Radar

Ik heb de volgende vraag: De huidige rolstoel die ik nu heb is een sopur easy met quick-release assen die gaat als ik hem inklap in de auto, ik hoef dus niet de wielen eraf te halen. Maar ik heb in januari 2007 een rolstoel aangevraagd via de gemeente omdat de stoel die ik nu heb (sopur easy) aan vervanging toe was. Ik heb deze stoel (quicky-neon) in november 2007 gekregen. Daar aangekomen kwam ik tot de ontdekking dat hij (quicky-neon) -als ik hem inklap- niet in mijn auto past.

Ik heb gezegd dat ik dit niet accepteerde, maar een maand later kwamen ze hem toch bezorgen. Ook toen heb ik hem geweigerd, en heb mijn ongenoegen geuit bij de wmo en welzorg

Een medewerkster van de wmo zei dat ik maar een wiel eraf moest halen, dan paste de stoel er wel in. Ik heb toen gemeld dat dit geen optie voor mij was. Ook heb ik een klacht ingediend bij Welzorg Nederland, en ook hun mailden me terug me als ik het wiel eraf haalde dan paste hij wel in de auto.

Ik heb toen een gesprek aangevraagd bij de wethouder in mijn woonplaats die over de wmo gaat, en die melde dat ik ermee ingestemd had in de stoel toen ik hem had aangevraagd. Ik vind het allemaal maar een rare situatie. Welzorg heeft dus tijdens de productie een fout gemaakt wat afmetingen betreft en ik moet het maar accepteren.
ik heb al contact opgenomen met mee.nl, maar de melde me dat ik juridisch geen poot heb om op te staan.
wat kan ik doen om toch een rolstoel te krijgen die als ik hem inklap - zonder dat ik een wiel eraf hoef te halen- die in mijn auto past.

Een hoop valt of staat met de vraag 'waarom is het geen optie dat er een wiel verwijderd moet worden voor het in de auto krijgen van de rolstoel?'.

Redenen als comfort, gemak, gewoonte, kofferbakruimte etc. zijn inderdaad redenen waarbij je geen enkele kans maakt.

Liggen de redenen echter in het medische (kan zelf zo 1-2-3 geen reden bedenken waarom iemand een quick release wiel niet zou kunnen verwijderen maar wel een rolstoel in de auto kan tillen, tenzij hiervoor een aanpassing aanwezig is. Uitsluiten doe ik het niet, kan het alleen niet zelf bedenken), dan is er wellicht een poot om op te staan. Die poot begint bij het bezwaar aantekenen tegen de indicatie. In de indicatie zal dan opgenomen moeten zijn dat i.v.m. het medische eisenprogram er een stoel moet komen die zonder het verwijderen van wielen in de auto (mits redelijke auto) past.

Een tegenargument kan gebracht worden als 'dan moet er maar een andere auto aangeschaft worden'. Er mag immers van een aanvrager/ster binnen het redelijke verwacht worden dat deze zelf alle nodige maatregelen treft om zélf beperkingen tot deelname aan het dagelijks leven te overkomen. Door het aanschaffen van een andere auto zou men dit probleem kunnen opheffen, ergo; zelf voor zorgen. Ook dit is overigens geen wet van Perzen en Meden. Men moet binnen het redelijke zélf eerst in zaken voorzien. Het redelijke, daar ligt de kern. In sommige situaties zal het niet redelijk zijn om te verwachten dat iemand een andere auto aanschaft. Bijv. omdat het financieel verschil te groot geacht wordt versus het inkomen en spaargeld.

