Reserveren en ruimtegebrek hinderen treinreis met fiets

Dat sommige mensen het reserveren als probleem zien, werd al duidelijk toen de NS aankondigde dat ze een proef ging uitvoeren: tot en met 15 september 2021 zijn reizigers verplicht om zich aan te melden voordat ze hun fiets mee mogen nemen. Een groep reizigersorganisaties tekenden bezwaar aan, en fietsersverenigingen lanceerden een petitie tegen de verplichting. 

Reserveren

Nu blijkt dat ook tweederde van de pollrespondenten het reserveringssysteem ziet als een probleem. Ze wijzen erop dat een ‘reservering’ geen garantie geeft op een plek. Een respondent schrijft: ‘Ik had een plek gereserveerd, en had wel plek. Een paar stations later kwamen er vier fietsen bij en was het te vol.’ De persoon concludeert: ‘Reserveren lijkt puur een indicatie voor de NS, waar ze vervolgens geen actie aan verbinden.’

Anderen schrijven dat ze moeilijk kunnen reserveren voor de terugreis als ze een fietstocht gaan maken. Hoe weet je immers op welk tijdstip je precies retour gaat? Eén respondent voorziet problemen met fietspech: ‘Als ik ver van huis ben en mijn fiets gaat kapot, wil ik zonder gedoe of twijfel de trein kunnen nemen naar huis.’ Daarnaast wijzen sommigen erop dat je reservering vervalt als je een aansluiting mist. 

Plaatsje vergaan

62 procent van de respondenten schrijft dat er te weinig plaats is voor fietsen. Iemand schrijft bijvoorbeeld dat de trein vanuit Utrecht naar Leeuwarden maar een of twee fietsplekken heeft. Verschillende respondenten beschrijven dan ook het ongemak van de beperkte ruimte: discussiëren over een gereserveerde plek, langs elkaar wringen, concurreren om ruimte met kinderwagens en rolstoelen. 

Daarom wordt één oplossing vaak genoemd: een coupé speciaal voor fietsen. Respondenten wijzen naar Duitse, Franse en Belgische treinen - en zelfs naar Deense metro’s - waar de vervoerder een speciale wagon beschikbaar stelt voor fietsen, met meer ruimte en stellages.  

Enkele polldeelnemers denken in een heel andere richting. ‘Gewoon helemaal afschaffen!’  stelt iemand, want: ‘De trein is voor personenvervoer, niet goederenvervoer.’ Iemand anders noemt fietsen in de trein ‘een gruwel’ voor reizigers. 

In en uit

44 procent van de mensen vindt het een probleem dat de fiets niet in de trein mag tijdens spitsuren (6.30-9.00 en 16.00-18.30 uur). Daarnaast vindt 41 procent dat in- en uitstappen met een fiets moeizaam gaat. Met name intercity’s leveren problemen op, omdat ze in tegenstelling tot sprinters een trapje hebben. Een beladen fiets of e-bike is voor veel mensen lastig de treden op te tillen. Een verwant probleem wordt beschreven door veel van de 13 procent mensen die ‘anders’ aankruisten. Meerdere mensen geven aan dat liften op stations regelmatig defect zijn of te weinig ruimte bieden, waardoor ze een zware fiets niet zomaar op het perron krijgen. 

Bovendien zeggen sommige mensen dat ze niet weten waar de fietseningang van de trein zal stoppen. ‘Dan moet je dus hele trein afrennen om deze te vinden’, vertelt een respondent. 

Overige obstakels

Ten slotte vindt 31 procent van de respondenten dat een fiets meenemen te duur is. (Een Fietskaart Dal kost bij de NS normaliter 7,50 euro.) 10 procent huurt liever ter plekke een OV-fiets dan dat zij een eigen fiets meenemen. 

Slechts 3 procent van de respondenten zegt überhaupt geen obstakels te zien. Een vrolijke respondent laat weten: ‘Als ik mijn dochter bezoek in het uiterste noorden van de provincie Groningen neem ik altijd mijn fiets mee, in de trein van Arriva. Ik ben superblij dat het kan!’