Vergoeding bijzondere tandheelkunde - reactie Zorgverzekeraars Nederland

VRAAG RADAR: Kennen jullie de klachten dat zorgverzekeraars verschillend reageren op aanvragen?
ANTWOORD ZN: Dat beeld herkennen wij niet. Het is wel zo dat geen patiënt hetzelfde is en zorgverzekeraars, zeker met dit soort complexe aanvragen, graag persoonlijk en zorgvuldig te werk willen gaan. Bij iedere aanvraag is daarom sprake van een individuele beoordeling.
 
VRAAG RADAR: Zouden jullie graag zien dat verder verduidelijkt wordt wie aanspraak kan maken op vergoeding?
ANTWOORD ZN: Wij verwelkomen iedere verduidelijking die leidt tot betere uitvoering van de Zorgverzekeringswet. Uiteindelijk is namelijk iedereen – patiënt, zorgverlener én zorgverzekeraar –  gebaat bij duidelijkheid. De inhoud van het basispakket is wettelijk bepaald. Tandheelkunde voor verzekerden van 18 jaar en ouder maakt daar geen onderdeel van uit, maar er kan in een bepaald geval wel vergoeding van bijzondere tandheelkunde van toepassing zijn. Het kan zijn dat een patiënt of zorgverlener daar niet bekend mee is.  

VRAAG RADAR: Zijn jullie bereid om als koepelorganisatie zelf stappen te ondernemen om tot duidelijkere afspraken te komen?
ANTWOORD ZN: Er worden al stappen gezet door zorgverzekeraars. Er is structureel en constructief contact met Cobijt. De adviserend tandartsen van zorgverzekeraars, verenigd in het College Adviserend Tandartsen (CAT), zijn daar actief bij betrokken. Om uniformiteit te krijgen in de aanspraakbeoordelingen hanteert het CAT bovendien (openbare) toetsingsrichtlijnen voor adviserend tandartsen. Deze zijn terug te vinden op de website, zo ook de toetsingsrichtlijn voor xerostomie (= droge mond).

VRAAG RADAR: Waarom vallen zorgverzekeraars bij gebitsschade veroorzaakt door behandeling tegen kanker, vaak niet terug op de vergoeding bijzondere tandheelkunde.
ANTWOORD ZN: Dat beeld herkennen wij niet. De inhoud van het basispakket is wettelijk bepaald. Tandheelkunde voor verzekerden van 18 jaar en ouder maakt daar geen onderdeel van uit, maar er kan in een bepaald geval wel vergoeding van bijzondere tandheelkunde van toepassing zijn. Het kan zijn dat een patiënt of zorgverlener daar niet bekend mee is. Wanneer een verzekerde een behandeling voor kanker heeft ondergaan, heeft een zorgverzekeraar vanuit de wet de verplichting om vast te stellen of er een relatie is tussen de behandeling en de gebitsproblemen. Bij het syndroom van Sjögren is niet altijd sprake van een oorzakelijk verband met tandheelkunde, dat kan per patiënt verschillen. Xerostomie (= droge mond) kán voorkomen bij bijvoorbeeld het syndroom van Sjögren, maar dat is niet altijd het geval. Om de aanspraak op vergoeding vanuit de basisverzekering te toetsen kán (op kosten van de zorgverzekeraar) een speekselonderzoek opgevraagd worden. De uitslag van dit onderzoek geeft een objectiveerbare maat voor de ernst van de xerostomie. Ook bij de behandeling van oncologie met chemotherapie kan een xerostomie veroorzaken, maar deze xerostomie is niet altijd blijvend. In het geval van blijvende (ernstige) xerostomie, kan er aanspraak zijn op tandheelkundige zorg uit de bijzondere tandheelkunde.

VRAAG RADAR: Zijn jullie van mening dat het terecht is dat de bewijslast om voor vergoeding in aanmerking te komen, bij de patiënt ligt?
ANTWOORD ZN: Om een aanspraak te kunnen beoordelen, ontvangt de zorgverzekeraar gegevens van de zorgverlener. Afstemming tussen zorgverlener en patiënt is daarbij cruciaal. Dit is nadrukkelijk niet de verantwoordelijkheid van de patiënt alleen.