Een ander punt dat, afhankelijk van de situatie, meegenomen kan worden is indien deze auto ook voldoet aan de behoefte aan vervoer in de eigen regio, oftewel de eerste zoveel kilometer waar een gemeente in moet voorzien voor 'sociaal vervoer'. Het is voor een gemeente vaak goedkoper om iemand een kilometer vergoeding te geven (middels rechtbank vastgesteld op 1000 of 1500 km, afhankelijk van de aanwezigheid van eventuele andere mobiliteitshulpmiddelen zoals een scootmobiel) dan iemand gebruik te laten maken van collectieve voorzieningen. Het financiele aspect (afhankelijk van het prijskaartje van de rolstoel) kan een argument worden wanneer een andere rolstoel + eigen auto gebruik goedkoper is dan het gebruik maken van de collectieve vervoersvoorziening.

dank voor uw antwoord, ik zal deze beantwoorden ik wil even melden dat ik niet kan staan, en een slechte zitbalance heb. als ik mijn huidige rolstoel in de auto doe gaat dat op deze manier. ik ga op de passagierstoel zitten, en schuif de passagierstoel naar voren. dan doe ik de zitting van de rolstoel eruit, en klap de rolstoel in. dan schuif ik de rolstoel tussen de passagierstoel en de achterbank en terwijl ik doorschuif naar de bestuurderskant, doe ik de deur van de passagierskant dicht. ik heb al eerder dit geprobeerd om het wiel eraf te halen met mijn huidige rolstoel maar dit is mij niet gelukt. de rolstoel viel op de grond toen ik het wiel als eerste op de achterbank wilde leggen, en kon de stoel niet meer oprapen omdat ik een slecht zitbalans heb. als ik dit vaker moet doen, dan hou ik geen rug meer over. ik heb een slechter rug ivm mijn handicap. een andere auto kan ik niet kopen omdat ik daar de financieele middelen niet voor heb. gebruik maken van een scootmobiel of electrische rolstoel kan ik ook niet, omdat ik niet kan staan en schuiven van rolstoel naar scootmobiel of electrische rolstoel is ook geen optie, omdat teveel schuiven nadelig kan zijn ivm mijn handicap.

Ik begrijp het laatste deel van uw reactie niet.

gebruik maken van een scootmobiel of electrische rolstoel kan ik ook niet, omdat ik niet kan staan en schuiven van rolstoel naar scootmobiel of electrische rolstoel is ook geen optie, omdat teveel schuiven nadelig kan zijn ivm mijn handicap.

Elektrische rolstoel/scootmobiel kunt u ook niet in uw auto meenemen.

Als u overweegt om een van beide hulpmiddelen aan te vragen, kunt u een transfer maken met een (actieve) tillift? Ik bedoel de transfer vanuit de rolstoel.

Deze worden ook vergoedt vanuit de wmo.

ahaaa ok begrijp ik, maar ik denk dat een scootmobiel/electrische rolstoel plus een tillift veel duurder is als de aanpassingen die ik wil in mijn nieuwe auto. ik heb vorig jaar geinformeerd naar een elektrische rolstoel en die kost plusminus 8000 euro.ik weet niet hoeveel een scootmobiel kost, maar die zal denk ik ook zo duur zijn.

Ik begrijp uit het verhaal dat u moeilijk kunt schuiven en dat dit slecht is voor u.

Hoe komt u in en uit bed? Een tillift is ook een verdomd handig hulpmiddel om allerlei andere transfers uit te voeren zoals in en uit bed komen.

Misschien is het nuttig om uw situatie in zijn geheel onder de loep te nemen en vandaar uit naar een best passende oplossing zoeken.

ik zal tijdelijk mijn mailadres openstellen zodat u eventueel via de mail kunt reageren.

in en uit bed gaat goed daar heb ik (nog) geen moeite mee, ik pak de armleuning van de rolstoel en ik zet mijn arm op het matras en zo til ik mij in de stoel. dit gaat zonder schuiven. als ik in de stoel zit moet ik wel ff bijkomen, omdat dit vermoeiend is.zodra ik dit niet meer kan, dan ben ik van plan om een tillift aan te vragen (tenminste als ik hem krijg) tenslotte zoekt de gemeente niet naar de adequaadste oplossing naar mijn mening, maar naar de goedkoopste.

De gemeente moet de goedkoopste adequate oplossing bieden, dus niet de goedkoopste.

Ik ben zelf ook ervaringsdeskundige, ben ook al 8 jaar afhankelijk van elektrische rolstoel en een scala aan andere hulpmiddelen.

