Ildiko is inmiddels 60 jaar. Voor het dramatische ongeluk op school plaatsvond, was haar werk als docent op de VMBO school Sprengeloo in Apeldoorn haar lust en leven. Ze stond al 16 jaar met veel plezier voor de klas. Niet meer kunnen werken en iedere dag pijn is een kwelling. Ze heeft na het bedrijfsongeval constante schedelpijn, last van duizeligheid, concentratieproblemen, last van harde geluiden en ze raakt snel overprikkeld in drukke ruimtes. Ze is snel moe en heeft ze nog maar tien procent van haar oude energieniveau.

Wil je op de hoogte blijven van nieuws en tips over rechtsbijstand? Volg dan het onderwerp

School aansprakelijk

Haar voormalige werkgever heeft meteen alle schuld erkend voor het ongeval. ‘De school heeft gelijk een verklaring geschreven dat ze aansprakelijk zijn. Dat vond ik wel heel fijn, die heb ik ook opgestuurd naar Achmea, de aansprakelijkheidsverzekering van school’, zegt Ildiko Ujvari.

Zaak wordt niet opgelost

Ildiko schakelt ook meteen haar eigen rechtsbijstandsverzekering in, die is toevallig ook van Achmea. Ze heeft aanvankelijk veel vertrouwen in een goede afloop van haar zaak. Inmiddels is ze al 5,5 jaar verder en haar bekruipt het gevoel dat haar zaak niet wordt opgelost. ‘Ik heb de laatste twee maanden het gevoel dat ze niet gaan betalen. Daar ben ik ook naar van. Vandaar dat ik Radar gebeld en gemaild heb’, zegt Ildiko.

36.000 euro voorschot

Inmiddels hebben al vier advocaten zich in haar zaak verdiept. Samen hebben die al ruim 40.000 euro kosten gekost, maar een officiële schadestaat is nog steeds niet ingediend. Met veel pijn en moeite heeft Ildiko de afgelopen jaren diverse voorschotten gehad voor in totaal 36.000 euro. Dit bedrag staat niet in verhouding tot de werkelijk geleden schade.

1000 euro minder per maand

Na haar ontslag krijgt ze ieder maand zo’n 1000 euro minder aan inkomen. Deze salaristerugval blijft tot aan haar pensioen. Ook haar pensioenopbouw valt door dit ongeval een stuk lager uit. Daarnaast maakt ze extra kosten voor het inhuren van een huishoudelijke hulp en tuinman, werkzaamheden die ze vanwege haar letsel niet zelf meer kan uitvoeren. Ze wil deze kosten verhalen op haar voormalig werkgever.

Noodgedwongen huis verkopen

Haar financiële situatie is penibel. Ze staat op het punt haar huis noodgedwongen te moeten verkopen, want van de WIA-uitkering kan ze niet alle rekeningen betalen. Ze is teleurgesteld in haar rechtsbijstandsverzekering en ook in haar voormalig werkgever, die haar aan haar lot overlaten.

Herken je je in het verhaal van Ildiko? Laat het ons weten!

Niet tevreden

In 2017 schrijft haar voormalig werkgever (in persoon van de voorzitter van het college van bestuur van de Veluwse Onderwijsgroep) een brief naar Achmea, dit is ook de verzekeraar die de schade voor de school afhandelt. ‘We hebben enkele malen contact gehad met onze verzekeraar over hun handelswijze en hen aangegeven dat wij daar niet tevreden over zijn.’ Ook voor de school gaat het proces veel te traag.

Schikken voor 40.000 euro

In de lente van 2018 probeert Achmea haar zaak te schikken voor 40.000 euro. Daar gaat ze uiteraard niet mee akkoord. Het bedrag staat in geen verhouding tot het misgelopen salaris, pensioenopbouw en immateriële schade. Ildiko is het wachten zat en wil schot in de zaak.

Hulp van Radar

Ze besluit de hulp van Radar in te schakelen. Verslaggever Fons Hendriks belt aanvankelijk met Achmea, de rechtsbijstandverzekeraar van Ildiko. De voorlichter speelt meteen de privacykaart. Hij mag niets over de zaak zeggen, pas als hij een machtiging heeft van de verzekerde. Dat is geen probleem: Ildiko ondertekent het formulier met liefde. Radar stelt één simpele vraag: waarom duurt de afwikkeling van deze letselschadezaak zo lang?

