Helft vindt dierenverzekering het geld niet waard: 'Beter zelf geld opzij zetten'

Radar ondervroeg ruim 11.000 baasjes; mensen die nu een huisdier hebben, of dat in de afgelopen 5 jaar hebben gehad. De meerderheid van deze groep, 76 procent, heeft geen dierenverzekering (gehad). 24 procent heeft er wel ervaring mee, nu of in het verleden.

Wie geen verzekering heeft, of niet voor alle dieren, geeft daarvoor vaak als reden dat zij het financiële risico zelf kunnen dragen (47%), en velen (42%) vinden de premie te hoog.

Redenen om niet (ieder dier) te verzekeren:

1. Ik kan het financiële risico zelf dragen (47%)
2. Ik vind de premie te hoog (42%)
3. Ik heb zelf een bedrag apart gezet voor eventuele medische kosten (14%)
4. Mijn huisdier is gezond, dus ik vind dat niet nodig (14%)
5. Mijn huisdier kwam er niet voor in aanmerking (bijv. te oud) (7%)
6. Ik kan de premie niet betalen (6%)
7. Ik wist niet dat een dierenverzekering bestond (3%)
8. Voor mijn soort huisdier bestaat er geen dierenverzekering (3%)

Veel mensen geven in de toelichting aan dat ze de dekking onvoldoende vinden, bijvoorbeeld omdat er 'kleine lettertjes' ofwel uitzonderingen zijn: 'Omdat rasgebonden eigenschappen niet gedekt zijn. En omdat ik zelf de dierenarts wil kiezen'

Iemand anders geeft aan dat het vroeger minder gebruikelijk was: 'Mijn hond is bijna 17, toen was een huisdierverzekering nog niet zo normaal als nu, als het toen al bestond.' Sommigen zien er slechts een verdienmodel is voor de verzekeringsmaatschappijen. En dan is er nog een enkeling die zelf dierenarts is, of een zwager heeft die dierenarts is.

Onvoldoende dekking

De bijna 1000 respondenten die eerder wel verzekerd waren, maar nu niet meer, hebben niet per se hun dier verloren. Slechts een minderheid (22%) geeft als reden dat zij geen huisdier meer hebben. De grootste groep (41%) heeft opgezegd omdat ze niet (voldoende) gedekt werden.

Redenen om de dierenverzekering op te zeggen:

1. Niet (voldoende) gedekt (41%)
2. Te hoge premie (34%)
3. Geen huisdier meer (22%)
4. Een slechte ervaring (12%)
5. Ik vond het niet meer nodig (9%)
6. Ik kon de premie niet meer betalen (5%) 

Iemand geeft aan dat zij de verzekering niet opzegden, maar dat deze werd opgezegd: 'Werd opgezegd doordat onze katten over een bepaalde leeftijd gekomen zijn.' Een ander laat weten dat de premie met iedere verjaardag van de hond steeg: 'Toen de hond 7 jaar was steeg de premie met 14% en dat ging ieder jaar zo verder.'

Meerdere mensen maken melden van een verzekeringsmaatschappij die failliet ging. Een oplossing hebben mensen ook: Sommigen zetten nu zelf geld apart, in een enkel geval zelfs op aanraden van de dierenarts.

Wie een huisdierenverzekering heeft afgesloten (ruim 2600 mensen) deed dat in verreweg de meeste gevallen (80%) voor de zekerheid, omdat zij in de toekomst niet voor onverwachte kosten willen komen te staan. Andere redenen worden een stuk minder vaak genoemd. 12 procent deed het op aanraden van iemand anders, in sommige gevallen was dat de dierenarts die juist wel een verzekering aanraadt.

Enkele deelnemers aan het onderzoek lichten toe:

• 'In het verleden een hond gehad met veel problemen. Ik kon dat nog maar net betalen. Nog een keer zulke hoge rekeningen kan ik me niet permitteren.'
• '1 van mijn honden kreeg een Cherry eye, dat was prijzig... Heb toen besloten toch maar voor beiden een verzekering af te sluiten.'
• 'Mijn paard in bruikleen gegeven, en om problemen te voorkomen bij ziekte of verwondingen.'

Voor hulphonden is de verzekering verplicht, merken sommigen op. Een ander heeft soort verzekering bij de dierenarts afgesloten: 'Ik heb voor mijn katten een 'huisdierenzorgenplan' afgesloten. Dit is een maandelijks bedrag voor parasietenbestrijding en ontworming en de jaarlijkse vaccinaties en halfjaarlijkse controle.'

