[ archief ] garantieperiode notebook

[Cesar]

Nog een laatste boodschap van mijn zijde;

Voorbeeld,
Twee-din autoradio's kan ik inkopen voor 75 euro per stuk bij aankoop van 1000 stuks.
Er wordt duidelijk bij vermeld dat ik de garantie voor mijn rekening moet nemen. Ik praat hier over A-merken welke in de handel worden verkocht voor prijzen van €799 tot €999 per stuk.

Meer wil ik hier niet meer over kwijt.

Hoe anderen er over denken interesseert me niets meer. Ik ben blij niet bij hun te hebben gehandeld.

[TheLD]

Hey, ik wil niemand op een verkeerd been zetten en snap wel dat beide consumentenartikelen zijn.

Mijn punt is, wie bepaald wat je van een produkt mag verwachten. Er wordt vaak de gemiddelde levensduur aangehaald. Een auto kent een zeer hoge gemiddelde technischelevensduur (in derde wereldlanden rijden ze nog in je oude Golfje), maar 20 jaar zonder dat een consument betaald voor een X aantal dure reparaties lijkt mij toch uitgesloten. Alfa haald vaak aan dat een alptop een gemiddelde levensduur heeft van 6 jaar, dus 6 jaar recht op kostenloos herstel.

Dit komt allemaal erg raar op mij over.

Maar helaas, weer geen antwoord op mijn vraag....het lijkt wel alsof er mensen zijn die het normaal vinden om consumenten op een verkeerd been te zetten.

[Cesar]

Ik heb op mijn golfje 12 jaar garantie op roest, en niet alleen van binnenuit, dit staat er expliciet.

Mijn golfje is nu 8 jaar en indien ik roest zie voor 2012 hebben ze bij VW een vet probleem

[TheLD]

Ik heb op mijn golfje 12 jaar garantie op roest, en niet alleen van binnenuit, dit staat er expliciet.

hmm, er staat op de VW site toch expliciet alleen van binnenuit. En da's alleen de carrosserie: http://212.123.193.73/volkswagen-rijder ... antie.html . Maar binnenkort neemt Porsche toch de hele handel over.

[Cesar]

Dit is niet het verhaal wat er op mijn papieren staat.
Dit is natuurlijk een aangepaste versie welke in de loop der jaren is uitgebracht.
Ik had wel de plicht ieder jaar mijn auto bij een dealer te laten onderhouden en dat staat er nu niet meer bij.

[BBCS]

Het Quelle arrest lijkt mij duidelijk. Het punt van discussie lijkt mij wie er bepaald dat een produkt niet voldoet aan het confomiteitsbeginsel.

Dat is ook een heel mooi punt.

Die non-conformiteit gaat al helemaal niet meer over de conformiteit de koopovereenkomst, maar over wat de consumenten ervan verwachten en wat zij denken.

De wetsartikelen in de wetsboeken zijn daar heel duidelijk over:

Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien.
Artikel 17 | BW7,

De fabrikanten geven allemaal aan dat zij de goede werking na het verlopen van de garantieperiode niet kunnen garanderen.

Voor alle duidelijkheid:

Tuurlijk kunnen de fabrikanten laptops maken die gemiddeld 6 jaar zonder al te veel problemen meegaan.
Alleen zijn daar dan de prijzen stukken hoger. En de consumenten willen daar dan ook niet voor betalen (uitzonderingen daargelaten).

Europa wilt met die regels bereiken dat de fabrikanten en winkelieren duurzame kwaliteitsproducten gaan leveren.
Alleen moeten de consumenten die producten wel willen kopen en ook gaan kopen.

[WillemV]

Geplaatst op 08 Okt 2008 23:09 door BBCS

De fabrikanten geven allemaal aan dat zij de goede werking na het verlopen van de garantieperiode niet kunnen garanderen.

Welnee. In een ander topic hebben we het hier al eens over gehad. De fabrikanten geven niet aan dat ze de goede werking van de PC/Laptop na het verlopen van de garantieperiode niet kunnen garanderen.

Als jij van mening bent dat ze dat wel met de consument communiceren, toon dat dan aan met een url.

