Overdrachts belasting - problemen belastingdienst

[Cro]

Van uw huis kan ik zonder veel moeite een bedrijfspand maken, zelfs al heeft u een appartement van 25 vierkante meter. Deze redenatie slaat echt nergens op, behalve op het feit dat de belastingdienst een beeld heeft van hoe een woning er volgens hun uit moet (met de nadruk op moet) zien en hoe een bedrijfspand eruit kan zien. Ik zou weleens bij een van die gasten van de belastingdienst binnen willen lopen in zijn huis en zeggen: 'ah, als u in de woonkamer en de slaapkamers wat bureaus met schermen neer zet, dan heeft u een callcenter, dus dit is een bedrijfspand'.

Maar dat lijkt me dan ook niet direct een probleem, tenzij het niet binnen het bestemmingsplan valt, echter ga je dan bij een verkoop mogelijk het hogere tarief betalen.

Hier is echter het omgekeerde aan de hand, TS wil een graag een lager tarief betalen dan gebruikelijk voor het type pand dat hij heeft aangekocht, dit terwijl hij schijnbaar niet kan aantonen bij een rechter dat het voormalig bedrijfspand zo aangepast is dat het niet meer zonder ingrijpende verbouwing ingezet kan worden voor de bedrijfsfunctie.

Wat moeten we dan doen, de deur voor fraude wagenwijd open zetten door 'ik woon hier, dus het is een woning' voldoende te laten zijn voor het lagere tarief? Juist dat lijkt mij nu niet logisch.

[criticus2]

de fiscus zelf is niet helder hierover, op de site van de belastingdienst staan allerlei voorbeelden voor bepaling percentage. Maar deze variant wordt niet benoemd.
Wel kwam ik tegen dat het feitelijk gebruik op moment overdracht een zwaarwegend punt is. Op het moment dat TS het kocht werd het 2 jaar bewoond.

mbt opmerking over fraude: hoe dan?? Er zijn allerlei regels en de meesten zijn helder. Alleen bij al die regels staat de variant van TS niet genoemd. EN ALLE andere overheidsinstanties beschouwen het als woning..... Dan vind ik dat de fiscus op de vingers getikt dient te worden wegens een onduidelijke situatie , en dat die situatie voor de toekomst duidelijk gedocumenteerd moet, net als de andere varianten. Ik snap dat een kantoor wat nog verbouwd moet worden tot woningen onder hoog tarief valt want laatste gebruik was kantoor. Maar hier was het laatste gebruik wonen, door de vorige eigenaar die er neem ik aan zelf gewoond heeft.

Wat ook een punt kan zijn, maar dat is niet benoemd door TS: er zijn diverse panden die ooit gebouwd zijn als woning, later verbouwd tot kantoor (al dan niet bank) . Dat een pand ooit als woning gebouwd is , is een extra argument richting laag tarief.

[angel1978]

op moment van overdracht/koop door TS was het pand al als woning in gebruik.
Op een moment dat een pand op moment van verkoop nog zakelijk gebruikt werd geldt het hoge tarief, ook al is het doel van aankoop er te gaan wonen. Maar dat was voor de vorige eigenaar, die er gewoond heeft. Dus koopt TS mi een woning, niet een zakelijk pand.

Daar denkt de belastingdienst en de rechter dus anders over en ik moet eerlijk gezegd inmiddels zeggen: ik ook..
Dat er in een zakelijk pand ook gewoon kan worden zoals hier ook gebeurt maakt dat niet anders.
Het is nog een zakelijk pand dat ook zo gebruikt kan worden.

Van uw huis kan ik zonder veel moeite een bedrijfspand maken, zelfs al heeft u een appartement van 25 vierkante meter. Deze redenatie slaat echt nergens op, behalve op het feit dat de belastingdienst een beeld heeft van hoe een woning er volgens hun uit moet (met de nadruk op moet) zien en hoe een bedrijfspand eruit kan zien. Ik zou weleens bij een van die gasten van de belastingdienst binnen willen lopen in zijn huis en zeggen: 'ah, als u in de woonkamer en de slaapkamers wat bureaus met schermen neer zet, dan heeft u een callcenter, dus dit is een bedrijfspand'.

Maar in tegensteling tot dit pand ( met schuifdeuren als entree ) kun je van een 'normale' woning niet zomaar een winkel maken. Dan moet je ingrijpend verbouwen en precies dat is nu de overweging die hier zwaar weegt.