Ik kan alleen maar adviseren om de hele leefsituatie onder de lope te nemen en te kijken wat haalbaar is en wat niet.

En met de uitkomst hiervan een goed onderbouwd verzoek doen om via de wmo de diverse hulpmiddelen verstrekt te krijgen.

Voor de hulpmiddelen die nodig zijn en niet onder de wmo vallen kunt u via uw zorgverzekeraar een goed onderbouwde aanvraag indienen

ok dit zal ik doen als mijn handicap achteruit gaat, maar goed het probleem van de rolstoel is nog niet opgelpost. ik heb al naar verschillende gehandicaptenorganisaties gemaild maar die willen me niet helpen, omdat de gemeente juridisch in hun recht staat. ook heb ik contact opgenomen met mee.nl en die zeiden dat ik juridisch geen poot had om op te staan. met andere woorden welzorg mag een rolstoel afleveren, die wat maten niet voldoet.

Wroumen, nu ga je te kort door de bocht. Een gemeente moet een adequaat hulpmiddel leveren, veelal kiest men in de verordening voor de goedkoopst adequate oplossing. Men mag dus NIET zo maar een stoel leveren waarvan 'maten niet kloppen' als we praten over maten als zithoogte, zitdiepte etc. De afmetingen van de rolstoel zelf zijn vooral een meewegende factor als gekeken wordt naar zaken als gebruik binnenshuis (niet in elk huis past elke rolstoel) etc. Er worden dus wel degelijk eisen gesteld aan de afmetingen.

Vervoer dan. Dat een elektrische rolstoel geen oplossing is of een scootmobiel, zegt niet dat 'elk hulpmiddel ten bate van het voorzien in een algemeen acceptabele behoefte van vervoer in de eigen regio' (=zorgplicht gemeente) zijn uitgesloten. Zo is er bijv. een pendel. Dit is een soort scooter, geschikt voor gebruik met een handbewogen rolstoel. Voordeel is dat men dus in de eigen stoel blijft zitten én deze mee kan nemen bijv. winkels in terwijl je de pendel buiten parkeert. Rijdt ook lekker stoer, stuk vlotter dan een scootmobiel en je steekt menigeen er de ogen mee uit. (mis dat ding nog, valt het op?) En zo zijn er nog wel meer hulpmiddelen.

Heb jij ooit een voorziening aangevraagd voor vervoer in de eigen regio? Jij hebt het namelijk over een behoefte aan vervoer in de eigen regio waarvoor de rolstoel in jouw ogen niet geschikt is, niet dat de rolstoel an sich niet geschikt is waarvoor het geindiceerd is; het overkomen van een loopprobleem. Bij een voorziening voor vervoer wordt wederom naar de goedkoopste adequate oplossing gekeken.

Een aanschafprijs van bijv. een elektrische rolstoel kan erg oplopen, al naar gelang de aanpassingen die iemand nodig heeft. (mijn stoel kost bijv. een niet misselijke 28.000) Veel mensen zien daarbij 1 heel belangrijk 'detail' over het hoofd. De gemeente betaalt hiervoor echter niet perse 28.000. Veel gemeenten huren hun hulpmiddelen bij een thuiszorgwinkel, welzorg etc. Zij betalen dus een maandelijks bedrag, relatief erg klein. Dit heeft financieel veel minder risico's voor een gemeente en is dus al snel goedkoper uit zodra iemand toch niet het volle aantal jaren gebruik kan maken van desbetreffend hulpmiddel. Zodra jouw gebruik stopt en het hulpmiddel is ingenomen, betalen zij niet langer door. Gevolg; een scootmobiel kost dan al snel maar een paar tientjes per maand.

Bij een aanvraag voor vervoer in de eigen regio zal gekeken moeten worden welke opties er zijn en wat er geschikt is. Nu zal daar 9 tegen 10 uitkomen dat je met een voorziening uit kan anders dan vervoer per eigen auto. Mij hoor je niet zeggen dat ik het er als WMO-gebruiker mee eens ben, maar zo is de voorliggende verordening in bijna alle gemeenten nu eenmaal. In al die gevallen waarbij een andere voorziening voor de hand ligt is er dus uiteindelijk sprake van 'willen' en niet van 'medisch absoluut noodzakelijk dat rolstoel op deze wijze de eigen auto in kan en de gemeente hiervoor dient zorg te dragen middels de compensatieplicht'. Ok, wat dán?