[BBCS]

5 Volgens de vijftiende overweging van de considerans van de richtlijn staat „het de lidstaten vrij [...] te bepalen dat elke terugbetaling aan de consument kan worden verminderd teneinde rekening te houden met het gebruik dat de consument van het goed heeft gehad sedert het hem is afgeleverd; [...] de gedetailleerde regeling betreffende de wijze waarop tot de ontbinding van de overeenkomst wordt gekomen, kan worden vastgelegd in het nationale recht”.

6 Artikel 5, „Termijnen”, lid 1, eerste zin, van de richtlijn luidt als volgt:

„De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen.”

7 Artikel 8, „Nationaal recht en minimum aan bescherming”, lid 2, van de richtlijn luidt als volgt:

„De lidstaten kunnen op het door deze richtlijn bestreken gebied strengere voorschriften vaststellen of handhaven voor zover deze met het Verdrag verenigbaar zijn, teneinde de consument een hogere graad van bescherming te verzekeren.”

Deze regels zijn ook in het Nederlandse recht opgenomen.

34 Deze op de verkoper rustende verplichting om het goed kosteloos in overeenstemming te brengen, hetzij in de vorm van herstel hetzij in de vorm van vervanging van het niet-conforme goed, beoogt de consument te beschermen tegen het risico van financiële lasten, dat, zoals de advocaat-generaal in punt 49 van haar conclusie heeft opgemerkt, hem zonder die bescherming ervan zou kunnen weerhouden zijn rechten geldend te maken. Op grond van deze door de gemeenschapswetgever gewilde kosteloosheid moet worden uitgesloten dat de verkoper financiële aanspraken geldend maakt in het kader van de nakoming van zijn verplichting om het goed waarop de overeenkomst betrekking heeft, in overeenstemming te brengen.

35 Deze uitlegging vindt steun in de door de gemeenschapswetgever in artikel 3, lid 3, derde alinea, van de richtlijn tot uitdrukking gebrachte wil om de consument daadwerkelijke bescherming te verlenen. In deze bepaling wordt immers gepreciseerd dat elke herstelling of vervanging niet alleen binnen een redelijke termijn maar ook zonder ernstige overlast voor de consument moet plaatsvinden.

36 Deze uitlegging is ook in overeenstemming met het doel van de richtlijn die, zoals in de eerste overweging van de considerans ervan wordt aangegeven, een hoog niveau van consumentenbescherming beoogt te verwezenlijken. Zoals uit artikel 8, lid 2, van deze richtlijn voortvloeit, is de bescherming die deze richtlijn verleent, het minimum en mogen de lidstaten strengere voorschriften vaststellen, maar geen afbreuk doen aan de waarborgen die de gemeenschapswetgever heeft verleend.

Dito.

41 Ingeval de verkoper een niet-conform goed levert, voert hij de verbintenis die hij bij de verkoopovereenkomst is aangegaan, niet correct uit en moet hij dus opkomen voor de gevolgen van de slechte uitvoering van die verbintenis. Dat de consument, die de verkoopprijs heeft betaald en zijn contractuele verbintenis dus correct heeft uitgevoerd, een nieuw goed ontvangt ter vervanging van het niet-conforme goed, levert geen ongerechtvaardigde verrijking op. Hij ontvangt slechts met vertraging een goed dat in overeenstemming is met de bepalingen van de overeenkomst, een goed dat hij van meet af aan had moeten ontvangen.

Volgens de koopovereenkomst, en dat betekent dus dat in de koopovereenkomst een periode wordt afgesproken waarin de consument dus een beroep kan doen op kosteloze reparatie of vervanging.
Volgens het Europese richtlijn en de Nederlandse wetgeving wordt deze periode door de verkopende partij zelf gekozen.
Het gaat hierbij om de handelsgarantie en niet om de wettelijke garantie.

42 De financiële belangen van de verkoper worden overigens beschermd door, enerzijds, de in artikel 5, lid 1, van de richtlijn bepaalde verjaringstermijn van twee jaar, en anderzijds de hem door artikel 3, lid 3, tweede alinea, van de richtlijn geboden mogelijkheid om vervanging van het goed te weigeren ingeval deze vorm van genoegdoening buiten verhouding is doordat zij voor hem onredelijke kosten meebrengt.

