Verdoving bij de tandarts.

Als je de bijsluiter van een van de meest gebruikte verdovingen in de tandartspraktijk doorbladert, valt meteen op dat de patiënt wordt aangesproken. Zo staat er bijvoorbeeld te lezen in de bijsluiter van het verdovingsmiddel Ultracain DS Forte: ‘Lees dit rustig door voor u aan de behandeling begint’, ‘Gebruik dit medicijn niet als een van de volgende waarschuwingen op u van toepassing is’ en ‘Heeft u klachten, meldt deze dan aan uw behandelend arts’. Toch krijgt de patient deze bijsluiter nooit te lezen. De tandarts moet uiteraard deze informerende rol overnemen. In de praktijk gebeurt dit echter te weinig, zo blijkt uit de enquete die TROS Radar hield onder het Radar Testpanel.Testpanel

Zo vroeg we aan de 37.000 mensen die de afgelopen twee jaar een verdoving hebben gekregen bij de tandarts ‘Bent u voorafgaand aan het toedienen van de verdoving voorgelicht over het middel, de behandeling en de bijwerkingen?’ Hierop geeft ruim 68% aan niet voorgelicht te zijn. Vervolgens vroegen we of, zoals het hoort, de tandarts voorafgaand aan de verdoving heeft gevraagd naar het medicijngebruik, allergieën of medisch verleden van de patiënt. 64% geeft aan dat hier niet naar gevraagd is. Omdat aan verschillende verdovingsmiddelen duidelijke contra-indicaties zitten, is dit zorgelijk. Contra-indicaties zijn redenen waarom je een middel niet zou moeten gebruiken. Mensen die een glaucoom (verhoogd oogbaldruk) of hartritmestoornissen hebben, moeten het meest gebruikte verdovingsmiddel niet gebruiken. Doen ze dit wel, dan is de kans dat hun klachten verergert aanwezig. De tandarts moet bij deze mensen opteren voor een ander verdovingsmiddel. Het is dus van belang dat een tandarts voorafgaand aan de verdoving kijkt en informeert naar de medische status van zijn patiënt. De volledige uitslag van de enquête vindt u hier.

Informed Consent

In Nederland moeten artsen, doktoren en behandelaars zich houden aan de regels die opgesteld zijn in de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WBGO). In de WBGO staat onder andere te lezen hoe een behandelaar zijn patiënt moet voorlichten en informeren. Voor een behandelaar staart met een behandeling moet de patiënt zogenaamde informed consent geven. Dit betekent dat de patiënt toestemming moet geven voor het ondergaan van de behandeling, maar dat deze toestemming gebaseerd moet zijn op volledige informatie over die behandeling. Kortom, een patiënt moet van tevoren voorgelicht zijn, voordat de behandelaar aan de behandeling begint. Overigens hoeft de behandelaar niet alles te vertellen. Als hij van bepaalde zaken redelijkerwijs kan uitgaan dat de patiënt dat weet, hoeft hij dat niet alsnog te melden.

Bijwerkingen

Bijwerkingen van een verdoving komen niet heel vaak voor. We kennen drie soorten bijwerkingen bij verdovingen. Allereerst zijn dat zogenaamde stressreacties. Een bezoekje aan de tandarts is voor veel mensen niets minder dan een nachtmerrie. Op het moment dat je verdoofd wordt en de behandeling begint, raken veel mensen in paniek, wat kan leiden tot duizeligheid of een drukkend gevoel op de borst. Deze bijwerkingen komen dus niet van de verdoving, maar zijn het gevolg van de angst of antipathie van de patiënt voor de tandarts. Daarnaast zijn er een aantal bijwerkingen toe te schrijven aan verkeerd injecteren van de tandarts. Een verkeerde injectie kan hartkloppingen en hoofdpijn veroorzaken. Tot slot zijn er een aantal bijwerkingen die puur aan de verdoving zelf toe te schrijven zijn. Misselijkheid, hoofdpijn, duizeligheid zijn gehoorde en vermelde bijwerkingen. Ook ernstigere bijwerkingen staan vermeld, maar worden zelden geregistreerd.

Belangrijk is dat als u na de verdoving klachten krijgt, dat u dat meldt aan de tandarts. Vooral als deze langer aanhouden. Voor meer informatie, kunt u zich ook wenden tot www.allesoverhetgebit.nl