[criticus2]

Daar denkt de belastingdienst en de rechter dus anders over en ik moet eerlijk gezegd inmiddels zeggen: ik ook..
Dat er in een zakelijk pand ook gewoon kan worden zoals hier ook gebeurt maakt dat niet anders.
Het is nog een zakelijk pand dat ook zo gebruikt kan worden.

Van uw huis kan ik zonder veel moeite een bedrijfspand maken, zelfs al heeft u een appartement van 25 vierkante meter. Deze redenatie slaat echt nergens op, behalve op het feit dat de belastingdienst een beeld heeft van hoe een woning er volgens hun uit moet (met de nadruk op moet) zien en hoe een bedrijfspand eruit kan zien. Ik zou weleens bij een van die gasten van de belastingdienst binnen willen lopen in zijn huis en zeggen: 'ah, als u in de woonkamer en de slaapkamers wat bureaus met schermen neer zet, dan heeft u een callcenter, dus dit is een bedrijfspand'.

Maar in tegensteling tot dit pand ( met schuifdeuren als entree ) kun je van een 'normale' woning niet zomaar een winkel maken. Dan moet je ingrijpend verbouwen en precies dat is nu de overweging die hier zwaar weegt.

mwoah.. dat hangt heel erg van de indeling van de woning af. Ken woningen zat waar het heel makkelijk is. Ik vind het ook relatief. Er zijn mensen genoeg die in een oud schoolgebouwtje wonen bv , waar de klaslokalen indeling nog zichtbaar is. Maar dat gewoon handhaven omdat ze het leuk vinden. En het zijn heel mooi ruime en lichte kamers. En ik kan mij kort na corona pandemie en nu met uit de bocht gevlogen overbelaste en onbetaalbare bouwwereld heel goed voorstellen dat iemand even wacht met ingrijpender verbouwingen... Dat wordt niet voldoende meegewogen mi.
Punt wat ik dan weer zwaarwegend vind :el een beetje: we hebben in NL een fors woningtekort. Dit is weer typisch zon casus waar de ene overheidsinstantie andere(n) tegenwerkt , in dit geval in het vergroten van de woningvoorraad. beetje kort door de bocht en onnadenkend vind ik. Maar dat is een ander loket, dus niet van belang voor de fiscus... Waar gelijk een pijnpunt van de huidige politiek op tafel ligt: men werkt niet samen naar een doel. ieder departement voor zich.

[Nijogeth]

Hier is echter het omgekeerde aan de hand, TS wil een graag een lager tarief betalen dan gebruikelijk voor het type pand dat hij heeft aangekocht, dit terwijl hij schijnbaar niet kan aantonen bij een rechter dat het voormalig bedrijfspand zo aangepast is dat het niet meer zonder ingrijpende verbouwing ingezet kan worden voor de bedrijfsfunctie.

TS heeft een pand aangekocht dat als woning gebruikt en overal zo geregistreerd staat. Dan mag er mijns inziens vanuit gegaan worden dat we het over een woning hebben. TS wil graag er wonen en het tarief betalen dat voor een woning geldt, wat het dus al was op het moment van kopen, gebruikelijk is. Oftewel, wat voor dat type pand (een woning) gebruikelijk is.

Overigens woon ik zelf in een voormalige school, waar bijvoorbeeld de trappenhal, de gang nog intact zijn en de appartementen gebaseerd zijn op de lokalen. Maar dit was vrij op naam.

[Nijogeth]

Maar in tegensteling tot dit pand ( met schuifdeuren als entree ) kun je van een 'normale' woning niet zomaar een winkel maken. Dan moet je ingrijpend verbouwen en precies dat is nu de overweging die hier zwaar weegt.

Die mening delen we dan niet. Wat stellingen, een kassa op een tafel, een leuk tapijt. En je hebt een prima winkel. Misschien komt het omdat we hier nog veel kleine winkeltjes aan huis hebben, maar ik zie veel woningen in een dag in een winkel veranderen, als ze willen.

Als jouw mening van een winkel een grote etalage is, dan snap ik dat je dat denkt, maar haal de gordijnen voor de raam weg en je hebt een veel toegankelijkere winkel, waarbij je van buiten de winkel in kijkt. Heel uitnodigend in mijn ogen.

