[ archief ] Orgaandonor, niet geven is niet ontvangen.

[mens]

Geweldige show inderdaad. Na de show werd in vele actualiteitenprogramma's nagepraat.Het staat op internet, teletekst, in de krant. Mensen kunnen hier (bijna) niet omheen.
Ik hoop dat dit weer een heleboel mensen over de streep trekt om in ieder geval te melden wat ze willen en dit ook met de toekomstig nabestaande te bespreken.

[NewDutchie]

Geen donor = geen ontvanger! Wellicht dat hierdoor mensen zich wel als donor aanmelden.

[Bailey]

Er stond er van de week eentje op teletekst (pagina 318). Ze wilde geen donor zijn. 'Blijf van mijn lijf' stond er. Maar als ze een orgaan nodig had, wilde ze wel ontvangen. Ja doei.....ik zou dan ook zeggen 'blijf van je lijf'. Egoist!!

[Dirkie]

Even iets anders. Wel eens nagedacht om donor te worden als je nog in leven bent. Dit is mogelijk bij de bloedbank. Ik ben zelf een zogenaamde Plasma donor. Dat betekent, dat ik iedere 4 weken ongeveer een uur bij de bloedbank doorbreng om daar 650 ml plasma af te staan.
Daar kunnen een hoop goede zaken mee gedaan worden.

Ik heb dit nu al zo'n 135 maal gedaan en geloof me, het geeft een goed gevoel!

[Bailey]

Ik ben panisch voor naalden, sorry.

[NewDutchie]

... maar wel donor mag ik aannemen!

en het geven van plasma geeft zeker een goed gevoel; alleen jammer dat het bestuur van Sanquin er zoveelaan moet verdienen (maar ik blijf wel geven)

[Bailey]

Uiteraard!! Als sinds 1988

[mevrouw tomaat]

Beste allemaal,

Ik ben zelf (nog) niet een donor, maar dat betekend niet dat na mijn dood mijn organen niet worden gedoneerd. Ik vind het gewoon eng om zo'n donorcodiciel te hebben. Het idee als je er zo een hebt en je ligt op de operatietafel en de artsen weten het dat ze je dan niet met hun uiterste mogelijkheden gaan helpen. Dat is natuurlijk belachelijk dat weet ik, maar het zit toch in mijn hoofd. Mijn man denkt hier namelijk anders over die zegt geef alles maar gewoon weg, ik heb er toch niets meer aan. Maar ook hij heeft geen donorcodiciel, want die laat de keus aan ons. En hij weet ook dat ik dan zeg ja neem alles wat u nodig heb doktor, net zoals ik weet dat hij hetzelfde over mijn organen zegt.
Want het idee dat ik een orgaan nodig heb en een ander die gaat dood en geeft mij een orgaan dan ben ik diegene ook dankbaar.

Maar het feit blijft dat ik het nog steeds heel eng vind.

[Bailey]

Artsen zullen altijd hun uiterste best doen om iemand te redden hoor. Pas als het echt niet meer lukt dan gaan ze pas kijken of er een codicil is.

Je zegt nu dat als jouw man overleden is je dan gaat zeggen neem alles maar. Dat zeg je nu, terwijl er nog niks aan de hand is. Ik vraag me af hoe je gaat reageren als je man daadwerkelijk overleden is (ik hoop uiteraard dat dat nog even duurt). Hoe groot is dan de kans dat je veel te overstuur bent om daar over na te denken en dat je dan nee zegt?

Ik vind niet dat ik mijn nabestaanden daarmee moet opzadelen. Gelukkig denken mijn vriend en ik gelijk, ze mogen alles weghalen. Daarom hebben we ook allebei een donorcodicil. Ik ga niet mijn nabestaanden daarmee opzadelen. Die hebben op dat moment wel wat anders aan hun hoofd.

[mens]

Geldt de stelling niet geven = niet ontvangen ook voor bloed?

Veel mensen die in dit topic reageren, lijken die stelling te onderschrijven wanneer het gaat om organen.
Hoe zouden jullie het vinden als dit zou gelden voor bloed?

[NAK]

Geldt de stelling niet geven = niet ontvangen ook voor bloed?

Ik van mening dat bovenstaande stelling, niet geven = niet ontvangen voor bloed, zeer zeker niet mag gelden.
Er zijn namelijk ook veel kleine kinderen die in allerlei situaties bloed nodig hebben. Zouden zij dan geen bloed mogen krijgen omdat ze zelf geen bloed donor zijn?

Te gek om over na te denken, laat staan te discussieren!!!!!

[kiz]

Geldt de stelling niet geven = niet ontvangen ook voor bloed?

onhoudbare stelling. Niet iedereen is "geschikt" als bloeddonor, je hoeft er nieteens een enge ziekte voor te hebben, iets simpels als een Hb onder de grenswaarde is al genoeg om geweigerd te worden als bloeddonor.

[Bailey]

Niet leuk, want ik durf geen bloed te geven. Ik ben panisch voor prikken. Ik kan alles zien op tv, open hart operaties, hersenoperaties enz. Maar zodra er een naald in de buurt komt dan zit ik met een kussen voor mijn gezicht en mijn ogen stijf dicht. Kan je nagaan hoe het is als ik echt moet en soms moet ik. Sta stijf van de stress, jank mijn ogen uit mijn kop, schreeuw de boel bij elkaar en als het uiteindelijk gelukt is dan kunnen ze er tijd insteken om me bij te laten komen.

Dus nee....hoe graag ik ook mensen wil helpen, ik geef geen bloed. Organen prima hoor!! Ik ben dan toch dood en merk er geen moer meer van. Bloed? Nee, sorry.

