Radar

Helaas de harde werkelijkheid. Bij bijv. reorganisaties gaat het niet altijd eerlijk toe. De werkgever beoordeelt niet altijd de medewerkers op kwaliteit, maar op een gegeven moment gaan ook persoonlijke motieven een rol spelen. Een lastige, maar hardwerkende werknemer wordt al gauw gewipt. Het Cwi gaat in principe bij een reorganisatie al zeer snel akkoord, en kijkt onvoldoende naar bewijsstukken. Zo kan het bijvoorbeeld voorkomen dat er ten tijde van dat het al niet goed gaat iemand een vast dienstverband krijgt aangeboden, en hoewel vrijwel hetzelfde werk doet, gauw even in een andere functie wordt ingedeeld, om bij een reorganisatie sneller van die lastige medewerker te kunnen afkomen. Dan kun je tientallen documenten overhandigen waarbij je kunt aantonen dat er iemand een vast dienstverband kreeg aangeboden (terwijl men wist dat er binnen een jaar/twee jaar een reorganisatie zat aan te komen) maar alleen op het feit dat hij/zij een andere functiebenaming heeft, betekend dat je je biezen kunt pakken. Het Cwi onderzoekt onvoldoende of alles op een eerlijke manier gaat.

Helemaal mee eens, ik heb het zelf ook meegemaakt. Na een dienstverband van 27 jaar bij een tweede reorganisatie als een zak vuilnis buiten de deur gezet, gewoon dus te oud en te duur terwijl mijn functie gewoon is overgenomen door iemand die nog ouder is dan ik maar als ze die zouden ontslaan zouden ze hem door moeten betalen.
Uiteraard verweer gevoerd via advocaat bij het CWI maar tegen die (ons kent ons cultuur) doe je niets tegen. Het CWI is dus ook bewust misleid door de werkgever maar aangezien je niet kan protesteren bij hun kun je nergens je recht halen, je kan wel naar de ombudsman gaan maar die kan er ook niets mee. Wel een rechtzaak begonnen met deze gegevens waarbij zelfs de werkgever toegaf dat mijn functie niet was vervallen maar was overgenomen. Dus zou de rechter wel recht spreken zou je denken maar niets is minder waar, de rechter vond een te mager sociaal plan wel voldoende en vond dus alles wat de werkgever gedaan had goed. Terwijl ze dus echt het CWI hebben misleid door middel van onjuiste informatie. Maar bij het CWI denken ze dan pech voor die meneer. Ze nemen dus een beslissing op onjuiste informatie (toegegeven door die werkgever). Dus ze hadden nooit toestemming mogen geven voor dat ontslag. Ze zijn dus misleid (bewust) maar ik kan nergens mijn recht halen!!

ik kan nergens mijn recht halen!!

Jouw situatie is heel beroerd, dat geef ik toe. Vaak is het gevoel, onrecht aangedaan te zijn, heel frustrerend. Maar je recht hebben en je recht krijgen zijn twee verschillende dingen. Stel, je had die rechtzaak gewonnen, je werkgever neemt je weer in dienst. De arbeidsverhoudingen zijn dan al dusdanig verstoort en hoelang denk je je baan dan nog te kunnen houden. Ik denk dat de werksfeer er voor jou hard op achteruit zou gaan en je werkgever zal blijven zoeken tot hij een reden heeft je alsnog te ontslaan. Dat begint dan in een functionerings gesprek. Plotseling functioneer je niet meer. Je moet continu op je tenen blijven lopen en vooral niet te laat komen want dan lig je eruit. Ik weet wel dat het niet rechtvaardig is maar zo werkt onze maatschappij, voor de werkgever ben je gewoon een speelbal.

Je wint dit soort dingen bijna nooit.
Ikzelf heb 26 jaar bij een bedrijf gewerkt en actief bijgedragen dat het groot werd. Na 21 jaar kwam er een nieuwe directeur die er een zooitje van maakte en de een na de ander er uit pestte. Ook bij mij geprobeerd, eerst niet gelukt, maar wel 5 rot jaren met pesten en pogingen te vernederen (ik kon geen andere baan vinden door omstandigheden) en tenslotte via faillissement baan kwijt. Werkgevers hebben meestal de langste adem, dus verlies je het bijna altijd.
Dan waar deze thread over gaat, die Polen en andere low-cost werkers.
Het is te zot voor woorden. In die landen kunnen ze leven voor een scheintje van wat het leven hier kost. Het loon wat ze hier krijgen is vrijwel altijd ergens tussen wat hier als normaal geldt en wat daar normaal is. Soms is het nauwelijks meer dan wat ze daar verdienen.
Hier leven die Polen bijna onder bestaansniveau (schandalig) om geld naar huis te sturen waar ze dan veel geld hebben. Na een tijdje stoppen ze hier en hebben naar hun maatstaven heel veel geld.
Dit is een oneerlijke en schandalige situatie van uitbuiten en ontwrichten van de arbeidsmarkt.
Gevolgen:
- Kapitaalvlucht naar buitenland (en ook vaak naar de verkeerden).
- Werkverlies voor Nederlanders, want voor zo weinig geld kun je hier niet leven.
- Onnodig veel werklozen, dus hogere kosten binnenkort aan WW.
- Nog steeds geen echte verbetering daar, maar wel verslechtering hier.
- In de hand werken van criminele organisaties die profiteren van het "te werk stellen" van die vaak arme mensen.

