Reacties politieke partijen
Bij de plenaire behandeling van de Justitiebegroting voor 2010 heeft GroenLinks een motie aangenomen gekregen (met steun van SP, PvdA, D66, PvdD, CU, SGP, PVV en lid Verdonk) waarin opgeroepen wordt tot een onderzoek hoe collectieve schadevergoedingsmogelijkheden voor groepen consumenten te verbeteren zijn. De negatieve ervaringen uit het verleden (denk aan de Duisenbergregeling) leren dat (vrijwillige) collectieve afdoening niet alleen gunstiger voor consumenten uitpakt, maar ook nog eens veel efficiënter omspringt met beperkte capaciteit van de rechterlijke macht. Samen sta je sterk. Door collectief actie te ondernemen in vergelijkbare consumentenzaken worden torenhoge gerechtelijke kosten gezamenlijk gedeeld. Grote partijen, denk aan de effecten lease-aanbieders, letselschadeverzekeraars e.d., anticiperen er vaak welbewust op dat consumenten langdurige gerechtelijke procedures financieel noch emotioneel kunnen volhouden. Die processtrategie kan door collectieve aanpak doorbroken worden. Kortom: GroenLinks is een groot voorstander van vrijwillige, collectieve schadevergoedingsmogelijkheden. Het is een wezenlijke bijdrage aan het emancipatieproces van consumenten én is goed voor de proceseconomie.PVDA:
Hoewel het altijd de voorkeur verdient om buiten de rechter tot overeenstemming te komen, vindt de Partij van de Arbeid dat belangengroepen ook collectief een vordering bij de rechter moeten kunnen indienen om hun schade vergoed te kunnen krijgen. De Wcam gaat dan ook niet ver genoeg. De mogelijke verbindendverklaring door de rechter is onvoldoende. Het collectieve actierecht heeft meerdere voordelen. Allereerst maakt het de slachtoffers sterker in de onderhandelingen voorafgaande aan de procedure, want het kunnen dreigen met een collectieve actie maakt je positie sterker en daardoor meer gelijkwaardig aan de grote verzekeraars/ de overheid. Ten tweede zal het de gemiddelde tijd die slachtoffers op hun geld moeten wachten verkorten. Ten derde zal het capaciteit opleveren bij de rechtbank. Het bespaart dus belastinggeld en schaarse tijd van de rechter.
Ten vierde: het versterkt de positie van het individuele slachtoffer in het proces ( mogelijk wel ten koste van enig maatwerk).CDA:
Het CDA heeft zeer recent over dit thema overleg gehad met de Consumentenbond.
We zijn voorstander van de mogelijkheid. Wel zullen we kritisch zijn omtrent de vormgeving. Die moet eenvoudig, effectief, transparant en voor iedereen bereikbaar zijn.
Dit om ervoor te zorgen dat in principe iedereen hiermee uit de voeten kan en niet alleen mensen met veel contacten of contanten. Daarnaast mag het geen zaak zijn of worden waarbij voor elke stap advocaten nodig zijn, waardoor kosten hoog worden c.q. deelnemers worden afgeschrikt. Tegelijkertijd moet er voorkomen worden dat we onze samenleving zodanig juridisch maken dat overal non claim clausules ontstaan.
VVD:
Wij staan open voor discussie. We zien de meerwaarde van een eenvoudige afwikkeling van collectieve schade door verenigingen of stichtingen die de belangen vertegenwoordigen van grote groepen van mensen die schade hebben geleden. Wij realiseren ons ook dat er nadelen kunnen kleven aan een verruiming van de nu bestaande mogelijkheden, waaronder het aanjagen van een verdere claimcultuur (denk aan de stichtingen rond de DSB bank waarvan de motieven soms kwestieus leken) en daaruit voortvloeiend de 'Amerikaanse toestanden' zoals de organisatoren van dit soort acties die soms tot wel 30% van de opbrengst (die miljoenen kan zijn) voor zichzelf houden. Daarnaast is het in veel gevallen nog maar de vraag hoe de opbrengst wordt verdeeld en wie daar toezicht op houdt. Dat zijn de aarzelingen. Wij zijn vóór als deze problemen opgelost kunnen worden of zich niet zullen voordoen.