Allereerst; kijk eerlijk en kritisch naar jezelf. Als ik jou zo lees, dan wil je iets maar is het op kortere en zeker wat langere termijn niet bepaald geschikt voor jouw gezondheid om zo te slepen aan stoelen. Het is niet leuk, maar kom dat onder ogen en bedenk een plan hoe je dat dan béter kan ondervangen. Een liftje in de auto kan zo'n optie zijn.

En dan krijgen we de WMO in actie, de ideale kant van de WMO; PGB! Je kunt bij een hulpmiddel kiezen voor een hulpmiddel in bruikleen (bekend vanuit de WVG) of een PGB. Het mooie van een PGB is, dat je in steeds meer gemeenten deze ook mag gebruiken voor zogenaamde 'uitruil'. Je mag dan het PGB -na toestemming- gebruiken voor iets 'anders'. Stel, men acht dat jij uit de voeten kan met een pendel, maar jij blieft dat niet. Het bedrag dat aan die pendel hangt is X. Jij mag vervolgens X dan ook gebruiken om een ander hulpmiddel aan te schaffen die IN DEZELFDE BEHOEFTE (in dit geval vervoer binnen de regio) kan voorzien. In jouw geval een auto-aanpassing zoals een lift.

Dit kan ook gedaan worden in diverse gemeenten met het vervoersbudget. Deze kan in bepaalde situaties tot een aantal jaar vooruit in ene uitbetaald worden, waardoor je een grotere aanschaf kunt doen. Uiteraard krijg je die jaren vervolgens geen budget meer.

Een voordeel van het PGB is uiteraard meteen ook het nadeel. Je bent zelf verantwoordelijk, ook voor eventueel onderhoud. Je zult moeten voldoen aan het eisenpakket dat in de indicatie staat en zult niet na 2 jaar alsnog iets kunnen aanvragen en krijgen waar je binnen die eerste indicatie aan moest voldoen.

Het probleem zit hem vooral in het feit dat een eigen auto eigenlijk zo ongeveer 'nooit' als goedkoopst adequate oplossing gezien zal worden waar het vervoer in de regio betreft en daarmee alle daar omheen hangende zaken ook als kaartenhuizen instorten.

Een goede les voor een volgende rolstoel; overweeg serieus de optie tot een PGB. Het heeft nadelen, maar een ongekend groot voordeel is de ultieme keuzevrijheid waardoor je ook zaken die een indicator 'overbodig' acht of zelfs een stoel die men 'niet nodig' acht kunt aanschaffen. De stoel is daarmee jouw eigendom, ook als je na 5 jaar weer een nieuwe aanvraagt. Je bent verantwoordelijk voor het onderhoud, maar daarvoor krijg je een jaarlijks budget. Met veel leveranciers, importeurs en fabrikanten vallen hierover tegenwoordig ook goede afspraken te maken. Ik ben zelf inmiddels toe aan mijn 2e handbewogen stoel via een PGB en zweer er inmiddels bij. Ik gebruik dagelijks, ik bepaal, ik betaal (nou ja, met gemeenschappelijk geld dat ik dus logischerwijze wel zal moeten verantwoorden) Zeker voor een handbewogen rolstoel is het PGB een optie met weinig financiele risico's maar vele mogelijkheden en voor veel 'jongeren' daarmee een realistische optie.

