adSolvendum schreef:@jaaap aaap
Het wordt pas een algemeenheid wanneer het voor iedere x geldt, zonder nuance, voor ieders bijdrage, zonder nuance.
Maar droomt u gerust verder.
Zoals je hebt kunnen lezen deduceerde ik geldig "Voor iedere x geldt [...]". Dus dit betreft wel degelijk een algemeenheid. Mijn deductie van jouw assumptie betreft een algemeenheid met een particuliere bijkomstigheid in plaats van een algemeenheid met een algemene bijkomstigheid. Niettemin betreffen beide algemeenheden, onafhankelijk van de aard van de bijkomstigheid, ...algemeenheden.
Uw definitie snijdt in deze geen hout, entirely subject to, dat is niet aan de orde.
Ik heb daarna ook een quote toegevoegd van Amnesty waarin gedwongen werkverschaffing uitstekend onder de noemer van 'hedendaagse slavernij' mag vallen. Op Leo's reactie zal ik later reageren.
Daar bovenop kunnen woorden behalve direct referentieel ook metaforisch gebruikt worden. Of wil jij zeggen dat ik werkelijk met een megafoon sta te roeptoeteren?
U beticht iets of iemand, wie of wat is nog niet geheel duidelijk, van slavernij, zonder enig nuance, doch u komt maar niet tot onderbouwing waarom nu juist dit woord het juiste woord is.
'Slavernij' is een gepaste term voor het verplicht tewerk stellen zonder loon van WWB-ers waarbij de betreffende werkgever geld betaalt aan de gemeente in ruil voor die verplichte tewerkstelling. Dit omdat dit een vorm van verhuur van mensen is, die daarmee als eigendom van de gemeente behandeld worden, waarbij deze mensen geen redelijke en normale vergoeding voor hun werk ontvangen, en waarbij zij evenmin de redelijke keuze hebben om dit werk te weigeren. Dit stemt overeen met slavernij waar mensen als eigendom verhandeld worden om onbetaald tewerk gesteld worden zonder dat zij de redelijke keuze hebben om dit werk te weigeren. Ik ben zelf van mening dat op basis van bovenstaande 'slavernij' in het geval van hedendaagse tewerkstelling direct referentieel van toepassing is, maar in ieder geval twijfelloos metaforisch, welke een gebruik van de term des te meer rechtvaardigt.
U doet het daarbij voorkomen dat de te werk gestelde langdurig werkeloze onder een soort totalitair regime komt te vallen, een curatele zo u wilt, en de werkeloze geen enkele beslissing meer toekomt. Feitelijk kan de werkeloze doen wat deze wil, enkel kan en zal dit in gevallen consequenties hebben. Dit wijkt niet af van de situatie waarin reguliere werknemers zch bevinden, of om het even wie, eenieder kan doen wat deze wil, in gevallen leidt dit tot consequenties. Uw redenatie doorvoerend leven wij allen onder het juk van slavernij. Of bekleedt de langdurig werkeloze een uitzonderlijke positie, ten voordele van die langdurig werkeloze, en zo ja, kunt u deze bevoorrechtte positie definieren en verdedigen?
Overigens, de door u herhaaldelijk genoemde bemoeienis met het prive-leven, wat houdt deze in? En waarin ondervindt u deze als onredelijk?
Inderdaad komt de landurig werkeloze onder een soort totalitair regime te vallen waarbij een hoge mate van zelfbeschikking komt te vervallen. Men kan bijvoorbeeld verplicht worden mee te werken aan psychologische onderzoeken waarin zeer persoonlijke antwoorden geeist worden, men moet verplicht consulenten binnen de muren van het eigen huishouden toelaten, die onder meer inkijk in kledingkasten en postmappen eisen, en niet in de laatste plaats is men verplicht door de gemeente bepaalde arbeid te verrichten wanneer daar geen loon tegenover staat. Alles, van hemd tot naad, moet door consulenten geweten worden.
Ik zeg op geen enkele wijze dat u niet gerechtigd bent te schoppen en roeptoeteren, stel enkel vast dat u dit doet. Derhalve missen uw vragen grondslag.
Het veelvuldig poneren van alternatieven voor het plaatsen van berichten op deze site (emigreren, politiek in, bedrijf beginnen) toont aan dat mijn berichten onwenselijk worden geacht. Deze getoonde onwenselijkheid vormt de grondslag.
Bij de statistiek staat vermeld wat de statistiek betreft, en welke periode deze beslaat, anders zou deze statistiek een onvolledige statistiek zijn, en niet als statistiek bruikbaar zijn. Wanneer u genoemde context weglaat is het natuurlijk gemakkelijk statistieken als onwaar of halve waarheid te bestempelen. De gemiddelde mens met enig GBV doet dit echter niet, dit zou immers de genoemde halve conclusie betreffen.
Cijfers liegen nog steeds niet.
Ik stel ook niet dat cijfers liegen, maar wel dat ze halve waarheden vertellen omdat dynamische processen nooit volledig in statische gegevens te vatten zijn.
De vraag mbt. rechtvaardiging van slavernij is irrelevant, en zal derhalve onbeantwoord blijven. De goed verstaander heeft overigens aan een half woord genoeg.
Wat ik versta is dat jij van mening bent dat sommige vormen van werkeloosheid slavernij rechtvaardigt.
De werkgever heeft de morele verplichting mede de maatschappij in stand te houden. Dit naast de wettelijke verplichtingen richting werknemers. Tewerkgestelde langdurig werkelozen zijn veelal geen werknemers, kunnen ook niet als zodanig beschouwd worden, worden echter de mogelijkheid geboden werkervaring op te doen, waarbij de werkgever (deels) de lasten welke deze persoon op de maatschappij doet drukken voor zijn rekening neemt.
Dit is precies de manier waarop hedendaagse slavernij bedekt wordt onder de noemer van 'welzijn'. Tewerkgestelde langdurig werkeloze zijn veelal geen werknemers en kunnen als zodanig niet beschouwd worden omdat zij geen loon voor hun arbeid ontvangen. Het is als de meester in de oudheid die zegt dat zijn slaaf niet als werknemer aangemerkt kan worden omdat de meester hem geen beloning geeft.
Mocht een langdurig werkeloze overigens te werk gesteld worden in een functie waarbinnen deze (vrijwel) meteen 100% kan functioneren, behoort deze ook (vrijwel) meteen 100% betaald te worden, anders is er immers sprake van uitbuiting (nog steeds geen slavernij).
Wanneer een langdurig werkeloze niet bekwaam is kan deze dit nog wel worden. U kunt gerust zijn dat onbekwamnen doorgaans niet de status werknemer zullen bereiken, althans niet lang zullen behouden.
In bijna alle gevallen is er een inwerk- en proefperiode aan de orde. Dat de werkgever ook in deze periode loon uitbetaalt is gangbaar en normaal.
Het anticiperen ging u niet erg best af, gezien het feit dat het door u vermeende antwoord geenszins in de buurt van mijn antwoord kwam.
Antwoorden willen nog wel eens wijzigen bij weerstand tegen een anticipeerder met een verder uitmuntende anticipatie.
Ik heb geen loon, ik voorzie anderen van loon. Loon naar werk.
Ah, de meester is zelf aan het woord.
Een jaar playstation spelen staat nog minder sjiek op een CV dan een jaar Wsw, dit laatste toont dan tenminste nog goede wil aan, wat door potentiele werkgevers nogal eens als belangrijk wordt ondervonden.
Playstation spelen komt niet op een CV.
Wie bent u te bepalen wat een redelijk minimum is? Wat redelijk is wordt bepaald door de overheid welke wij zelf hebben gekozen, we leven immers in een democratie. Of wilt u dit nu ook tot punt van discussie maken met een dooddoener?
Nogmaals, wanneer het e.e.a. u werkelijk dermate hoog zit, praat er dan niet over, maar doe er wat aan. Het is per slot van rekening een democratie, maak er een punt van in uw partijprogramma.
Onze huidige democratie is voor mij inderdaad ook een discussiepunt, maar niet in deze topic. Gegeven is dat wij ons in een democratie bevinden. En een van de kernwaarde daarvan blijkt vrijheid van meningsuiting te zijn. Vreemd is het dan wanneer ik door een liefhebber van het huidige politiek-economische systeem wordt ontmoedigd om mijn mening te uiten dat verplichte tewerkstelling zonder loon hedendaagse slavernij betreft. En evenzeer is het vreemd wanneer die mening gecensureerd wordt.
Door betaling neemt een bedrijf de lasten welke een werkeloze op de maatschappij doet drukken (deels) over. Dus lasten en lusten, beide beperkt. Of bent u werkelijk van mening dat een langdurig werkeloze volledig ingezet kan worden als bestonden er geen hiaten in het arbeidsverleden? En acht u zichzelf in staat te bepalen wat hiervoor dan een passende beloning zou zijn? Of vervalt u dan tot de uitspraak dat het toch op zijn minst het minimum loon zou moeten zijn? Bent u dan in staat te bepalen dat de gemiddelde langdurig werkeloze het minimum loon waard is? Waarom werkt deze dan nog niet voor het minimum loon? Komt de uitspraak 'ik zal me daar elke dag gaan werken voor die paar rotcenten extra!' u wellicht bekend voor? Mij wel, in dat licht bezien, ziet u enig verklaring waarom een langdurig werkeloze in gevallen wellicht niet bereid is te gaan werken voor het behoud van de uitkering? Ik wel. Ik zie mensen om mij heen in de bijstand die al ziektes en dwars zittende scheten fingerend maandelijks meer geld vrij tot hun beschikking hebben, zeker met hun nevenactiviteiten, dan mensen om mij heen die per week een uurtje of 50, 60 per week met hun werk bezig zijn, en geen tijd of energie hebben voor nevenactiviteiten welke geld opbrengen. Die laatsten voorzie ik overigens niet van loon, voordat u weer tot een overhaaste en ondoordachte aanname komt. Dit is praktijk, uit eigen waarneming, een waarneming die veel mensen delen naar ik vermoed. Nu is de vraag wat uitzondering is en wat regel. U heeft daar vast een antwoord op?
De zin waarmee jij je betoog begint zegt veel. Een werkeloze wordt doorgaans slechts gezien als een last, en daarmee wordt iedere behandeling en mishandeling rechtvaardigt. Ik ontken niet dat er zich schavuiten onder de werkelozen bevinden, maar die bevinden zich in alle lagen van de bevolking. Ik ben er zelf nogal wat tegen gekomen bij consulenten bijvoorbeeld. Maar ook schavuiten zijn op de eerste plaats mensen die als zodanig ook behandeld dienen te worden. Illegale nevenactiviteiten van werkelozen mogen gepast bestraft worden. Echter een werkeloze behoort niet bij voorbaat bestraft te worden door verplicht onbetaalde arbeid te verrichten, alleen maar omdat er zich schavuiten onder hen bevinden. Ik ben er niet op tegen dat er van burgers gevraagd wordt een bijdrage aan de maatschappij te leveren. Maar dit moet in een ruimer perspectief bezien worden. Wat mij betreft zou dit vrijwilligerswerk mogen zijn (dus zelfgekozen werk zolang men een uitkering geniet), maar als een bijzondere arbeid verplicht gesteld wordt, dan moet daar ook een normaal loon tegenover staan. En welk minimum? Het minimum van de CAO die bij de desbetreffende functie past.
Re-integratie bureaus zijn in de regel m.i. nog grotere schurken dan incasso-bureaus.
Hier ben ik het zowaar mee eens.
