[ archief ] Dexia ook in Belgie steeds meer onder druk

[Piet]

Dexia komt bij onze zuiderburen steeds meer onder druk te staan.
Gevolg zijn steeds meer afwijkende meningen en uitspraken van de diverse woordvoerders van Dexia en Dexia zelf.
Gisteren verscheen er nog een artikel op de website van www.trends.be
Dit is niet het enige artikel.
Op www.platformaandelenlease.nl onder In het nieuws zijn de recente artikelen te lezen.


Het debacle van Spaar Select

Een claim van 10 miljard euro hangt boven hoofd van de banken

19 oktober 2006

In het dossier Spaar Select heeft de Antwerpse onderzoeksrechter Zelia (nu Swiss Life Belgium) in verdenking gesteld. Naast het strafrechtelijke luik duikt ook de burgerrechtelijke vraag op of de financiële instellingen de wet op het consumentenkrediet hebben overtreden. Zo ja dreigen zij voor de volledige rekening op te draaien.
Op 27 oktober 2006 dagvaardt een groep slachtoffers van Spaar Select de betrokken banken voor de vrederechter in Gent. Als de omstreden beleggingskredieten onder de wet op het consumentenkrediet vallen, vervallen de polissen en krijgen de gedupeerde beleggers volledig hun kapitaal terug. Dit zou de financiële instellingen een bom geld kosten.

Tussen 2000 en 2003 verdeelde de Antwerpse makelaar Spaar Select zonder vergunning risicovolle beleggingskredieten (zie kader 1). Met agressieve verkooptechnieken en telemarketing smeerden de goed getrainde franchisenemers hun argeloze klanten massaal dubieuze constructies aan. Hierbij verkochten de verzekeringsbemiddelaars zogenaamd spaarplannen met megarendementen van 14% en dividenden van 3%. In feite waren het leningen - al dan niet hun woning in onderpand - om te speculeren op de beurs. De rentevoeten bedroegen meer dan 12 % per jaar op het gefinancierde bedrag.

Toen de financiële markten begin dit decennium crashten, zaten de naïeve beleggers op de blaren. Zowel in Nederland als in België stapten vele gedupeerden naar de rechtbank. Naast Spaar Select zitten vier andere groepen - de Maatschappij Actief Sparen (nu Goudse), Labouchere (nu Dexia), Zelia (dochter van Swiss Life) en het Kempisch Hypotheek Kantoor (nu Kempar genoemd) - op het beklaagdenbankje. Tegen ABN Amro en het Beroepskrediet loopt nog een onderzoek. Naar verwachting komt het dossier begin volgend jaar voor de correctionele rechtbank.

Maar sommige gedupeerden van Spaar Select bewandelden een andere weg om hun verloren geld terug te krijgen. Zij gaven hun advocaten Serge De Smet uit Sint Niklaas en Philip Pels de opdracht via de burgerlijke rechtbank hun gelijk te halen.

Onwettig?

Volgens De Smet zijn de overwaardehypotheken van Spaar Select - woonkredieten van Kempar, gekoppeld aan beleggingen in fondsen van Zelia - onwettelijk.

De Smet: "In de rechtsleer geldt dat hypothecair gewaarborgde kredieten, die niet louter dienen om onroerende goederen te verwerven, onder het consumentenkrediet vallen. De betrokken contracten beleggen allemaal 75% tot 90% van de leensom in roerende waarden. Aangezien Kempar niet over de nodige vergunning beschikt om consumentenkredieten te verlenen, kunnen de polissen dus nietig verklaard worden. Het vredegerecht van Beveren verklaarde op 1 maart 2005 deze vordering ontvankelijk en gegrond. Daarnaast kreeg het slachtoffer betalingsfaciliteiten. Zo wordt de schuldenlast van mijn cliënt verlicht en bestaat een grote kans dat de rechtbank ten gronde geen interesten op het geleende kapitaal moet betalen met behoud van gespreide betaling, waardoor de betrokken belegger uiteindelijk geen financieel verlies zal leiden - wat nu wel het geval is als gevolg van de beurscrash!"

