[ archief ] certificaatproducten: ingenieuze oplichting

[juwita]

Alert, peewee,
En waarom anders de prospectus ? De kwalificatie van de Rechtbank Almelo zal mogelijk zelfs voor Dexia ook als een soort Deus Ex Machina zijn gekomen, maar met de uitkomst (geen zorgplichtschending) was Dexia natuurlijk zeer in de nopjes. Het lijkt mij geen al te boute veronderstelling dat de Dexia advocaten er (veiligheidhalve) maar van af hebben gezien om de kwalificatie van de Rechtbank Almelo bij wijze van verweer te gaan gebruiken in latere rechtszaken over hetzelfde product of de Winstver10dubbelaars. Behoudens misschien bij rechtszaken binnen een straal van 2 kilometer van de Rechtbank Almelo en dan alleen in zaken waarbij Dexia een voorkeur kon uitspreken voor rechter Koopmans op die zaken.

Overigens ontdekte ik dat de AFM het rapport (dekundigenbericht) van najaar 2006 naar de vermeende/gestelde aankoop van aandelen heeft verwijderd van haar website. De link er naar toe op de website van PAL werkt niet meer. Op de website van PAL kwam ik alleen een tweetal eigen analyses van PAL over de AFM rapportage(s) tegen, niet de rapportage(s) zelf. Die rapportages -ik las ze een jaar of drie/vier terug wel globaal door- gingen maar zijdelings over certificaatconstructies, want tja, waren die ''certificaten'' meegenomen in het onderzoek, waar had de AFM naar moeten zoeken ? Gebakken lucht is niet zichtbaar. Ik acht het aannemelijk dat zowel AFM als het Hof al in 2006 ''van de hoed en de rand wisten' over het hoge mate van gebakken lucht karakter van de certificaatconstructies in relatie tot de ''kredietverstrekking''.

[Alert]

Juwita,
De AFM heeft het destijds zeer slim aangepakt. Arhur Dockters van Leeuwen was immers destijds de grote baas en het probleem was natuurlijk dat de AFM in z'n hoedanigheid van toezichthouder al van allerlei zaken op de hoogte was (er waren zelfs al bestuurlijke boetes aan Dexia opgelegd voor allerlei onregelmatigheden). Het ging in het rapport om het vastellen van de aankoop en het behoud van aandelen (zonder relatie naar de klant). Certificaatproducten zijn geen aandelen en werden dus direct in het rapport van nader onderzoek buitengesloten. Regelmatig kwam de volgende bekende zin in het rapport voor: "we hebben het niet nader onderzocht want het viel buiten de opdracht". Dit is echt een briljante passage; ook zaken betreffende de WinstVerDriedubbelaars (aankoop van tranches via opties en de link naar de niet uitbetaalde dividenden of aankoop via termijntransacties) kon zo worden omzeild. Ik weet bijna zeker dat de accountants van de AFM heel veel hebben geconstateerd maar dat er om andere redenen (b.v. omdat de AFM ook toezichthouder was of dat het gerechtshof een bepaalde rol speelde) er voor gekozen is om slechts heel beperkt te rapporteren (er is dus duidelijk een verschil tussen enerzijds constateren van feiten en anderzijds extern rapporteren over feiten). De rest werd afgedaan met de zin: "we hebben het niet nader onderzocht want het viel buiten de opdracht". In werkelijkheid was men natuurlijk (vrijwel) volledig van de activiteiten van Dexia op de hoogte (het kan gewoon bijna niet anders als je het rapport, met de kennis van nu, nog eens zorgvuldig doorneemt !!).

[Piet]

Hallo juwita,

Overigens ontdekte ik dat de AFM het rapport (dekundigenbericht) van najaar 2006 naar de vermeende/gestelde aankoop van aandelen heeft verwijderd van haar website. De link er naar toe op de website van PAL werkt niet meer. Op de website van PAL kwam ik alleen een tweetal eigen analyses van PAL over de AFM rapportage(s) tegen, niet de rapportage(s) zelf. Die rapportages -ik las ze een jaar of drie/vier terug wel globaal door- gingen maar zijdelings over certificaatconstructies, want tja, waren die ''certificaten'' meegenomen in het onderzoek, waar had de AFM naar moeten zoeken ? Gebakken lucht is niet zichtbaar. Ik acht het aannemelijk dat zowel AFM als het Hof al in 2006 ''van de hoed en de rand wisten' over het hoge mate van gebakken lucht karakter van de certificaatconstructies in relatie tot de ''kredietverstrekking''.

Wij hebben bij de bron, de website van rechtspraak.nl, nagevraagd waarom de link niet meer werkt.

Bij de herziening van de site www.rechtspraak.nl zijn de links welke verwijzen naar documenten allen aangepast. Een verwijzing vanuit een externe site naar een document is daardoor niet meer geldig.