[criticus2]

als we even terug gaan naar probleem TS, en alle persoonlijke meningen, of dergelijke transities van zakelijk naar wonen wenselijk zijn en hoe dan wanneer wel, opzij zetten:

Kern van zijn probleem is namelijk heel simpel:
ALLE instanties gaven het pand aan als woning , en bij de fiscus zijn er (ook voor de notaris blijkbaar!) geen duidelijke richtlijnen te vinden.
Wanneer TS voor aankoop geinformeerd was of ergens had kunnen vinden dat hij voor hoge tarief aangeslagen zou worden had hij het niet gekocht. Die kans is hem ontnomen doordat aan de kant van fiscus er blijkbaar wel een mening over is maar die mening dus niet transparant is voor kopers .
(overigens een argument extra, of andere formulering van wat er al ligt, voor het beroep).

[Cro]

De vraag daar is dan denk ik ook, had TS geïnformeerd moeten worden dat er een kans bestond dat het hogere tarief gerekend zou worden, zo ja, door wie dan. Ik vermoed de verkoper?

Of had TS daar ook een onderzoeksplicht, door bijvoorbeeld na te gaan welk tarief de vorige keer gehanteerd is, en daar op verder te onderzoeken mocht dit het niet gewenste tarief zijn. Ik weet bijvoorbeeld ook niet of TS voor het aangaan van de aankoopverplichting die genoemde zaken bij de andere instanties gecontroleerd heeft, of dat dit balletje pas is gaan rollen na aankoop, toen dit vlak voor de overdracht bekend werd. Ik weet dus ook niet of TS de kans is ontnomen zichzelf correct te informeren. Volgens mij kun je bijvoorbeeld ook op voorhand een oordeel vragen van de fiscus.

[HandigeHarrie]

De vraag daar is dan denk ik ook, had TS geïnformeerd moeten worden dat er een kans bestond dat het hogere tarief gerekend zou worden, zo ja, door wie dan. Ik vermoed de verkoper?

Of had TS daar ook een onderzoeksplicht, door bijvoorbeeld na te gaan welk tarief de vorige keer gehanteerd is, en daar op verder te onderzoeken mocht dit het niet gewenste tarief zijn. Ik weet bijvoorbeeld ook niet of TS voor het aangaan van de aankoopverplichting die genoemde zaken bij de andere instanties gecontroleerd heeft, of dat dit balletje pas is gaan rollen na aankoop, toen dit vlak voor de overdracht bekend werd. Ik weet dus ook niet of TS de kans is ontnomen zichzelf correct te informeren. Volgens mij kun je bijvoorbeeld ook op voorhand een oordeel vragen van de fiscus.

De verkoopmakelaar had m.i. de koper moeten informeren. Maar de rechter kan tot de conclusie komen dat de belastingdienst gelijk heeft en dan moet Ts de schade bij de verkoopmakelaar gaan verhalen (op dat moment was die info op de website van de belastigdienst er wsl nog niet).

Bij de vorige verkoop waren woningen / niet-woningen nog hetzelfde tarief voor de overdrachtsbelasting, pas een paar jaar geleden zijn de tarieven voor woning en niet-woning verschillend geworden.
De jurisprudentie is daarna op gang gekomen, de criteria zijn volgens mij daardoor pas ontwikkeld.

Er is volgens mij nog steeds niet door Ts aangegeven wat de bestemming van het pand is.
Naast een lopende verbouwing tijdens de overdracht waar in de jurisprudentie de nadruk op ligt is de geregistreerde bestemming relevant dus een aanvraag voor bestemmingswijziging (dit pand heeft naar mijn inschatting nog een geregistreerde bestemming als niet-woning).
Bestemming is iets anders als de "functie" die men naast de bestemming registreert; dit laatste gaat over het feitelijk gebruik (in dit geval als woning) en de gemeentelijke belastingen zijn waarschijnlijk daarop gebaseerd.

https://help.funda.nl/s/article/2363936 ... ij%20staat.

[criticus2]

toch even goed de eerste pagina teruglezen:
bestemmingsplan geeft aan dat er gewoond mag worden. Dus van noodzaak tot wijzigingen bestemmingsplan is geen sprake
overdrachtsbelasting is sinds 2012 afwijkend tarief voor wonen/niet wonen. recent weer eea aan veranderd.

Verkoop makelaar is in deze denk ik wel aansprakelijk, anders (of en?) wellicht de notaris? Hoewel de basisregel is dat de overdrachtsbelasting in principe bepaalt wordt ahv laatste en toekomstige gebruik.
Laatste paar jaar bewoond door eigenaar, en eigen bewoning door nieuwe eigenaar geeft volgens de regels 2%.