Maar Bruno Scheerlinck, directeur van Kempar (de vroegere Kempische Hypotheekmaatschappij), ontkent dat hun overwaardehypotheken onder de strenge wet op het consumentenkrediet vielen: "Het gros betreft gemengde kredieten - deels voor de aanschaf van de woning, deels voor de aankoop van aandelen. Zij vallen onder het oude KB 225 uit 1936, dat nooit formeel is afgeschaft. Voor alle zekerheid contacteerden we ook de Federale Overheidsdienst (FOD) Economie. In zijn brief van 24 juni 2002 stelde de toenmalige adviseur-generaal dat de betrokken beleggingshypotheken géén consumentenkredieten waren, maar onder de wet op het hypothecaire krediet vielen. Hoe kunnen ze ons dan enige fout verwijten. Dat de administratie nu het geweer van schouder verandert, leidt enkel tot rechtsonzekerheid. Indien nodig zullen wij de Belgische Staat in vrijwaring dagvaarden."

Ook stelt De Smet zich vragen bij al de notarissen, die de aktes mee ondertekenden: "In artikel 7 van het standaardcontract, dat Spaar Select met Zelia en Kempar afsloot, stond dat de kredietopening beheerst wordt door de bepalingen van de wet op het hypothecaire krediet van 1991. Nochtans betrof het telkens een beleggingshypotheek met een meervoudig doel, namelijk de overname van een bestaand woonkrediet (al dan niet gekoppeld aan nieuwe verbouwingswerken) en een belegging in Tak 23. Krachtens de letter van de wet zijn dit consumentenkredieten. Notarissen moeten dat toch weten. In hun verweerschrift voor het vredegerecht van Beveren bevestigen de advocaten van Kempar trouwens dat de betrokken polissen niet onder de wet op het hypothecaire krediet van 1991, maar onder KB 225 vielen." Maar deze stelling wordt verworpen door de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen (CBFA). In hun jaarverslag van 2004 stelt de publieke waakhond van de banken en de verzekeringsmaatschappijen dat dit KB 225 alleen nog geldt voor de lopende kredieten, afgesloten vóór 1994.

"Wij hebben altijd ter goeder trouw gehandeld" repliceert Scheerlinck: "Kempar is een loutere kredietmaatschappij en hebben met het beleggingsadvies niets te maken. Spaar Select was één van de honderden makelaars, waar wij in de loop der jaren mee werkten. Deze bemiddelaar bracht beleggingshypotheken op de markt, gekoppeld aan Tak 23 van Zelia. Bovendien hebben alle kredietnemers een document ondertekend, waarin zij verklaren op de hoogte te zijn van de financiële risico's van het beleggingsfonds en de mogelijke impact op de terugbetaling van de lening. Als gevolg van de dalende beurzen en het negatieve nieuws rond Spaar Select raakte een deel van de 400 cliënten al na twee jaar in paniek, met alle gevolgen vandien. Nochtans moet je beleggingshypotheken op lange termijn evalueren."
Zelia verwerpt eveneens elke verantwoordelijkheid. Volgens de woordvoerder van Swiss Life voerde de verzekeraar enkel opdrachten van bemiddelaar Spaar Select uit. Ze had nooit weet van enige constructie. Maar dat lijkt schier onmogelijk, aangezien de financiële instellingen de contracten mee ondertekenden. Als commercieel gebaar naar de slachtoffers toe hebben zowel Kempar als Zelia hun klanten de kans gegeven zonder wederbeleggingsvergoeding noch uitstapkosten hun contract stop te zetten. Scheerlinck: "Uiteindelijk hebben wij nog niemand uit hun huis gezet."

Misleidende reclame?

Ondertussen stellen de beschuldigde banken dat vrederechters zich niet over de zaak kunnen uitspreken. In ons land geldt immers het adagium van 'le criminel tient le civil en état'. Eerst moet de strafrechter een uitspraak doen vooraleer de burgerlijke rechtbank kan oordelen.

Pels betwist dit standpunt. Enerzijds hebben zijn klanten geen strafklacht ingediend. Anderzijds kan de burgerlijke rechter wel degelijk uitspraak doen over elementen waarvoor de strafrechter niet bevoegd is. In een vonnis van 1 maart 2005 volgde het vredegerecht van het kanton Beveren deze redenering en stond de betrokken consument toe zijn maandelijkse afbetaling aan Kempar te halveren.

"Dit vonnis had echter niets met Dexia te maken" antwoordt Ulrike Pommée, woordvoerster van Dexia: "Wij zijn alleen betrokken in Gent, waar de vrederechter effectief de procedure heeft opgeschort op grond van 'le criminel tient le civil en état'. De groep beroept zich op dit rechtsprincipe omdat een strafprocedure loopt tegen de ware schuldige, namelijk Spaar Select. Daarna pas kan de burgerlijke rechter uitspraak doen. Hieruit zal blijken dat Dexia geen fout heeft gemaakt, wel bepaalde personen rond het Antwerpse makelaarskantoor."

