Lonneke (59) in de kou door oud energielabel huurwoning: ‘Ik durf de verwarming niet aan te zetten’

Lonneke woont in een appartementencomplex uit de jaren 50’ in Amstelveen, officieel heeft haar woning energielabel C. Dit is voor de woningbouwvereniging Eigen Haard reden om niet te isoleren, zij geven aan te beginnen met woningen die een slechter label hebben. Maar, klopt het energielabel eigenlijk wel?

Niet label B, maar G (!)

‘Als mijn woning echt energielabel C heeft, waarom stroomt de lucht dan van buiten naar binnen?’, vraagt Lonneke zich af. Radar laat het er in de uitzending van 13 februari niet bij zitten en laat een erkende energiedeskundige de woningen van haar buren, die zelfs label A of B hebben, onderzoeken.

Uit dit onderzoek blijkt dat de energielabels van de buren van Lonneke flink kelderen. Het energielabel B, blijkt toch een G te zijn en de A-labels worden respectievelijk in C en D omgezet. ‘Dan zal ik ook wel G hebben’, laat een teleurgestelde Lonneke blijken. De rapporten waar Eigen Haard mee schermt zijn opgemaakt in 2020. Er golden toen andere, minder strenge regels. 

‘Het doet me veel’

De hele situatie gaat Lonneke niet in de koude kleren zitten. ‘Ik ben al twee jaar bezig in mijn strijd voor gerechtigheid en ook mijn buren zitten met hun handen in het haar. Het is oneerlijk en voor ons niet te betalen. De conclusies van de woningbouw zijn berust op oude informatie en er wordt niets tegen gedaan.’ Ondertussen weigert Eigen Haard deze huizen met spoed te isoleren en betalen de bewoners hele hoge energierekeningen. 

Kou als nieuwe norm

Een klein infrarood kacheltje bij haar voeten, dat is het enige dat Lonneke gebruikt om ‘s nachts in slaap te kunnen vallen. ‘Als mijn voeten warm zijn val ik beter in slaap. Nu is het iets warmer buiten, maar in de eerste decembermaanden heb ik het erg koud gehad, soms was het maar 13 graden. Aan de andere kant merk je wel dat het went, als ik nu ergens binnen kom en het is 19 graden, dan voelt het ineens heel warm.’

Meer mensen in hetzelfde schuitje

Lonneke is zich ervan bewust dat zij niet de enige is met deze situatie. ‘Ik denk dat het een landelijk probleem is’, laat ze weten. Ze hoopt dan ook dat de politiek gaat ingrijpen. Op gemeentelijk niveau ziet ze al wat beweging. ‘Er zijn gemeenteraadsleden naar me toegekomen die situatie ook hachelijk vinden en nieuwe rapporten willen.’, zo sluit ze af.