Tot voor kort had ik een O2 abonnement. Werkelijk waar niets deugde daaraan. Ik moest wekelijks bellen over mijn bereik, ik moest maandelijks bellen over mijn rekening en alle problemen daarmee. En als klapppppeeeerrr heb ik zo'n twee jaar geleden een incassobureau op mijn dak gehad, terwijl ik gewoon al mijn rekeningen netjes betaald had. Na zeer veel telefoontjes en zeer vele brieven (zo'n twee uur per week aan bezigheidstherapie) heb ik vorige maand definitief een punt achter O2 gezet, omdat het me allemaal te veel werd, ook emotioneel gezien.
Het klinkt heel raar, maar ik heb nu echt een heel leeg gevoel. Alle tijd die ik wekelijks besteedde aan O2 is nu in EEN klap vrijgekomen. En daarnaast realiseer ik me nu dat O2 gewoon een aantal jaar van mijn leven op een negatieve manier heeft beinvloed, terwijl ik mezelf iedere keer maar weer moed inpraatte en hun gedrag vergoedelijkte.
Ik ben nu inmiddels klant bij KPN en daar loopt alles - saai genoeg - helemaal volgens de regels en de afspraken.
Ik concludeer dat ik last heb van een posttraumatisch O2 syndroom. Zijn er andere ex-klanten van O2 die dit ook zo ervaren en over hun ervaringen op dit forum het e.e.a. willen schrijven?
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