Maar Pels wil nu de aandelenleasecontracten met Labouchere nietig laten verklaren: "In de brochures van Spaar Select stond hun product Maximaal Sparen namelijk zonder de nodige nuancering gepresenteerd als een belegging waar men na 5 jaar kon uitstappen met een meerwaarde van 14% en een jaarlijks dividend van 3%. Bovendien werd nergens uitgelegd dat wie na 5 jaar uitstapte, meer dan 90% van de hoofdsom aan de bank moest terugbetalen. Dit is bewust achterhouden van essentiële informatie, wat indruist tegen de wet op het consumentenkrediet. Spaar Select noch Labouchere hebben hun klanten ooit gewaarschuwd dat de beoogde hefboomeffecten ook in omgekeerde richting konden werken. Om jaarlijks 12,1% effectieve rente te kunnen betalen op het gefinancierde bedrag moesten de aandelenkoersen jaarlijks met gemiddeld 8,55% stijgen om op een termijn van vijf jaar break-even te halen."

"Dit is juridisch onjuist" repliceert Pommée: "De aandelenleasecontracten zijn geldige overeenkomsten naar Nederlands recht. Ze werden in onderlinge overeenstemming tussen de partijen toepasselijk gemaakt. Er is geen reden om het Belgische recht toe te passen. Dexia Bank Nederland heeft vrijwel alle rechtszaken over vermeende 'misleidende reclame' gewonnen. Dit is geen onderwerp meer." "Nochtans legde Autoriteit Financiële Markten (AFM) in augustus 2004 een boete van 54.450 euro op aan Dexia Bank Nederland wegens onvoldoende informatie bij het verkopen van de aandelenleaseproducten" merkt Pels fijntjes op: "En dan hebben de Nederlandse toezichthouders niet eens te oordelen gekregen over de reclame die in België werd verspreid."

Discussie in Nederland

Bij onze noorderburen woedt een gelijkaardige discussie. Onder auspiciën van diverse belangenverenigingen, zoals de Stichting Leaseverlies, stapten 120.000 Nederlandse slachtoffers naar de rechtbank. Wim Duisenberg werd als onafhankelijke expert ingeschakeld om een regeling tussen de gedupeerden en Dexia uit te werken. In mei 2005 kwam de voormalige voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB) met zijn compromis op de proppen: de bank zou twee derde van de schulden, die beleggers hadden opgelopen met hun aandelenlease, kwijtschelden in ruil voor het stopzetten van de rechtszaken. De schikking zou de Belgische bank naar schatting 400 miljoen euro kosten. In toepassing van de Wet Collectieve Afhandeling van Massaschade (WCAM) vroeg Dexia samen met een aantal belangenverenigingen aan het Hof van Beroep in Amsterdam om die regeling algemeen bindend te maken. Andere belangenverengingen verzetten zich hiertegen met het argument dat Dexia de aandelen nooit echt had aangekocht en dus fictieve verliezen werden aangerekend aan de klant. In een tussenarrest van juni 2006 gaf de rechtbank de Nederlandse toezichthouder AFM de opdracht te onderzoeken of deze stelling klopte. Eind september bracht een specialistenwerkgroep verslag uit. Pommée: "Volgens Dexia Bank Nederland zijn alle aandelen wel degelijk gekocht. Wij zien de inhoud van dit rapport dus met vertrouwen tegemoet."

Pels: "Ondertussen hebben verschillende rechters in Nederland geoordeeld dat ook daar het product aandelenlease onder de Wet Consumentenkrediet (WCK) valt. Dit impliceert dat Labouchere/Dexia een speciale vergunning hiervoor moest hebben en dat was niet het geval. Op die grond lijken de contracten ook naar Nederlands recht ongeldig. Indien de Duisenberg-regeling niet algemeen bindend wordt verklaard en alle gedupeerden verder procederen kan volgens mijn Nederlandse confrater Jeroen Wendelgelst van JuniorLease de rekening voor Dexia oplopen tot 10 miljard euro."