[Cro]

Er is volgens mij nog steeds niet door Ts aangegeven wat de bestemming van het pand is.

Het bestemmingsplan geeft aan centrum volgens TS, waar zowel wonen als het voeren van een bedrijf is toegestaan.
Dit is ook iets dat de rechter aanhaalt in het gedeelte van het vonnis dat is gedeeld op pagina 8

Ten slotte vindt de rechtbank in dit verband verder van belang dat er volgens liet geldende bestemmingsplan geen beperkingen voor het gebruik van de onroerende zaak als riet- woning gelden.

Was de bestemming dus alleen wonen geweest had de rechter m.i. tot een andere conclusie gekomen. Er lijken door TS ook wat fouten gemaakt te zijn bij het overnemen van de tekst verwacht ik.

[HandigeHarrie]

toch even goed de eerste pagina teruglezen:
bestemmingsplan geeft aan dat er gewoond mag worden. Dus van noodzaak tot wijzigingen bestemmingsplan is geen sprake
overdrachtsbelasting is sinds 2012 afwijkend tarief voor wonen/niet wonen. recent weer eea aan veranderd.

Verkoop makelaar is in deze denk ik wel aansprakelijk, anders (of en?) wellicht de notaris? Hoewel de basisregel is dat de overdrachtsbelasting in principe bepaalt wordt ahv laatste en toekomstige gebruik.
Laatste paar jaar bewoond door eigenaar, en eigen bewoning door nieuwe eigenaar geeft volgens de regels 2%.

Ts heeft volgens mij alleen het bestemmingsplan van de wijk genoemd (Centrum, waarin wonen toegestaan is).
Elk pand afzonderlijk heeft een bestemming die op te zoeken is; Ts zou de bestemming van het PAND kunnen melden naast het bestemmingsplan van DE WIJK. Wellicht staat bij het PAND ook "Centrum waarin wonen toegestaan is" maar die bevestiging heb ik nog niet gelezen.
Vandaar dat ik vermoed dat de vorige eigenaar een bestemmingswijziging had moeten aanvragen voor het pand (maar die zag daar geen reden toe omdat de overdrachtsbelasting toen nog voor niet-woningen hetzelfde was en het dus niks uitmaakte).
In de officiele teksten wordt gesproken over: het pand moet "naar zijn aard bestemd voor wonen" zijn om voor 2% overdrachtsbelasting in aanmerking te komen dus strikt genomen staat er niet "de bij ruimtelijkeplannen.nl geregistreerde bestemming moet wonen zijn", maar het ligt voor de hand dat je voor een pand (kantoor/winkel/bank) bestemmingswijziging aanvraagt als het wordt omgebouwd.
Al eerder heb ik naar voren gebracht dat de "functie" die wordt geregistreerd wordt, slechts het "feitelijk gebruik" betreft. En de Advocaat-Generaal heeft het over een verbouwing die tot een functiewijziging naar woning leidt...... kennelijk is dan het pand "naar zijn aard bestemd voor wonen". Heel onhandig en verwarrend maar de woonfunctie die de BAG noemt betreft dus het feitelijk gebruik als woning.
Die bewoording van de Advocaat-Generaal kan mss nog gebruikt worden .... die heeft het ook over "functie" net als de BAG maar ik vrees dat dit ook geen indruk zal maken.
Voor een leek is het in elk geval niet te doen om dit allemaal te voorzien dus ik denk dat er uiteindelijk een schadeclaim bij de verkoopmakelaar terecht moet komen. Daarvoor is het hoger beroep wel nodig, dus dat is nu de volgende stap.

[HandigeHarrie]

Ik heb even gekeken naar het arrest waar handigeharrie op 8 januari naar verwees. https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... :2019:1779 De overweging die hier van belang zal zijn is:

2.3.5
Het standpunt van de Staatssecretaris dat woningen die op de woningmarkt beschikbaar komen doordat een bedrijfs- of kantoorpand tot woningen wordt verbouwd, buiten het tarief van twee procent vallen (vgl. de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 2.16 en 2.19) geeft gelet op het volgende geen aanleiding voor een ander oordeel dan hiervoor in 2.3.4 is gegeven.
De tekst van artikel 14, lid 2, Wbr biedt voor die door de Staatssecretaris voorgestane beperking van de betekenis van het begrip woning in dat artikel geen steun. De maatregel om het tarief voor woningen te verlagen tot twee procent strekt mede ertoe het vertrouwen in de woningmarkt te versterken. Gelet op de tekst en die strekking ligt het niet in de rede een beperking in artikel 14, lid 2, Wbr te lezen die erop neerkomt dat op de woningmarkt in geval van een in aanbouw zijnde woning in een voormalig kantoor-/bedrijfspand niet voorzienbaar is of te koop aangeboden woonruimte zal vallen onder het tarief van twee procent of onder het tarief van zes procent, afhankelijk van de mate waarin de verbouwingswerkzaamheden ten tijde van de overdracht zijn voltooid. Die beperking zou zonder uitdrukkelijke wettelijke basis ook tot willekeur kunnen leiden, omdat de overdracht van een stuk grond waarop een woning in aanbouw is, wel onder het tarief van twee procent pleegt te worden gebracht.

Hierin staat (leesbaar vertaald) dat het niet logisch is dat het tarief afhankelijk is van hoever de verbouwing is voltooid. Omdat woningen in aanbouw ook onder het 2% tarief vallen, moet ook een niet-woning die tot woning wordt verbouwd ook onder het 2% tarief vallen.

De fase van de verbouwing is in deze casus niet van doorslaggevend belang, wie weet kan je hier nog naar verwijzen (maar hier was wel een bestemmingswijziging voor het pand aangevraagd).

[criticus2]

Ik heb even gekeken naar het arrest waar handigeharrie op 8 januari naar verwees. https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... :2019:1779 De overweging die hier van belang zal zijn is:

2.3.5
Het standpunt van de Staatssecretaris dat woningen die op de woningmarkt beschikbaar komen doordat een bedrijfs- of kantoorpand tot woningen wordt verbouwd, buiten het tarief van twee procent vallen (vgl. de conclusie van de Advocaat-Generaal onder 2.16 en 2.19) geeft gelet op het volgende geen aanleiding voor een ander oordeel dan hiervoor in 2.3.4 is gegeven.
De tekst van artikel 14, lid 2, Wbr biedt voor die door de Staatssecretaris voorgestane beperking van de betekenis van het begrip woning in dat artikel geen steun. De maatregel om het tarief voor woningen te verlagen tot twee procent strekt mede ertoe het vertrouwen in de woningmarkt te versterken. Gelet op de tekst en die strekking ligt het niet in de rede een beperking in artikel 14, lid 2, Wbr te lezen die erop neerkomt dat op de woningmarkt in geval van een in aanbouw zijnde woning in een voormalig kantoor-/bedrijfspand niet voorzienbaar is of te koop aangeboden woonruimte zal vallen onder het tarief van twee procent of onder het tarief van zes procent, afhankelijk van de mate waarin de verbouwingswerkzaamheden ten tijde van de overdracht zijn voltooid. Die beperking zou zonder uitdrukkelijke wettelijke basis ook tot willekeur kunnen leiden, omdat de overdracht van een stuk grond waarop een woning in aanbouw is, wel onder het tarief van twee procent pleegt te worden gebracht.

Hierin staat (leesbaar vertaald) dat het niet logisch is dat het tarief afhankelijk is van hoever de verbouwing is voltooid. Omdat woningen in aanbouw ook onder het 2% tarief vallen, moet ook een niet-woning die tot woning wordt verbouwd ook onder het 2% tarief vallen.

De fase van de verbouwing is in deze casus niet van doorslaggevend belang, wie weet kan je hier nog naar verwijzen (maar hier was wel een bestemmingswijziging voor het pand aangevraagd).

dit is wel ook een extra goed argument. Met de kanttekening dat dit eigenlijk meer van toepassing zou moeten zijn op de vorige eigenaar waar TS van gekocht heeft. Maar bij doorverkoop zou het volgens bovenstaande dus logisch zijn gewoon de 20% toe te passen. Ook is het in de geest van de tijd logisch dat verbouwing niet ver doorgevoerd is: eea heeft zich in coronatijd afgespeeld, toen kon er weinig, zaten heel veel mensen (afhankelijk van de bron van inkomsten ) toch met problemen, en was het lastig zaken als verbouwingen geregeld te krijgen. De fiscus doet dus met de argumentatie (en de rechter eigenlijk ook) alsof het een heel gewone periode was waar alles gewoon mogelijk was...en kijk nar nu: het is nagenoeg onmogelijk (in ieder geval tot begin bouwvak) om klussen aan woningen geklaard te krijgen, de meeste aannemers zitten(zaten?) vol tot ergens in 2024. .