Hier de nieuwe link naar het eindverslag van de AFM:

http://www.rechtspraak.nl/Organisatie/G ... rtage1.pdf

Groeten,
Piet

[Alert]

Zo zie je maar waar een goede samenwerking en een beetje inzet toe kan leiden.
Iedereen kan nu weer genieten van dit niet zo heel sterke optreden van de AFM.
Ze hebben destijds ook duidelijk niet gedacht aan de belangen van de leasegedupeerden; toch wel een taak dacht ik zo van de AFM als gedragstoezichthouder.

[juwita]

@Piet,
Dank voor de snelle reactie. Ik ga het deskundigenrapport (weer) eens doorlezen.
@Alert,
Samenwerking is ook de essentie van social media en zo'n forum als deze van Tros Radar. Ik vermoed overigens dat de advocaten en juristen van Dexia, Aegon en Groeivermogen druk mee zitten te gluren wat er zoals heen-en-weer flitst aan bijdragen op dit forum. De messen worden intussen vermoedelijk al geslepen (bedoeld in overdrachtelijke zin) om ook over de certificaatproducten en andere kwesties, zoals de daadwerkelijke aankoop van aandelen, de strijd voort te zetten.
En tja, de aanbieders van effectenlease hebben overheid, rechtspraak en AFM helaas niet aan hun zijde, want die instanties streven nu eenmaal andere belangen na dan die van de gedupeerden. In feite is dat ook wat het is, een doodgewone belangenstrijd.

[peewee]

Ik ben het met Luc Jurgens hierboven eens dat er naar die certificaatproducten eens met een vergrootglas en fileermes gekeken zal moeten worden. Zo mogelijk met het volgen van de geldstromen binnen Bank Labouchere/Legio-Lease (Dexia). Als ik deze contracten bekijk hebben ze vooral het karakter van een zg. ''long CFD'' een koersverrekeningsovereenkomst, in het engels wel aangeduid met de naam Contract for Differences'. Het gaat dan om een derivaatconstructie, zoals een FRA (=Forward Rate Agreement). In dit geval een CFD waarbij de hoogte van de lening, via de door de bank gewenste rentevergoeding, feitelijk ook de uitgifteprijs van de zogenoemde ''certificaten'' bepaalde. Duidelijk is dat het grootste deel van de lening hoe dan ook overbodig was, en daarmee ook het grootste deel (ik schat 80%) van de rentebetaling, en de klanten met het overbodige deel belazerd cq. financieel uitgekleed werden.

Hetzelfde doel van binnenhalen van de potentiele koerswinst op onderliggende aandelen(indices) is ook met optieconstructies te bereiken, ook dan veel goedkoper dan met de grotendeel overbodige lening. Wanneer men per se met een lening wil werken, kan men dan met een kleinere lening volstaan en die tussentijds aflossen, waardoor eveneens met tenminste 60% op de rentekosten kan worden bespaard en tegelijkertijd een restschuld per einde looptijd wordt voorkomen. Bij optieconstructies kan Bank Labouchere/Legio-Lease ook gewerkt hebben met goedkopere kortlopende opties en nadat de aandelenkoersen daalden zich verdere (call)optiekosten kunnen besparen. Kortom, ''legio'' mogelijkheden voor Legio-Lease om de boel te flessen.

Belangrijkste punt is dat alleen een heel klein deel van de bevolking in Nederland -ruim minder dan 1%- de misleiding met dit soort verhulde constructies kon begrijpen op het moment dat de Legio-Lease /Bank Labouchere dit soort ''zelfverzonnen'' constructies in de markt zette. Rechters die op basis van het maatman crtiterium van de ''gemiddelde consument'' anders oordelen, moeten hun toga aan de wilgen hangen, want zijn ongeschikt voor hun beroep.

[Oom Dagobert]

We hadden een verslaggever moeten hebben als Peter R. de Vries.
(zonder A.H. van Trosradar tekort te doen)
Als zo iemand in het openbaar had aangetoond hoe er door de politiek
en de rechterlijke macht met onze belangen is gesjoemeld in het belang van de maatschappelijke rust dan was het waarschijnlijk vanaf het begin heel anders gelopen. De advocaten die elk voor hun eigen gewin werkten waren niet opgewassen tegen Zalm, Knuppe, Duisenberg, Cortius, Afm en noem maar op.
Vanaf het begin kansloos, alleen wisten we dat toen nog niet.
Toen Afm zelf de aankoop aandelen mocht onderzoeken en het feit dat we onder de calamiteitenwet werden geplaats was het doek eigenlijk al gevallen, openlijke signalen dat men de schade en het recht van de individueel gedupeerden definitief niet serieus nam.
Dat de meesten nog wat via Duisenberg hebben teruggekregen was niet zozeer omdat Dexia fouten had gemaakt maar omdat de rechtbank anders overspoeld zou worden met rechtszaken.
Alleen om de ontbrekende handtekening kon men niet heen en die mensen kregen dan ook alles vergoed, maar dat stond dus los van de inhoud van het contract.
Met de hoorzittingen leek het even de goede kant op te gaan, de rechters hoorden de verhalen van de gedupeerden en hadden geen goed woord over voor de handelswijze van Dexia.
"Is dit het ergste geval of staat me nog meer te wachten", ik hoor het de rechter richting advocaat nog zeggen na mijn uiteenzetting.
Maar in het hoger beroep van Dexia werden de rechters teruggefloten, ze waren blijkbaar te royaal.
Dit strookte niet met de strategie van de overheid en hoge raad van de voorgaande jaren.
De gedupeerde had bij aankoop alles kunnen weten, Duisenberg of niks, slikken of stikken.
En zo ging het nachtkaarsje van de hoop op een eerlijke behandeling langzaam uit.
(voor zover ik op de hoogte ben gebleven)

gr. OD

[peewee]

OD,
Op onderdelen ben ik het met uw visie oneens.
Er is de eerste jaren vooral slecht geprocedeerd tegen Dexia. Niet alleen door de Stichting Leaseverlies/Consumentenbond, maar naderhand ook door individuele advocaten. Zowel rechters als advocaten hebben -uitzonderingen daargelaten- blijk gegeven van een ontstellend gebrek aan inzicht in de complexiteit (en varieteit) van veel van de aandelenleaseconstructies. Rechters hebben zich daarbij kunnen verschuilen achter hun rechterlijke lijdelijkheid waarvan in civielrechtelijke rechtsprocedures nu eenmaal sprake is. Voor de opt-outers met een certificaatproduct -daarover gaat dit item- liggen er nog steeds kansen op een serieuze schadevergoeding (te verhogen met wettelijke vertragingsrente).
Het vergt wel dat advocaten eindelijk eens diep gaan nadenken hoe een leaserechtszaak adequaat voor hun klant in de verf te zetten; bijvoorbeeld met de inschakeling van een derivatendeskundige.

Dat de ruime meerderheid van gedupeerden al vroegtijdig afhaakten en uberhaupt geen seconde gedacht heeft om ooit de strijd met de schadeveroorzaker (i.c. Legio Lease/ Dexia) aan te gaan, zien we nu ook in de woekerpolis-affaire. Miljoenen gedupeerden laten zich als mak vee naar de slachtbank leiden en/of laten zich afschepen met een fooitje (van minder dan 10% van de schade !).

[aardjee]

@peewee en de heer Luc Jurgens, ik denk dat het verhaal wat de heer Jurgens hier heeft geplaatst in het verleden en waar nu weer op gereageerd wordt, aangeeft dat de heer Jurgens misschien wel verstand van de wetgeving heeft maar niet zo heel veel verstand van handelen op een beurs. Als er gehandeld wordt in call opties klopt het dat de waarde van een optie veel lager is dan de waarde van het aandeel, wat hij er echter verzuimd bij te vertellen is dat je de prijs van de optie bij de waarde van het aandeel op moet tellen. De certificaten werden toch uitgegeven met als onderliggende waarde de prijs van de aandelen in een index, niet de prijs van de optie. De winst bestond uit het verschil tussen deze waarde en de waarde van deze aandelen op einddatum. De heer Luc Jurgens doet het voorkomen of er alleen een optie is gekocht en dat er vervolgens is gewacht tot einddatum en er is gezegd jammer dan, de waarde is lager dus u moet nog eens extra betalen. Ook wordt er om aan te tonen dat de aandelen niet zijn gekocht gezegd er werd geen dividend ontvangen. Dividend komt toe aan de economisch eigenaar en in deze polis was Dexia zowel juridisch als economisch eigenaar van de aandelen. Als je dus aangeeft dat er in het mandje aandelen ING zitten, dan was de prijs van ING bijvoorbeeld € 20,-- , in plaats van 1000 aandelen ING te kopen werden er 10 call opties ING 20 gekocht voor bijvoorbeeld 1,50 deze opties kosten dan in totaal € 1.500,-- en geven het recht om op expiratiedatum 1000 aandelen te kopen voor € 20,-- Als de beurs stijgt en de prijs van ING is € 22,-- zal Dexia haar recht hebben uitgeoefend ze kunnen nu voor € 20,-- het aandeel kopen en de volgende dag voor € 22,-- verkopen dus moeten ze op expiratiedatum alsnog € 20.000,-- betalen voor 1000 aandelen en ze hadden al 1.500 betaald dus deze aandelen uit het mandje hebben 21.500,-- gekost (zonder aan- en verkoopkosten) en zou dit tevens einddatum zijn, moeten ze de deelnemers dus ook 2,-- per aandeel uitbetalen. Inleg 20000 (lening) kosten 21500 + 2000 euro winstuitkering 23.500 en verkoop op beurs 22.000. Dus logisch dat er een vergoeding wordt gevraagd. Stel dat de waarde was gezakt tot € 18,-- dan waren de kosten geweest € 1.500,-- en hadden de deelnemers dus 2000,-- moeten betalen verschil tussen koers bij aanvang 20,-- en eindwaarde 18,--. In dat geval was er dus geen gebruik gemaakt van de volledige lening, echter met put opties had Dexia ook weer winst kunnen maken indien ze de aandelen in bezit zou hebben, en die zouden dan weer uit de lening betaald moeten zijn.

[peewee]

@Aardjee,

Zoals eerder door mij aangegeven is/was de uitgifteprijs van de certificaten van de certificaat (aandelenlease)producten niet gerelateerd aan de stand van de index of indices per datum uifgifte. Deze was gerelateerd aan de hoofdsom van de lening en de rente op de lening. Het zijn daarmee veelal vormen van cash settlements. Andere varianten van certificaatproducten zijn feitelijk verhulde vormen zg. capital guaranteed index notes, met een (deels) overbodige extra laag van de lening (en een daarmee exorbitant duur gemaakt en daarmee een vrijwel kansloos product).
Aandelenleaseproducen zijn overigens bancaire producten en geen polissen.

[aardjee]

@peewee dat het geen polis is prima, maar omdat een advocaat roept dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat vind ik een beetje goedkoop. Als de AFM heeft kunnen constateren dat er op de balans beleggingen zijn vermeld, dat geeft aan dat er dus wel aan- en verkopen zijn geweest. Zoals jullie nu denken is eigenlijk we hebben een lening afgesproken, daar is rente over gerekend en betaald en aan het eind van de rit is gekeken of je nog moest bijbetalen op basis van vergelijking (op papier) van de aankoopwaarde en waarde einde periode.
Het mandje kan niet gerelateerd zijn aan een index omdat ze op verschillende beurzen (indexen) verhandeld werden.

[aardjee]

Begrijp me niet verkeerd, ik vind ook dat als mensen onjuist geïnformeerd zijn, dat ze recht hebben op een stuk compensatie. Ikzelf ben bezig om voor mensen met een woekerpolis gekoppeld aan een hypotheek een oplossing te vinden. zodat de restschuld verdwijnt etc. Maar ik ben van mening dat het speculeren op wat er wel of niet gebeurd is op basis van een vermoeden niet zoveel toevoegt aan een discussie en zeker niet aan een rechtszaak.

[jll]

@peewee,

u bent dit topic gestart, kunt u in het kort de essentie aangeven? Ik zie door het vele bomen het bos niet meer...

[peewee]

@Jll,
De essentie is dat er van de circa 1 miljoen aandelenleasecontracten die tussen 1992 en 2003 zijn afgesloten, circa 25% zg. certificaatproducten zijn. Bij deze producten is er niet belegd in beursgenoteerde aandelen, maar in tussengeschoven ''certificaten'' (of soms in participaties van een tussengeschoven beleggingsfonds) waarvan de uitgiteprijs:
- door de leasebank is vastgesteld;
- de uitgifteprijs in een reverse relatie staat met het verleende krediet en de rente en NIET met de waarde van een onderliggende index of mandje aandelen. Anders gezegd: hoe hoger de uitgifte prijs, hoe hoger de lening en de rentebaten voor de leasebank.
- de koerswaarde tijdens de looptijd niet of niet steeds de koerswaardeontwikkeling van de onderliggende aandelenindex volgde;
- deze producten feitelijk derivaatconstructies zijn (structured products danwel in andere gevallen zg. cash settlements) waarvan de onderdelen een geheel afwijkende risicokaraktertistieken hebben dan aandelen en (dit is zeer belangrijk !) zonder dat de deelnemer dit doorhad of (normaliter) door kon hebben;
-Dat met deze constructies de leningen grotendeels overbodig waren (en de deelnemers flink teveel betaalden en dus werden ''uitgekleed'' !);
-Dat mogelijk een deel van de kredietsommen niet is gebruikt voor het doel dat aan de klanten is voorgehouden (dit zal nog nader aangetoond kunnen/moeten worden door het volgen van de geldstromen !).

Volgens eigen toegevingen door Dexia betreft het bij Dexia (=Legio Lease/Bank Labouchere): 104.000 contracten;
Bij Groeivermogen betreft het de producten Beursversneller en Millenniumversneller ( circa 50.000 contracten);
Het Sprintplan van Aegon (circa 120.000 contracten) behoort ook tot deze categorie, zij het met een tussengeschoven beleggingsfondscontructie (Aegon Garantiefonds).