Wat gaat er over de grens,en waar ligt de grens.Nijogeth schreef: ↑05 jan 2023 20:12Ik moet wel even zeggen dat er al meerdere verhalen naar buiten zijn gekomen waar van asociaal gedrag geen sprake leek te zijn.
Het toppunt zijn de 2 Engelse dames die bekend staan als aandachtszoekers en het is gelukt met een zielig verhaal bij McLaren en Aston Martin in de pits uitgenodigd te worden. Achteraf bleken ze klachten te hebben als 'iemand keek toen we hand in hand liepen' en 'volgens mij riepen ze in het Duits of Nederlands iets homofoobs naar ons'. En de hele social media stond al langer vol met haatberichten aan Red Bull, Max Verstappen en hun fans. Die waren er tactisch vanaf gehaald toen ze ineens een uitnodiging kregen, maar toen waren er al mensen die screenshots hadden gemaakt.
In mijn ogen nemen zulke types een loopje met de gevoelens van mensen die er wel degelijk last van hebben, puur om aandacht op zich te vestigen.
Persoonlijk heb ik zelf veel meer moeite met de term 'grensoverschreidend gedrag'. Het zegt namelijk helemaal niets en is afhankelijk van de ontvanger. Een media-outlet, die zegt dat bijvoorbeeld een sporttrainer grensoverschrijdend gedrag heeft vertoond, die zegt eigenlijk niets. Dat kan variëren van 'Jantje, je hebt een k*twedstrijd gespeeld' tot seksueel of fysiek geweld.
In mijn ogen verdient iedereen die van grensoverschrijdend gedrag wordt beschuldigd minimaal een verduidelijking in de media. Mensen worden nu al veroordeeld, zonder dat bekend is wat er is voorgevallen en of het wel echt grensoverschrijdend gedrag is en niet iemand die moet leren om de waarheid te incasseren.
Het is ook zo moeilijk, omdat grensoverschrijdend gedrag bij iedereen anders is. Mijn grenzen liggen vrij hoog, dat vind ik normaal, ik kan verbaal veel hebben en fysiek contact heb ik weinig moeite mee. Zou ik die grenzen aanhouden, dan zou dat bij veel mensen een probleem zijn. Dat zou verder geen probleem moeten zijn, als iedereen gewoon duidelijk zijn grenzen aan zou geven. In mijn ogen dient dat een vereiste te zijn bij persoonlijk contact, anders kan er moeilijk sprake van grensoverschrijdend gedrag als er geen grenzen aangegeven worden. Als je met een groep te maken hebt dan vind ik dat wel een ander verhaal.
Toen ik bijna 8 jaar was ging ik naar een internaat,en begon daar met bedplassen (even lekker warm maar daarna niet zo lekker).
Kwam het door verlatingsangst,onbekendheid? moest ook nog nederlands praten en sprak alleen dialect.
Voor dat bedplassen kreeg je straf,zoals in je blote k*nt in een hoekje van de slaapzaal staan en soms wat meppen met een matteklopper.
Gelukkig was ik niet de enige met dat kwaaltje,dus ik hield me wel staande.
Vond men toendertijd dat zoiets over de grens ging?
Nee dus,zelfs mijn ouders vonden dat niet.
Natuurlijk is het niet te vergelijken met b.v. sexuele intimidatie.
Wat ik er mee wil zeggen is dat naar mijn idee iets al heel gauw gezien wordt als over de grens.
Tegenwoordig "mag" ik s`nacht gewoon uit bed om naar het toilet te gaan,mocht toen ook niet,werd je voor gestraft.
Waarschijnlijk omdat het toen ook door mij als normaal ervaren werd, heb ik er bij mijn weten geen trauma aan over gehouden