Privé spullen op werkplek weggegooid tijdens ziektewet?

[AnnekeIJsland]

Beste forummers (of hoe noem ik jullie),

Ik wil graag jullie visie op het volgende: Ik zit momenteel al drie maanden in de ziektewet omdat ik aan het herstellen ben van een dubbele heup operatie. De verwachting is dat het nog zeker een half jaar gaat duren voor ik genoeg hersteld ben om mijn werk te hervatten.
Nu heeft een collegaatje mij laten weten dat de nieuwe chef mijn kantoortje heeft laten ontruimen en dat hij allerlei privé spullen van mij heeft laten weggooien. Ik wist al dat er een grote interne verhuizing zat aan te komen en dat ik mijn kantoortje na twaalf jaar zou moeten inruilen voor een ander maar mijn eigendommen weggooien mag toch zeker niet.
Ik heb het zelf nog niet geverifieerd en dat kan ik ook voorlopig niet. Mijn man zou kunnen gaan kijken maar ik wacht er nog even mee want als het echt waar is vind ik dat heel erg en ben ik bang dat het mijn herstel in de weg zal staan.
Het botert vanaf het begin niet tussen mij en de nieuwe chef en deze is ook nog eens een vriend van de directeur. De directeur is ook nieuw en geen aangenaam persoon.

Maar wat nu straks? Als mijn spullen weggegooid zijn wil ik daar wel wat mee doen. Ik heb ingelijste foto's, een houten bureau, een lederen bureaustoel en een klein elektrisch kacheltje in mijn kantoortje. Hoewel al wat jaren oud toch allemaal ooit zelf nieuw gekocht en ik ben er ook aan gehecht.
Maar ja, hoe dus dan verder?
Aangifte ga ik dan zeker doen.
Maar van wat? Diefstal, verduistering, kwijtmaken? Ik heb geen idee maar ik weet wel dat als de aangifte het niet over het juiste strafbare feit heeft dat de rechter misschien niet tot uitspraak kan overgaan.
En tegen wie? De huismeester zal het dan waarschijnlijk fysiek hebben gedaan maar wel in opdracht van chef of directeur. Moet dat in de aangifte worden opgenomen? Of volstaat de vermelding dat de leiding hiervoor verantwoordelijk is?

Alvast mijn dank voor jullie input.

Groetjes, Anneke

[AnnekeIJsland]

Je lijkt nu al de escalatie te zoeken, terwijl je nog niet eens weet wat er aan de hand is. Doe dat niet, dat belemmert het resultaat, verpest je werkomstandigheden en vertraagt je herstel.

Ik neem aan dat je sowieso regelmatig contact hebt in het kader van verzuimgesprekken. Maak het gewoon normaal bespreekbaar ("ik hoorde dat enz., klopt dat?"). Dan kan je vanuit feiten verder kijken in plaats van vanuit aannames en emoties.

[Cro]

Heb je echt je eigen bureau, stoel en kachel moeten kopen om neer te zetten in een kantoorpand van de werkgever, dat is toch wel een vrij ongebruikelijke situatie. Zijn deze ook niet gewoon naar het nieuwe kantoor verplaatst?

Als privé eigendommen weggegooid worden zonder toestemming kan je daar denk ik op zich wel wat mee, al is het maar een klacht indienen. Zou het waarde hebben dan zouden ze dat mogelijk moeten vergoeden.

De stap naar een rechter lijkt me ook wat vlot, ga eerst een langs of waag er eens een belletje aan. Dat je niet direct kan werken na een heup operatie lijkt me niet vreemd, al kan er natuurlijk tegenwoordig met thuiswerken een stuk meer dan vroeger. Maar de heupoperatie zou een contact moment, al is het telefonisch toch niet in de weg hoeven te staan zodat je de zaak verder kan ophelderen.

[rwolters]

Had men kunnen weten dat het meubilair van jou was?

[Lowieze]

Eerst maar eens nagaan of de spullen elders opgeslagen zijn of echt weggegooid voordat je verdere stappen gaat ondernemen.

[Moneyman]

Je lijkt nu al de escalatie te zoeken, terwijl je nog niet eens weet wat er aan de hand is. Doe dat niet, dat belemmert het resultaat, verpest je werkomstandigheden en vertraagt je herstel.

Ik neem aan dat je sowieso regelmatig contact hebt in het kader van verzuimgesprekken. Maak het gewoon normaal bespreekbaar ("ik hoorde dat enz., klopt dat?"). Dan kan je vanuit feiten verder kijken in plaats van vanuit aannames en emoties.

[kuklos]

Maar wat nu straks?

Dit is heel simpel. Eerst de feiten boven tafel. Voordat je met alle dingen als rechter en dergelijke komt, eerst maar eens zien of het daadwerkelijk is weggegooid en ALS dat inderdaad het geval is, let wel als, dan het gesprek met de werkgever aangaan en niet direct gaan dreigen met rechters, advocaten en dergelijke.

