Belastingaangifte: achtergrond
Het is een jaarlijks terugkerend noodzakelijk kwaad: de belastingaangifte. Eerst alle relevante papieren bij elkaar zoeken en vervolgens uren stoeien met cijfers, aftrekposten en rekenhulpen. Veel mensen hebben geen zin in deze rompslomp en besteden de aangifte uit. Ook is er aanvullende software op de markt die de aangifte overzichtelijker moet maken en u wijst op alle aftrekposten en trucjes. TROS Radar houdt de drie verschillende manieren van aangifte doen tegen het licht.
Voor dit item schakelen we de hulp in van drie consumenten. Met hen testen we drie verschillende manieren van aangifte doen: via het aangifteprogramma van de Belastingdienst, met de aanvullende software van Elsevier en via een belastingadviseur. De aangifte via de belasting en met de software van Elsevier doen de consumenten zelf.
De consumenten
Inge Olden heeft een normaal fiscaal jaar achter de rug. Ze verwacht weinig veranderingen in de aangifte ten opzichte van vorig jaar en verwacht dus ook weinig problemen.
Ron Scholte heeft een zogenaamde gouden handdruk ontvangen in 2008. Hij is ontslagen en heeft van zijn oude werkgever een ontslagvergoeding ontvangen. Dat betekent dat hij in 2008 een afwijkend hoog inkomen heeft gehad.
Sylvia Veerman is in 2008 gescheiden. Haar oude woning is verkocht en ze heeft een nieuwe woning gekocht. Voor haar zijn er dus ook behoorlijk wat veranderingen ten opzichte van eerdere aangiftes.
De methodes
Voor deze vergelijking gebruiken we het aangifteprogramma van de Belastingdienst. Ook is er een telefoon aanwezig zodat de consumenten kunnen bellen met de Belastingtelefoon als ze vragen hebben.
Bij de aanvullende software kiezen we voor Elsevier. Er zijn ook andere bedrijven die aanvullende software aanbieden, zoals Kluwer en SdU. Wij kiezen voor de methode van Elsevier, omdat dit de meest bekende en meest verkochte methode is. We gebruiken de cd-rom met het aangifteprogramma voor particulieren. Deze kost bijna 30 euro en hiermee kunnen 20 aangiftes worden gedaan. Ook is de Aangiftegids beschikbaar waarin de consumenten dingen kunnen opzoeken. Deze gids kost bijna 20 euro.
Ook hebben wij een belastingadviseur gevraagd om de aangifte van de consumenten te doen. Zij kijken met hun professionele blik naar de aangifte en van de belastingadviseur mag u verwachten dat zij alle trucjes en aftrekposten kennen. De prijzen van een belastingadviseur lopen erg uiteen. Een fiscalist kost zo'n 100 tot 200 euro per uur exclusief btw. De uiteindelijke prijs is afhankelijk van hoe ingewikkeld uw aangifte is. Het is verstandig om vooraf een prijsafspraak te maken.
De ervaringen
De software van de Belastingdienst is voor de drie consumenten bekend. Ze hebben hiermee namelijk al eerder aangifte gedaan. Het invullen van de aangifte duurt ongeveer anderhalf uur. Vooral voor Sylvia is het ingewikkeld omdat haar situatie in 2008 nogal complex was en ze niet weet waar ze wat precies moet invullen.
De software van Elsevier is nieuw voor de consumenten. Hier moeten ze dus even aan wennen. Het gebruik van tabbladen vinden ze in eerste instantie ingewikkeld en daarnaast worden ze op veel opties gewezen die ze lang niet altijd allemaal moeten invullen. Zo moet Inge door de velden heenlopen die betrekking hebben op alimentatie, terwijl zij helemaal geen alimentatie ontvangt of betaalt.
Nadat alle drie de methodes zijn doorlopen leggen we de verschillende uitkomsten naast elkaar:
Inge:
Belastingdienst: €3.213, krijgt ze terug.
Elsevier: €2007, krijgt ze terug.
Belastingadviseur: €1146, krijgt ze terug.
Bij Inge zijn er dus drie verschillende uitkomsten. Dat komt omdat zij bij de aangifte van de Belastingdienst een foutje heeft gemaakt. Zij heeft een verkeerd bedrag ingevuld bij de loonheffing en dus krijgt ze dan meer terug. Bij de Elsevier is ze vergeten om de hypotheekrente in te vullen dus vandaar dat ze daar minder terugkrijgt dan bij de Belastingdienst. De adviseurs vullen haar aangifte wel goed in en hieruit blijkt dus dat Inge €1146 euro terugkrijgt.
