijk niet. In theorie mooi bedacht, alleen in de praktijk niet uitvoerbaar.
En je hebt het over de levensverwachting. Neem nu een wasmachine. Ga je uit van cijfers van 20 jaar terug of neem je de hedendaagse cijfers? Om maar iets op te noemen.

Eigenlijk weet je dus best dat garantie iets anders is dan de levenduur.

BBCS schreef:

Als het zo zou zijn dat een koper geen recht zou hebben op kosteloos herstel of vervanging enkel en alleen omdat er een kans bestaat dat het product binnen een bepaalde termijn kapot gaat, dan zouden consumenten zelfs hierop geen recht hebben zelfs indien het product in de eerste zes maanden defect zou raken.

Correct. Bij zakelijke koop is dat al gelijk vanaf dag één. Bij consumentenkoop gaat de wetgever er vanuit dat het product tijdens de koop niet in orde was als het product binnen zes maanden na aankoop een gebrek vertoont, mits dat de aard van het product en de aard van het gebrek daarin niet tegen verzet.

Je maakt hier een denkfout. Met artikel 7:18 lid 2 BW is de wetgever tegemoet gekomen in de bewijslast van consumenten. Het artikel is niet bepalend voor wat de koper mag verwachten. Artikel 7:17 BW is bepalend voor wat de koper mag verwachten. Dit artikel is toepasbaar op zowel consumenten als niet-consumenten. Feitelijk stel jij dus dat een consument/zakelijke klant niet mag verwachten dat de producten die hij koop het de volgende dag nog steeds doen. Je betaald bijvoorbeeld tien duizend euro voor een keuken en als de volgende dag blijkt dat niets het doet kun je opnieuw tien duizend euro uit geven aan een keuken. Ik zou dat oplichting noemen, maar je noemt dat kennelijk zaken doen.

BBCS schreef:

Ondanks deze kans wordt er toch garantie gegeven. Kennelijk kan dat dus wel.

Kan, hoeft niet. Het is aan de verkopende partij om zelf te bepalen of hij garantie geeft en tegen welke condities.

Toen je eerder schreef dat het niet kon loog je dus?

ciske schreef:

trebelski schreef:Ik heb dus gekozen voor 3 jaar extra verzekering en die gaat in na de 2 jaar standaard inderdaad, je kon ook voor 5 jaar gaan na de 2 jaar standaard maar dat vond ik te lang. Het is trouwens alleen maar gedaan om gezeur te voorkomen en een beetje meer gemak (bv gratis leen tv in mijn geval ).Ik zou het niet weer doen maar ach, iedereen doet wel eens iets waarvan hij of zij achteraf twijfels heeft.

Dit is het juiste antwoord van trebelski!

Ja inderdaad Trebelski heeft het mij al eerder uitgelegd.
Maar dit kunnen wij niet van alle "verzekeringen" zeggen, want niemand anders heeft een voorbeeld van een "verlengde verzekering" gegeven.
Het voorbeeld van Trebelski is namelijk alleen van BBC afkomstig een toepasbaar.

En weer zijn er door de moderator berichten verwijderd zonder enige
opgaaf van reden of motief.Wat een verschrikkelijk waardeloos zooitje
is het daar toch.Kap er nu echt mee.