Pitah komt bij het opruimen van haar bureau een map tegen met deze rekening. Ze toont Fons het stortingsbewijs en de gesloten overeenkomst met de bank. Die 10.000 gulden zou nu omgerekend zo'n 6500 euro waard zijn, los van eventuele beleggingsrendementen. Ze is al een jaar bezig met het terugvinden van haar 'vergeten' spaargeld. 

Rabobank heeft geen informatie

Pitah gaat in eerste instantie met alle gegevens naar de plaatselijke Rabobank in Barneveld. Daar krijgt ze nul op rekest. Ze krijgt een schriftelijke reactie van de bank: 'Rabobank Gelderse Vallei heeft echter geen informatie meer over deze rekeningen. Bij de Rabobank is de bewaartermijn voor klantinformatie zeven jaar na het beëindigen van de klantrelatie. Omdat we geen gegevens meer van uw rekeningen hebben zullen deze al voor 2013 zijn opgeheven. We kunnen u hierdoor geen verdere informatie geven over deze rekeningen.'

Keihard uitgelachen door de bank

Het echtpaar heeft in de afgelopen 21 jaar nooit rekeningafschriften ontvangen of een bericht dat de rekening werd opgeheven. Het stel heeft zelf ook nooit geld van de beleggingsrekening gehaald of gevraagd de rekening op te heffen. En ze zijn de afgelopen 21 jaar nooit verhuisd, dus de post kan niet naar een verkeerd adres gestuurd zijn. 

Pitah belt vervolgens naar het hoofdkantoor van de Rabobank in Utrecht. Daar wordt ze keihard uitgelachen. Ze wordt denigrerend aangesproken met 'mevrouwtje'. 'We hebben een bewaarplicht van zeven jaar en daar ben je overheen. We kunnen niets doen.' Ook grapt de medewerker: 'Misschien heeft je man het geld wel stiekem van de rekening gehaald?' Na deze valse beschuldiging is ze echt pissig op de bank. Hoeveel mensen hebben niet zo'n vergeten rekening en de bank pikt vervolgens je geld in?

300 tot 650 miljoen euro aan slapende banktegoeden

De Consumentenbond publiceert in 2017 een artikel over 'slapende' bankrekeningen en verzekeringen. De banken kunnen geen bedragen noemen om hoeveel geld het gaat. Daarom becijferde de Consumentenbond op grond van de gemiddelden uit het Verenigd Koninkrijk en België dat Nederlanders naar schatting zo'n 300 tot 650 miljoen euro aan slapende banktegoeden hebben. Hier bovenop komen nog de niet-uitgekeerde pensioengelden en levensverzekeringen. Alleen al de vijf grootste pensioenfondsen hebben opgeteld circa 400 miljoen euro gereserveerd voor pensioenen die nooit zijn aangevraagd en daardoor niet tot uitkering zijn gekomen.

Informatie bij de Belastingdienst

Sinds 2013 registreert de Belastingdienst op je vooringevulde aangifte (VIA) alle op jouw naam registreerde bankrekeningen, maar de beleggingsrekening van het echtpaar Borkus ontbreekt en was toen al 'kwijt'. Van de afgelopen vijf jaar kun je in het online-domein Mijn Belastingdienst je aangiftes en alle geregistreerde bankrekeningen terugvinden. Voor die periode moet je de Belastingtelefoon bellen op 0800-0543. 

De woordvoerder van de Belastingdienst laat verder weten: 'Is de rekening vóór 2015 opgeheven, dan hebben de gegevens over de betreffende rekening in beginsel geen betekenis meer voor de Belastingdienst - en daarom worden ze niet langer beschikbaar gesteld. Tenslotte: het is mogelijk om een inzageverzoek te doen voor specifieke informatie. Daar wordt dan zorgvuldig naar gekeken. Over het algemeen geldt echter dat beschikbare informatie al in de VIA is terug te vinden.' 

Verder hoort Fons dat de Belastingdienst alle informatie voor 2006 vernietigd heeft vanwege de privacywetgeving AVG. Dus deze informatie valt niet meer te achterhalen. 

Banken zijn laks in opsporen van de rechtmatige eigenaren

Volgens de Consumentenbond zijn banken laks in het opsporen van de rechtmatige eigenaren. De Rabobank schreef in 2017 als reactie. 'Rabobank zoekt sinds 2014 niet meer actief naar slapende rekeningen, behalve als de bank daar 'last van heeft'. Dit is het geval als post onbesteld retour komt, een identiteitsbewijs ontbreekt of als de klant is overleden en er zich geen erfgenamen melden. 'Als de opsporing van de eigenaar niet lukt, wordt de rekening na veertien maanden 'stilgezet'. We houden dan geen kosten in en keren geen rente uit. Verder blokkeren we de pas en is er geen opname mogelijk.' 

