Van opa's zakmes tot kat en roze stokpaard: wat mensen moeten inleveren bij security

Wat moet men het vaakst inleveren?

Eten en drinken wordt het meest ingenomen. Of dat nu bij een vliegveld, een festival of elders is, een flesje water in de tas is snel vergeten. Dit is de top 5:

1. Eten en drinken (non-alcoholisch, 39%)
2. Verzorgingsproducten (deo, zonnebrand, parfum etc., 24%)
3. Mes/wapen (veel zakmessen en ander gereedschap, 16%)
4. Lege drinkfles (vooral bij festivals en uitgaansgelegenheden, 9%)
5. Alcohol (5%)

Verder zijn heel wat mensen elektronische apparatuur kwijtgeraakt, medicijnen, sigaretten en drugs. In de ‘overige’-categorie komen veel vijlen, pincetten en nagelschaartjes voorbij. Keukengerei mag ook vaak niet mee: iemand laat zelfs weten dat een pizzaroller werd ingenomen.

Een anekdote van een deelnemer aan het onderzoek: “Na 5 jaar Lowlands werd ons roze stokpaard ineens bestempeld als wapen. We mochten het ook niet terug in de tent leggen, want volgens de beveiliger was het daar ook niet toegestaan. “Kees” is samen met alle andere ingenomen wapens vernietigd. 😢 En dat terwijl je op de camping gewoon een hamer mee mag nemen om je haringen in de grond te slaan.”

Creatief wapentuig

Ook paraplu’s, wandelstokken en zelfs selfiesticks worden als potentieel wapen bestempeld. Plastic waterpistolen om op vakantie mee te spelen mogen niet mee het vliegtuig in, net als een portemonneetje in de vorm van een handgranaat. 

Veel mensen dachten dat pindakaas ‘geen vloeistof is’ en wel mee mag in de handbagage, maar een tip voor de toekomst: dat mag dus niet.

Extra zuur is het als er spullen worden ingenomen die op het vliegveld of in het stadion zelf zijn gekocht. Niet altijd groot leed, maar het wordt wel als onrechtvaardig gezien, zoals deze persoon:

Soms klein leed, soms van grote waarde

Of een aankoop geseald, oftewel dicht en ongeopend is, lijkt niet echt uit te maken. Zo vertelt een andere paneldeelnemer over een sneeuwbol die werd gekocht na het inchecken: “Tijd om vragen te stellen was er niet. We wilden de aansluiting niet missen. Maar het voelt nog steeds alsof het niet klopt, omdat het op het vliegveld was gekocht, de bon erbij zat en het verzegeld was.”

11 procent geeft aan dat er weleens iets van grote waarde is ingenomen. Dat kan emotionele waarde zijn, zoals een broche of zakmes van een overleden oma of vader. Iemand laat zelfs weten dat hun kat werd afgepakt tijdens een overstap op een vliegveld. Hoe dat is afgelopen, stond er niet bij.

Zelfs medicijnen en erg dure spullen

Mensen hebben ook ervaring met ingenomen spullen die grote waarde hebben voor hun gezondheid. Ze hebben soms medicatie bij zich zonder doktersverklaring, maar het gebeurt ook dat medicatie ondanks de juiste papieren wordt ingenomen.

Hetzelfde geldt voor tubes zalf: volgens de ene douanier had het in de originele verpakking moeten zitten; de andere pikt juist de originele verpakking eruit en laat alleen de doorzichtige reisflacon door. Vooral hoe onvoorspelbaar de regels worden toegepast blijkt lastig.

Soms zijn mensen erg waardevolle spullen kwijt. We lezen over camera-apparatuur, muziekinstrumenten en sieraden. In sommige gevallen krijgen mensen het terug. Soms alleen nadat ze er wat voor betaalden, maar dat heet corruptie. Net zoals er soms diefstal plaatsvindt, zoals in Rome: “Gouden armband moest af om door de poort te komen. Deze zou ik terug moeten vinden na de poort, echter was de bak leeg…”

Zo de prullenbak in

Veel spullen worden zonder pardon weggegooid, al gelooft niet iedereen dat het ook daadwerkelijk tussen het afval blijft liggen.

In sommige gevallen zorgen mensen daar zelf wel voor: “Een flesje water werd ingenomen en ze zette het achteloos achter haar in de bak. Ik heb het achter haar gewoon weer terug gepakt.”