Pommée: "Inderdaad heeft een aantal Nederlandse rechters in eerste instantie geoordeeld dat aandelenlease onder Nederlandse WCK zou vallen. Een aantal andere rechters stelt dat dit juist niet het geval is. De rechters die de WCK van toepassing vinden, verbinden daar overigens verschillende gevolgen aan. Recent hebben twee rechters geoordeeld dat op het niet hebben van een vergunning geen sanctie staat met betrekking tot de nietigheid/vernietigbaarheid van de overeenkomsten met cliënten. Andere rechters die de WCK van toepassing vinden, verdelen vervolgens de gevolgen 'naar redelijkheid en billijkheid' tussen Dexia Bank Nederland en de betreffende cliënt. Dexia blijft van mening dat - mede gezien stellige uitlatingen in 1998 van staatssecretaris Gerrit Zalm - de WCK überhaupt niet van toepassing is."

Pels: "Waarmee Dexia zichzelf nog maar eens tegenspreekt. Ik verwijs naar het communiqué van eind december 2005 waarin Dexia zelf te kennen gaf dat ze aan Belgische gedupeerden een betere deal aanbood dan aan de Nederlanders, omdat de Belgen beter beschermd worden door de wet op het consumentenkrediet." Toch ziet Dexia Bank Nederland de afloop van de procedure bij het Hof in Amsterdam met vertrouwen tegemoet. Pommée: "Wij zijn er van overtuigd dat de Duisenberg-regeling een genereus aanbod is dat door een grote meerderheid aanvaard zal worden. Vooruitlopend op het oordeel van de rechtbank hebben al meer dan 60.000 cliënten deze minnelijke schikking aanvaard. Tel daar nog ongeveer 90.000 beleggers, die in 2003 het zogenaamde 'Dexia-Aanbod' ondertekenden, bij en het gros van de slachtoffers mag dus niet meer tegen Dexia Bank Nederland procederen."

Oplossingen

Wat ook het uiteindelijke oordeel van de rechtbanken in België en Nederland zullen zijn, dringt een wetgevend initiatief zich op om malafide constructies à la Spaar Select in de toekomst te vermijden.

In de praktijk blijkt het wapenarsenaal van de overheid te broos voor een goede bescherming van de naïeve beleggers. De bevoegdheden van de Commissie voor Bank-, Financie- en Assurantiewezen (CBFA) blijft beperkt tot de controle van de registratie, terwijl FOD Economie slechts over een tiental inspecteurs beschikt om de handel en wandel van verzekeringsbemiddelaars in het oog te houden.

Onder druk van vice-premier Freya Van den Bossche werkt Assuralia - de beroepsfederatie van verzekeringsondernemingen - aan een deontologische code. "Dat is een stap in de goede richting, maar zal de problematiek op de markt niet oplossen" besluit Daniel Nicolaes, voorzitter van de Beroepsvereniging voor Zelfstandige Bank- en verzekeringsagenten (BZB): "Conform het buitenland zouden levensverzekeringen, gekoppeld aan beleggingen (zoals Tak 21 en Tak 23), beter onder het strenge regime van de bankproducten vallen. Zo zouden een beleggingsprofiel en de publicatie van alle kosten in de verzekeringsvoorstellen wettelijk verplicht moeten worden om de klant tegen zichzelf te beschermen. Ook zorgen de verdisconteerbare commissielonen, waarbij de vergoedingen voor de bemiddelaars naar voren geschoven worden in de tijd (zie kader 2), voor problemen binnen de sector van de klassieke levensverzekeringsproducten. Gelukkig blijft het aantal maatschappijen, die deze vorm van remuneratie nog gebruiken, beperkt."

Ondertussen zijn de tussenpersonen in de verzekeringssector wettelijk gebonden aan een informatieplicht. Toch is Patrick Beyens, directeur Distributie van Fortuna Financial Planners uit Antwerpen, ontgoocheld over de nieuwe reglementering: "Voortaan moet de inventariswaarde van de belegging in het contract staan. Maar de klant kent de werkelijke waarde van de aandelen niet en blijft dus in het ongewisse. Alleen als de wetgever de verhouding tussen het genomen risico en het ontvangen rendement - de zogenaamde 'sharpe'-ratio - zou verplichten, krijg je pas échte transparantie!"

Ten slotte blijft een discriminatie tussen de verzekeraars en de andere financiële instellingen. Zo worden beursvennootschappen verplicht al hun kosten in detail en op voorhand aan hun cliënteel bekend te maken. Bovendien worden ze binnenkort aan een nog strenger toezicht onderworpen, namelijk de Europese richtlijn voor beleggingstransacties (Mifid). Ingrid Stevens, zaakvoerder van de gelijknamige beursvennootschap uit Antwerpen: "Naast het huidige risicoprofiel van de klant zullen wij de volledige beheersvergoeding moeten toelichten. Maar de verzekeringsmakelaars ontsnappen aan dergelijke verplichtingen. Dat is oneerlijke concurrentie. Tak 23 is namelijk een beleggingsproduct, verpakt in een levensverzekering."

