Orthopeed De Bruin dupeert tientallen patiënten

Dokter De Bruin is al 25 jaar werkzaam in het Waterlandziekenhuis. Een arts die in eerste instantie alle vertrouwen van de wereld wekt. In eerste instantie, want als er iets mis gaat, is hij is geen velden of wegen te bekennen.

Slachtoffers

In totaal zijn er bij ons 125 klachten binnen gekomen over deze arts. De rode lijn in het verhaal begint bij de voorlichting. Dokter De Bruin geeft zijn patiënten valse hoop. Hij vertelt vaak aan zijn patiënten dat zijn methode de enige manier is om kwaliteit van leven te houden. Over de risico's wordt niets vertelt. Als patiënten er zelf naar vragen, worden zij verwezen naar het internet. 'Hij beloofde kwaliteit van leven. Hij ging me beter maken, hij beloofde mij een nieuw leven, zo heeft hij dat ook duidelijk gezegd", aldus een van zijn patiënten.

Na de operatie zien de patiënten dokter De Bruin niet of nauwelijks aan hun bed. Terwijl veel patiënten na de operatie verschrikkelijk veel pijn hebben. Hoe de operatie is gegaan en wat er gebeurd is blijft een raadsel voor de patiënten. De orthopedisch chirurg vertelt de patiënten amper iets. Patiënten krijgen gewoon extra medicatie en de pijn moet vanzelf minder worden. Uiteindelijk worden de patiënten ondanks de hevige pijn naar huis gestuurd.

Patiënten kunnen thuis vaak niets anders dan op bed liggen. De pijn is te hevig en vaak kan men nog niet of nauwelijks lopen. De nacontrole bij dokter De Bruin is eigenlijk ook zinloos. De Bruin belooft dat de pijn vanzelf wegtrekt en voor verdere vragen verwijst hij zijn patiënten door naar andere collega’s in het Waterlandziekenhuis. 'Ik werd wakker uit de narcose, en toen had ik het gevoel dat ik er geen been meer aan had, was net of ie eraf was. Ik raakte in paniek', vertelt een patiënt.Collega's trekken niet aan de bel

De klachten die Radar binnenkrijgt gaan voornamelijk over dat patiënten na de operatie meer pijn hebben dan voor de operatie. De kwaliteit van leven is minder geworden. Veel patiënten zijn blijvend gehandicapt geraakt. Bij een aantal patiënten heeft dokter De Bruin blijvend letstel veroorzaakt door schroeven in zenuwen te plaatsen. De slachtoffers van dokter De Bruin zijn afhankelijk geworden en moet noodgedwongen hulpmiddelen gebruiken als een rolstoel om de dag door te komen.

Veel slachtoffers van de chirurg hebben bij verschillende ziekenhuizen een second opinion gevraagd. Artsen uit verschillende ziekenhuizen geven aan bij patiënten dat zij nooit geopereerd hadden hoeven worden. Toch blijft het onbegrijpelijk dat er nooit artsen zijn geweest die aan de bel hebben getrokken over hun collega.

Een arts is niet wettelijk verplicht te melden aan het betreffende ziekenhuis dat hij fouten heeft geconstateerd bij een collega. Tweede Kamerlid Henk van Gerven (SP) is er voorstander van dat artsen hiertoe verplicht worden en dat er sancties opgelegd worden als zij dit nalaten.Berispingen onbekend bij ziekenhuis

Het ziekenhuis beweert van niets te weten tot de twee berispingen die dokter De Bruin in januari 2009 opgelegd heeft gekregen van het regionaal tuchtcollege. En dat terwijl de Bruin vaker voor de rechter heeft gestaan. In 1989 klaagde een patiënt dokter De Bruin aan. Na een medische misser verloor het slachtoffer zijn been. De Bruin werd vrijgesproken. Er kon niet aangetoond worden dat dokter De Bruin fout gehandeld had. Maar dit was niet de enige keer dat de Bruin voor de rechter stond.

• In 1997/1998 klaagt een patiënt dokter De Bruin opnieuw aan.
• In 2007 staat dokter De Bruin voor het regionaal tuchtcollege. Hij krijgt dan een waarschuwing.
• In 2009 is het opnieuw raak, dokter De Bruin krijgt een dubbele berisping opgelegd. Een berisping is een bepaald soort waarschuwing. Verder heeft dit geen gevolgen voor de Bruin.

Het regionaal tuchtcollege hoeft het ziekenhuis niet te informeren over eventuele zaken tegen artsen. Het regionaal tuchtcollege verstuurd alleen een uitspraak naar de patiënt, de arts en de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Men gaat er vanuit dat de arts in kwestie het ziekenhuis zelf informeert.Waarschuwingen en berispingen niet in BIG-register

Het BIG-register (Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg) verleent duidelijkheid over de bevoegdheid van een zorgverlener. Als een arts ingeschreven staat bij het BIG-register mag hij de titel arts/dokter dragen. Elke Nederlander kan in het BIG-register kijken. Momenteel is het zo dat berispingen en eventuele waarschuwingen die opgelegd zijn door het regionaal tuchtcollege niet opgenomen zijn in het BIG-register. Hierdoor kan men niet zien of een arts in het verleden voor het tuchtcollege heeft moeten verschijnen.

Hier moet verandering in komen. Zo kunnen patiënten zelf kijken of een arts in het verleden fouten heeft gemaakt en wat voor fouten. Nu is in de wet geregeld dat alleen  tijdens een schorsing dit zichtbaar is in het register. Nadat de schorsing is afgelopen is dit niet meer te zien. Eind januari 2011 wordt in de kamer besproken of deze wet aangepast gaat worden.

Wij hebben SP-Kamerlid Henk van Gerven voorgelegd of er geen fonds moet komen om slachtoffers te helpen. Patiënten die slachtoffer zijn van een medische misser raken vaak arbeidsongeschikt en kunnen hierdoor geen stappen ondernemen.

Van Gerven: 'Ik ben een groot voorstander van de invoering van een officiële landelijke instantie die een medisch letselschadefonds beheert. Deze instantie zou namens de patiënten kunnen procederen voor recht en genoegdoening en tevens bij medische letselschade tot uitkering kunnen overgaan. Nu is het voor de patiënten en verwanten een groot probleem. Zij moeten zelf opdraaien voor de advocaatskosten tenzij zij uiteindelijk in het gelijk worden gesteld.

Tevens duurt het ontzettend lang – in een aantal gevallen vele jaren - en is er sprake van een ongelijke strijd omdat men het moet opnemen tegen een medisch bolwerk met meer kennis en geld. Bovendien hebben artsen zelf belangen in de medische letselschadeverzekeraars, waarvan er slechts een drietal zijn.'