Geen dure zorgbehandeling bij korte levensverwachting

Prijzen van (nieuwe) medicijnen kunnen torenhoog oplopen. Zo hoog, dat ze misschien wel onbetaalbaar zijn. Het roept de vraag op: moet er een grens worden gesteld aan de kosten voor een extra levensjaar? Van de bijna 37.000 testpanelrespondenten vindt de helft dat geld een rol mag spelen, vooral in specifieke situaties.
Wat zijn redenen om een bovengrens te hanteren bij een behandeling? De grootste groep, ruim 70 procent, vindt dat de levensverwachting een rol mag spelen. Voor bijna de helft (49%) is de leeftijd van de patiënt een meewegende factor, hoewel anderen juist benadrukken dat leeftijd niets zegt over hoe jong of oud iemand is. Hoe zeker is het dat de behandeling aanslaat? Voor een kwart van de respondenten mag deze vraag worden meegenomen in de afweging. Een grote kans op bijwerkingen mag van 13 procent een rol spelen.
Alleen als je zelf wil
In de open antwoorden laten respondenten weten dat de kwaliteit van leven niet uit het oog moet worden verloren, net als de wensen van de patiënt zelf. Anderen merken op dat ook niet moet worden vergeten dat je toch een keer moet gaan. Vaak genoemd wordt ook een ongezonde levensstijl: heeft een patiënt er een potje van gemaakt, of volgt deze de adviezen van de arts niet op? Voor sommigen is dat reden om een prijskaartje aan een extra levensjaar te hangen. Ook schrijft iemand: 'Ik vind dat voor iemand met een jong gezin meer moet worden gedaan dan voor iemand die al boven de 70 is.'
'Één extra levensjaar? Dat is dan 80.000 euro alstublieft'
Hoeveel mag een jaar extra leven kosten? Het Zorginstituut Nederland hanteert de grens van 80.000 euro per gewonnen levensjaar. Kost een behandeling meer, dan komt deze niet standaard in het verzekeringspakket. Van de panelleden vindt ongeveer 1 op de 8 dit een reële bovengrens. 6 procent vindt dat de grens lager zou mogen liggen, 3 procent vindt juist dat deze hoger moet zijn.
De rest (70%) vindt dat je geen (standaard) bedrag aan een jaar extra leven kunt hangen. 'De mens is geen eenheidsworst', laat iemand weten. Een ander stelt echter dat het niet anders kan, dan dat er een grens is: 'Een miljoen euro per minuut levensverlening maakt dat in één klap duidelijk'. Dat het een lastig vraagstuk is, blijkt wel uit deze reactie: 'Als kankerpatiënt hoor ik soms de prijs van mijn medicatie. Ik voel me dan soms wel bezwaard, maar wil zo graag blijven leven!'
Wisselende medicatie en minder keuzevrijheid
Zorgverzekeraars hebben in de afgelopen jaren, na de invoering van de marktwerking, steeds meer invloed gekregen op de zorg. Bijna twee derde van de respondenten geeft aan daar als patiënt iets van te merken, voornamelijk (81%) in negatieve zin. Vooral het wisselen van medicatie (vanwege de prijs) wordt als storend ervaren: '3 x verschillende merken pillen gekregen, in 2 jaar tijd. Dat was op verzoek van de zorgverzekeraar volgens de apotheker. Die beslist het per maand.' Ook de stijgende kosten worden genoemd: die van de zorgpremie, maar ook de eigen bijdrage en het hoge eigen risico. Terwijl er steeds minder zorg in het pakket zit. Dat valt ook een van de respondenten op, die het principe van solidariteit mist in de zorgverzekering: 'Ik ben een man van 75 jaar en ik wil best betalen voor een zwangerschapsverzekering. Draagt elkander lasten en wees solidair!'
Dat er steeds minder keuzevrijheid is, baart ook velen zorgen, zoals bij deze persoon: 'Al 10 jaar patiënt bij een arts en dan niet meer behandeld mogen worden door hem.' Ook zou niet de verzekeraar, maar de arts moeten bepalen hoeveel behandelingen je moet krijgen. Een respondent stuurde ons deze conversatie door ter illustratie: Oogarts: 'Waar ben je verzekerd?' Ik: 'xxx' Oogarts: 'In dat geval mag je over 2 jaar terugkomen voor controle'. Sommige zorgprofessionals uit het testpanel zien dezelfde ontwikkelingen. Zoals deze verpleegkundige: 'De zorgverzekeraar bepaalt teveel of, en welke zorg gegeven moet worden.' Zoals een andere respondent het verwoordt: 'Alsof de patiënt er is voor de verzekeraar, en niet omgekeerd.'
Verzekeraar houdt kosten binnen de perken
Naast alle zorgen, is er een kleine groep (3%) die juist positieve ervaringen heeft met de groeiende rol van de zorgverzekeraar. Een respondent schrijft: 'Zonder de controle van de verzekeraars was de zorg allang onbetaalbaar geworden. Je kunt de medische beroepsgroep niet vrij laten. Ze zijn net zo hebberig als gewone mensen! Ook de patiënt heeft weinig remmen als het om de kosten gaat. Vaker nadat het eigen risico besteed is.' De zorgverzekeraar let volgens deze groep op de kosten, en houdt deze binnen de perken. Ook over de ondersteunende en bemiddelende rol van de zorgverzekeraar zijn sommigen erg te spreken.Over dit onderzoek De vragenlijst is ingevuld door 36.808 respondenten, allen lid van het Radar Testpanel. Het onderzoek vond plaats tussen 23 februari en 1 maart 2017.Jouw mening en ervaring telt Het Radar Testpanel bestaat uit ruim 100.000 mensen. Zij nemen deel aan online enquêtes. De resultaten uit deze onderzoeken worden gebruikt in het tv-programma Radar, het magazine RADAR+ en/of voor nieuwsberichten op de website van Radar. En in dit specifieke geval ook voor het tv-programma Zorg.nu. Ben je geen Testpanellid, maar wil je dat wel graag worden? Je kunt je gratis aanmelden via deze vragenlijst.
De vragenlijst is ingevuld door 36.808 respondenten, allen lid van het Radar Testpanel. Het onderzoek vond plaats tussen 23 februari en 1 maart 2017.Jouw mening en ervaring telt
Het Radar Testpanel bestaat uit ruim 100.000 mensen. Zij nemen deel aan online enquêtes. De resultaten uit deze onderzoeken worden gebruikt in het tv-programma Radar, het magazine RADAR+ en/of voor nieuwsberichten op de website van Radar. En in dit specifieke geval ook voor het tv-programma Zorg.nu.
Ben je geen Testpanellid, maar wil je dat wel graag worden? Je kunt je gratis aanmelden via deze vragenlijst.