Geld overmaken naar het buitenland: waarom betaalt de één meer dan de ander?
Voor veel Nederlanders is geld overmaken naar het buitenland geen uitzondering, maar maandelijkse gewoonte. Naar familie in Ghana, naar een studerend kind in Indonesië, of om een vriend in Suriname tijdelijk te helpen. Maar wie een bedrag overmaakt via zijn bank of via een app, merkt het al snel: de kosten lopen enorm uiteen. Hoe kan dat? En belangrijker nog: waarom lijken sommige mensen structureel meer te betalen dan anderen?
Van bank tot app – wie rekent wat?
De keuze in aanbieders is groot. Traditionele banken zoals ING en ABN AMRO rekenen vaak vaste kosten én een marge op de wisselkoers. Digitale spelers als Wise, Remitly en Revolut werken meestal met lagere vaste kosten en transparantere koersen. Daarnaast zijn er diensten zoals Western Union en MoneyGram, die wereldwijd actief zijn en ook zonder bankrekening gebruikt kunnen worden.
Stel, je wil €250 overmaken naar Ghana. Wat kost dat je nou écht, en hoeveel komt er dan daadwerkelijk aan in Ghanese cedi? We hebben vier populaire aanbieders naast elkaar gelegd en gerekend met hun eigen tarieven en wisselkoersen van vandaag.
Bij Wise betaal je €3,78 aan vaste kosten. Zij gebruiken de marktconforme koers, dus er gaat relatief weinig verloren in de omrekening. Voor €250 krijg je zo’n 3.662 GHS op de rekening van de ontvanger.
Bij Western Union hangen de kosten af van hoe je betaalt, maar gemiddeld zit je tussen de €5,90 en €9,90. Daarbovenop gebruiken ze een minder gunstige wisselkoers – je krijgt bijvoorbeeld 3.460 tot 3.550 GHS voor hetzelfde bedrag.
MoneyGram rekent rond de €9 aan kosten en hanteert een koers die lijkt op die van Western Union. Ook hier blijft er minder over: ongeveer 3.470 GHS.
WorldRemit komt verrassend goed uit de test: je betaalt €2,99 en de wisselkoers is best redelijk. Reken op een uitkomst tussen de 3.500 en 3.600 GHS.
Kortom: het loont om niet alleen naar transactiekosten te kijken, maar óók naar de koers die wordt gebruikt. Een paar cent verschil per euro kan al tientallen centen schelen.
Wisselkoersen en verborgen kosten
Wat voordelig lijkt, kan alsnog duur uitpakken. Veel aanbieders hanteren een wisselkoers die afwijkt van de actuele marktwaarde. Hierdoor betaal je indirect meer, ook al lijken de vaste kosten laag. Deze koersmarge is niet altijd duidelijk zichtbaar op het moment van de transactie. Bovendien kunnen de totale kosten variëren afhankelijk van het land van bestemming, het bedrag dat je verstuurt en de gekozen verzendmethode: bankrekening, contant of mobiele wallet.
Waarom sommige mensen structureel meer betalen
Niet iedereen heeft toegang tot dezelfde betaalmiddelen. Mensen zonder bankrekening, geldig identiteitsbewijs of digitale vaardigheden zijn vaker aangewezen op fysieke loketten of cash-gebaseerde diensten. Die zijn doorgaans duurder. Dit geldt bijvoorbeeld voor nieuwkomers, mensen zonder papieren of arbeidsmigranten met een tijdelijk verblijf. Daarnaast is er sprake van informatieongelijkheid. Wie niet gewend is om aanbieders met elkaar te vergelijken of apps te gebruiken, loopt het risico te veel te betalen zonder het door te hebben.
Wat zegt de wet?
Binnen de Europese Unie geldt de betaalrichtlijn PSD2. Die verplicht financiële instellingen om helder te communiceren over kosten en wisselkoersen. In de praktijk is die transparantie niet altijd vanzelfsprekend. De informatie is vaak verstopt in kleine letters of alleen zichtbaar na meerdere stappen in het betaalproces. De Autoriteit Financiële Markten (AFM) en De Nederlandsche Bank (DNB) houden toezicht, maar grijpen vooral in bij structurele problemen of meldingen van consumenten.
Zo betaal je minder
Wie wil besparen op internationale transacties doet er goed aan om vooraf verschillende aanbieders te vergelijken. Tarieven kunnen sterk verschillen per kanaal en per land. Let ook op de wisselkoers. Een lage fee zegt weinig als de koers tegenvalt. Gebruik bij voorkeur apps die realtime koersinformatie tonen, zodat je weet hoeveel de ontvanger daadwerkelijk ontvangt. Heb je geen toegang tot digitale middelen of bankdiensten, dan kan het lonen om contact op te nemen met lokale hulporganisaties. Sommige gemeenten en migrantenorganisaties bieden ondersteuning bij het openen van een rekening of uitleg over financiële apps.
Ongelijke toegang tot betaalgemak
Wie digitaal vaardig is en toegang heeft tot meerdere betaalopties, betaalt minder. Maar wie afhankelijk is van contant geld, beperkte informatie of fysieke loketten, is vaak duurder uit. Internationale geldtransfers zijn technisch gezien steeds eenvoudiger geworden, maar dat betekent nog niet dat ze voor iedereen even toegankelijk of betaalbaar zijn.