[HandigeHarrie]

Het gaat om het moment van de overdracht, dus dat Ts na de aankoop geen mensen kon vinden voor een verbouwing is niet relevant.
Wel eventueel het feit dat in de casus https://uitspraken.rechtspraak.nl/#!/de ... :2019:1779 de mate waarin verbouwd was op het moment van de overdracht, niet relevant was; de redenering van de mw van de belastingdienst ging100% dus uitsluitend over die mate waarin verbouwd is (maar: in deze casus was wel bestemmingswijziging voor het pand aangevraagd).

[Ivo.w]

Als ik het zo lees, is de mate waarde verbouwing al is voltooid niet van belang, als er al wel een vergunningen traject is doorlopen en een bestemmingswijziging voor het pand is aangevraagd.

Het vergunningen-traject ten behoeve van de wijzigingen die nodig zijn om bedrijfs-kenmerken te verwijderen, zoals de elektrische schuifdeuren in de voorgevel.

[criticus2]

gezien bestemmingsplan aangeeft dat er gewoond mag worden is er geen wijziging bestemming nodig. (wij hebben net zelf een aanvraag wijziging bestemmingsplan doorlopen, weet dus aardig wat er bij komt kijken en wanneer en waarvoor het nodig is), en wat wel of niet nodig is voor verbouwingen) Wellicht zijn er wel aanvragen nodig (bv voor een voordeur) maar schuifdeuren eruit halen en een "normale" voordeur erin maken vergt ook nogal wat kosten. EN waar staat dat een voordeur van een woning een draaideur moet hebben...Als het pand in huidige staat voldoet aan de eisen die het bouwbesluit stelt aan een woning, waar haalt de fiscus het recht vandaan daar meer eisen aan te stellen? Verdere interne verbouwing hoeft geen vergunning voor aangevraagd, tenzij iets verandert aan de brandcompartimenten.

[Cro]

gezien bestemmingsplan aangeeft dat er gewoond mag worden is er geen wijziging bestemming nodig.

Eens, maar laten we niet ontkennen dat dit TS in ieder geval een boel gedoe had kunnen schelen wanneer destijds het plan aangepast zou zijn naar alleen wonen.

Dat is immers iets waar de rechter relatief zwaar aan lijkt te leunen, het feit dat het pand niet voldoende verbouwd is en daarnaast het feit dat het pand nog altijd volgens het bestemmingsplan gebruikt mag worden voor het voeren van een bedrijf.

Als TS die laatste zorg weggenomen zou hebben, zou het eerste geen issue meer zijn.

[criticus2]

eens, maar dat is achteraf de conclusie . Maar vooraf waren er voor TS eigenlijk geen signalen dat dit fout zou lopen, en ook de notaris ging uit van 2%. Dat belastingdienst achteraf is gaan controleren en op de fotos op Funda gekeken heeft, en daar ineens met een andere uitleg kwam dan alle andere instanties had niemand (behalve fiscus zelf, en ook nog pas bij actieve navraag). Notarissen zullen er vaker mee te maken hebben. WIj hebben zelf een pand verkocht met dergelijke gemengde bestemming, voormalige winkel. Door ons zakelijk gebruikt (moesten er op moment aankoop zelfs ontheffing voor gebruik voor vragen want geen winkel) paar jaar na aanschaf werd bestemming gewijzigd vanuit gemeente. Notaris was helder naar koper die er ging wonen dat er vanwege laatste gebruik zakelijk 6% betaald moest worden, maar dat na verbouw tot woning bij verkoop vanwege laatste gebruik als woning er 2% verschuldigd zou zijn. overigens weet ik niet wat precies op dit punt en bij wie nagevraagd en zonder navragen verteld is.
Wel dat bij mijn weten juridisch gezien informatieplicht vanuit verkoper zwaarder weegt dan de onderzoeksplicht koper.

[Cro]

eens, maar dat is achteraf de conclusie . Maar vooraf waren er voor TS eigenlijk geen signalen dat dit fout zou lopen, en ook de notaris ging uit van 2%.

Volgens mij klopt dat niet. Zie ook het eerste topic van TS.

Maar dan nu het probleem. Ondanks dat ik het koop als woning, wordt er 6% overdracht belasting gerekend door de notaris. Dit omdat de woning er niet uitziet als een conventionele woning, maar wel alle faciliteiten heeft van een woning. Ik kan er dezelfde dag gaan wonen zonder te verbouwen.