Geen rol

Haar rechtsbijstandverzekering zegt dat als de zaak behandeld wordt door externe advocaten, die geen rol hebben in haar zaak. In een mail schrijven ze: ‘In de periodes dat wij mevrouw Ujvari hebben bijgestaan (oktober 2013 tot juli 2014 en januari 2018 tot juli 2018), hebben wij in de zaak volgens ons wezenlijke resultaten bereikt. Zo is onder meer de aansprakelijkheid erkend door de tegenpartij en heeft de klant verschillende financiële voorschotten ontvangen.’

Lees hier de volledige reactie van stichting Achmea Rechtsbijstand

'Helaas geen inhoudelijke mededelingen'

Fons belt vervolgens een andere persvoorlichter van Achmea. Achmea Schadeverzekeringen behartigt namelijk de belangen van de school. Daarop volgt een korte mail: ‘Wij spraken elkaar gisterenmiddag over een schadekwestie die al een lange tijd loopt. Ik heb navraag gedaan. Het is een vervelende en complexe zaak waarin wij ons steeds hebben ingezet om tot een goede oplossing te komen. De zaak loopt nog en er is contact tussen advocaten. Verder kan ik helaas geen inhoudelijke mededelingen doen. Het gaat om een zaak van onze klant, daarover verstrekken wij geen inhoudelijke gegevens.’

Toelichting geweigerd

Ook haar voormalig werkgever, de Veluwse Onderwijsgroep, weigert een toelichting te geven. ‘Ik laat u weten dat wij blijven bij ons ingenomen standpunt. We doen geen mededelingen aan derden over (oud)-medewerkers.’

Medewerking stopzetten

Kortom: niemand kan uitleggen waarom de afhandeling nu al 5,5 jaar op zich laat wachten, terwijl de schuldvraag zo klaar is al een klontje. Inmiddels is de door Achmea Rechtsbijstandverzekering ingeschakelde advocaat ter ore gekomen dat Radar zich met de zaak bemoeit. De advocate zet Ildiko voor het blok. Ze moet haar medewerking aan onze uitzending stopzetten, anders stopt zij als haar advocaat.

Ildiko leest met Fons de mail door. ‘Ik heb jou gevraagd alle activiteiten met Radar of andere soorten media stop te zetten en te zorgen dat er geen uitlatingen worden gedaan op radio, internet of tv.’

Weer zonder advocaat

Ildiko besluit – moedig als ze is – dat het item toch moet worden uitgezonden. Ze is bang dat er anders nooit een oplossing komt. Ze heeft het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Nu zit ze weer zonder advocaat en kan weer op zoek naar een nieuwe. Dan begint het verhaal weer van voor af aan. Iedereen lijkt te vergeten dat ze ziek is en slachtoffer is geworden van een bedrijfsongeval met grote gevolgen.

Geen causaal verband

Haar voormalige advocate erkent dat haar zaak al heel lang loopt, maar volgens haar is er in de afgelopen 5,5 jaar geen bewijs geleverd voor een medisch causaal verband tussen haar fysieke klachten en het ongeluk. Ook dit onderzoek wordt volgens Ildiko al jaren getraineerd door de tegenpartij. Ildiko had twee maanden geleden de toezegging om zich medisch te laten onderzoeken door een onafhankelijke neuroloog, maar deze afspraak wordt steeds niet gemaakt. Ze mag dit helaas niet zelf doen en is afhankelijk van de tegenpartij, dus tot op heden is er geen afspraak.

Nog recht op rechtsbijstand?

Stichting Achmea Rechtsbijstand zegt tegen Ildiko dat ze nu kijken of ze nog wel recht heeft op rechtsbijstand. ‘Daar ben ik erg van geschrokken, want dat zou betekenen dat alles voor niets is geweest en dat ik geen recht heb op een advocaat of gerechtelijke procedures, alleen omdat ik Radar heb ingeschakeld’, zegt Ildiko.

Lees hier de volledige (schriftelijke) reactie van stichting Achmea Rechtsbijstand

Hoop op verandering

Ildiko vervolgt haar verhaal: ‘Ik wil het toch door laten gaan, omdat ik hoop dat het een duwtje in de goede richting zal geven. En ik denk niet alleen voor mij, maar ook vele andere letselschadeslachtoffers, omdat ik vaak gehoord heb dat het op de manier gaat zoals ik behandeld word door een verzekeringsmaatschappij. Het is aan de orde van de dag. En ik hoop dat er in de toekomst verandering in komt.’

Herken je je in het verhaal van Ildiko? Laat het ons weten!