Geen verjaringstermijn voor slapende tegoeden

Pitah stapt naar Slapende Tegoeden, een initiatief dat in 2014 is opgericht door de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB). Daar hoort ze dat er een verjaringstermijn is van twintig jaar en niet van zeven jaar en dat banken zich niet beroepen op verjaring. De site meldt: 'Volgens de wet vervalt het recht om het saldo van een slapende rekening - waarvan de rekeninghouder onvindbaar is - te vorderen na twintig jaar van de bank. Banken doen echter géén beroep op deze verjaringstermijn. Als de claim kan worden aangetoond, keren ze tegoeden ook ná twintig jaar uit aan de rechthebbende(n).' 

Slapende Tegoeden alleen voor erfgenamen

Alleen komt Slapende Tegoeden pas in actie als iemand overleden is. Dus alleen erfgenamen of een executeur kunnen zich hier melden. Pitah en haar man zijn gelukkig nog springlevend. Volgens de Consumentenbond wordt circa duizend keer per jaar een verzoek ingediend door erfgenamen bij het Loket Slapende Tegoeden. In zo'n tweehonderd gevallen (twintig procent van de aanmeldingen) wordt met succes een vergeten rekening, kluis of safeloket opgespoord. Ook op de site van De Nederlandsche Bank (DNB) meer tips over een oude polis of spaarbankboekje.

Klacht indienen Kifid

Pitah belt naar het Klachteninstituut voor de Financiële Dienstverlening (Kifid). Ze mag pas een klacht indienen als ze de interne klachtenprocedure bij de Rabobank heeft afgerond. Dus Pitah klimt weer in de pen en dient op 13 oktober 2020 een officiële klacht in tegen de bank. Volgens de mail neemt de Rabobank binnen twee dagen contact met haar op. Op 16 oktober mailt Pitah alle gevraagde documenten naar de Rabobank en vervolgens wordt het oorverdovend stil. Op 30 oktober mailt Pitah nogmaals naar de bank dat ze niets meer vernomen heeft. Ze is na een zoektocht van een jaar het wachten meer dan zat en schakelt de hulp van Fons in.

'Uiterste best doen voor een oplossing'

Fons gaat op bezoek bij Marcel Wijnen, de directeur van Rabobank Gelderse Vallei. Hij zegt toe een oplossing te zoeken. 'Ik ken de casus niet, maar dat moeten we zeker gaan uitzoeken als die mevrouw zo lang geleden zoveel geld heeft gespaard. Dat kan niet zijn dat het geld weg is. Ik neem aan dat we hier tot een oplossing gaan komen. Ik durf toe te zeggen dat we ons uiterste best gaan doen om deze mevrouw te gaan helpen.' 

Op de dag van de uitzending krijgen we een schriftelijk statement van de bank. 'Als klanten kunnen bewijzen dat het slapende tegoed van hen is, krijgen ze dit uitbetaald', zegt de Rabobank. Via onderstaande link lees je de volledige reactie van de bank.

Reactie van de Rabobank

Meer consumenten met verdwenen spaartegoeden

Het verhaal van Pitah is niet uniek, blijkt een oproep die wij vorige week hebben uitgestuurd. Radar krijgt een aantal reacties binnen van consumenten met een soortgelijk verhaal. Opvallend is dat alle grote banken worden genoemd. Iemand schrijft. 'Ik heb geleidelijk 20.000 euro gespaard en het is weg. De bank doet niets.' Een andere reactie: 'Ik had in de jaren '80 zo'n 6000 gulden gespaard. Mijn bankspaarboekje zat in de deur van mijn auto. Door een ongeluk waren mijn auto en spaarbankboekje weg. De bank liet per brief weten dat het geld terugvinden onmogelijk was.' 

Een andere consument spaarde 45 jaar geleden zo'n 3000 gulden. Hij verhuisde van Rheden naar Leeuwarden, maar hij heeft zijn rekening nooit opgezegd. 'De bank kon jaren later niets meer voor mij doen, omdat ik geen pasje meer had. Ik was mijn geld kwijt.' 'Ik heb tussen 2008 en 2010 zo'n 7000 euro gestort, maar de bank doet tot nu niet zoveel voor mij. Ik moet met meer bewijzen komen.' 

Geld op 'verdwenen rekening' vervalt aan de bank

Ook een oud-bankmedewerker van ING meldt zich. 'Ik weet dat bij de ING de regel was dat niet-muterende rekeningen na een paar jaar werden afgewikkeld en dat het saldo van deze rekeningen naar het hoofdkantoor van de ING Bank werd overgeheveld. In mijn tijd konden cliënten die een vraag hadden over een verdwenen rekening altijd bij het hoofdkantoor van de ING Bank navraag doen. Zelf heb ik het altijd vreemd gevonden dat na twintig jaar het geld van deze rekeningen door de ING Bank gehouden mocht worden en dat het niet naar de Nederlandse staat gaat.'