| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
alfatrion schreef:Dat is ook zo, alleen houden niet alle apparaten dat bij.Renske99 schreef:Denk eerder dat het om het aantal uren gaat dat er mee gewassen is, en ja hoelang een apparaat dan meegaat dat hangt af van hoeveel je het gebruikt, niet om het aantal jaren dat het apparaat mee zou moeten gaan.
Mijn verlies nemen?plumber schreef:BBCS schreef:Als een fabrikant opgeeft dat bij twee uur kijken per dag een tv vijf jaar mee zal gaan en de koper gaat vier uur per dag tv kijken, dan is de verwachte levensduur geen vijf jaar, maar tweeënhalf jaar. Maar dan nog gaan mensen die vijf jaar claimen. Dat kan dus niet.
BBCS je moet en zal gelijk hebben he.Wie heeft zijn TV twee uur per dag aan?
Niemand dus.Nogmaals het is geen garantie is nou toch wel duidelijk.
Man neem je verlies gewoon eens als een kerel
Die branduren is alleen dat na het verstrijken van die tijd de lichtopbrengst met 50% is afgenomen, niet dat men garandeert dat het scherm na die tijd het nog perfect doet en niet kapot zal gaan. Dan gaat het nog over het paneel zelf en niet over het gehele apparaat.Op tweakers.net is bv te vinden dat een gemiddelde LCD TV een dikke 50000 tot 60000 branduren meegaat voordat het allemaal minder word en de lampen minder lichtopbrengst geven. Totale onzin dus en alleen maar weer bedoeld als afleiding van BBCS.
Wie is men?Het wordt hoog tijd dat fabrikanten en detaillisten consumenten eens goed gaan waarschuwen dat de spullen die ze maken of verkopen een stuk sneller kapot gaan dan men de consument doet geloven.
Je haalt dit zelf aan en als je dan onderuit gehaald word omdat je verhaaltje niet klopt gooi je het ineens op een hele andere toer, stop toch eens daarmee kerel.BBCS schreef:Als een fabrikant opgeeft dat bij twee uur kijken per dag een tv vijf jaar mee zal gaan en de koper gaat vier uur per dag tv kijken, dan is de verwachte levensduur geen vijf jaar, maar tweeënhalf jaar. Maar dan nog gaan mensen die vijf jaar claimen. Dat kan dus niet.
BBCS schreef..Die branduren is alleen dat na het verstrijken van die tijd de lichtopbrengst met 50% is afgenomen, niet dat men garandeert dat het scherm na die tijd het nog perfect doet en niet kapot zal gaan. Dan gaat het nog over het paneel zelf en niet over het gehele apparaat.
Dat kan de verkoper ook niet binnen de eerste zes maanden. Harde schrijven hebben zelfs in die periode een verhoogde kans dat ze stuk gaan. Dit alles is geen reden om de wettelijke garantie op nul te zetten.BBCS schreef:Gemiddeld gaan harde schijven 6 tot 10 jaar mee. Veel van jullie zeggen dan dat die harde schijf dan minimaal 6 tot 10 jaar probleemloos mee moet gaan. Het punt is juist: kan de winkelier en fabrikant de keiharde garantie geven dat die harde schijf binnen 6 jaar niet kapot zal gaan? Het antwoord is nee.
Die uitspraken zijn gebaseerd op zaken die onderdeel uit maken van de koop overeenkomst. In iedere discussie negeer jij die onderdelen.BBCS schreef:Veel verwachtingen zijn gebaseerd op uitspraken van bepaalde organisaties, welke niet overeenstemmen met de uitspraken van de fabrikanten en winkelieren.
Wat klopt er niet?trebelski schreef:Je haalt dit zelf aan en als je dan onderuit gehaald word omdat je verhaaltje niet klopt gooi je het ineens op een hele andere toer, stop toch eens daarmee kerel.BBCS schreef:Als een fabrikant opgeeft dat bij twee uur kijken per dag een tv vijf jaar mee zal gaan en de koper gaat vier uur per dag tv kijken, dan is de verwachte levensduur geen vijf jaar, maar tweeënhalf jaar. Maar dan nog gaan mensen die vijf jaar claimen. Dat kan dus niet.