De grootste groep (47%) is maandelijks tussen de 25 en de 50 euro kwijt aan de dierenverzekering. Nog eens de derde (34%) betaalt tussen de 10 en 25 euro. Wanneer we kijken naar baasjes die één dier hebben, zien we hetzelfde patroon: de helft betaalt 25 tot 50 euro, 37 procent betaalt 10 tot 25 euro. 38 procent vindt de dierenverzekering het geld waard:

Ruim de helft (51%) vindt dat niet, of niet helemaal:

Geen vergoeding

15 procent heeft nog nooit aanspraak gemaakt op de dierenverzekering. De overige 85 procent (2288 mensen) deed dat wel, de meesten daarvan al meerdere keren. 4 op de 5 baasjes die een beroep deden op hun verzekering is het weleens overkomen dat medische kosten niet (geheel) vergoed werden; 35 procent een enkele keer, 44 procent al meerdere keren.

Dat is niet altijd geheel onverwachts: 15 procent geeft aan dat zij ook geen vergoeding hadden verwacht. Er is echter ook een grote groep die in ieder geval in sommige gevallen (49%), en anderen bij alle afgewezen declaraties (35%) wél een vergoeding hadden verwacht.

Waarom werd de rekening niet betaald?

1. De kosten vielen buiten de dekking (68%)
2. Het viel binnen het eigen risico (40%)
3. Het was volgens de verzekeraar een onnodige behandeling (4%)
4. De kosten moesten op iemand anders verhaald worden (bijvoorbeeld bij een gevecht (1%)

In de toelichtingen geven sommige mensen aan dat zij een verzekering hebben die standaard niet de hele rekening, maar een gedeelte vergoedt: 'Het is een 50%-verzekering', laat bijvoorbeeld iemand weten. Een ander geeft aan dat het aan de leeftijd ligt: 'Soort van afschrijving vanwege hogere leeftijd van het dier. Dus hoe ouder hoe hoger de premie maar hoe minder vergoeding.'

Voorschrift dierenarts maakt niet uit

1 op de 5 (20%) vindt de redenen die de dierenverzekeraar geeft om niet (volledig) te vergoeden terecht. 42 procent is het er niet altijd mee eens, en nog eens een derde (33%) vindt in alle gevallen dat de afwijzing onterecht is. Zo laten sommige mensen weten dat als er twee zaken tegelijk behandeld worden, deze vaak over één kam worden geschoren: Hoewel het ene wel voor vergoeding in aanmerking komt, wordt het beide niet vergoed. Of slechts de helft van de narcose wordt vergoed, terwijl ook voor alleen de ene behandeling een volledige narcose belangrijk was geweest. Wat de dierenarts voorschrijft, maakt niet altijd uit: niet alle medicijnen, supplementen of behandelingen worden vergoed:

De meeste baasjes die weleens een declaratie voor hun verzekerde dier hebben ingediend vinden dat dit weinig moeite kost (64%). 1 op de 5 (20%) kost het een beetje moeite. 13 procent vindt het wel veel moeite kosten.

Van alle mensen met een huisdierverzekering geeft 40 procent aan dat zij helemaal tevreden zijn over de verzekering: 'Mijn kat werd heel erg ziek en ik moest meerdere keren naar de dierenarts. Ook is ze opgenomen geweest. Zonder verzekering had het me heel veel geld gekost en het geeft mij rust. Dat is me ook wat waard.' 29 procent is dat niet helemaal: 'Er worden steeds meer dingen geschrapt'. En 20 procent helemaal niet: 'Veel valt buiten de dekking van de verzekering. Dan betaal je verzekering en ook nog de dierenartskosten vrij vaak.' 11 procent weet het (nog) niet: 'Dat weet je pas aan het eind. Als ons huisdier er niet meer is.'

Welke dierenverzekeraar past het best?

De meeste mensen geven aan dat hun verzekering bij OHRA loopt. Niet geheel verrassend, omdat deze verzekeraar in de loop van de jaren andere verzekeringen heeft overgenomen. Ook Petplan en HEMA worden veel genoemd. Van deze verzekeringen wordt OHRA het meest positief beoordeeld: de helft is er 'helemaal tevreden' over, 8 procent is er helemaal niet tevreden over. Bij Petplan is 14 procent helemaal niet tevreden, bij HEMA is dat 17 procent.

56 procent van de ervaringsdeskundigen zou voor een nieuw dier (waarschijnlijk) weer een verzekering afsluiten. 36 procent zou dat (waarschijnlijk) niet doen.