[mens]

Ik vind zelf dat de stelling "niet geven = niet ontvangen" niet opgaat voor bloed / plasma. Maar toen ik hier over nadacht, begon ik ook te twijfelen of de stelling dan wel moest gelden voor organen.

Ik heb altijd geroepen, dat mensen die geen orgaandonor willen zijn, ook niet zouden moeten (willen) ontvangen.
Maar zoals er (goede en minder goede) redenen zijn om geen bloed te geven, zijn er redenen te bedenken om geen orgaandonor te zijn.

Waarom vinden we het wel rechtvaardig dat een ieder die het nodig heeft, bloed ontvangt? Ongeacht of ze ooit donor zijn geweest of van plan zijn het in de toekomst te worden. En vinden we het ondertussen niet eerlijk als niet-donors organen ontvangen?

Bij deze herzie ik mijn eerder gegeven mening over orgaandonatie en - ontvangst.
Wat mij betreft heeft ieder mens recht op elke vorm van medische zorg, ongeacht hun eigen bijdrage hieraan.

[NewDutchie]

Wat mij betreft heeft ieder mens recht op elke vorm van medische zorg, ongeacht hun eigen bijdrage hieraan.

Geen probleem mee. Echter degenen die donor zijn (registratie in het donorregister) gaan dan voor.

Geldt de stelling niet geven = niet ontvangen ook voor bloed?

Bepaalde bloedprodukten kunnen tegenwoordig kunstmatig worden gemaakt. Verder is er geen jarenlang 'bloedtekort' dus de vergelijking met orgaandonatie gaat mank.
Bloeddonatie doe je bij leven, orgaandonatie niet. Kan me goed voorstellen dat mensen bang zijn voor naalden etc, geen probleem mee. Orgaandonatie voel je niks (meer) van!

Degenen die zeggen 'ik laat het de familie bepalen' zijn vaak lafaards die de verantwoordelijkheid afschuiven. Bespreek gewoon in de familie hoe een ieder er over denkt en zeg dan JA of NEE.

[anita1971]

Voor bloedgeven denk ik ook NIET van niet geven, niet krijgen. Je zult maar een ongeluk krijgen.......
Ik mag helaas geen bloed geven omdat ik bloedverdunners moet gebruiken. Als ik dan een ongeval krijg zou ik ook geen bloed mogen terwijl dat toch echt van levenbelang kan zijn......
Bij mijn organen is het WEL zo, niet geven, ook niet ontvangen!!

[Dirkie]

Even nogmaals een bijdrage in deze (in mijn ogen zinloze) discussie.

Ik schreef al eerder, dat ik plasma geef.
En dat doe ik, omdat ik denk, dat ik er mensen mee kan helpen.
Ik weet niet wie ze er mee gaan helpen.
Ik wil ook niet weten, wie ze er mee gaan helpen.
Ik hoop alleen, dat ze er mensen mee helpen.

In mijn ogen is de discussie niet geven = niet ontvangen totaal niet relevant om de onderstaande punten.
Een persoon die zou moeten ontvangen is over het algemeen al te ziek om te kunnen geven.
Je geeft je organen niet om iets terug te ontvangen. Je bent namelijk dood en hebt er toch niets meer aan!

Mijn stelling is dan ook de volgende. Je bent donor, omdat je dat zelf wil. Als je eisen wil gaan stellen aan wie je organen zou mogen ontvangen, kun je beter geen donor worden.

[mens]

Mooi gezegd Dirkie!

[Ellen76]

Ik denk wel dat je mag stellen dat mensen met een codicil voorgaan op de lijst wat mij betreft, met uitzondering van kinderen, die hebben nog niks te beslissen en moeten sowieso voorrang hebben. Ik vind niet dat je moet kijken of iemand wel of niet bloed doneert want niet iedereen is immers geschikt als bloeddonor of durft dit. Maar wat mij betreft mogen ze mij, als het zover is, helemaal leeg halen, ik heb er dan toch niks meer aan. Dit standpunt had ik al vanaf mijn 15e, ik droeg altijd het welbekende rode papiertje meegetekend door mijn ouders bij mij.

Ik vind dat je het wel of niet donor zijn zelf moet beslissen en dat je dit niet aan je nabestaanden moet overlaten. Het is voor de nabestaanden al moeilijk genoeg en dan nog zoiets moeten beslissen, lijkt mij erg moeilijk want wat had de overledene gewild? Ik denk dat je altijd zult blijven twijfelen of je de goede keuze wel hebt gemaakt. Ik vind niet dat je je geliefden dit aan mag doen.

[Dirkie]

Ik denk wel dat je mag stellen dat mensen met een codicil voorgaan op de lijst wat mij betreft, met uitzondering van kinderen, die hebben nog niks te beslissen en moeten sowieso voorrang hebben.

Hier ben ik het niet mee eens, want tot welke leeftijd wil je deze regel laten gelden dan? En hoe controleer je hoelang iemand al een codicil heeft. Een met de hand geschreven briefje is volgens mij toch ook geldig, maar staat niet geregistreerd!

Ik vind niet dat je moet kijken of iemand wel of niet bloed doneert want niet iedereen is immers geschikt als bloeddonor of durft dit

En zo krijg je alweer een uitzondering. Je kunt net zo goed schrijven dat niet iedereen geschikt is als orgaandonor of dit durft. En zo kan ik nog veel meer uitzonderingen verzinnen, maar die kunnen worden opgevat als discriminatie en daar wil ik zeker niet van beschuldigd worden!