BBCS schreef..Die branduren is alleen dat na het verstrijken van die tijd de lichtopbrengst met 50% is afgenomen, niet dat men garandeert dat het scherm na die tijd het nog perfect doet en niet kapot zal gaan. Dan gaat het nog over het paneel zelf en niet over het gehele apparaat.
Ik wil hiermee alleen aangeven als een fabrikant bepaalde draaiuren opgeeft (bijvoorbeeld gedurende 5 jaar 2 uur per dag) en het product wordt langer gebruikt (bijvoorbeeld 4 uur per dag) kan niet van die 5 jaar worden uitgegaan, maar dan bedraagt die periode 2,5 jaar. Het gaat namelijk om de draaiuren en niet om een x jaar.Als een fabrikant opgeeft dat bij twee uur kijken per dag een tv vijf jaar mee zal gaan en de koper gaat vier uur per dag tv kijken, dan is de verwachte levensduur geen vijf jaar, maar tweeënhalf jaar. Maar dan nog gaan mensen die vijf jaar claimen. Dat kan dus niet.
Niemand kan garanderen dat die harde schijf niet kapot zal gaan.alfatrion schreef:Dat kan de verkoper ook niet binnen de eerste zes maanden. Harde schrijven hebben zelfs in die periode een verhoogde kans dat ze stuk gaan. Dit alles is geen reden om de wettelijke garantie op nul te zetten.BBCS schreef:Gemiddeld gaan harde schijven 6 tot 10 jaar mee. Veel van jullie zeggen dan dat die harde schijf dan minimaal 6 tot 10 jaar probleemloos mee moet gaan. Het punt is juist: kan de winkelier en fabrikant de keiharde garantie geven dat die harde schijf binnen 6 jaar niet kapot zal gaan? Het antwoord is nee.
Onzin.alfatrion schreef:Die uitspraken zijn gebaseerd op zaken die onderdeel uit maken van de koop overeenkomst. In iedere discussie negeer jij die onderdelen.BBCS schreef:Veel verwachtingen zijn gebaseerd op uitspraken van bepaalde organisaties, welke niet overeenstemmen met de uitspraken van de fabrikanten en winkelieren.
Dat is niet zo, omdat je van de goedkoopste accuboormachine van de Gamma niet dezelfde prestaties, kwaliteit en duurzaamheid mag en kunt verwachten als van de duurste Makita of DeWalt. Geldt ook voor dat je van een Bauknecht niet hetzelfde kunt en mag verwachten als van een Miele. Daar zit in de praktijk enorme verschillen in.Het klopt dat uitspraken van derden geen deel uit maken van de koopovereenkomst. Dit betekent echter niet dat deze uitspraken niet relevant zijn. Je negeert dat de koper van een product mag verwachten dat deze de kwaliteit en prestaties bied als producten van het zelfde soort. Deze derde partijen doen daar onderzoek naar en de uitkomsten daarvan zijn relevant.
De levensverwachting verschilt per merk en per type. Dat is niet op één grote hoop te gooien, wat diverse organisaties juist wel doen.Tot slot... Garantie en levensduur zijn twee verschillende grootheden. De levensverwachting van een product is constant, waar de garantietermijn nog wel een wil verschillen afhankelijk van hoeveel geld de koper daarvoor overheeft. Met een garantie geeft de verkoper dus niet aan wat de levensverwachting van een product zal zijn. Het is dan ook onterecht om deze aan elkaar gelijk te stellen.
