Stapeling kosten langdurige zorg: vervolg
Veel mensen komen in geldproblemen door de eigen bijdrage die zij moeten betalen volgens de Wet langdurige zorg (Wlz) en de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).
Radar besteedde daar in mei dit jaar ook al aandacht aan. Naar aanleiding van die uitzending opende Ieder(in), de koepelorganisatie voor mensen met een beperking of chronische ziekte, een meldpunt en kreeg 300 meldingen binnen.
Met het nieuwe kabinet in zicht is het tijd om actie te ondernemen. Dus wat gaat er gebeuren met de 300 meldingen? Ieder(in) schuift aan in de studio.
Persoonlijk verhaal
Te veel mensen met een chronische ziekte of beperking hebben te maken met een stapeling van zorgkosten. Ieder(in) zet zich in voor deze mensen en opende in mei een meldpunt. De afgelopen maanden deden 300 mensen hun persoonlijke verhaal over hun ervaringen met zorg en de stijgende kosten.
Vrijwel alle mensen die zich hebben gemeld komen structureel geld tekort aan het einde van de maand en moeten hun spaargeld aanspreken. Ook zijn er mensen die geld lenen en hierdoor een schuld opbouwen of ze staan voor de keuze om bepaalde zorg te mijden. Al is dit niet altijd mogelijk.
Niet-vergoede medicijnen, hoge servicekosten
Dit geldt ook voor de eigen bijdrage voor de Wet langdurige zorg. Steeds vaker hebben mensen minder te besteden omdat ze een hoge eigen bijdrage moeten betalen voor de intensieve zorg die ze krijgen in een instelling.
De zorg- en leefkosten zijn vaak ook breder dan algemeen aangenomen. Mensen hebben regelmatig te maken met extra kosten voor bijvoorbeeld niet vergoede medicijnen, hoge servicekosten voor aangepast wonen en een hogere energierekening.
Uit de meldingen blijkt het heel ingewikkeld is om uit te zoeken waar men recht op heeft en welke mogelijkheden er zijn voor hulp. Ook is het onduidelijk welke kosten men kan verwachten en is dat pas duidelijk als de beschikking van het CAK, vaak drie maanden later, op de deurmat valt.
Jongeren onvoldoende geïnformeerd
Opvallend is dat veel jongeren gereageerd hebben. Ze geven aan geconfronteerd te worden met plotselinge kosten. Zodra je 18 jaar wordt, moet je een eigen bijdrage betalen en veel jongeren melden dat zij niet of onvoldoende geïnformeerd zijn en hierdoor voor onverwachte kosten kwamen te staan.
Meer bijbetalen door nieuwe regels? Meld het
Ieder(in) heeft alle verhalen gebundeld en gaat deze aanbieden aan de Tweede Kamer. Het netwerk roept iedereen op die te maken heeft met een beperking of chronische ziekte om de uitwerking van het nieuwe regeerakkoord in hun eigen gemeente te volgen. Wie door de nieuwe regels tóch meer moet bijbetalen, kan dat nog altijd melden bij Ieder(in).
Forum
Discussieer mee op ons forum! Meld je vandaag nog aan en deel je inzichten met andere leden.
Forumreacties
3Veel mensen komen in geldproblemen door de eigen bijdrage die zij moeten betalen volgens de Wet langdurige zorg (Wlz) en de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Radar besteedde daar in mei dit jaar ook al aandacht aan. Naar aanleiding van die uitzending opende Ieder(in), de koepelorganisatie voor mensen met een beperking of chronische ziekte, een meldpunt en kreeg 300 meldingen binnen. Met het nieuwe kabinet in zicht is het tijd om actie te ondernemen. Dus wat gaat er gebeuren met de 300 meldingen? Ieder(in) schuift aan in de studio. Maandag 16 oktober in Radar, om 20:30 uur bij AVROTROS op NPO 1
Ben benieuwd of er ook wordt gekeken naar de overige kosten die je hebt als chronisch zieke. Hebben een jong gezin en komen niet in aanmerking voor welk te bedenken subsidies ook, omdat er naast een uitkering ook gewerkt wordt en hierdoor inkomensgrens hoger wordt. Wanneer we bij bijv de belastingdienst aanvinken dat mijn partner zou werken komen we wel in aanmerking voor subsidies. Erg frustrerend . .....
Nee @Monique_A-V, daar wordt dus niet naar gekeken. En inderdaad, zéker heel frustrerend en herkenbaar voor mij. Al zou de Eigen Bijdragen veranderen, dan nog valt er heel veel buiten! Immers niet alle medicijnen, hulp en hulpmiddelen worden vergoed door een zorgverzekering of een gemeente d.m.v. de eigen bijdrage of via de belastingaftrek. Al vanaf 2012: * Niet alle medicijnen en niet alle behandelmethoden worden volledig vergoed door de zorgverzekeringen. * Veel zieken en gehandicapten hebben ook een extra aanvullende verzekering moeten nemen, sinds de fysio uit het pakket is gehaald en al zou het er terug in komen, dan nog durf je eigenlijk die extra verzekering niet op te zeggen, want stel dat ze het volgend jaar terugdraaien. Dan kom je er als patiënt niet meer tussen. * Bij veel gemeenten zijn de afgelopen jaren de Eigen Bijdragen zo hoog geweest, dat menigeen zijn hulpmiddel wel heeft in moeten leveren! Al verandert waarschijnlijk dan nu de Eigen Bijdrage, hoe kom je weer in aanmerking voor deze hulpmiddelen, aangezien al de WMO-machtigingen voor bepaalde hulpmiddelen, die je had vóór 2012, vernietigd. * Bij veel gemeenten zijn ze eigen regels toe gaan passen en dat mochten ze nog ook. Maar daardoor was er geen geld voor de zorg, maar blijkbaar wel om andere instanties/bedrijven in te huren, voor de contacten met de zorgbehoevenden. Het doel werd veelal om zoveel mogelijk aanvragen met 'NEE' te beantwoorden. En dan ook nog door mensen, die geen verstand van medische zaken hebben en een brief van de huisarts of specialist was blijkbaar niet voldoende meer. * Tevens bepalen gemeenten welke hulpmiddelen er bij het WMO-pakket horen en welke niet. Bv. iemand met ernstige reuma aan de handen, zou geholpen zijn met dingen als een elektrische blikopener, een elektrisch mes en dergelijke. Nou die horen écht niet tot de hulpmiddelen! Men classificeert deze als luxe artikelen, terwijl het bij bepaalde handicaps écht geen luxe is! * Bij veel gemeenten zijn de huishoudelijke hulpen al tot het minimum gedaald of zelfs helemaal weggehaald! En met de wijziging van de Eigen Bijdrage; hoe kom je er in vredesnaam er weer voor in aanmerking? * Aftrek van de belastingdienst is ook al meer 70 % verminderd vanaf 2012 en het 'vreemde' is, dat hulpmiddelen door een gemeente belastingtechnisch nog mochten worden afgeschreven, zowel de aanschaf als de reparaties en het onderhoud. Maar nu veel mensen het met hun laatste spaarcenten hebben aan moeten schaffen, is er ineens niets meer aftrekbaar! Voorheen werd door een gemeente na 7 jaar een nieuwe scootmobiel besteld, want dan was hij afgeschreven, er werd niet eens meer gezocht naar een manier om te repareren. Hoe kwam het toch dat de zorgkosten voor hulpmiddelen zo duur zijn?