Netverlies
Stroom wordt opgewekt en getransporteerd door een netwerk van draden, transformators en electriciteitskabels. Stroom over grote afstanden is het makkelijkst te transporteren als het voltage hoog is. Het wordt opgewekt op 10 of 20 Kilovolt (kV). Een Kilovolt is 1000 volt.
Daarna wordt het meestal getransformeerd naar 150 kV of 380 kV. Vervolgens komt het via een aantal transformaties terecht in uw huiskamer als de bekende 220 Volt. Bij elke stap van ophogen of afdalen in voltage, dus bij elke transformatie, wordt 1,5 procent aan energie verloren. Ook bij het transport over de draden en kabels, wordt er een klein percentage verloren. Als er 100 eenheden worden opgewekt en verstuurd richting consument, komt uiteindelijk gemiddeld 88 procent aan. Gaandeweg wordt dus 10 tot 12% verloren. Dat noemen we netverlies.
De totale netverliezen in 2009 bedroegen 350 miljoen euro. Deze kosten worden doorgerekend naar de eindgebruiker, zoals consumenten en bedrijven. De consument gebruikt 20% van alle stroom en zorgt derhalve voor 20% van de netverliezen. De consument wordt echter, zo blijkt uit berekeningen, voor ruim 80% van de kosten aangeslagen. Radar zoekt het uit.
Deel je ervaringen, stel vragen en discussieer met andere leden over dit onderwerp.
Laatste reacties
35Bij het transport van energie gaat een flink deel verloren. De kosten hiervoor worden geraamd op 350 miljoen euro per jaar. Radar laat zien hoe huishoudens in Nederland hierdoor tientallen euro’s teveel betalen. Maandag 15 november in Radar, 20.30 uur op Nederland 1
Ach, alle eindverbruikers betalen ook dik mee aan de fraude die anderen plegen. Wat is het nieuws?
Netverlies of wel transportverlies is de normaalste zaak van de wereld. Bij het opwekken van energie wordt de spanning al zo hoog mogelijk opgewekt en vervolgens nog hoger getransformeerd tot wel 500.000 KVA om het netverlies zo gering mogelijk te laten worden en transport over grote afstanden mogelijk te maken. Hoe hoger de spanning hoe minder stroom er loopt en aangezien de stroom weerstand ondervindt in de leidingen terwijl de hooogspanning daaronder niets te lijden heeft. Wel is het zo dat door de hoogspanning de electronen zich met name in de buitenste laag der leidingen verplaatst vanwege de gelijknamige polarisatie daarvan welke een onderlinge afstoting tot gevolg heeft en waardoor er over grotere afstanden wel wat spanningsverlies optreedt. Bij vochtige lucht, regen, sneeuw of ijzel is de overslag via de isolatoren zelfs hoorbaar en soms, als het echt donker is, zichtbaar. Het netverlies wordt hierdoor zo gering mogelijk gehouden, dus door de hoogspanning. Het enige punt alwaar verlies optreedt is bij het transformeren van de spanning omhoog en andersom. Hiertegen is niet te doen en de normaalste zaak van de wereld. Door de weerstand welke de stroom in de leidingen ondervindt treedt geen verlies op. Wel zal er bij een behoorlijke belasting spanningsval kunnen optreden aan het einde der transportleiding van enkele volts. Dit is het gevolg van de soortelijke weerstand van de leidingen. Nu kan men wel een punt van het netverlies maken maar het is onvermijdelijk dat het ontstaat. Uiteraard worden de collectieve kosten waarin tevens met verliezen rekening is gehouden, omgeslagen naar de verbruikers. Vroeger was dat niet zo'n punt omdat de energieprijzen toen volstrekt anders golden dan nu het geval is maar tegenwoordig bij de hoge tarieven is netverlies een onoverkomelijk kwalijke factor.