Eric Pompen

Tijdlijn : Het proces van Spaar Select
19 december 2003: CBFA legt klacht in bij parket tegen Spaar Select.

21 januari 2004: Parket valt binnen bij Spaar Select.

10 maart 2004: CBFA schorst vergunning van Spaar Select voor vier maanden.

12 maart 2004: De oprichting van Spaarverlies, de belangenorganisatie van Hendrik Boonen.

3 mei 2004: Huiszoekingen bij Zelia en Kempisch Hypotheekkantoor (nu Kempar).

6 mei 2004: CBFA schrapt schorsing van Spaar Select.

6 juli 2004: Spaar Select trekt zich terug als sponsor van veldritploeg van Hans Van Kasteren.

12 juli 2004: Nederlandse verzekeraar Aegon laat beslag leggen op rekeningen van Spaar Select in België.

20 juli 2004: Spaar Select legt boeken neer.

22 juli 2004: Dexia krijgt boete van Nederlandse marktautoriteit AFM voor verkoop van aandelenlease.

27 juli 2004: 500 gedupeerden van Spaar Select dienen klacht in bij het Antwerpse gerecht.

3 augustus 2004: Nederlandse beurswaakhond AFM legt boete van 54.450 euro aan Dexia op wegens misleidende reclame bij de verkoop van aandelenleaseproducten.

25 augustus 2004: Nederlandse rechter verwerpt eis van Eegalease om Legio Lease collectief nietig te verklaren.

27 oktober 2004: Spaarverlies stelt Dexia Nederland en Kempar in gebreke.

28 november 2004: Rechtbank van Breda stelt Dexia deels in ongelijk over aandelenlease.

14 december 2004: Dexia Nederland mag geen nieuwe incassoprocedures meer beginnen tegen klanten Legio Lease.

28 januari 2005: Dexia verliest beroep over aandelenlease bij effectenhandel DSI.

11 februari 2005: Aegon betaalt 218 miljoen euro als minnelijke schikking in conflict over verkoop van Labouchere.

21 april 2005: Spaarverlies dient bij onderzoeksrechter klacht in tegen Spaar Select.

26 april 2005: Leaseleed zet rechtszaak tegen Dexia Nederland voort.

29 april 2005: Ex-ECB-voorzitter Wim Duisenberg stelt compromis aandelenlease voor.

1 december 2005: Het dossier Spaar Select wordt ingeleid voor de correctionele rechtbank van Antwerpen.

24 december 2005: Dexia sluit minnenlijke schikking met Belgische slachtoffers van Spaar Select, die 50% van hun inleg terugkrijgen en geen restschulden meer hoeven te betalen.

5 april 2006: Onderzoeksrechter Bernard Van Camp voert huiszoekingen bij Zelia uit.

10 mei 2006: Dexia versoepelt regeling aandelenlease in Nederland.

22 mei 2006: Dexia moet van Amsterdams gerechtshof boeken openen in aandelenlease.

2 juni 2006: Groep Nederlandse rechters vindt leasecontracten Dexia ongeldig.

8 juni 2006: Het Antwerps gerecht start onderzoek naar rol van ABN Amro en Beroepskrediet in de woonkredieten van Kempar voor Spaar Select.

9 oktober 2006: Onderzoeksrechter Bernard Van Camp stelt Zelia (nu Swiss Life Belgium) in verdenking


Copyright © 2006 - Roularta Media Group - All rights reserved

Bron: www.trends.be

[leeuwtje]

Eindelijk. Belgie de bakermat van Dexia, hun thuisbasis. Ook daar gaat nu eindelijk de beerput open. Belgen zijn gemoedelijker zeggen ze. Maar ook daar raakt het geduld van de doorsnee Belg nu eindeijk op. De ondergang van Dexia. Daar is de Titanic nog niks bij. Dexia rules the world. Echt niet !! Hou vol mensen.