[scontra]

Nu heeft een collegaatje mij laten weten dat de nieuwe chef mijn kantoortje heeft laten ontruimen en dat hij allerlei privé spullen van mij heeft laten weggooien.

Weggooien van iemands privé spullen op de werkplek is uit den boze, zeker als de werknemer terugkomt na hersteld te zijn. Netjes alles in een doos gedaan en apart gezet was de enige juiste optie.
Een mooi onderwerp voor u om aan te snijden als uw nieuwe chef contact met u opneemt in het kader van uw re-integratie traject.
Weet u gelijk vanuit welke hoek de wind waait.

[witte angora]

Het botert vanaf het begin niet tussen mij en de nieuwe chef en deze is ook nog eens een vriend van de directeur. De directeur is ook nieuw en geen aangenaam persoon.

Eerlijk gezegd denk ik dat hier een groter probleem zit dan in de spullen. Ik denk dat een openhartig gesprek, desnoods met een mediator, wel eens de lucht heel erg zou kunnen klaren. Best kans dat er sprake is van veel onbegrip en communicatiestoornissen omdat mensen elkaar nog niet kennen.

[Nijogeth]

Weggooien van iemands privé spullen op de werkplek is uit den boze, zeker als de werknemer terugkomt na hersteld te zijn. Netjes alles in een doos gedaan en apart gezet was de enige juiste optie.

Hoe zie jij dat bureau en die stoel in die doos passen?

[DeZevendeHenk]

De simpelste verklaring is dat men helemaal niet wist die spullen privé zijn en dan is men wellicht gehouden de waarde te vergoeden die dan ongeveer nihil zal zijn. Dit is het soort van discussies die je nou juist niet wil hebben met een werkgever zeker als ik lees hoe werknemer over de werkgever denkt. Tenzij escalatie natuurlijk je doel is, dan zou ik er vol ingaan.

[HandigeHarrie]

Hmmm, van de ingelijste foto's zal wel duidelijk zijn geweest dat die prive zijn .... bureau enzo zal onduidelijk geweest kunnen zijn, en als men gedacht heeft dat die van de werkgever waren, dan is de gedachte dat die weg konden weer wel logisch.
Maar met gestrekt been erin gaan zal niet helpen.
Op de lange duur zal het zoeken van een nieuwe baan de meest logische uitkomst zijn.

[Seinhuis]

Werkgever is verplicht om een goede werkplek te verzorgen. Dus normaal gesproken betaald werkgever een bureau, bureaustoel en computer. De items wat u nodig hebt om te werken.

Indien u een foto op uw bureau wilt hebben, dan is dat natuurlijk uw kosten.

Het andere kant van het verhaal is, het is niet uw werkplek maar werkplek van uw werkgever. Uw werkzaamheden moeten door iemand anders uitgevoerd worden. Uw bureau wordt door iemand anders gebruikt.
Er is vast en zeker een mogelijkheid geweest om even naar uw werk te gaan voor een gesprek en een bakje koffie, en dat u uw spullen kwam ophalen. Of desnoods dat iemand anders de spullen kwam ophalen.



Mijn adviezen zijn;

• #Neem contact op met uw rechtsbijstandverzekering of uw vakbond. Hun kunnen u adviseren welke verplichtingen u hebt om toekomstige problemen te voorkomen.
  #Hou minimaal 1x per week contract met uw werkgever. Afhankelijk van uw medische situatie, ga af en toe langs voor een kopje koffie. Of desnoods telefonisch contact.

Mijn man zou kunnen gaan kijken maar ik wacht er nog even mee want als het echt waar is vind ik dat heel erg en ben ik bang dat het mijn herstel in de weg zal staan.

Onzekerheid is ook een reden dat uw herstel in de weg staat. Ik denk dat zekerheid beter is, ongeacht de uitkomst kunt u dit afsluiten.

Lees www.uwv.nl/particulieren/ziek/ziek-met- ... -werkgever en www.cnv.nl/themas/ziekte-en-arbeidsonge ... ziek-bent/ door.


Tot slot, het kan zo zijn dat u tijdens het ziek zijn moet werken. U bent (tot een zekere hoogte) verplicht om aangepaste werk te accepteren. Misschien kunt u minder uren draaien, misschien koopt uw werkgever een aangepaste stoel. Bedrijfsarts neemt samen met u deze beslissing.

[kuklos]

Mijn adviezen zijn;

• #Neem contact op met uw rechtsbijstandverzekering of uw vakbond. Hun kunnen u adviseren welke verplichtingen u hebt om toekomstige problemen te voorkomen.
  #Hou minimaal 1x per week contract met uw werkgever. Afhankelijk van uw medische situatie, ga af en toe langs voor een kopje koffie. Of desnoods telefonisch contact.

Het eerste advies is je standaardadvies en mag dit keer de prullenbak in. Het eerste advies zou moeten zijn om feiten te hebben. Dus vast te stellen of de spullen echt zijn weggegooid. Als dat het geval is dan is advies twee het gesprek met het bedrijf aangaan hierover en pas daarna eventueel juridische hulp erbij halen.

[Veldt01]

Ga ervan uit dat je na terugkomst je baan wilt behouden en dan is goed overleg een beter begin dan meteen op je strepen te gaan staan. Privé meubilair op kantoor zijn zeker niet gebruikelijk en worden hooguit gedoogd (maar oude bureau's / stoelen zijn doorgaans niet Arbo conform dus op basis daarvan had je werkgever allang met je in overleg gemoeten). Ik zou afwachten wat er daadwerkelijk weg is/nog opgeslagen ligt en op basis daarvan besluiten wat je gaat doen (gezien de kwetsuur is passend nieuw meubilair ook een te overwegen optie)

[Nevyn]

Heb zo’n idee dat de verhouding op het werk al voor de operatie aardig gedoubleerd was/is.
Momenteel is er een grote vraag naar personeel, misschien tijd voor een frisse start?

[AnnekeIJsland]

Heb je echt je eigen bureau, stoel en kachel moeten kopen om neer te zetten in een kantoorpand van de werkgever, dat is toch wel een vrij ongebruikelijke situatie. Zijn deze ook niet gewoon naar het nieuwe kantoor verplaatst?

Als privé eigendommen weggegooid worden zonder toestemming kan je daar denk ik op zich wel wat mee, al is het maar een klacht indienen. Zou het waarde hebben dan zouden ze dat mogelijk moeten vergoeden.

De stap naar een rechter lijkt me ook wat vlot, ga eerst een langs of waag er eens een belletje aan. Dat je niet direct kan werken na een heup operatie lijkt me niet vreemd, al kan er natuurlijk tegenwoordig met thuiswerken een stuk meer dan vroeger. Maar de heupoperatie zou een contact moment, al is het telefonisch toch niet in de weg hoeven te staan zodat je de zaak verder kan ophelderen.

Nee hoor, ik heb het zelf gekocht omdat ik het mooi vond. Ik houd van oud eiken met leer. Het is dus overduidelijk geen kantoor meubilair. De werkplek is toch een flink stuk van je leven en er was destijds geen enkel bezwaar tegen. Er zijn ook geen speciale afspraken over gemaakt.

[AnnekeIJsland]

Je lijkt nu al de escalatie te zoeken, terwijl je nog niet eens weet wat er aan de hand is. Doe dat niet, dat belemmert het resultaat, verpest je werkomstandigheden en vertraagt je herstel.

Ik neem aan dat je sowieso regelmatig contact hebt in het kader van verzuimgesprekken. Maak het gewoon normaal bespreekbaar ("ik hoorde dat enz., klopt dat?"). Dan kan je vanuit feiten verder kijken in plaats van vanuit aannames en emoties.

U heeft helemaal gelijk. Dat is eigenlijk ook waarom ik er niet achteraan wil gaan voorlopig.
Mijn verzuimgesprekken heb ik alleen met de meneer van re-integratie en die zit fysiek op een heel andere vestiging dus die weet nergens van.

[rwolters]

Heb je echt je eigen bureau, stoel en kachel moeten kopen om neer te zetten in een kantoorpand van de werkgever, dat is toch wel een vrij ongebruikelijke situatie. Zijn deze ook niet gewoon naar het nieuwe kantoor verplaatst?

Als privé eigendommen weggegooid worden zonder toestemming kan je daar denk ik op zich wel wat mee, al is het maar een klacht indienen. Zou het waarde hebben dan zouden ze dat mogelijk moeten vergoeden.

De stap naar een rechter lijkt me ook wat vlot, ga eerst een langs of waag er eens een belletje aan. Dat je niet direct kan werken na een heup operatie lijkt me niet vreemd, al kan er natuurlijk tegenwoordig met thuiswerken een stuk meer dan vroeger. Maar de heupoperatie zou een contact moment, al is het telefonisch toch niet in de weg hoeven te staan zodat je de zaak verder kan ophelderen.

Nee hoor, ik heb het zelf gekocht omdat ik het mooi vond. Ik houd van oud eiken met leer. Het is dus overduidelijk geen kantoor meubilair. De werkplek is toch een flink stuk van je leven en er was destijds geen enkel bezwaar tegen. Er zijn ook geen speciale afspraken over gemaakt.

Dat laatste zou dus wel eens de oorzaak van het probleem kunnen zijn. Als er geen afspraken zijn gemaakt kan je er niet van uit gaan dat iedereen op de hoogte is van de historie. En dat het overduidelijk geen kantoormeubilair is wil nog niet zeggen dat het particulier bezit is.