Correct. Bij zakelijke koop is dat al gelijk vanaf dag één. Bij consumentenkoop gaat de wetgever er vanuit dat het product tijdens de koop niet in orde was als het product binnen zes maanden na aankoop een gebrek vertoont, mits dat de aard van het product en de aard van het gebrek daarin niet tegen verzet.Als het zo zou zijn dat een koper geen recht zou hebben op kosteloos herstel of vervanging enkel en alleen omdat er een kans bestaat dat het product binnen een bepaalde termijn kapot gaat, dan zouden consumenten zelfs hierop geen recht hebben zelfs indien het product in de eerste zes maanden defect zou raken.
Kan, hoeft niet. Het is aan de verkopende partij om zelf te bepalen of hij garantie geeft en tegen welke condities.Ondanks deze kans wordt er toch garantie gegeven. Kennelijk kan dat dus wel.
Waarbij de rechter kijkt naar wat de koper voor de koop aan de verkopende partij heeft medegedeeld, wat in de koopovereenkomst is overeengekomen en naar de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers op wat voor manier dan ook.Daarnaast laat de praktijk in de rechtspraak zien dat de koper recht kan hebben op kosteloos herstel en/of vervanging.
dan is het aan de kopende partij om lekker bij een ander te kopen die het wel geeft.Kan, hoeft niet. Het is aan de verkopende partij om zelf te bepalen of hij garantie geeft en tegen welke condities.
Oh, maar dat ontken ik ook helemaal niet.ciske schreef:dan is het aan de kopende partij om lekker bij een ander te kopen die het wel geeft.Kan, hoeft niet. Het is aan de verkopende partij om zelf te bepalen of hij garantie geeft en tegen welke condities.
gelukkig is er keus genoeg.
dat klopt niet dat heeft BBCS ondanks zijn gedram nooit gezegd.Maar we zijn nu wel op een punt belandt, dat jij zelfs toegeeft dat er dus slechte en goeie produkten zijn
seconds-out schreef: Zo zijn er ook bedrijven met een korte garantiemethodes en slechte produkten.
De wetgeving spreekt daar helemaal niet over. Het zijn voornamelijk de consumentenorganisaties die dat roeptoeteren.seconds-out schreef: Daarom is dus een garantieverlenging altijd een sigaar uit eigen doos, elk produkt moet voldoen aan een bepaalde economische levensduur.
Ik heb volgens mij niet anders beweerd hoor.seconds-out schreef:Maar we zijn nu wel op een punt belandt, dat jij zelfs toegeeft dat er dus slechte en goeie produkten zijn.
Simpel: de garantie wordt door de verkopende partij zelf bepaald en tegen welke condities, en niet dat de verkopende partij garantie moet geven welke gelijk is aan de economische levensduur. Ook is niet bepaald dat de verkopende partij minimaal twee jaar garantie dient te verstrekken.seconds-out schreef: Waarom doe jij dan altijd zo moeilijk over garanties?
Wat denk je nou zelf joh? Kun je niet lezen? Je negeert gewoon wat ik schrijf en haalt vervolgens je stokpaardje van stal. Dat is wat je hier voortdurend doet: alles negeren wat niet in je straatje past.Citaat:
Het wordt hoog tijd dat fabrikanten en detaillisten consumenten eens goed gaan waarschuwen dat de spullen die ze maken of verkopen een stuk sneller kapot gaan dan men de consument doet geloven.
Wie is men?
De fabrikant en detaillist, of de consumentenorganisaties?
Op mij komt dit over als "het bevalt mij niet, dus daarom is het niet zo." Het staat in de Europese richtlijn en de wetgever heeft aangeven dat art. 7:17 lid 2 BW dit als resultaat heeft.BBCS schreef:Dat is niet zoHet klopt dat uitspraken van derden geen deel uit maken van de koopovereenkomst. Dit betekent echter niet dat deze uitspraken niet relevant zijn. Je negeert dat de koper van een product mag verwachten dat deze de kwaliteit en prestaties bied als producten van het zelfde soort. Deze derde partijen doen daar onderzoek naar en de uitkomsten daarvan zijn relevant.
