Maandag in Radar: parkeerdrama Den Haag, malafide loodgieters en handel verboden lachgas
In de uitzending van maandag 22 september duiken we in de torenhoge parkeerkosten voor bewoners van Haagse wijk de Binckhorst. Ook onderzoekt Fons waarom banken malafide loodgieters hun gang laten gaan en vragen we ons af waarom het verboden lachgas nog steeds kinderlijk eenvoudig te bestellen is.
Bewoners van de Haagse wijk de Binckhorst betalen tot wel 400 euro per maand om te parkeren
De gemeente Den Haag wil van de wijk de Binckhorst een autoluwe zone maken. Daarom krijgen bewoners geen parkeervergunningen. Maar hierdoor moeten zij noodgedwongen €2,70 per uur betalen, en dat 7 dagen per week. Het alternatief is parkeren in een commerciële parkeergarage, waarbij een abonnement tot wel 400 euro per maand kost. De bewoners zitten met hun handen in het haar. Wat gaat de gemeente hier aan doen? Radar zoekt het uit.
Het houdt maar niet op: de praktijken van malafide loodgieters
Malafide loodgieters die spoedreparaties uitvoeren duperen nog steeds grote aantallen mensen. Mensen worden op een intimiderende manier onder druk gezet om hoge bedragen te betalen voor eenvoudige reparaties. Als de loodgieter de deur uit is, laat hij vaak geen enkel aanknopingspunt achter om hem te traceren. Behalve een rekeningnummer. Banken helpen alleen vrijwel nooit met het verstrekken van de gegevens van de rekeninghouder, zelfs niet als advocaten aantonen dat de rekening gebruikt wordt voor malafide praktijken. Maar waarom eigenlijk niet? Fons zoekt het uit.
Verboden, maar simpel te krijgen: lachgas blijft hardnekkig probleem
Ze zijn sinds 2023 verboden, maar toch liggen de straten ermee bezaaid: lachgascilinders, met namen als Fastgast en Fastwhip. Groepen jongeren gebruiken het middel nog steeds massaal, bevestigt ook Jellinek, een organisatie die hulp biedt op het gebied van middelengebruik en verslaving.
Het gebruik van lachgas is alles behalve zonder gevolgen. En het bestellen? Dat is kinderlijk eenvoudig, blijkt uit onderzoek van Radar. Hoe kan het, dat ondanks een wettelijk verbod, het nog steeds zo makkelijk is om eraan te komen? En wie is verantwoordelijk voor de aanpak hiervan? Radar zoekt het uit.