Hoe hypoallergeen zijn hypoallergene honden?

Labradoodle

Wie allergisch is voor honden, krijgt vaak de tip om een labradoodle, schnauzer of poedel te nemen. Deze honden zouden namelijk hypoallergeen zijn, waardoor je er geen last van zou hebben. Is dat echt zo? Radar zoekt het uit.

Niet allergisch voor haren

Veel mensen denken dat je met een hondenallergie allergisch bent voor hondenharen. Daarom zou je wel een hond in huis kunnen nemen die geen haren heeft of minder haren verliest, zoals een labradoodle of een Shih Tzu. 

Dit blijkt echter een misverstand. Je bent namelijk niet allergisch voor hondenharen, maar voor specifieke eiwitten van de hond. Deze eiwitten zijn aanwezig in alle klieren en lichaamssappen van het dier. Het zit bijvoorbeeld in het speeksel, de urine en de talgklieren van de hond. 

En omdat dieren zichzelf likken, worden de allergenen via het speeksel over hun hele lichaam verspreid. En zo komt het via huidschilfers en haren overal terecht, ook in de lucht. 

Hierdoor kunnen alle honden een allergische reactie veroorzaken, ook honden die niet of nauwelijks verharen. Wetenschappelijk onderzoek bevestigt dan ook dat hypoallergene honden net zoveel allergenen verspreiden als niet-hypoallergene huisdieren. 

Gezondheidsproblemen hypoallergene honden 

Volgens organisatie Dier&Recht is het stempel hypoallergeen niet alleen onterecht, maar ook problematisch, omdat de dieren zelf kampen met gezondheidsproblemen. 

Naakthonden verbranden bijvoorbeeld makkelijk in de zon en hun huid beschadigt snel door bijvoorbeeld takjes. Dieren die niet verharen, ondervinden juist vaak hinder van hun vacht. Dit komt doordat de dieren wat langer haar hebben. Dit hangt al snel voor hun ogen of raakt in de klit. 

En als blijkt dat hun baasje toch een allergische reactie krijgt, kunnen honden daar ook hinder van ondervinden. Zo worden bijvoorbeeld buitensporig vaak gewassen of moeten buiten leven om de klachten van hun baasje te verminderen. Of ze worden naar het asiel gebracht als blijkt dat het echt niet gaat. 

Bron: Dier&Recht

Meer over