43 Gelet op een en ander moet op de gestelde vraag worden geantwoord dat artikel 3 van de richtlijn aldus moet worden uitgelegd dat het in de weg staat aan een nationale regeling volgens welke de verkoper, in geval van levering van een niet-conform consumptiegoed, van de consument een vergoeding mag eisen voor het gebruik van het niet-conforme goed tot aan de vervanging ervan door een nieuw goed.

[BBCS]

Als ik het Quelle arrest lees, dan komen de volgende feiten naar voren:

13 Het Bundesverband heeft als mandataris van Brüning gevorderd dat dit bedrag aan deze laatste wordt terugbetaald. Verder heeft het gevorderd dat Quelle ertoe wordt veroordeeld om, in geval van vervanging van een goed dat niet in overeenstemming is met de verkoopovereenkomst (hierna: „niet-conform goed”), geen bedragen meer in rekening te brengen voor het gebruik van dat goed.

14 De rechter in eerste aanleg heeft de vordering tot terugbetaling toegewezen en afwijzend beslist op de vordering ertoe strekkende dat aan Quelle verbod wordt opgelegd om bedragen in rekening te brengen voor het gebruik van een niet-conform goed. De hogere beroepen die Quelle en het Bundesverband tegen dit vonnis hebben ingesteld, zijn verworpen. Het Bundesgerichtshof, dat kennis dient te nemen van een beroep tot „Revision”, stelt vast dat uit de bepalingen van § 439, lid 4, en § 346, leden 1 en 2, punt 1, BGB, in hun onderlinge samenhang gelezen, voortvloeit dat de verkoper in geval van vervanging van een niet-conform goed recht heeft op een vergoeding ter compensatie van de voordelen die de koper uit het gebruik van dat goed tot aan de vervanging ervan door een nieuw goed heeft gehaald.

15 Het Bundesgerichtshof heeft bedenkingen bij de eenzijdige last die aldus aan de koper wordt opgelegd, maar verklaart dat het geen mogelijkheid ziet om de nationale regeling te corrigeren bij wege van uitlegging. Een uitlegging volgens welke de verkoper van de koper geen vergoeding voor het gebruik van het vervangen goed kan vorderen, zou immers in strijd zijn met de bewoordingen van de relevante bepalingen van het BGB en met de duidelijk tot uitdrukking gebrachte wil van de wetgever, en verboden worden door artikel 20, lid 2, van het Grundgesetz, volgens hetwelk de rechterlijke macht is gebonden door wet en recht.

16 Omdat het echter betwijfelt of de bepalingen van het BGB in overeenstemming zijn met de gemeenschapsregeling, heeft het Bundesgerichtshof de behandeling van de zaak geschorst en het Hof de volgende prejudiciële vraag gesteld:

„Dienen de bepalingen van artikel 3, lid 2, juncto artikel 3, lid 3, eerste alinea, en lid 4, of artikel 3, lid 3, derde volzin, van [de] richtlijn [...] aldus te worden uitgelegd, dat zij in de weg staan aan een nationale wettelijke regeling op grond waarvan de verkoper, wanneer hij consumptiegoederen vervangt en aldus een situatie creëert die met de koopovereenkomst in overeenstemming is, kan eisen dat de consument hem voor het gebruik van de aanvankelijk geleverde niet-contractconforme consumptiegoederen een vergoeding betaalt?”

Echter is het zo dat een aantal landen de artikel 3, „Rechten van de consument”, van het Europese Richtlijn anders uitleggen dan andere landen.
Daarnaast moet er ook niet vergeten worden dat in Duitsland andere regels in de grondwet staan, dan in Nederland.

De beslissing van Europa is:

Artikel 3 van richtlijn 1999/44/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 mei 1999 betreffende bepaalde aspecten van de verkoop van en de garanties voor consumptiegoederen, moet aldus worden uitgelegd dat het in de weg staat aan een nationale regeling volgens welke de verkoper, in geval van levering van een niet-conform consumptiegoed, van de consument een vergoeding mag eisen voor het gebruik van het niet-conforme goed tot aan de vervanging ervan door een nieuw goed.

