Nadat ik op internet er achter was gekomen dat het middel tegen nervositeit (xanax?) niet kan met efexor, wordt je nog nerveuzer van had hij er schoon genoeg van. Vanaf zijn puberteit slikt hij al antidepressiva (seroxat) en toen was het genoeg. vooral omdat de psych hem verkeerd haad voorgeschreven.Helaas konden we daar niet veel aan doen omdat de betreffende psych in een andere instelling werkte. Hijis toen, stom natuurlijk, cold turkey gegaan. Dat was dus ook eens maar nooit weer. Hij slikte 300 mg per dag en is in eens naar 150 mg per dag. na twee weken terug naar 0! Hij is er zo ziek van geweest. Doordat zijn weerstand verlaagt was hierdoor kreeg hij ook nog een luchtweginfectie waar hij een paar gekneuse ribben aan overhield van het hoesten. Het heeft hem in totaal ruim 3 weken gekost om weer een beetje "normaal"te worden. Hij zal dus ook nooit weer "cold turkey" gaan.
Een tijdje heeft hij het zonder reguliere medicatie gedaan met alleen ondersteuning van een therapeute die ook alternatieve medicijnen in de vorm van o.a. st. janskruid en druppels. na mijn zwangerschap en geboorte van onze zoon, welke zeer stressvol was is hij ongeveer een half jaar geleden weer begonnen met paroxetine. Hier heeft hij veel profijt van en voelt zich goed. Slaapt weer goed, weer zin in sex
, kan het allemaal weer beter aan. Hij heeft het dus 2 en half jaar zonder medicijnen gedaan wat ik erg knap vind gezien zijn verleden.Voor hem dus nooit meer efexor!
Mij is efexor juist voorgeschreven omdat ik van andere antidepressiva zo'n last had van de bijwerkingen. En efexor zou dus volgens mijn huisarts niet zoveel klachten geven. Nou moet ik zeggen dat ik toch inderdaad behoorlijk wat klachten op het moment heb. Ik ben ook longpatient en lig nu zelfs met akute longproblemen in het ziekenhuis. Of dit ook echt door de efexor komt is niet bevestigd. Verder heb ik last van stuipen, trillende handen, weinig eetlust en vreselijke pijn in mijn schoudergewricht. Ook ben ik hyper, maar dat komt gedeeltelijk door de prednison die ik slik, maar normaal heb ik daar niet zo'n last van als nu.
Een depressie duurt maar 1 à 2 jaar??????? Dan vraag ik me af waar ik aan lijd. Voor mijn gevoel ben ik mijn hele leven al depressief tot manisch aan toe. Ik heb dit zelfs met drugs en drank gebruik in bepaalde periodes in mijn leven proberen op te lossen, omdat ik het allemaal niet meer zag zitten. Ik zit nu in een periode in mijn leven dat ik e.e.a. onder begeleiding en met serieuze middelen weer eens wil proberen op te lossen. Maar ik heb het er erg zwaar mee. Ik wou dat het inderdaad waar was dat het na ca een jaartje van zelf wel weer over zal gaan..........
Nou Beemerke heel fijn dat je jezelf zo kunt fixeren dat je geen last van bijwerkingen hebt. Zou ook handig zijn als je dat met je depressie zou kunnen, hoef je helemaal geen pilletjes meer te slikken. Ik vind het niet leuk dat je zo makkelijk voor anderen invult waarom iemand zich hoe dan ook zou voelen. Juist omdat ik het zo moeilijk heb met het vinden van een passend middel en mijzelf door de bijwerkingen probeer heen te worstelen vind ik jou reaktie niet echt een bemoediging. Jij lijkt wel zo'n arts die je dan vertelt: Ach mevrouwtje stelt u zich niet aan het zit allemaal tussen u oren. 