Voor een belangrijk deel ben ik het met je eens.
Over je openingszin, zelf zou ik niet voor een stamboomloze pitbull''achtige'' kiezen. Niet omdat ik het geen mooie/lieve honden vind maar simpelweg om de eeuwige angst waar het houden van zo,n hond in dit land mee gepaard gaat. Je kunt je lieverd zomaar kwijtraken met daaropvolgend een vreselijke lijdensweg voor mens en dier.
Dat ik zelf toch zo,n hond heb komt doordat onze reu door zijn vorige eigenaar als pup al mishandeld is en toen hij me vroeg om op zijn hond te passen terwijl hij ''elders'' verbleef heb ik dat gedaan, voor het hondje. Ik had zelf al twee ex-asielhonden (duitse herders)
De hond is nooit meer opgehaald en herplaatsen of naar het asiel vond ik een te groot risico. Hij is dus gebleven en ik werd zijn nieuwe baas.
Niet zo simpel als het klinkt want door zijn verleden is het beslist geen allemansvriend, integendeel!
En daar kom ik bij het laatste deel van je verhaal ''De baas maakt de hond'' Klopt maar in mijn geval iets anders dan je ws bedoeld.
Ik weet wat de risicoos zijn en neem dus geen enkel risico met deze hond. Op straat gaat hij dus aangelijnd en altijd gemuilkorft.
Ik ben verantwoordelijk voor hem en zorg ervoor dat hij anderen geen schade toebrengt.
Er zijn idd nogal wat hondenrassen die in aanleg gevaarlijk kunnen zijn maar mits door een verantwoordelijke eigenaar begeleid zou dat geen doodvonnis moeten betekenen!
Het blijft een gruwelijke wet, gebaseerd op angst en ondeskundige willekeur.
Voor ons en voor onze andere honden is hij de liefste hond die zelfs nog nooit naar me gegromd heeft evenals zijn rustige gedrag naar pups.
Toch heb ik hem ,om zijn leven te redden, al heel lang niet gezien en ik mis m,n grote stoere vent ontzettend en ik hoop daarom ook ontzettend dat er een dag komt dat hij weer gewoon

naar huis mag....