Raymond Meijs is docent belastingrecht aan de Fontys Hogeschool in Eindhoven en heeft de verschillende aangiftes voor ons bekeken. Hij ziet ook dat Inge een foutje heeft gemaakt. "Vergissen is menselijk", zegt hij. Als iemand een fout maakt bij de aangifte dan corrigeert het systeem van de Belastingdienst dit vanzelf.
Inge krijgt dan een voorlopige aanslag waarop ze het bedrag terugkrijgt zoals ze dat zelf heeft berekend. De Belastingdienst kijkt vervolgens naar de gegevens die zijn aangeleverd door de werkgever en zal dan constateren dat er een foutje is gemaakt. Op de definitieve aanslag zal dan staan dat zij teveel heeft teruggekregen, wat betekent dat Inge het verschil zal moeten terugbetalen. Het opzettelijk maken van fouten in de belastingaangifte (fraude plegen) is strafbaar.
Sylvia:
Belastingdienst: €3648, krijgt ze terug.
Elsevier: €3648, krijgt ze terug.
Adviseur: €3648, krijgt ze terug.
Bij Sylvia zit er geen verschil in het bedrag dat zij terugkrijgt. De Belastingadvieseurs hebben wel meer aftrekposten gevonden dan Sylvia zelf had ingevuld, maar omdat inkomen niet zo hoog is heeft dit weinig invloed op het bedrag dat zijterugkrijgt. Omdat ze niet zoveel verdient, hoeft ze ook niet zoveel belasting te betalen en kan ze dus ook niet meer terugkrijgen.
De adviseurs wijzen Sylvia wel nog op een ander trucje. Omdat zij maar een kort gedeelte van 2008 getrouwd is geweest, heeft zij haar ex-man niet als fiscale partner beschouwd. Als zij dat wel zou doen dan zouden bepaalde aftrekposten naar haar man kunnen gaan en dan zou hij meer terug kunnen krijgen. Ze zouden dat extra bedrag dan kunnen delen. Hiervoor moet haar ex-man natuurlijk wel toestemming geven.
Ron:
Belastingdienst: hij moet €6063 betalen.
Elsevier: hij moet €6063 betalen.
Belastingadviseur: hij moet €4956 betalen.
Ron heeft minder geluk. Omdat hij in 2008 een gouden handdruk heeft ontvangen moet hij de Belastingdienst terugbetalen. Dat komt omdat je over een hoog inkomen veel belasting betaalt en in 2008 was zijn inkomen dus veel hoger dan normaal.
De belastingadviseurs wijzen Ron op de mogelijkheid om zijn loon te middelen. Dat betekent dat hij zijn inkomen over de laatste drie jaar kan optellen en door drie kan delen. Dan daalt het inkomen dus dat hij heeft gehad over 2008 en dus hoeft hij dan minder belasting te betalen.
"Veel mensen weten niet dat je je loon kunt middelen als je in een jaar veel meer of veel minder hebt verdiend", zegt Raymond Meijs. Zo'n middelingverzoek kun je indienen nadat je de definitieve aanslag van de belastingdienst hebt ontvangen. Je stuurt dan een brief en een berekening naar de Belastingdienst en dan krijg je het geld waar je recht op hebt terug. Ron moet in eerste instantie dus wel het volledige bedrag betalen.
De software van de belastingdienst wijst de consumenten niet op de mogelijkheden om te middelen. "Het is dus iets dat je als consument moet weten als je er gebruik van wilt kunnen maken." In de software van Elsevier wordt de consument wel op deze mogelijkheden gewezen. "Maar dat heeft Ron dus niet gezien", zegt meneer Meijs.
"Hieruit blijkt ook wel dat de software van Elsevier goed is voor mensen die al enige voorkennis hebben. Als je weet dat je kunt middelen, dan vind je dat in de software van Elsevier ook wel terug. Als je het niet weet, is het moeilijk te vinden." Elsevier kan dus voordeel opleveren voor mensen die weten waar ze recht op hebben en die weten. Software voor gevorderden.
De deskundige
"In principe is het voor mensen die zich er een beetje in verdiepen niet moeilijk om aangifte te doen", zegt meneer Meijs. Veel mensen hebben een antipathie tegen de aangifte en laten het lieverdoor een ander doen. Maar vaak is het lang niet zo ingewikkeld als mensen denken."
Mensen die een zeer ingewikkelde aangifte hebben, kunnen baat hebben bij het inwinnen van professioneel advies. Dat kan via een belastingadviseur, maar ook via de Belastingdienst of de Belastingwinkel. De laatste twee opties zijn vaak aanzienlijk goedkoper of zelfs gratis, al is er wel een inkomensdrempel verbonden aan de vergoeding die je hiervoor moet betalen.