SCP

De zorg aan huis voor mensen met een lichamelijke, psychische of verstandelijke beperking laat nog veel te wensen over. Een nieuw zorgstelsel, dat sinds 2015 van kracht is, had hier verandering in moeten brengen. Dit is echter op een aantal vlakken niet gelukt, concludeert het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) op basis van een een evaluatie van de hervorming Langdurige Zorg.

De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), die gemeenten verplicht om te zorgen dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen, kan sinds de invoering in 2015 op enthousiasme van betrokkenen rekenen. Wel blijkt de uitvoering van de wet in de praktijk nog lastig. Deze conclusie trekt het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) na een onderzoek naar de toepassing van de wet.

Veel mensen die bij de gemeente aankloppen voor hulp zijn niet tevreden. Bij een vijfde tot een kwart van hen worden de problemen op het gebied van huishoudelijke hulp en ondersteuning onvoldoende opgelost, blijkt uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).

Circa de helft van de bedrijven zit er niet echt op te wachten om mensen met een gezondheidsbeperking in dienst te nemen. Vaak ontbreekt het aan geschikte functies of überhaupt aan werk. Ook is in sommige gevallen geen capaciteit beschikbaar om deze mensen extra te begeleiden.

Veel bewoners van verpleeghuizen hebben behoefte aan meer persoonlijke aandacht en missen vaak een vertrouwensband met het verzorgend personeel. Over de kwaliteit van de verzorging zijn acht van de tien bewoners wél te spreken. Ze vinden bijvoorbeeld dat ze met respect behandeld worden ondanks dat die (lichamelijke) verzorging vaak nogal gehaast gebeurt.

Een kwart van de ouderen in een verpleeghuis komt zelden of nooit buiten. Dat blijkt uit een donderdag verschenen rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) dat hiervoor 1600 oudere bewoners van verzorgings- en verpleeghuizen naar hun bevindingen heeft gevraagd.

Het middelbaar beroepsonderwijs (mbo) speelt onvoldoende in op de veranderingen die zich voordoen op de arbeidsmarkt, blijkt uit een onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).

Het beleid van de overheid om het inkomen van huishoudens via uitkeringen, belastingen en publieke voorzieningen te herverdelen, pakt nadelig uit voor de middeninkomens.

In 2015 ontvingen bijna twee miljoen volwassen Nederlanders zorg en ondersteuning, omdat ze niet voor zichzelf konden zorgen. Zij kregen hulp bij dagelijkse handelingen, zoals het doen van het huishouden, het zichzelf aan- en uitkleden of het verzorgen van wonden.

Ondanks een flinke toename van het aantal smartphones en tablets, veranderde de gemiddelde tijd die Nederlanders van dertien jaar en ouder aan media besteden niet tussen 2013 en 2015. De manier waarop Nederlanders kijken, luisteren, lezen en communiceren veranderde de afgelopen twee jaar wel. Dat blijkt uit dinsdag gepubliceerd onderzoek van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).

Veel mensen die bij de gemeente aankloppen voor hulp, zijn niet in staat om de problemen zelfstandig op te lossen. Bijna de helft (40 procent) beschikt ook niet over een eigen netwerk dat ze voor hulp kunnen inschakelen.

Ruim een op de tien Nederlanders beschikt niet over een sociaal netwerk dat hulp en ondersteuning kan bieden als dat nodig is.