Bron:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/Lex ... 04:NL:HTML(de link van Puma)

Daarnaast kom ik ook in het gehele arrest niet tegen dat de verkopende partij verplicht is om gedurende de economische levensduur kosteloze reparatie of vervanging uit te voeren.

[BBCS]

Quote:
Geplaatst op 08 Okt 2008 23:09 door BBCS

De fabrikanten geven allemaal aan dat zij de goede werking na het verlopen van de garantieperiode niet kunnen garanderen.

Welnee. In een ander topic hebben we het hier al eens over gehad. De fabrikanten geven niet aan dat ze de goede werking van de PC/Laptop na het verlopen van de garantieperiode niet kunnen garanderen.

Ze geven ook niet op papier aan dat ze de goede werking wel garanderen.

En hoe ik erbij kom dat ze de goede werking niet kunnen garanderen?

Ik heb nog wel eens telefonisch contact met de fabrikanten, en daar gaf men dat heel duidelijk aan.

En zolang dat de fabrikanten of winkelieren niet op papier jou de garantie geven dat ze de gedurende de economische levensduur garant staan voor de goede werking, kun je daar dan ook geen rechten aan ontlenen.

Pas als deze uitspraken op papier en in de koopovereenkomst staat, kun je er rechten aan ontlenen, anders niet.

[WillemV]

Geplaatst op 08 Okt 2008 23:37 door BBCS

Ze geven ook niet op papier aan dat ze de goede werking wel garanderen.

Dus ze geven het niet aan. Waarom probeer jij dan iedere keer lezers op het verkeerde been te zetten door te schrijven dat fabrikanten aangeven dat ze de goede werking van het product ná de garantieperiode niet meer garanderen?

En zolang dat de fabrikanten of winkelieren niet op papier jou de garantie geven dat ze de gedurende de economische levensduur garant staan voor de goede werking, kun je daar dan ook geen rechten aan ontlenen.

Natuurlijk wel. Het staat gewoon in de wet. Dit zou de omgekeerde wereld zijn.

[BBCS]

Dus ze geven het niet aan. Waarom probeer jij dan iedere keer lezers op het verkeerde been te zetten door te schrijven dat fabrikanten aangeven dat ze de goede werking van het product ná de garantieperiode niet meer garanderen?

Denk na!

Als de fabrikanten na de garantieperiode gewoon alle kosten in rekening brengen, dan kunnen ze zeker de goede werking niet garanderen.

Daarnaast:

Niemand kan van een computer de goede werking na het verlopen van de garantieperiode garanderen.

Dus:

Je krijgt nooit de garantie dat een computer in de garantieperiode en daarbuiten niet kapot zal kunnen gaan. En daar gaat het om.

[WillemV]

Geplaatst op 09 Okt 2008 01:00 door BBCS

Denk na!

Rustig maar. Jij ben nu juist degene die niet goed nadenkt. Dit is namelijk al uitgebreid in een ander topic besproken. Daar kon je ook al niet aantonen dat de fabrikanten de consumenten duidelijk aangeeft dat hun producten maar één jaar meegaan. Dáár gaat het over.

Als de fabrikanten na de garantieperiode gewoon alle kosten in rekening brengen, dan kunnen ze zeker de goede werking niet garanderen.

Waarom niet?

Je krijgt nooit de garantie dat een computer in de garantieperiode en daarbuiten niet kapot zal kunnen gaan. En daar gaat het om.

Nee natuurlijk niet. Alles kan kapot gaan. Waar het hier over gaat is dat de verkoper van het product de onverhoopt toch ontstane problemen adequaat, onder garantie oplost. Als producten gedurende de levensduur nooit kapot zouden gaan, zou het woord garantie in de zin waar het nu over hebben, niet bestaan.

[alfatrion]

Volgens de koopovereenkomst, en dat betekent dus dat in de koopovereenkomst een periode wordt afgesproken waarin de consument dus een beroep kan doen op kosteloze reparatie of vervanging.

