[ archief ] Onze Dobermann is vermoord

[dober]

Een reactie uit Kollum…….

Marnop geeft aan:: “De rescue is er ook van geschrokken hoor, zij rekenen ook niet op zo'n afloop, zeker niet als er nota bene mensen verbonden aan de rescue er vlak om de hoek in hetzelfde dorp wonen”

Nou, wij wonen niet vlak om de hoek hoor, wel in hetzelfde dorp
(al 25 jaar) maar aan de andere kant en Kollum is een dorp van ongeveer 6.000 inwoners. Wij kennen heel veel honden en inwoners, maar niet allemaal. Er wonen echter niet veel dobers en die kennen we wel, zo niet dan horen we het snel genoeg via familie en kennissen. Wij hebben al 25 jaar dobers, van pup tot herplaatste en zijn altijd actief in de dobermann- en hondenwereld. Regelmatig wordt door of via de Stichting Dobermannrescue onze hulp en/of advies gevraagd voor dobereigenaren. Deze hulp wordt met alle liefde en plezier geboden voor zover wij daartoe in staat zijn, anders sturen we door.

Wij kennen helemaal geen familie Keimp(k)ema met een dober, maar uit alles begrijpen we dat ze hem slechts een paar dagen hebben gehad. Dat er een dober in Kollum zou zijn geplaatst is bij ons nooit bekend geworden. We hoorden dit alles pas gisteravond. De oorspronkelijke eigenaar had destijds aangegeven zelf zonder verdere bemiddeling van Dobermannrescue de hond te willen herplaatsen. Was er destijds verdere hulp of advies gevraagd dan had de Stichting naar ons verwezen.

Er zijn meer dierenartsenpraktijken in de regio waar ook inwoners uit Kollum naar toe gaan, het kan dus ook elders gebeurd zijn. En je weet niet met wat voor een eng en serieus verhaal de familie bij de dierenarts is gekomen. Een dierenarts heeft soms geen andere keuze. De familie zal echt niet gezegd hebben dat ze de hond slechts een paar dagen hebben gehad. Alle geneeskundige en gedragstherapeutsiche behandelingen, trainingen e.d. staan en vallen met de mening/beslissing van de eigenaar. En het is gemakkelijk de schuld neer te leggen bij een trainer, gedragstherapeut of in dit geval de dierenarts. Terwijl in de meeste gevallen de eigenaar de schuldige is.

Al meer dan 25 jaar is dierenartsenpraktijk Kollum toevallig ook onze dierenartsenpraktijk, met wie wij een goed contact hebben. Al onze dobers en andere dieren kennen ze en/of hebben ze gekend. We hebben vele bezoekjes bij hen gebracht en als het nodig is worden we doorverwezen. Verder weten we uit eigen ervaring en ervaringen van anderen dat ze in deze praktijk niet snel tot euthanasie overgaan, tenzij er een dringende en/of medische noodzaak is. We weten dat zij honden doorsturen naar erkende gedragstherapeuten en ook naar ons voor info en training van gehoorzaamheid. We kunnen ons dan ook niet voorstellen dat ze de hond zomaar hebben laten inslapen!

Onze vorige dober Edith kreeg op haar bijna 12e jaar een maagkanteling. Dit overleeft bijna geen enkele hond. Ze hebben haar in Kollum geopereerd en tijdens de operatie kreeg ze tot twee keer langdurig een hartstilstand. Zij hebben haar met man en macht gereanimeerd en geprobeerd om een hond van bijna 12 te redden!!! Een week lang kwamen ze iedere dag zo’n twee keer aan huis. Edith is uiteindelijk aan ouderdom overleden. Dat ze maagkanteling met operatie en complicaties heeft overleefd hebben we aan alle inzet van de dierenartsenpraktijk Kollum te danken!!

En nogmaals, het kan niet vaak genoeg gezegd worden bij huisdieren: Bezint eer ge begint!!!

En jong vertederd, oud vernederd!!

De dieren zijn maar al te vaak de dupe van de naïviteit en/het handelen van de mens!!! En natuurlijk ligt het altijd aan de hond of aan een ander, maar kijk eerst eens naar jezelf!!