Het zou allemaal veel beter zijn als hun loon vergelijkbaar is met de Nederlandse norm, dan is alleen het hardere werken een realiteit.
Want feit is dat ze minder (niet) zeuren in vergelijk met de meer verwende Westeuropeanen, bereid zijn hard te werken en ook (nog) werk dat wij te min vinden.
De lonen daar moeten omhoog hetgeen hetzelfde effect geeft, een eerlijker salaris daar en eerlijker concurrentie met werknemers hier.
Al die lage lonenlanden met hun beduidend lagere kosten van levensonderhoud en de paar rijke stinkerds die de arme werknemers schandalig uitbuit, is sowieso een slechte zaak voor eerlijke concurrentie.

Het rotte is dat nu de rijken in die landen er alleen maar rijker van worden en de armen armer. Echt verbeteren doet de situatie zich dus niet.
Via de EU afdwingen voor een normalisatie van lonen in de EU landen zou beter zijn, gekoppeld aan vergelijkbare prijzen in de EU.
Vergelijkbaar omdat concurrentie door prijsveschillen wel gezond is.
En DAARNA pas grenzen openen voor diegenen die dan nog echt in het buitenland willen werken. Ik denk dat het er veel minder zijn dan nu omdat het nauwelijks meer loont.

Als het CWI in mijn geval geen toestemming had gegeven had de werkgever bij de kantonrechter ontslag moeten aanvragen en had ik misschien nog een gouden handdruk kunnen afdwingen maar ook dat is alleen weggelegd voor de hogere heren is mijn ervaring. Wat voor mij overblijft is een mager sociaal plan en dat na 27 dienstjaren.Nu heb ik nog de mazzel dat ik ouder was als 50 jaar toen dit allemaal gebeurde want anders had ik mijn zuurverdiende spaarcenten en mijn koophuis moeten inleveren als ik in de ioaw kom. Als dit niet zo zou zijn dan ging ik weer naar dat bedrijf toe en zou ik de personen die hiervoor verantwoordelijk zijn persoonlijk met mijn blote handen het ziekenhuis inslaan.

Ook ik heb geen gouden handdruk kunnen lospeuteren.
Sterker nog daar is de hele ellende van pesterijen mee begonnen.
Ik ging niet akkoord en liet het op een rechtzaak aankomen.
Omdat ik "slechts" tot het middenkader behoorde maar wel al lang in dienst was, was die dikke deur bang dat ik een flinke gouden handdruk toebedeeld zou krijgen. Vooral na alle bewijsmateriaal dat ik de rechter had laten zien. Dus heeft de advocaat van mijn werkgever aan het eind van de zaak gezegd zich het recht voor te behouden eventueel de zaak in te trekken, waardoor de uitslag er al bijna niet meer toe deed. Ik mocht dus niet ontslagen worden. Alle managers die er uit gewerkt zijn hebben wel een gouden handdruk gekregen, soms een schadalig hoge. Mijn werkgever heeft toen letterlijk tegen me gezegd, helaas zonder getuigen en zonder dat ik het kon opnemen (latere gesprekken heb ik wel allemaal opgenomen) "We krijgen je wel kapot en in de WAO."

Maar goed, de thread gaat over het CWI, te makkelijk ontslaan en weer mensen in dienst nemen, vooral Polen. Niet te veel afdwalen dus.

zou ik de personen die hiervoor verantwoordelijk zijn persoonlijk met mijn blote handen het ziekenhuis inslaan.

Ja en dat lost alles op, nou ja je bent in ieder geval een tijdje verzekerd van kost en inwoning

o.a.minister zalm zal er met zijn vrouw etc. geen zalm minder om eten,het lijkt allemaal goed geregeld als de bond een eis oplegt van je mag na ontslag om economische redenen(daar geld overigens een jaar voor (volgens de wet maar wie hanteerd die?))geen andere werknemer aannemen vaak zie je dan in de praktijk dat als je je hielen hebt geligt er een goedkopere kracht je functie inneemt,reclameer je hier over bv bij je bond dan is het de economie is zo sterk aangetrokken en zeker op het desbetreffende bedrijf dat wij van oordeel zijn dat dit een rechtmatig overwogen economisch belang betrefd.er gebeurd echter niets minder dan duurdere plaatsen op de arbeidsmarkt in vullen door goedkopere en ondertussen krijg je een minimum uitkering(zoek het verder maar uit)(zogezegt willen bv nederlanders geen tomaten plukken asperges steken etc,waarom wordt bv ik daar steeds voor afgewezen en werken daar nu polen??met een verplichting van solliciteer iedere week voor een uitkering waar vrijwel niemand van kan rondkomen ,zo is het toch??de bond?leuk zolang je dik je contributie betaald en ze vertellen je wel wanneer te staken of te stoppen maar wat het punt is wat ze niet regelen is dat je buiten een veel mindere vergoeding als beloofd ook je werkgever kwijt bent,en dan kom je gelijk in het molentje minima etc.
Collectief zijn ze ok die bonden maar individueel??heb er nooit iets goeds over gehoord,maar ok das mijn visie,sommige stukjes zijn wellicht moeilijk lezen door ( ) maar alla politiek is ook niet duidelijk he:-))