Je leest niet goed.

De koper had in aug 2002 een fornuis gekocht. Na ander half jaar raakte het product defect. De winkelier verving het product en bracht een bedrag van 70 euro in rekening. De rechters bepaalde dat de richtlijn dit niet toestond, want

41 Ingeval de verkoper een niet-conform goed levert, voert hij de verbintenis die hij bij de verkoopovereenkomst is aangegaan, niet correct uit en moet hij dus opkomen voor de gevolgen van de slechte uitvoering van die verbintenis.

Vertaling: de winkelier heeft een gebrekkig fornuis afgeleverd en de gevolgen daarvan zijn voor hem.

Dat de consument, die de verkoopprijs heeft betaald en zijn contractuele verbintenis dus correct heeft uitgevoerd, een nieuw goed ontvangt ter vervanging van het niet-conforme goed, levert geen ongerechtvaardigde verrijking op.

Vertaling: dat de koper het ondeugdelijke product ander-half jaar lang gebruikt heeft is een gerechtvaardigde verrijking of helemaal geen verrijking. Dit mag dus niet in rekening worden gebracht

Hij ontvangt slechts met vertraging een goed dat in overeenstemming is met de bepalingen van de overeenkomst, een goed dat hij van meet af aan had moeten ontvangen.

Vertaling: want dan had de koper maar meteen een goed fornuis moeten leveren.

Volgens het Europese richtlijn en de Nederlandse wetgeving wordt deze periode (waarin het kosteloos herstel of vervangen moet worden) door de verkopende partij zelf gekozen.

Dat blijkt helemaal niet uit de Nederlandse wetgeving en slechts tot op zekere hoogte uit de richtlijn.

Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten.

Hier staat dat het product de eigenschappen moet bezitten die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. Dat wil nog niet zeggen dat de koper alleen iets mag verwachten als dat gemeld is in de overeenkomst. De koper mag namelijk ook iets verwachten op basis van uitspraken door die de verkoper zijn gedaan of op grond van de aard van het product. Dit laatste houd o.a. in dat het product de kwaliteit en prestaties moeten bieden van producten van het zelfde soort. De levensduur dat een product haalt hangt af van de kwaliteit.

Als de verkopende partij een product verkoopt dat een lagere kwaliteit bied dan producten van het zelfde soort, omdat het bijvoorbeeld een productiefout bevat, zal de koper ook na de garantie periode een beroep kunnen doen op artikel 7:17 jo 7:21 BW en dan zal de verkopende partij dus product kosteloos moeten vervangen.

Tuurlijk kunnen de fabrikanten laptops maken die gemiddeld 6 jaar zonder al te veel problemen meegaan.

Dat je iets beweerd maakt dat nog niet waar.

[alfatrion]

Artikel 5 lid 1 bepaalt dat de verkoper krachtens artikel 3 aansprakelijk is wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen. Titel 7.1 BW kent geen vaste (verval)termijn bij het verstrijken waarvan de koper geen beroep meer kan doen op de rechtsgevolgen van non-conformiteit. Dit betekent dat ook na meer dan twee jaar kan blijken dat de zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt, en de koper zijn in artikel 7:21 BW genoemde rechten kan uitoefenen. Een belangrijke factor daarbij is uiteraard de levensduur van de zaak. Met name bij duurzame consumptiegoederen is de levensduur daarvan veelal langer dan twee jaar. Met het systeem van titel 7.1 BW wordt meer recht gedaan aan de verscheidenheid van zaken, zodat de termijn van twee jaar uit artikel 5 lid 1 niet wordt overgenomen.

Tweede Kamer, vergaderjaar 2000–2001, 27 809, nr. 3, p. 9

Volgens artikel 3 lid 4 heeft deze term betrekking op de kosten die gemaakt moeten worden om de goederen in overeenstemming te brengen, met name de kosten van verzending, loon en materiaal. Ook bij titel 7.1 BW moet worden aangenomen dat het uitgangspunt is dat de kosten daarvan voor rekening van de verkoper komen, behoudens een andersluidend beding. Dit dient evenwel ingevolge artikel 7 lid 1 van de richtlijn voor de consumentenkoop dwingend te zijn. Daarom wordt in het nieuwe artikel 21 lid 2 BW tot uitdrukking gebracht dat de kosten van het herstel of de vervanging niet aan de koper in rekening kunnen worden gebracht.