[Dr.O]

Ik zal dit verhaal checken bij de havenmeester van Kollum Dhr. H.I. ok

[doberdi]

jee zeg wat afschuwelijk
Beest heeft geen enkele kans gekregen
Geheel buiten de afspraak om
Begrijp ook geen moer van zo,n dierenarts hoor
Het is ooit eerder gebeurd met een herplaatser die heette Kimba.
Die kreeg nog minder tijd!.
En voor zijn eerste baasje heb ik toen dit gedicht gemaakt .

[doberdi]

gedicht., opgedragen aan dappere Kimba

Kimba een ongelijke strijd,

jullie hadden je met een doberpup verblijd.
het was een grandioze tijd,
nooit wilden jullie je trouwe vriend meer kwijt,

maar toen gingen jullie uit elkaar
en was er voor de dober helaas geen tijd meer daar
dus moesten ook de baasjes en hond uitelkaar,

er werden een nieuwe baasjes voor hem gevonden
de 1 was al 30 jaar met het ras verbonden,
maar had al snel zijn vertrouwen geschonden,

een dober zal je niet de eerste dag al beminnen
je moet eers zijn vertrouwen en respect winnen.
krijgt hij die kans niet gebeuren er rare dingen,

de dober Kimba was er zo een,
moest de 1e dag alle comando,s kennen meteen.
waar was die jarenlange ervaring nu heen?

zijn niewe baas had dat moeten weten
want met wat meer geduld had hij hem nooit gebeten!
was hij zijn maatje geworden zeker weten!

nu loopt de man straks met littekens rond.
omdat kimba het niet pikte net als iedere andere hond.
terwijl hij dacht dat hij hondentaal verstond..

laten de littekens een wijze les zijn.
een dober is stoer maar zijn hartje klein.
krenk je zijn dobertrots dan doet hij je pijn.

in dit verhaal heeft de hond het leven moeten laten
niet omdat hij zich vergistte , maar in huis is genomen door onverlaten.
dachten het te weten , maar hadden zijn angst voor het onbekende niet eens in de gaten.

ik hoop dat kimba de laaste onbegrepen dober is.
voor zijn eerste baasjes blijft hij een groot gemis.
jammer dat het niet anders gelopen is.

kimba is er niet meer
al doet het litteken straks niet meer zeer
blijft een levenslang aandenken aan niet begrepen dobereer!!!!

diana.

[Jaqueline]

Hou daar alstublieft mee op, het raakt kant noch wal. Het is door jullie enkel kwetsend bedoeld en het toont slechts aan wie er de zielige is

Dus tot slot laat mensen eens in hun waarde en doe niet zo kinderachtig

Deze tekst is duidelijk voor je zelf bedoeld!
Jij bent degene met een verhaal die nog kant nog wal raakt, door dat JIJ zelf maar met JOU vingertje een schuldige wil aanwijzen zo lang JIJ zelf het maar niet bent...hoe zielig hoe triest!
Was het eerst nog de mensen die JOU hond opvingen om dat JIJ deze afdankte, was het daarna de dierenarts die JOU hond heeft laten inslapen omdat JIJ het beestje weg had gedaan, dan nu weer het asiel waar JIJ nu uitspraken over neer zet die ook weer niet deugen!

En nu JIJ hier geen mensen kan overtuigen van JOU onschuld sla je ook in het wilde weg met je vingertje!
Als ik jou was zou ik me eens heel erg gaan schamen en eens op gaan houden met iedereen zwart te maken en je FOUT zelf eens toe tegeven!
JIJ bent diegene de behoorlijk gefaaltd heeft !
Tja de waarheid is hard hé maar wel eerlijk!
Voordat je een dierenarts kapot wil maken op deze manier had je kunnen uitzoeken welke dierenarts dit was en een "normaal" gesprek aan kunnen gaan, (maar aan je reactie's te zien kan JIJ geen normaal gesprek aan gaan)zo dat je alle feiten had geweten, daarbij kan het zijn dat je binnenkort voor de rechter mag verschijnen ivm laster en smaad tegen deze dierenarts en wettelijk gezien gaat deze dan ook winnen en terecht! Dit kan JOU een flinke boete doen oplopen!