Mijn vriendin en dochter zijn hier voor gezinshereniging.
Ze werkt in een nagelstudio.
Die agent kent mij al heel lang omdat hij vroeger mijn wijkagent was.
Dat uw dochter en vriendin hier zijn is al lang bekend, maar dat werk komt ineens. Ze spreekt de taal niet, u wilt geen bankrekening voor haar openen en ineens heeft ze werk.
Als het waar is, dan een compliment voor haar, u focust zich op een bijstandsuitkering over 22 maanden.
U hebt nu nog 2 banen en uw vriendin werkt ook, waar blijft uw dochter dan?
Stel dat de instanties wel aan de deur komen of met mij contact opnemen?
Mag ik dan wel een klacht indienen?
Wat is dan de klacht?
Het lijkt mij prima dat als een agent zich zorgen om een kind maakt, dat die dan de instanties inschakelt. En het lijkt mij ook prima dat de instanties dan even bij je langs komen om te zien of er iets speelt. Maar het lijkt mij ook dat in een normale situatie er verder helemaal geen gevolgen zullen zijn.
Ik zou eerder een klacht indienen als een agent bij twijfel de instanties niet zou waarschuwen. Het welzijn van kinderen is toch ontzettend belangrijk? En bij iedere twijfel zou er toch actie ondernomen moeten worden?
Nu uw vriendin werkt, dus inkomen heeft, vergeet dan niet de toeslagen aan te laten passen, anders komt u volgend jaar voor een onaangename verrassing te staan.
Je vriendin werkt op Koningsdag in een nagelstudio. En dat terwijl ze net in Nederland is. Goed verhaal. En tijdens je werk ga je maar eens ff kletsen met twee loslopende wetsdienaren.
Mijn vriendin en dochter zijn hier voor gezinshereniging.
Ze werkt in een nagelstudio.
Die agent kent mij al heel lang omdat hij vroeger mijn wijkagent was.
Maar weet niet waar je woont. Geeft wel aan instanties in te zullen schakelen, waar jij nerveus van wordt.
Dit is allemaal gebaseerd op de informatie die je zelf geeft. Je verhaal lijkt wat te rammelen.
Je vriendin werkt op Koningsdag in een nagelstudio. En dat terwijl ze net in Nederland is. Goed verhaal. En tijdens je werk ga je maar eens ff kletsen met twee loslopende wetsdienaren.
Mocht dit wazige verhaal waar zijn (wat ik van harte hoop dat het niet zo is), dan.
Ten eerste je laat nooit kind alleen. Niet thuis, niet elders. Punt.
Ten tweede, niks maar voorrang krijgen over je eigen en je familie welzijn. Niet werk, niet eens je eigen ouders.
Als ik je adres had, had ik je nu aangemeld bij desbetreffende instanties, want wat je doet is naar mijn mening simpelweg niet normaal.
Ten eerste je laat nooit kind alleen. Niet thuis, niet elders. Punt.
Ten tweede, niks maar voorrang krijgen over je eigen en je familie welzijn. Niet werk, niet eens je eigen ouders.
Over punt 1 , niemand hier kent de echte situatie. Het is dan ook niet aan ons om te beoordelen of dit kind wel of niet even een half uurtje alleen kan blijven. Wie weet had riddert z'n buurvrouw wel ingelicht.
Over punt 2.. hier kan ik geen touw aan vastknopen.
Ridder even voor de goede orde : je bent het forum, ons , geen enkele verantwoording schuldig.
Vooralsnog wil ik best geloven wat je allemaal meedeelt.
Ik ga er ook van uit dat jij gelooft dat de reageerders het beste met je voorhebben.
De adviezen zijn welgemeend en gebaseerd op logisch en helder nadenken en uit betrokkenheid en zorg.
Ik heb zelf nog 1 vraagje : kun je niet aan een gezinscoach komen? Een die jou en je gezin bijstaat op financieel gebied en op het gebied van allerlei andere praktische zaken waar jij en je gezin tegenaan lopen of gaan lopen?
Zoiets als Stichting MEE bv?
Want we zijn er natuurlijk nog lang niet , de komende 5 jaren.
Een collega, die al met zijn 17 jaar vader was, heeft zijn leven met behulp van zo’n gezinscoach weer prima op de rails gekregen. Hij is getrouwd met zijn en zijn dochtertje was bruidsmeisje bij hun huwelijk.
Het was hard werken voor hem en zijn vriendin en het heeft zo’n drie aar geduurd
@Ridder777: schrijf er een boek over. Het zal vast wel verfilmd worden . Kassa :-)
Volgens mijn leest hij hier ook mee, of wil hij zich niet bekend maken......
Maar zelf als kind ging ik rond een jaar of 3 al aan de wandel, totaal geen probleem en later naar school, eerste keer met moeder en de rest, was totaal geen probleem .
Ook mijn kleinkinderen op enkele honderden meters zijn nog net geen 8 jaren en lopen vanaf 4 jaren beide samen naar school en supermarkt, mogen gewoon alles kopen en niets aan de hand.
Verder zag ik vele kinderen onder de 8 op Koningsdag, die 2 kleinkinderen waren niet de enige... en ze haalde redelijk bedrag op met Viool en Dwarsfluit, en net als voorgaande jaren...
Juist die bang zijn lopen het vaak op krijg ik de indruk... zie het gevaar niet van in....
Volgens mijn leest hij hier ook mee, of wil hij zich niet bekend maken......
Maar zelf als kind ging ik rond een jaar of 3 al aan de wandel, totaal geen probleem en later naar school, eerste keer met moeder en de rest, was totaal geen probleem .
Ook mijn kleinkinderen op enkele honderden meters zijn nog net geen 8 jaren en lopen vanaf 4 jaren beide samen naar school en supermarkt, mogen gewoon alles kopen en niets aan de hand.
Verder zag ik vele kinderen onder de 8 op Koningsdag, die 2 kleinkinderen waren niet de enige... en ze haalde redelijk bedrag op met Viool en Dwarsfluit, en net als voorgaande jaren...
Juist die bang zijn lopen het vaak op krijg ik de indruk... zie het gevaar niet van in....
Wat heeft dit nu weer met een kind te maken dat nét met de moeder in Nederland is aangekomen en dan alleen gelaten wordt op een etage met 2 kamers.
Als dit zich zou afspelen naast mijn huis, dan zou ik zeker eens contact opnemen met Veilig Thuis om advies te vragen. Ik snap gewoon zulke ouders niet.
Aan de andere kant: als mijn kids op hun electronica bezig zijn, hebben ze niet eens in de gaten gehad dat ze alleen in de hut waren. ( Ook al werk ik ernaast...)
Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hetgeen u in de klacht zou willen zetten... Of gaat u dat eerst aan uw bazin vragen?
Man, wordt eens volwassen en toon eens wat verantwoordelijkheid.
Eerlijk gezegd maak ik me niet zo heel erg zorgen dat een kind van 8 een half uurtje alleen is. Ik moest op mijn 8e iedere dag van huis naar de schoolbus, in Amsterdam, gauw zo'n 1 1/2 kilometer lopen. Soms met een vriendinnetje en haar opa, vaak alleen.
Ik heb in het verleden moeders gekend die kinderen van 6 en 5 (of daaromtrent) een half uurtje alleen lieten om wat voor reden ook.
Maar de verhalen van 'onze' Ridder worden wel steeds vreemder.
En wat als Ridder met zn brommertje een ongeluk krijgt , bewusteloos in het ZH ligt en de moeder die in de nagelstudio werkt dus ook niet gebeld kan worden?
Ik weet het......onwaarschijnlijk scenario misschien , maar toch......het kan wel!
Dit meisje spreekt ook geen Nederlands hè , kent hier nog bijna niemand en is hier net 1 maandje.
Is toch anders dan een Nederlands kind van 7 die al langer op haar vaste plekje woont en desnoods naar de buren kan lopen en het e.e.a kan uitleggen en hulp vragen.