Afhankelijk van waar je bent, kunnen er tienduizenden mensen op een dag langs de check komen. Soms wordt er met de ingenomen spullen van al die mensen erg achteloos omgegaan, vertelt iemand die een concert in het Goffertpark bezocht: “Naderhand lagen alle items op het grasveld uitgestald om weer mee te pakken. Mijn paraplu was allang weg, ik was er heel bedroefd over. Om me heen hoorde ik uitroepen over camera’s en andere dure zaken die ook door anderen uit het gras gepakt waren, dus het viel kennelijk mee.”

Heb je weleens geprobeerd iets terug te krijgen?

1 op de 10 deelnemers heeft in de afgelopen 2 jaar een poging gedaan om iets dat is ingenomen achteraf weer terug te krijgen. Bij bijna de helft is dat gelukt. In sommige gevallen ging het slechts om een tijdelijke inname, bijvoorbeeld bij een bezoek aan de gevangenis. Daar moest iemand een speld inleveren: “Ik kon het na mijn bezoek aan de gedetineerde weer uit de kluis meenemen.”

Een kwart (26%) geeft aan dat ze veel moeite moesten doen voor het terugvragen. Zo laat iemand de baas erbij roepen: “Ik heb het botte gedrag van de beveiliger heel hoog opgespeeld, en de baas van de beveiliging erbij laten halen. De baas heeft uiteindelijk de container laten openen en mijn mes(-je) er weer uit laten zoeken. Ik heb het mesje teruggebracht naar de auto. De lol voor die TT-race was er voor mij volledig af!

Een ander vertelt over een heuse achtervolging door het beveiligingspersoneel: “Ik heb de paarse krokodil uit de opslag van het festival, net achter de ingang teruggepakt. Na een korte achtervolging is er daarna geen enkele beveiliger meer op aangeslagen.”

Van geen kwaad bewust

Maar liefst 84 procent geeft aan dat ze zich niet (altijd) bewust waren dat wat werd ingenomen, eigenlijk niet mee mocht. Een kwart (24%) zegt dat het ook helemaal niet tegen de regels wás, 72 procent vindt het niet in alle gevallen terecht dat iets niet mee mocht. Mensen voelen zich soms voor het blok gezet: 

Soms kun je je spullen nog terug naar de auto of een locker brengen, maar dat lukt of mag niet altijd. Zoals deze festivalganger overkwam, met speciale zonnebrandpoeder: “Ik heb gevraagd of ik het terug mocht brengen naar mijn fiets, of na het festival ergens kon ophalen maar moest het echt weggooien.”

De vraag ‘Wat gebeurt er met spullen die zijn ingenomen en kun je ze terugkrijgen?’ beantwoorden we in dit artikel met tips over ingenomen goederen.

Maar het gaat niet altijd mis

Er zijn overigens ook gevallen waar het wel goed gaat: “De Chinese trein-douane (is het douane?) bood zelf aan de spullen bij een binnenlands adres achter te laten. Het werd gratis naar dat adres gestuurd.”

10 procent heeft weleens weten te voorkomen dat iets werd ingenomen, nadat het door de beveiliging was “ontdekt”. Het vaakst volstond het om uitleg te geven (42%). 26 procent kon het op een andere manier meenemen, bijvoorbeeld via ingecheckte bagage, of per pakketpost. 1 op de 10 kon de juiste papieren overleggen, bijvoorbeeld een vergunning of doktersverklaring.

Sommigen zijn erg creatief om te laten zien dat ze geen gevaarlijke spullen hebben:

Anderen weten best dat ze iets in moeten leveren, dus zijn ze de situatie voor: “Misleiding door extra lege aansteker in te leveren. Extra een paar lege aanstekers meegenomen en deze bij vertrek nadat ze ontdekt waren ingeleverd - en de goede aanstekers gehouden.”

Bezwaar maken tegen iets wat je hebt moeten inleveren?

Uit het onderzoek blijkt dat er veel onduidelijkheid is over het moeten inleveren en terugkrijgen van je spullen. De vragen die uit het onderzoek naar voren kwamen, hebben we daarom voorgelegd aan Schiphol, de Douane en de evenementenbranche. Alle tips rondom ingenomen goederen hebben we op een rij gezet in een vervolgartikel: