Flessentrekkerij: wat doen restaurants met mensen die de rekening niet betalen?
Aan het einde van je diner komt de rekening toch echt op tafel. Niet iedereen kan of wil dit betalen. Dit noemen ze eetpiraterij, oftewel een persoon die in een restaurant eet zonder bewust te betalen. Wat kunnen horeca-ondernemers hier tegen doen? En wat zijn de gevolgen als de consument niet kan betalen? Radar zoekt het voor je uit.
Wat is flessentrekkerij?
Bij flessentrekkerij betaal je bewust niet voor spullen of diensten. Bekende voorbeelden zijn: tanken zonder te betalen maar ook eten zonder te betalen. Eten zonder te betalen is bij het publiek bekend als eetpiraterij. “Het wetboek van strafrecht kent dit begrip niet, het is namelijk een vorm van flessentrekkerij”, aldus strafrechtadvocaat Nancy Dekens.
Mike Hogeveen, leidinggevende van restaurant De Waag in Delft vertelt dat ze hier regelmatig mee te maken krijgen. “Afgelopen maand is dit nog gebeurd. De persoon in kwestie zat uitgebreid te dineren en heeft uiteindelijk de benen genomen.” Hogeveen vertelt dat hij de laatste tijd een zichtbare stijging ziet. “De afgelopen maanden gebeurt het meer dan voorheen. Misschien is het een trend of maken mensen er een sport van.”
Aanbetaling biedt zekerheid
Om flessentrekkerij te voorkomen, nemen sommige restaurants maatregelen. Radar belde 28 fine-dining restaurants in Nederland om te vragen of zij ooit te maken hebben gehad met eetpiraterij.
Al deze restaurants gaven aan dat zij dit nog nooit hebben meegemaakt. Echter werken veel van deze restaurants op aanbetaling. Zij vertellen dat zowel de persoonsgegevens als bankgegevens van deze mensen eenvoudig te traceren zijn. Dit geeft hen tot op zekere hoogte zekerheid.
Maatregelen
Kroegen en grand cafés werken echter zelden op aanbetaling. Hogeveen vertelt bijvoorbeeld dat zij geen standaard maatregelen zullen treffen: “Als we een vermoeden hebben, dan laten we mensen tussendoor betalen.”
Daarnaast vertelt Hogeveen dat horecagelegenheden uit de buurt elkaar op de hoogte houden. Zo is er een groepsapp waarin Delftse horecagelegenheden die aangesloten zijn bij de Koninklijke Horeca Nederland zitten. “Hierin waarschuwen we elkaar voor eetpiraten. We geven aan hoe iemand eruitziet, zodat andere restaurants hier rekening mee kunnen houden.”
Echter vertelt Dekens dat je moet oppassen met het delen van persoonsgegevens. In sommige gevallen heb je toestemming nodig van de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) voordat je gegevens openbaar maakt. “Je bent namelijk privacygegevens aan het verwerken en dat mag niet zomaar.”
Politie komt niet altijd
Wanneer de horecaondernemers klanten op heterdaad betrappen, bellen zij de politie. Maar uit een voorbeeld van Hogeveen blijkt dat de politie dan niet altijd komt: “Ik voelde al aankomen dat ze niet zouden betalen, dus ik had alles al genoteerd. Kleur van zijn shirt, broek en schoenenmerk. Toen ze de benen namen, zijn we met zes man personeel achter de persoon aangerend."
Hogeveen vertelt dat hij ondertussen de politie had gebeld en de situatie had uitgelegd. De politie weigerde te komen, omdat het geen strafbaar feit is. Dekens legt uit hoe dat kan. “Het gaat om een vermoeden, er is geen patroon. Echter is het wel oplichting en dat is dus strafbaar.”
Dekens vertelt dat wanneer iemand op heterdaad wordt betrapt, horecaondernemers de persoon in kwestie staande mogen houden. “Dit mag uiteraard alleen wanneer er een strafbaar feit wordt geconstateerd en je mag ze niet buitenproportioneel toetakelen.” Daarnaast adviseert Dekens om altijd de politie erbij te halen.
“Ik snap dat horecaondernemers dit vervelend vinden, want de politie komt niet altijd.” Dit is volgens Dekens te verklaren door het capaciteitstekort waar de politie mee kampt. Door het te kort worden veel zaken niet opgepakt.
“Het is belangrijk dat je aangifte doet of een melding maakt. Als je het allemaal maar laat gaan, verandert er niks. Je moet wel ergens een luis in de pels worden. Bewaar al het bewijsmateriaal en doe aangifte”, aldus Dekens.
Aangifte
Dekens adviseert horecaondernemers om altijd aangifte te doen van zowel oplichting als flessentrekkerij. Flessentrekkerij is namelijk een vorm van oplichting, omdat je dit van tevoren hebt bedacht. Wat is het verschil tussen flessentrekkerij en oplichting?
Dekens legt uit dat flessentrekkerij een gewoonte moet zijn. “Flessentrekkerij wordt vaak pas een strafbaar feit wanneer er sprake is van herhaaldelijk gedrag of een patroon. Dit betekent dat het niet om een eenmalige gebeurtenis gaat, maar dat iemand steeds opnieuw diensten of goederen afneemt zonder de intentie om te betalen. Bij oplichting is dit geen vereiste.”
Op oplichting en flessentrekkerij staat vier jaar celstraf, of een geldboete in de vijfde categorie (maximaal 103.000 euro).