Migo: heb je hem liever hard of sappig?
Wie een nieuw product op de markt wil brengen doet er goed aan om daar een pakkende slogan aan vast te koppelen. Deze week viel ons het spotje van de Migopeer op. De Migopeer kan je, volgens de reclame, 'altijd en overal eten'. Alsof dat niet met elke peer kan.
Coöperatie Fruitmasters schrijft op de website over de Migopeer: 'neem hem mee voor onderweg en geniet van zijn lange constante kwaliteit, zijn zoete verfrissende smaak, zijn stevige bite en…dat zonder knoeien'. Een medewerker van Fruitmasters reageert dat uit onderzoek is gebleken dat mensen niet zo vaak een peer eten, omdat een peer wat sappiger is en dan zou hij beurs kunnen worden in je tas. 'Bij de Migopeer is dat eigenlijk niet het geval.'
'Toffe peer'
De medewerker legt uit dat de Migopeer een andere structuur heeft dan de Conferencepeer waardoor je hem kan eten zonder te knoeien. 'Als je er in hapt is hij heel sappig, maar het is niet zo dat het sap erlangs loopt.' Fruitmasters noemt het een 'toffe peer', omdat je er overal van kan genieten en omdat je hem overal mee naartoe kan nemen. 'Het is een peer die zich heel gemakkelijk mee laat nemen.'
Langer houdbaar
'De Migopeer is een nieuw ontwikkeld ras dat moet kunnen groeien in verschillende klimaten in Europa en dat langer houdbaar is.' Dat zegt Alex van Schaik van de Wageningen Universiteit. Hij is wetenschappelijk onderzoeker en gespecialiseerd in de houdbaarheid van verse groente en fruit. De Migopeer wordt volgens Van Schaik minder snel beurs in je tas. 'Dat heet een hardere structuur, hij kan iets beter tegen een stootje, maar je moet er niet mee gaan gooien, want dan butst hij wel degelijk.'
Gladde schil
De Migo is ook ontwikkeld voor de export naar landen waar ze van hardere peren houden. Door de structuur van het vruchtvlees is dit geen peer waar het sap echt uitloopt. 'Je moet er wel van houden. Je hebt mensen die liever veel sap hebben in een peer. Het nadeel van deze peer is dat hij een erg gladde schil heeft waardoor er snel beschadigingen aan de schil ontstaan en dus bruine plekjes.'