meeleester ik heb het idee dat ik niet kort door de bocht ga maar welzorg, die zeggen immers als ik een wiel eraf haal dan past hij er wel in. en waarom heeft welzorg of de gemeente niet aan een pendel gedacht? omdat deze duurder is als mijn voorziening denk ik. ik heb 7 jaar geleden een pgb aangevraagd voor een nieuwe rolstoel en ook gekregen.waarom ik nu geen pgb heb aangevraagd weet ik niet. ik was in de veronderstelling dat als de aanvraag van de rolstoel word afgekeurd, dat ik dan een pgb zou aanvragen. hier is het altijd zo geweest dat de gemeente zelf bepaald of je een pgb krijgt ja of nee, ik weet niet of dit nu veranderd is tenslotte mag de gemeente zelf de wmo invullen.als ik weer over 7 jaar mag kiezen of pgb of een rolstoel van de gemeente zal ik zeker voor een pgb kiezen, omdat ik hier goede ervaringen mee gehad heb. wat jou verhaal betreft over het huren van een rolstoel klopt, zo is de gemeente goedkoper uit. maar goed nu zal ik weer 7 jaar met deze oude stoel moeten doen, als hij niet uit elkaar valt.

Wroumen, je ging mij te kort door de bocht met de opmerking dat men niet naar maten kijkt, punt.

Het is NIET zo dat de gemeente alles maar bepaald. Sinds de WMO (oftewel 1-1-2007) is het wettelijk geregeld dat men de vrije keuze heeft voor 'compensatie in natura' (bijv. een rolstoel in bruikleen) of een PGB. Slechts in zeer uitzonderlijke gevallen (bewezen fraude, aantoonbare onkunde van cliënt én -waar nodig gemachtigde- belangenbehartiger om met een PGB om te gaan etc.) kan een gemeente de optie op een PGB ontzeggen en dan zal er een zware bewijslast op de schouders van de gemeente rusten. Een gemeente MOET deze optie dus bieden, ongeacht of ze dat zelf 'zien zitten'.

Ik denk dat men niet met andere opties is komen aandragen omdat het papieren tijgers zijn, niet puur om een eventueel geld plaatje. Heel lullig, maar een typisch gevalletje 'als u er geen aanvraag voor heeft ingediend -in dit geval een vervoersvoorziening, iets anders dan een mobiliteitsvoorziening als rolstoel en dus andere aanvraag- dan gaan wij het niet noemen.' Niet mijn idee van hoe een WMO-ambtenaar dient te werken, noch een indicatiesteller. Let wel; welzorg is veelal slechts een uitvoerder. Uitvoerende bedrijven mogen weinig tot niets. De indicatiesteller (vaak CIZ, GGD etc.) is degene die op papier moet stellen wat er nodig is qua aanpassing, waar vervolgens een ambtenaar dit rapport dient tegen het licht te houden in het kader van de lokale WMO-verordening.

Op dat punt is er ook helemaal geen man overboord. Je kunt morgen -mits ze open zijn- naar het gemeentehuis/stadhuis stappen en een aanvraag invullen voor een vervoersvoorziening binnen de regio.

Het probleem ligt een groot deel al in het feit dat je hier eigenlijk praat over 2 verschillende voorzieningen; een vervoersvoorziening en een rolstoel. Jij hebt een aanvraag gedaan voor 1 van de 2, maar wilt dit geschikt zien voor beiden. An sich ook nog geen probleem, maar jij had kennelijk nog geen vervoersvoorziening en dan is het een punt dat men niet mee hoeft te nemen in de beoordeling. Dat is dus ook precies wat er bij jou is gebeurd. Klinkt heel lullig, maar dat is hoe de basis van de WMO in elkaar steekt.

Het klinkt wellicht onlogisch, maar ambtenaartechnisch is dit logisch (niet mij er op aan kijken, leg het slechts uit);
- jij vraagt rolstoel aan, want de oude is niet meer geschikt
- jij krijgt een indicatie voor een rolstoel die aan de eisen 'ingevuld door indicatiesteller' voldoet. Daar komt stoel Y uit rollen, en de gemeente kent dit middels een beschikking toe. Daarmee is die aanvraag/beschikking afgerond.
- jij krijgt rolstoel en zie daar; in de praktijk geeft dat nu kennelijk problemen op vervoersgebied. Voorheen had je daarvoor geen voorziening nodig, nu kan dat anders liggen.
- verhip; een probleem dat je niet zelf binnen het redelijke kunt verhelpen -> naar de WMO en een aanvraag indienen om dat via de WMO te doen, middels een vervoersvoorziening.
- afhankelijk van de specifieke situatie kun je wel of niet hard maken dat voor het voorzien in díe behoefte (nogmaals, dat is voor het papiertechnische een andere behoefte dan de rolstoel an sich) niet adequaat afgehandeld kan worden door het verwijderen van de wielen van de rolstoel.
- in dat geval zal er verder gekeken worden welke vervoersvoorziening dan wél een optie is.
- dan komt de vraag boven drijven of jij wilt kiezen voor een natura voorziening of een PGB en of er binnen dit vlak in deze gemeente uitruil mogelijk is, waarmee jij een liftje kunt aanschaffen.


