Waarom een overgaande telefoon zo vaak anders klinkt

De herkenbare toon van een overgaande telefoon kennen we allemaal. Maar iemand die vaak belt weet dat niet alle overgaande tonen hetzelfde zijn. Ze lijken soms te verschillen per persoon of instantie die je belt. Waarom verschillen deze tonen zo van elkaar?
Hoe wordt het geluid gemaakt?
Als je iemand belt hoor je voordat diegene opneemt een herkenbaar geluid: de overgaande beltoon, ook wel de ringback tone. Deze verschilt bij mobiele telefoons van hoe een analoge telefoon klinkt als deze overgaat. Wanneer je belt via de vaste lijn, komt de ‘tuut-tuut’ vanuit de telefooncentrale. Dat werkt zo:
Tijdens het bellen stuurt de centrale een stroomsignaal naar het toestel van de ontvanger, waardoor het toestel gaat rinkelen. Tegelijkertijd stuurt de centrale een signaal terug naar de beller. Het geluid dat je hoort is dus een bevestiging dat het toestel dat je belt daadwerkelijk overgaat.
Ook is het wel zo fijn dat je in één keer het verschil herkent tussen een overgaande telefoon, een telefoon in gesprek, of een afgesloten telefoon.
Waarom zit er verschil in tonen?
Niet elke beltoon klinkt hetzelfde. De tonen kunnen verschillen per provider, bij digitale systemen zoals een klantenservice, of bij internationaal bellen. De specifieke toon en het patroon zijn historisch en technisch bepaald. Wereldwijd heeft bijna elk land daarvoor verschillende telecomstandaarden.
Mobiele netwerken als 4G of 5G gebruiken digitale signalen voor hetzelfde effect. Daardoor klinkt de pieptoon vaak korter of sneller dan een analoge telefoon. Providers kunnen deze signalen aanpassen aan hun systemen of hun branding. Als je internetbelt, bijvoorbeeld via WhatsApp of Zoom, wordt de pieptoon door de app zelf gemaakt. Vaak wordt in de app de standaardtoon per land nagebootst.
Elk land een andere toon
Toen de telefoon overal ter wereld werd geïnstalleerd, heeft ieder land een eigen standaard toon gekozen. Deze kunnen qua toon en ritme flink van elkaar verschillen. Een aantal voorbeelden:
- De welbekende Nederlandse toon is 1 seconde lang, gevolgd door 4 seconden stilte.
- In de VS hoor je een patroon van 2 korte tonen, gevolgd door 2 seconden stilte.
- In Zweden hoor je 2 korte tonen snel achter elkaar, gevolgd door een lange stilte.
- In Japan willen ze wel heel graag dat je opneemt. Daar hoor je een constante toon, totdat de telefoon wordt opgenomen.
Bronnen: