[ archief ] Campingaanbieder dekt zich in tegen dichte grenzen

[tttlocke]

Je kunt erop bedacht zijn of niet. Dat moet je zelf weten.
Het feit dat jij er niks aan kan doen, is niet voldoende om de rekening bij een ander neer te leggen.

Met vrij EU-verkeer van personen etc. heeft dit overigens niets te maken.

[Ivo.w]

De reden van het niet kunnen bereiken van de camping is voor de relatie tussen verhuurder van de kampeerplaats of accommodatie en de consument niet van belang.
Wanneer de camping inclusief de faciliteiten die bij de prijs inbegrepen zijn open is, dan moet je als klant gewoon betalen. Of er nu een inreisverbod is vanwege een virus, je er niet kan komen doordat je auto een dag voor de vakantie gestolen wordt, je je been hebt gebroken en daardoor niet kunt rijden, de Franse boeren en vrachtwagenchauffeurs voor de zoveelste keer het verkeer op alle hoofdwegen blokkeren of de meeste wegen in de Pyreneeën gesloten zijn vanwege bosbranden (zoals in zomer 2012 dagenlang het geval was) is allemaal niet van belang.

De campingeigenaar kan daar allemaal niets aan doen en zolang hij het plekje voor je klaar heeft, valt elke oorzaak waardoor je geen gebruik maakt van het geboekte verblijf simpelweg buiten de risicosfeer van de camping/verhuurder van verblijf.

En ja, dat is heel vervelend voor de consument indien er geen reis- en annuleringsverzekering is afgesloten die vergoeding biedt. Want dan heb je betaald voor een vakantie terwijl je er geen gebruik van kunt maken.
Maar één troost: je wordt er geen cent slechter van. Immers was je het geld sowieso kwijt op het moment dat je de boeking deed.

[tttlocke]

Zolang de (buitenlandse) toerist niet zelf annuleert, is het plekje voor hem en daar zal de campinghouder dan ook rekening mee moeten houden. Reisbeperkingen kunnen. eventueel op het laatste moment, worden opgeheven, consumenten kunnen een andere vervoerswijze kiezen om wellicht toch ter plaatse te geraken, ze kunnen besluiten de regels te overtreden om er toch te komen of misschien zijn ze al in den lande, of in een ander land waarvandaan inreizen wel mogelijk is. Zo lang de klant geen contact opneemt, weet de campinghouder dat niet en is het ook niet zijn pakkie-an om daar rekening mee te houden of zelfs maar over na te denken. De reservering staat.

[Ivo.w]

@redhead55 voor deze situatie bestaat juist wel enorm veel geschreven in het consumentenrecht.

Namelijk dat wanneer de ondernemer zijn kant van de overeenkomst na kan komen, de klant zijn kant van de overeenkomst moet nakomen. Dus moet betalen. En dat het door omstandigheden niet kunnen of willen afnemen van een product of dienst binnen de risicosfeer van de verkoper ligt.

Wat u bedoelt te zeggen met 'dat er niets geregeld is in het consumentenrecht', is dat u het er niet mee eens bent dat de consument in dit geval risico's moet dragen volgens de geldende regelgeving. Dat is echter heel wat anders dan dat het 'niet geregeld' is.

[Komkommertijd]

Ik kan met mijn bootje Spanje nog wel bereiken indien de havens open zijn.

Als je matige of geen reisverzekeraar hebt is dat jammer, maar deze Camping valt onder Spaans recht.
Zelf nu als verse Belg gehoord tot 8 juni niet onnodig reizen, maar die voorwaarden
lagen begin maart al bij oud papier toen ik Belg werd.

Als je al veel moeite moet doen in je eigen taal, Spaanse regels zijn nog iets lastiger,
een Google vertaalde wel,
maar hoe betrouwbaar is dat?

Denk gewoon overmacht en vraag je reisverzekeraar.

[sjohie]

Dat begrijp ik allemaal, Alleen zijn het nu uitzonderlijke tijden waarvoor geen scenario's bestaan. Ook niet in de toerisme branche.
Even voortbordurend op de situatie die ik gaf: de campinghouder weet dus dat de (buitenlandse) toerist niet komt (vanwege alle reisbeperkingen) en kan dus de plek (opnieuw) verhuren. Dat is dus 2x vangen voor dezelfde plek. Want U dacht toch niet dat hij die plek onbezet liet ?
De EU regelgeving staat bol van de consumentenbescherming maar voor dit soort, nooit eerder vertoonde, situaties bestaat domweg geen regelgeving.

En dat is wat "we" toch ook telkens roepen? Dus dat er teveel regels zijn, en teveel hoepeltjes om doorheen te moeten springen voor iets simpels? De gevraagde, en soms door politici ook geleverde, oplossing voor die maatschappelijke vraag, is minder en simpeler regelgeving. Dan is dit het gevolg, een extreme situatie waar domweg geen regels voor zijn, omdat niemand dit ooit heeft kunnen bedenken, of de politieke verantwoordelijkheid niet kon of durfde te nemen op basis van een paar experts die dit soort dingen wel eerder zeiden.

Als een regering zou handelen op alle worst case scenario's, dan zouden we nu nog in de steentijd leven, want voor alle moderne gemakken is wel een expert te vinden, die er een in 99,99% van de gevallen nooit voorkomend, doemscenario voor kan opstellen.

[Moneyman]

Het grappige is dat die regels er gewoon zijn, maar doordat “men” steeds roept dat er geen regels zouden zijn, wordt dat een soort automatische waarheid.

Het recht regelt echter al sinds jaar en dag werkelijk alles rondom verbintenissen en overmacht. Probleem is wellicht dat we datgene wat wettelijk geregeld is niet willen accepteren, maar dat is natuurlijk een heel andere discussie.

Iedere keer lees ik “ja maar Corona is nog nooit vertoond”. Nee, dat klopt, maar juridisch is het niets meer of minder dan overmacht. En dat is volledig geregeld en van zeer veel jurisprudentie voorzien. Het enige wat anders is, is de schaal waarop die overmacht plaatsvindt.

Die enorme schaal maakt dat er naarstig gezocht wordt naar noodmaatregelen zoals vouchers. Die spreiden het leed een beetje, maar veranderen niets aan het staande recht en grijpen evenmin in in de bestaande rechtsverhoudingen.

Het zou veel discussie een stuk korter maken als men dit beter op het netvlies zou hebben.

[Moneyman]

Één Europa maar elk land bepaalt op dit ogenblik zijn eigen regels. Daar kun je als consument dus nooit op voorbereid zijn! Zeker weten dat er op dit ogenblik gewerkt wordt aan nieuwe reisvoorwaarden waarin pandemiën (niet alleen corona) expliciet zullen worden uitgesloten.

Zowel het feit dat je als consument niet voorbereid was als het feit dat de reisvoorwaarden mogelijk aangepast zullen worden veranderen niets aan de al gesloten overeenkomsten. Het eerste komt voor risico van de niet-voorbereide consument, het tweede is toekomstmuziek. En zelfs als de voorwaarden aangepast worden, mogen ze niet tegen de staande wetgeving ingaan, dus zonder wetswijzigingen valt er niet zoveel aan te passen.

[alfatrion]

Misschien dat een beroep op onvoorziene omstandigheden gerechtvaardigd hier wel zou werken.

[Moneyman]

Dat is inderdaad een optie. De boeking moet dan wel gedaan zijn op het moment dat Corona nog niet bekend was (het moet volgens de HR immers gaan om een op het moment van sluiten van de overeenkomst niet-voorzienbare omstandigheid), en de omstandigheid (Corona) moet dan ook nog eens niet in de risicosfeer van de consument liggen. Hoe over dat laatste geoordeeld gaat worden, is nog maar de vraag. Er zijn voor beide opties argumenten te formuleren.

[alfatrion]

Iedere keer lees ik “ja maar Corona is nog nooit vertoond”. Nee, dat klopt, maar juridisch is het niets meer of minder dan overmacht. En dat is volledig geregeld en van zeer veel jurisprudentie voorzien. Het enige wat anders is, is de schaal waarop die overmacht plaatsvindt.

De wetgeving is veel ouder dan ons. De wetgeving heeft eerder tijden meegemaakt waarin de overmacht wel op deze schaal plaats vondt.

[Moneyman]

Eens. Maar die tijden zijn zo lang geleden dat die collectief uit ons geheugen zijn gewist. De Tweede Wereldoorlog is de eerste min of meer vergelijkbare situatie als we terug gaan in de geschiedenis, denk ik.

[Moneyman]

Misschien dat een beroep op onvoorziene omstandigheden gerechtvaardigd hier wel zou werken.

Dat is inderdaad een optie. De boeking moet dan wel gedaan zijn op het moment dat Corona nog niet bekend was (het moet volgens de HR immers gaan om een op het moment van sluiten van de overeenkomst niet-voorzienbare omstandigheid), en de omstandigheid (Corona) moet dan ook nog eens niet in de risicosfeer van de consument liggen. Hoe over dat laatste geoordeeld gaat worden, is nog maar de vraag. Er zijn voor beide opties argumenten te formuleren.

Inmiddels druppelen de eerste uitspraken over onvoorziene omstandigheden met een beroep op Corona binnen. Tot nu toe wordt in B2B-zaken een beroep niet gehonoreerd. Mogelijk dat dat in B2C-zaken anders uitpakt. Maar daarvan heb ik nog geen uitspraken gezien.

Tussen partijen was niet in geschil dat zij overeengekomen waren dat bij het niet-totstandkomen van de Transaction Agreement een fee van 30 miljoen euro verschuldigd was. De gedaagde stelde echter dat deze fee verminderd of gewijzigd diende te worden vanwege de coronacrisis. De voorzieningenrechter volgde dit standpunt niet. De coronacrisis vormt volgens de voorzieningsrechter in geval van een overname weliswaar een onvoorziene omstandigheid, maar niet een onvoorziene omstandigheid op grond waarvan geen ongewijzigde instandhouding van deze overeenkomst mag worden verwacht.

bron en uitspraak

[alfatrion]

Hier gaat het met name om het sluiten van de grenzen.

[Moneyman]

... waarbij jij een beroep op onvoorziene omstandigheden opperde, toch?

[alfatrion]

Ja, maar ik zie de relevantie van die zaak voor deze casus niet.

[Moneyman]

Gewoon een informatieve zijsprong over de onvoorziene omstandigheden, meer niet.

[Ivo.w]

Het ziet er naar uit dat Frankrijk de grenzen tot 23 juli gesloten houdt... Zal een domper zijn voor velen.