Nationale Nederlanden schikt in woekerpolis-zaak: 300 miljoen voor gedupeerden
Na Aegon/ASR heeft ook verzekeraar Nationale Nederlanden (NN) een schikking getroffen rondom de woekerpolisaffaire. De verzekeraar is het eens geworden met De Consumentenbond en een aantal betrokken woekerpolis- belangenorganisaties. De totale compensatiesom is 300 miljoen euro. Door de schikking stoppen alle juridische procedures tegen NN.
Om welke polissen gaat het?
De Consumentenbond brengt het nieuws rondom NN en specificeert in het eigen persbericht om welke polissen het precies gaat:
"De overeenkomst betreft onder meer beleggingsverzekeringen van Nationale-Nederlanden, Delta Lloyd en ABN AMRO Levensverzekering. De komende maanden werken de betrokken partijen de praktische uitvoering van de regeling verder uit. Daarna ontvangen consumenten die zich bij één van de belangenorganisaties hebben aangemeld, bericht over wat de regeling voor hen betekent. De tegemoetkoming per polishouder bedraagt minimaal 500 euro en kan in een enkel geval oplopen tot meer dan 10.000 euro." Geschat wordt dat NN zo'n 700.000 woekerpolissen heeft verstrekt in het verleden.
Weet wel dat de regeling pas definitief wordt als 90 procent van alle deelnemers van de belangenorganisaties akkoord is.
Einde aan juridische strijd
De schikking met NN, maakt een einde aan een jarenlange juridische strijd. De woekerpolisaffaire begon in 2006 na een onthulling van Radar. Niet veel later begonnen de eerste rechtszaken tegen de verzekeraars. En die duurde dus jaren en jaren.
In 2023 bereikt Aegon/ASR al een overeenkomst met hun woekerpolis-gedupeerden. Ook hier ging het om een schikkingsbedrag van 300 miljoen. De Consumentenbond roept mensen die een woekerpolis hebben van Achmea, Reaal en de Goudse zich te melden bij één van de belangenorganisaties.
Wat is een woekerpolis?
De polissen waarover het gaat in dit stuk, zijn beleggingspolissen verkocht tussen pakweg 1990 en 2008. Er zijn er naar schatting 6 miljoen van verkocht in die periode.
Het probleem met deze polisvorm was dat niet al het geld dat mensen belegden, ook daadwerkelijk werd belegd. Dit geld werd gebruikt om kosten te dekken waarover de klanten van tevoren niet waren geïnformeerd, zoals administratiekosten. Men was hier vaak niet van op de hoogte en betaalden dus stelselmatig te veel voor een potentieel tegenvallend resultaat.