Mandarijnennetje als implantaat: Goedkeuring implantaten is een farce
Borstimplantaten die gaan lekken. Bekkenbodemmatjes die zo ernstig verkleefd zijn dat ze constante pijn opleveren en niet meer te verwijderen zijn. Heupimplantaten die metaaldeeltjes afgeven welke vervolgens door het lichaam gaan zwerven en schade aanrichten. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van complicaties bij inwendige medische hulpmiddelen.
Zulke implantaten zouden patiënten moeten helpen, maar in plaats daarvan zorgen ze vaak voor veel schade en ernstige (pijn)klachten.
Schandalen met implantaten zijn al jaren regelmatig in het nieuws. Ook in Radar hebben we hier al uitgebreid aandacht aan besteed: in 2012 belichtten we de schadelijke gevolgen van bekkenbodemmatjes bij vrouwen. Meerdere vrouwen zijn blijvend invalide geraakt na plaatsing van zulke matjes.
De vraag rees bij de redactie hoe medische hulpmiddelen uiteindelijk in patiënten terecht komen. Wordt er eerst onderzoek gedaan naar de gevolgen van plaatsing van deze hulpmiddelen? Hoe zit het systeem eigenlijk in elkaar om een implantaat op de markt te krijgen? En hoe makkelijk is het om een medisch hulpmiddel te ontwikkelen en te verkopen?
Hoe makkelijk kun je een medisch hulpmiddel op de markt brengen? Radar verzon een bekkenbodemmatje (een hulpmiddel dat gebruikt wordt bij vrouwen die last hebben van een verzakking), dat gebaseerd is op vier modellen van verschillende fabrikanten die in Europa verkocht worden of werden. Het matje van Radar bestaat uit een mandarijnennetje. Dit product is uitgewerkt en beschreven in een brochure en een technisch dossier.
Bekijk de uitzending (hierboven) en lees meer.
Forum
Discussieer mee op ons forum! Meld je vandaag nog aan en deel je inzichten met andere leden.
Forumreacties
13Goedkeuring implantaten is een farce Borstimplantaten die gaan lekken. Bekkenbodemmatjes die zo ernstig verkleefd zijn dat ze constante pijn opleveren en niet meer te verwijderen zijn. Heupimplantaten die metaaldeeltjes afgeven welke vervolgens door het lichaam gaan zwerven en schade aanrichten. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van complicaties bij inwendige medische hulpmiddelen. Zulke implantaten zouden patiënten moeten helpen, maar in plaats daarvan zorgen ze vaak voor veel schade en ernstige (pijn)klachten. Schandalen met implantaten zijn al jaren regelmatig in het nieuws. Ook in Radar hebben we hier al uitgebreid aandacht aan besteed: in 2012 belichtten we de schadelijke gevolgen van bekkenbodemmatjes bij vrouwen. Meerdere vrouwen zijn blijvend invalide geraakt na plaatsing van zulke matjes. De vraag rees bij de redactie hoe medische hulpmiddelen uiteindelijk in patiënten terecht komen. Wordt er eerst onderzoek gedaan naar de gevolgen van plaatsing van deze hulpmiddelen? Hoe zit het systeem eigenlijk in elkaar om een implantaat op de markt te krijgen? En hoe makkelijk is het om een medisch hulpmiddel te ontwikkelen en te verkopen? Negen maanden lang werkten we aan een groot project. De schokkende resultaten van ons onderzoek zie je maandag in Radar. Maandag 1 december 2014 in Radar, om 20:30 uur bij AVROTROS op NPO 1
Na diverse waarschuwingen en meldingen wordt er niets ondernomen tegen de grote producenten van kunststof en andere narigheid, die in ons lijf wordt gestopt bij operaties. Mensen worden gewoon als proefkonijn gebruikt en zijn invalide na een schijnbaar eenvoudige operatie. Dit gaat alleen in Nederland al om duizenden slachtoffers. Blij dat Radar tenminste een waarschuwing doet uitgaan, de dokters zitten er commercieel te diep in om de patiënten eerlijk voor te lichten.
Het is goed om twee dingen goed te onderscheiden. 1. Er worden producten op de markt gebracht die niet veilig zijn. 2. Iedere producent dient zelf een CE keur af te geven. Er zijn uiteraard richtlijnen voor normen waaraan een product aan moet voldoen. De producent moet daar aan toetsen. Als een product niet blijkt te voldoen dan kan de producent daar (achteraf) op worden aangesproken. Er is geen CE instantie die keuringen doet. CE is ansicht geen slecht keurmerk. Je kan je afvragen of er voor medische producten niet een andere manier van keuren dient te zijn. Je kan de verantwoordelijkheid ook weghalen bij de producent. Bij het MSC keurmerk (vis) is er wel een instantie die keurt en er vervolgens een stempeltje op zet. Hier wordt voor betaald. Als een producent er voor kiest om niet het MSC keurmerk te willen dragen dan wordt vervolgens de producent publiekelijk ten schande gemaakt, zodat de publieke druk hem alsnog zou moeten laten zwichten. En er alsnog het dure keurmerk wordt aangeschaft. Dat is dus een keerzijde van het laten keuren door een instantie