Nog even terugkomend op het PGB. Sinds die WMO heb je wettelijk recht op die keuze en dien je ook de keuze te hébben. Lees; redelijkerwijze te kunnen weten dat die optie bestaat. Ga even na of dit op de gemeentelijke website kenbaar gemaakt wordt, in eventuele folders, of het op het aanvraagformulier staat en/of het ter sprake is gekomen tijdens de indicatie of contacten met de ambtena(a)r(en). Is dat NIET het geval, dan zou het intrigerend kunnen worden om de gemeente daarop terug te fluiten. Het makkelijkste is om dit middels een bezwaarschrift te doen in de periode waarbinnen je bezwaar kunt aantekenen tegen de beschikking. In jouw geval zal die waarschijnlijk verlopen zijn, gezien de levering van de rolstoel in november.

Echter, ik zou bepaald niet raar opkijken als dit recht de duur van een optie tot bezwaarschrift overstijgt. Wellicht heeft het een kans -al vergt het wellicht lange hardnekkigheid en volharding- om alsnog de gemeente tot haar plicht te roepen en jouw de optie voor een PGB alsnog te geven. Aan jou om er dan mee te doen of laten wat je wilt, maar die optie had je geboden moeten worden in normale omstandigheden. Kortom; draai even de wetgeving WMO uit en verdiep je er even in. De preciese wettekst vind je hier; http://www.minvws.nl/dossiers/wmo/documenten/

Vraag vervolgens inzage in de verordening WMO, het voorzieningenboek WMO en het besluit WMO van jouw gemeente. Dit zijn openbare stukken, dus daar heeft elke burger inzagerecht in. Ga eens rustig neuzen, je zult er teksten in terug moeten vinden over het PGB. Zo niet -> verordening voldoet niet aan de wet. Grote foute boel. Vind je er wel teksten in terug; kijk wat men in de gemeente heeft benoemd. Wijs de gemeente vervolgens -bijv. in een gesprek met de wethouder- lieflijk op het feit dat men de plicht had jou te informeren over de vrijheid van keuze tussen natura of PGB en dit niet is gebeurd. Druist tegen de WMO-wetgeving in, bladiebla, pak mooi in, en kom tot 'hoe gaan we dit nu alsnog terugdraaien? Ik wens de keuzevrijheid alsnog te krijgen waar ik recht op heb, welke stappen zullen er genomen worden om dit te bereiken'.

Grote kans dat je niet direct een kant-en-klaar antwoord krijgt, dit soort dingen schrikt nogal, zeg maar. Dat vergt eerst eens even wat overleg tussen een wethouder, afdelingshoofd en ambtenaren. Niet uit onwil, maar omdat een wethouder ook niet altijd elke punt en komma uit een verordening tot op zijn/haar duimpje kent en eerst eens even moet informeren hoe iets praktisch uitgevoerd kan en mág worden.

Blijf ten alle tijden beleefd, duidelijk, heb begrip voor het feit dat niet alles binnen 1 uur opgelost kan zijn -al hoef je natuurlijk geen 5 jaar geduld te hebben- en weet hoe regelgeving in elkaar steekt. Uiteindelijk bereik je daarmee altijd het meeste. Je zit er niet op te wachten om in een loopgravenoorlog te komen met mensen waar je vroeg of laat weer mee van doen zult krijgen.