[Elias]

"Dit is juridisch onjuist" repliceert Pommée: "De aandelenleasecontracten zijn geldige overeenkomsten naar Nederlands recht. Ze werden in onderlinge overeenstemming tussen de partijen toepasselijk gemaakt. Er is geen reden om het Belgische recht toe te passen. Dexia Bank Nederland heeft vrijwel alle rechtszaken over vermeende 'misleidende reclame' gewonnen. Dit is geen onderwerp meer." "Nochtans legde Autoriteit Financiële Markten (AFM) in augustus 2004 een boete van 54.450 euro op aan Dexia Bank Nederland wegens onvoldoende informatie bij het verkopen van de aandelenleaseproducten" merkt Pels fijntjes op: "En dan hebben de Nederlandse toezichthouders niet eens te oordelen gekregen over de reclame die in België werd verspreid."

Contracten in Belgie naar Nederlands recht ???

Vandaar dat Dexia voor de Belgen wel een ruim gedeelte van de inleg terug geeft........

Dexia liegt en bedriegt alles aan elkaar en alleen in haar eigen belang en voordeel.

[Piet]

Dexia liegt
In het artikel van 19 oktober van Trends staat o.a :

Pommée: "De aandelenleasecontracten zijn geldige overeenkomsten naar Nederlands recht. Ze werden in onderlinge overeenstemming tussen de partijen toepasselijk gemaakt. Er is geen reden om het Belgische recht toe te passen.

Maar wat zegt Dexia Bank Nederland in het artikel Dexia guller voor Belgische klagers in de Telegraaf van 28 december 2005 :

"Appels en peren”, zo stelde gisteren een woordvoerder van Dexia Bank. De situatie zou onvergelijkbaar zijn, allereerst omdat de Belgische wetgeving op het gebied van consumentenbescherming strenger is dan in Nederland.

Ook in een uitzending van het TV programma Radar sprak Ben Knuppe van Dexia Bank Nederland gelijke woorden.

Tegenstrijdiger verklaringen kan een bank niet geven.
Beide woordvoerders spreken elkaar tegen.
De een verwijst naar Nederlands recht de ander naar Belgisch recht.

In hetzelfde artikel staat:

Pommée : “Dexia Bank Nederland heeft vrijwel alle rechtszaken over vermeende 'misleidende reclame' gewonnen. Dit is geen onderwerp meer."

Terecht wordt opgemerkt dat de AFM boetes heeft opgelegd o.a. over misleidende reclame n.l. overtreding van
artikel 35 Bte 1995 juncto artikel 33, tweede lid NR 1999 juncto artikel 7.5 bijlage 7 bij de NR 1999 (reclame-uitingen). De AFM staat bekend om het bij uitzondering geven van boetes.

Daarnaast worden er in Nederland weinig procedures gevoerd op grond van misleidende reclame.
De collectieve rechtszaak van de stichting Leaseverlies, gebaseerd op misleidende reclame was een commerciële aangelegenheid en niet echt bedoeld om gedupeerden te helpen.


Nog zo’n lekkere opmerking van woordvoerster Pommée:

"Wij zijn er van overtuigd dat de Duisenberg-regeling een genereus aanbod is dat door een grote meerderheid aanvaard zal worden. Vooruitlopend op het oordeel van de rechtbank hebben al meer dan 60.000 cliënten deze minnelijke schikking aanvaard. Tel daar nog ongeveer 90.000 beleggers, die in 2003 het zogenaamde 'Dexia-Aanbod' ondertekenden, bij en het gros van de slachtoffers mag dus niet meer tegen Dexia Bank Nederland procederen."

Tsja, dat rekent makkelijk, maar ze vergeet dat er ook een aantal gedupeerden het Dexia Aanbod hebben getekend en daarna de Duisenberg regeling hebben aanvaard. Dus de rekensom van vrouwtje Pommée klopt van geen meter, buiten het feit dat ze spreekt over beleggers i.p.v. gedupeerden.
In die 60.000 gedupeerden die, voornamelijk dank zij de verraderlijke rol van Leaseverlies, Consumentenbond en VEB, getekend hebben voor deze regeling, zitten uiteraard ook mensen die het Dexia Aanbod hebben getekend en dus geen kant meer uitkonden.
Dus de rekensom van 60.000 + 90.000 is niet juist.
De zoveelste misleiding door de Dexia kliek.

Groeten,
Piet

[Janny]

Aan alle gedupeerden, die zich ergeren aan allerlei epistels die kant nog wal raken.
Lees alleen de zinvolle stukken, en scroll over de rest heen.
Scheelt een enorm stuk tijd en ergenis. Daarmee laat je ook zien, dat ze je niet raken.
Reageer toch niet aldoor op stukken die alleen als doel hebben gedupeerden te beschadigen.Spaar je energie voor betere dingen.

Prettig weekend en hou je taai.

Janny