Tweede Kamer, vergaderjaar 2000–2001, 27 809, nr. 3, p. 7

Een product waarvan een productiefout pas na de garantieperiode aan het licht komt, beantwoord niet aan de overeenkomst en dus kan de consument dan ook, geheel naar zijn keuze, kosteloos herstel of vervanging eisen. Wat is hier zo moeilijk aan om te begrijpen?

[BBCS]

Een product waarvan een productiefout pas na de garantieperiode aan het licht komt, beantwoord niet aan de overeenkomst en dus kan de consument dan ook, geheel naar zijn keuze, kosteloos herstel of vervanging eisen. Wat is hier zo moeilijk aan om te begrijpen?

Simpel, omdat alle problemen die optreden buiten de schuld van de consument opeens allemaal onder fabricagefouten vallen????

Dacht het niet.

[alfatrion]

Als het defect niet de schuld is van de consument, dan lijkt het mij logisch dat dit aan de kwaliteit van het product moet liggen.

Als jij een computer op de markt brengt die maximaal een jaar mee gaat dan bied die computer niet de kwaliteit die de consument mag verwachten op grond van producten van het zelfde soort en dus kan de consument dan ook, geheel naar zijn keuze, kosteloos herstel of vervanging eisen. Wederom de vraag: wat is hier zo moeilijk aan om te begrijpen?

[BBCS]

Als jij een computer op de markt brengt die maximaal een jaar mee gaat dan bied die computer niet de kwaliteit die de consument mag verwachten op grond van producten van het zelfde soort en dus kan de consument dan ook, geheel naar zijn keuze, kosteloos herstel of vervanging eisen. Wederom de vraag: wat is hier zo moeilijk aan om te begrijpen?

Punt 1:

Omdat ik niet de fabrikant ben en dus ook geen invloed heb op de kwaliteit. Dus beschouw de winkelier qua regelgeving dan ook niet als fabrikant.

Punt 2:

Sorry dat ik het zo zeg, maar hier in Nederland hebben veel consumenten de ziekelijke koopgedrag naar het steeds goedkoper. Daaruit komt dan het feit dat producten steeds goedkoper worden, MAAR dat het wel ten koste gaat van de kwaliteit en zeker de levensduur.

op grond van producten van het zelfde soort

Nogal fout gedacht.

Van een Packard-Bell mag nu eenmaal niet hetzelfde verwacht worden als van een Toshiba.

De kwaliteit is zo verschillend en zeker de levensduur en de betrouwbaarheid.

Laat ik het zo zeggen:

Ik bouw zelf computers en ik kan merkcomputer leveren.

Op de merkcomputers zit maar 1 jaar garantie. Ik kan dan niet garant staan voor de kwaliteit, dus dat ik garant sta gedurende de 3 jaar voor de goede werking.

Op de zelfbouwcomputers zit 3 jaar garantie. Daarvan sta ik wel garant voor de kwaliteit, maar ik sta niet garant gedurende de 3 jaar voor de goede werking, simpelweg omdat ik niet de garantie kan geven dat de computer niet uit zal vallen en geen mankementen zal kunnen vertonen.

En als de verkopende partij verplicht wordt om gedurende de economische levensduur van 3 jaar kosteloze reparatie of vervanging moet gaan zorgen, wordt hij daarmee verplicht om gedurende die economische levensduur garant te staan voor de goede werking en dat het product niet uit zal vallen.
En dat kan de verkopende partij nooit.

Alleen wordt dat maar niet begrepen.

Als het defect niet de schuld is van de consument, dan lijkt het mij logisch dat dit aan de kwaliteit van het product moet liggen.

Wel eens van slijtage gehoord????

[Cesar]

Gewoon stoppen met je zaak.

[NijMeGeN]

Gewoon doorgaan met je zaak.