Het verdwijnen van de restitutiepolis - Reactie Menzis

We zien dat verzekerden die afgelopen jaren naar onze restitutiepolis zijn overgestapt, veel  meer zorg vragen dan gemiddeld. Dat betekent dat wij daarmee in kosten enorm omhoog zijn  gegaan wat het financieel onhoudbaar maakt. Het is daarmee ook niet meer te verantwoorden  naar onze verzekerden. De maandelijkse premie van de restitutiepolis moet dan namelijk  steeds verder omhoog. Mensen die niet zeker weten of ze zorgkosten gaan maken, zullen dan  minder snel kiezen voor deze polis, terwijl ze wel graag de mogelijkheid voor  ongecontracteerde zorg hadden opengehouden.  

Hoe langer dat doorgaat, hoe minder aantrekkelijk deze polis wordt, ook voor mensen die  verwachten een kleine zorgvraag te hebben. De maandelijkse hogere kosten van de premie  wegen dan niet meer op tegen de 15% die ze moeten bijbetalen voor ongecontracteerde zorg.  Uiteindelijk wordt het dan een polis met een exorbitant hoge maandelijkse premie omdat de  mensen die verwachten veel en hoge zorgkosten te maken logischerwijs blijven. Dan is deze  premie ook voor mensen met een grote zorgvraag niet meer betaalbaar. 

We hebben de restitutiepolis zo lang mogelijk proberen vol te houden maar het is  onhoudbaar. 

Om onze verzekerden niet in de kou te laten staan, hebben wij heel bewust voor een  overgangsjaar gekozen, zodat zij hun behandeling bij hun vertrouwde behandelaar ook  het aankomende jaar tegen een 100% vergoeding kunnen voortzetten.  

Dit geeft ons de tijd om samen met Mind en patiënten te onderzoeken welke zorg  onvoldoende passend beschikbaar is bij gecontracteerde aanbieders en hoe we in 2026  deze zorg voor hen beter kunnen organiseren. Want het is onbestaanbaar dat een groep  kwetsbare mensen afhankelijk is van enkel ongecontracteerde zorgverleners. Deze zorg  moet gecontracteerd voldoende beschikbaar zijn. Samen met Mind, patiënten en zorgaanbieders gaan we onderzoeken hoe we voor deze kwetsbare mensen passende zorg gecontracteerd beschikbaar krijgen. We zien het als onze verantwoordelijkheid om  ook voor deze groep mensen voldoende gecontracteerd aanbod te hebben. We doen  daarbij ook nadrukkelijk een beroep op zorgaanbieders om samen tot passende  contractafspraken te komen. Dat maakt het een gezamenlijke verantwoordelijkheid en  we gaan ervan uit dat andere zorgverzekeraars dit voorbeeld gaan volgen. 

Ten aanzien van de reportage over de anonieme Menzis-verzekerde: 

Hoewel we de inhoud van het verhaal van betreffende verzekerde niet kennen, betreuren  we het enorm dat er onder onze verzekerden onrust en bezorgdheid is ontstaan. Het gaat  hier om verzekerden die al jaren op passende zorg wachten, eindelijk een passende 

behandeling hebben gevonden en nu weer onzekerheid voelen of ze het financieel wel  kunnen opbrengen om een vaak lange intensieve behandeling te kunnen afmaken. We  voelen ons daar ook verantwoordelijk voor.  

Hoe we ervoor gaan zorgen dat voor deze kwetsbare groep patiënten de zorg ook  beschikbaar blijft: 

Voor 2026 is het doel om met ongecontracteerde partijen die zorg leveren aan deze  kwetsbare groep patiënten een contract af te sluiten. We hebben onder andere MIND en  patiënten uitgenodigd om hierin mee te denken. We doen daarbij ook nadrukkelijk een  beroep op aanbieders om samen tot goede contractafspraken te komen. En we hopen  dat andere verzekeraars ons voorbeeld zullen volgen. 

Tot slot:  

Het afschaffen van de restitutiepolis heeft ook de aandacht van een aantal hoogleraren  verbonden aan Erasmus School of Health Policy & Management (ESHPM) van de  Erasmus Universiteit Rotterdam. (zie bijgesloten opinie van Marco Varkevisser)  

Zij stellen: “De contractering tussen zorgaanbieders en zorgverzekeraars vormt de basis  van ons zorgstelsel, zoals in het Integraal Zorg Akkoord (IZA) door alle zorgpartijen is  onderschreven. De zekerheid van een hoge, of zelfs volledige, vergoeding van  ongecontracteerde zorg stimuleert zorgaanbieders niet om contracten te sluiten. Dan  ontstaat er meer ruimte voor aanbod geïnduceerde vraag (‘overconsumptie’), kunnen  zorgaanbieders zich onttrekken aan het deelnemen aan crisis-, avond- en  nachtdiensten, zijn geen afspraken te maken over een goede coördinatie van zorg, en  verliezen we de grip op de kosten en de kwaliteit van zorg. Ook is het zonder  contractuele afspraken lastig om misbruik en fraude door een toenemend aantal  ‘zorgcowboys’tegen te gaan. Een hogere vergoeding van ongecontracteerde zorg zal  daarom leiden tot een onbeheersbare kostenstijging met als gevolg een fikse  premiestijging voor iedereen. En dat zou vooral de kwetsbaarste mensen met ‘een  minder ruime portemonnee’ treffen. Het helpt dus niet om de vergoeding van  ongecontracteerde zorg te verhogen. Integendeel, dit zal het probleem alleen maar  vergroten. Het verdient daarom juist aanbeveling een toename van het gecontracteerde  ggz-aanbod te bevorderen.” 

Ook beantwoordde de minister vorige week Kamervragen over het verdwijnen van  restitutiemogelijkheden voor GGZ zorg.  

Ons standpunt is dat het behouden van de restitutiepolis niet het antwoord is op  deze zorgvraag omdat het onbestaanbaar is dat deze kwetsbare mensen afhankelijk  zijn van ongecontracteerde zorg. We moeten dit samen met VWS, met alle ggz zorgaanbieders, de patiënten en patiëntenorganisaties en de verzekeraars gaan  vormgeven. De zorg voor een groep hele kwetsbare mensen past nu blijkbaar niet bij aanbieders die gecontracteerd beschikbaar zijn. Met elkaar hebben we de plicht  om buiten de gebaande paden te denken.