Hoe weet je dat zo zeker? Hebben die derde dan geen toegang tot dezelfde markt als ons consumenten? Waarom is het een mening wanneer zo'n organisatie dezelfde testen loslaat op die producten als fabrikanten, terwijl wanneer fabrikanten dat doen het opeens een feit is?BBCS schreef:De uitspraken van derden zijn gebaseerd op meningen zoals zij vinden hoelang dat zo'n product probleemloos mee dient te gaan. Niet relevant dus.
Eigenlijk weet je dus best dat garantie iets anders is dan de levenduur.BBCS schreef:De levensverwachting verschilt per merk en per type. Dat is niet op één grote hoop te gooien, wat diverse organisaties juist wel doen.Tot slot... Garantie en levensduur zijn twee verschillende grootheden. De levensverwachting van een product is constant, waar de garantietermijn nog wel een wil verschillen afhankelijk van hoeveel geld de koper daarvoor overheeft. Met een garantie geeft de verkoper dus niet aan wat de levensverwachting van een product zal zijn. Het is dan ook onterecht om deze aan elkaar gelijk te stellen.
Ik begrijp wel de reden dat zij dat doen: voor de consument gemakkelijker en overzichtelijker te maken wat men van een product kan verwachten. Alleen kan dat in de praktijk niet. In theorie mooi bedacht, alleen in de praktijk niet uitvoerbaar.
En je hebt het over de levensverwachting. Neem nu een wasmachine. Ga je uit van cijfers van 20 jaar terug of neem je de hedendaagse cijfers? Om maar iets op te noemen.
Je maakt hier een denkfout. Met artikel 7:18 lid 2 BW is de wetgever tegemoet gekomen in de bewijslast van consumenten. Het artikel is niet bepalend voor wat de koper mag verwachten. Artikel 7:17 BW is bepalend voor wat de koper mag verwachten. Dit artikel is toepasbaar op zowel consumenten als niet-consumenten. Feitelijk stel jij dus dat een consument/zakelijke klant niet mag verwachten dat de producten die hij koop het de volgende dag nog steeds doen. Je betaald bijvoorbeeld tien duizend euro voor een keuken en als de volgende dag blijkt dat niets het doet kun je opnieuw tien duizend euro uit geven aan een keuken. Ik zou dat oplichting noemen, maar je noemt dat kennelijk zaken doen.BBCS schreef:Correct. Bij zakelijke koop is dat al gelijk vanaf dag één. Bij consumentenkoop gaat de wetgever er vanuit dat het product tijdens de koop niet in orde was als het product binnen zes maanden na aankoop een gebrek vertoont, mits dat de aard van het product en de aard van het gebrek daarin niet tegen verzet.Als het zo zou zijn dat een koper geen recht zou hebben op kosteloos herstel of vervanging enkel en alleen omdat er een kans bestaat dat het product binnen een bepaalde termijn kapot gaat, dan zouden consumenten zelfs hierop geen recht hebben zelfs indien het product in de eerste zes maanden defect zou raken.
Toen je eerder schreef dat het niet kon loog je dus?BBCS schreef:Kan, hoeft niet. Het is aan de verkopende partij om zelf te bepalen of hij garantie geeft en tegen welke condities.Ondanks deze kans wordt er toch garantie gegeven. Kennelijk kan dat dus wel.
ciske schreef:trebelski schreef:Ik heb dus gekozen voor 3 jaar extra verzekering en die gaat in na de 2 jaar standaard inderdaad, je kon ook voor 5 jaar gaan na de 2 jaar standaard maar dat vond ik te lang. Het is trouwens alleen maar gedaan om gezeur te voorkomen en een beetje meer gemak (bv gratis leen tv in mijn geval ).Ik zou het niet weer doen maar ach, iedereen doet wel eens iets waarvan hij of zij achteraf twijfels heeft.
Dit is het juiste antwoord van trebelski!
